Het is gisteravond zo verschrikkelijk warm, dat we besluiten buiten te gaan eten. 28.3 graden buiten, binnen is het 29.9 graden
Aansluitend nemen we nog even een kijkje op het strand, daar worden we overvallen door een zwoele, warme wind.
We staan op plek nr.2, dus vlakbij de douche, toilet en chemisch toilet om ons eigen poepdoos te verschonen. Het is een zogenaamde "Grande" pitch, dus moeten we €1,- per dag meer betalen.
Eerst maar even de trieste mededelingen. Op plek 63 stond altijd Gunter. Gunter was, zoals men dat noemt, een Einzelgänger. Eens per week reed hij met zijn oude camper naar de Lidl in El Verger om zijn biervoorraad aan te vullen. Er waren tijden dat Gunter, letterlijk, uit zijn camper moest worden getrokken anders bleef hij binnen. Een paar weken geleden voelde hij zich niet goed en wilde naar huis. Zijn zoon en schoondochter hebben hem opgehaald, maar thuis heeft hij niet gehaald. Hij overleed onderweg.
Op nr.52, pal achter ons, stond altijd "de Fransman." Hij kwam ook bijna nooit buiten. Sprak met bijna niemand en woonde in deze caravan.
Nu staat de caravan er onttakeld bij.
De inventaris staat buiten en de caravan wordt gelucht en gereinigd. Want ook de Fransman is
overleden.
Na reiniging door Louis, de "manus" van alles van de camping, gaat de caravan in de verhuur.
Achter ons, op nr. 4 staat de buscamper van een Duits sprekende makelaar. Hij verzorgde onroerende goederen voor Nederlanders hier in Spanje. Het overlijden van zijn vrouw is hij nooit te boven gekomen. Hij drinkt teveel en heeft bijna geen contact met zijn Duitse buren. Het gaat snel bergafwaarts met deze, eens zo succesvolle, zakenman.
Morgen maar weer wat meer opbeurende berichten.
Vanavond weer genieten van ons Nederlands elftal, zodat we morgenochtend weer juichende berichten in de krant kunnen lezen. Namelijk dat onze Bondcoach de meeste sublieme coach aller tijden is en het elftal toch maar weer mooi op de rails heeft gekregen.
Ik weet het, daar is een naam voor Scorebordjournalistiek.
