vrijdag 31 januari 2025

Benicassim 12

 Zonnig 15 graden, beetje frisse wind.

"Luctor ac recuperandum" (Ik worstel en repareer.) Nou eigenlijk is het "wij worstelen en repareren," want het is een gezamenlijk project geworden. Ik doel op de lekkage van het spoelwater voor de wc. Tjonge, wat kun je toch met zoiets simpels, zo bezig zijn. 

Dat terwijl de oplossing zo simpel is (gebleken.) Je bestelt gewoon bij Amazon.es, de Spaanse dus, een tuinslang stop, zet die erop en klaar is het. Trouwens, die 3 stoppers komen vandaag al aan, dus dat gaat razendsnel. Maar de geprutste rotzooi er weer afhalen, dat is me toch een werk.... Let op. Een houten deuvel met daaromheen twee stuks krimpkous (om het passend te maken.) Die dus in de slang en daaromheen weer enkele lagen vulkaniserende tape. Misschien ken je het wel, als je die ergens omheen doet en uitrekt, blijft het heel goed aan elkaar zitten. Handig, behalve als het er weer af moet....

"Aber, wir haben es geschafft" (we hebben het geflikt.) Sorry voor het Duits, maar daar wil ik het ook even over hebben. De laatste tijd hoor ik steeds vaker "Dat heeft ie gesjeft" (dit komt regelmatig in een reclame voorbij, waarmee wordt bedoeld dat het klusje geklaard is. Maar zoek nu maar eens het woord gesjeft op. Inderdaad, Bargoens voor iemand die vaak in de bajes heeft gezeten. Waar gaat het toch met onze taal naartoe? "Taal leeft" wordt mij dan voorgehouden, maar mijn gevoel is meer dat het steeds meer naar de kl... ten gaat.

Enkele seconden voor deze opname liggen deze beide mensen als compleet uitgeteld te genieten van de heerlijke zon. Het hondje zit tevreden om zich heen te kijken. Ik was de plee aan het legen en heb eerst maar even gevraagd of ik een foto van deze tevredenheid mocht maken. Jammer dat mevrouw zo uitgebreid gaat zitten poseren, maar ach, het verhaal is wel duidelijk. Aan meneer gaat dit hele verhaal voorbij, die is in dromeland.

Dan nu het raadsel van de week. "Waarom liggen hier 3 flessen water op de straat?" Morgen het antwoord!


donderdag 30 januari 2025

Benicassim 11

 De dag begon zo mooi, 15 graden zonnig, zelfs warm. Het begint nu te druppen en de temperatuur zakt.

Inkopen bij de Lidl en ik neem deze tijd even te baat om langs de "goed bedoelde rommel" te lopen. Dit zijn de aanbiedingen op de zogenaamde Non Food afdeling. Zoal kleding, zowel boven- als ondergoed en vooral gereedschap. Daar ga ik op zoek naar een goede plug voor in de watertoevoerslang (leuke voor Scrabble) van de WC. Jammer, nada....

Wat ik wel vind is deze mooie set met dopsleutels en schroevendraaier(s). Iemand heeft de inhoud even willen inspecteren en heeft de verpakking alvast open gemaakt. Nu weet ik niet of diezelfde persoon ook zijn eigen set alvast heeft aangevuld, want ik denk dat meer dan de helft uit de verpakking mist. Ik sta er met verbijstering naar te kijken.


De plug die ik zoek, ziet er ongeveer zo uit. Maar heb hem inmiddels bij de Spaanse Amazon besteld.

Bij de Mercadona zie ik een stel hun auto volladen met de in stukken gezaagde boom die voor de deur van de winkel is weggehaald.


Wat rest is een armetierig stompje, van wat eens een prachtige boom is geweest. Als ik sta te kijken, Ali is de winkel in om flessenwater te kopen, komt een mevrouw naar mij toe om uit te leggen dat de boom ziek was en dus nodig gekapt moest worden. Nu vind ik het ook wel een beetje laat om nog actie te gaan voeren tegen de kap.


We hebben weer een jarige in onze Calle (straatje) en waar we gisteren tot laat getrakteerd werden op lawaai, pakken deze mensen het slimmer aan. Gewoon om 11.00 uur beginnen, dan zijn ze ook weer "vroeg" weg. Maar ja, toen scheen de zon ook nog. 

Die laatste is inmiddels verscholen achter de regenwolken en wordt het frisjes.... maar als je er genoeg antivries ingooit, hebben ze ook van de kou geen last, zo merkten wij gisteravond.


woensdag 29 januari 2025

Benicassim 10

 Bewolkt 15 graden.... frisjes.

Vandaag gaat het naar Castellon, mede om daar iets voor het afdichten van de watertoevoer van de wc te vinden. Maar eerlijk... ik heb er een hard hoofd in, ze zijn hier in Spanje niet zo van de tuincentra, zoals in Nederland.

9.30 uur gaat de bus, maar er gaan twee om diezelfde tijd en wij nemen de allereerste. Nou, dat is wat je noemt "de toeristische route." Waar die ons allemaal langsbrengt, Joost is niet mee, maar die zou het mogen weten. We verbaasden ons al, dat de rest bleef wachten op de 2e, maar ja, deze gaat ook naar het "Centro de Castellon" volgens de chauffeur. Dus we komen er.... 

"Ons" koffietentje rijden we voorbij en daardoor raken we een beetje in de war. Ach, hier hebben ze ook koffie, alleen voor een mini stukje cheesecake betaal je de hoofdprijs. Op naar de Plaza Mayor. Deze meneer heb ik al eerder gefotografeerd, maar let ook even op de dame naast de deur van de kerk. Deze bedelaar heeft het zich gemakkelijk gemaakt door een stoel mee te nemen. Niks op de koude tegels zitten dus. Ze staat op en met haar rechterhand opent ze de kerkdeur en met haar linkerhand vormt ze een kommetje, waar wat centjes in mogen. Ik bedank haar zeer uitgebreid, waardoor ze wat nadrukkelijker haar hand ophoudt. Ik bedank haar nogmaals. 

Eigenlijk vinden we het allebeide niet zo'n geweldig mooie kerk, maar één ding is wel zeker, de non rechts heeft het, bij leven, goed van genomen.

Als we de kerk weer uitlopen heeft Ali inmiddels wat kleingeld gepakt.

Jammer dat het nu niet lekker zonnig is, tijdens ons bezoek aan Castellon, maar het blijft een mooie stad. Bij de Tourist Info, haalt Ali een plattegrond van de stad en vraag ik naar een Tuincentrum. Nou, ik had net zo goed naar de Sneeker Waterpoort kunnen vragen, want de hoofden van alle drie medewerkers slaan in een vraagteken. Er wordt in het rap Catelaans druk overleg gepleegd, om vervolgens naar een bloemstalletje verwezen te worden. Ach ja... 

Soms, heel soms, zie je overeenkomsten die werkelijk niets met elkaar van doen hebben. Of noem je dit nu associëren? We kijken teveel "De Slimste Mens" met Philip Freriks en Maarten van Rossum.....

Gelukkig is de bus een kleine 20 minuten te vroeg en hoeven we niet op die steenkoude metalen bankjes zitten te wachten, maar in een een lekker verwarmde bus. Als de bus wil wegrijden, springt de jongeman, die de 20 minuten wel op die bankjes is blijven zitten, op om ook nog mee te reizen. De vrouwelijke chauffeur geeft hem nog de gelegenheid om in te stappen.

Oh ja, we hebben geen waterstop gescoord, dus is het nog even afwachten hoe het met onze lekkage gaat.

dinsdag 28 januari 2025

Benicassim 9

Zon, 19 graden, maar een frisse wind.

Schreef ik gisteren dat de afsluiting van de feestweek is geweest, omdat vanaf dan het nachts weer rustig zou zijn en geen luide muziek meer tot 3.00 uur in de nacht.

Wel, de natuur beslist anders. De zware regen van gisteren? We hebben er geen drup van gezien, oh, ja, Ali zag een paar druppen op het raam. Voor de rest blijft het droog. Maar als we nog maar nauwelijks in bed liggen, kondigt de wind zich aan en op een niet mis te verstane manier.

Hevige rukwinden laten de camper trillen en soms vervaarlijk heen en weer bewegen. Om ons heen worden tentjes weg geblazen of vallen fietsen ondersteboven. Het gaat eigenlijk de hele nacht door. Ik moet eerlijk toegeven, ik word er chagrijnig van. Je haalt je ook dingen in je hoofd als je zo lang wakker ligt. De antenne, die ik tussen de bomen heb gespannen, baart mij zorgen en ik haal allerlei doemscenario's in mijn hoofd. "De antenne breekt en de metaal draad komt op de weg terecht.".... Tja... Maar hij hangt nog!!

Dit kunstwerk heeft Ali gefabriekt, om toch vooral het water tegen te houden wat onbedoeld de cassette dreigt te overspoelen. Het helpt niet. Vannacht, ik lig toch wakker, bedenk ik een manier om het lekken tegen te gaan. Vanmorgen ga ik op weg naar de Chinees, om wat materiaal te vergaren. 

Oh ja, een zendamateur meldt vanmorgen op het Nederlandse net, dat het vandaag Chinees nieuwjaar is, het jaar van de slang.

Dus als ik de Chinese winkel binnen stap, spreid ik mijn armen en roep door de winkel "Happy New Year." 4 paar ogen kijken mij glazig aan, in plaats van blij dat een Europeaan hun nieuw jaar weet!

Ik kijk het nog even na, op mijn telefoon. Jammer, het is morgen, de 29e januari Chinees nieuw jaar. Maar ja, beter te vroeg dan te laat, nietwaar?

Een houten plug met daarover heen krimpkous, afgedicht met zelf vulkaniserende tape en 3 slangklemmen.... Je zou zeggen..... NEE dus, het drupt nog steeds, vandaar het Alidoekje er nog omheen.

Ach ja, de satellietschotel moest het vannacht ook nog ontgelden, want die lang op zijn/haar neus. (ontvangstkop) Dus ook die moest ik weer uitrichten en vastzetten. 


maandag 27 januari 2025

Benicassim 8

 Bewolkt, maar 23 graden.... ja, echt!

Gisteravond wordt de feestweek hier in Benicassim afgesloten met een groots vuurwerk. De buren kwamen nog met een beschrijving van allemaal kindertjes die vuurwerk omhoog mochten gooien. Wij doen het met op afstand genieten. Sommige dreunen doen de grond trillen, echt indrukwekkend.

Vanmorgen wandelen we naar de Lidl om wat inkopen te doen, want de verwachting was al wel dat het warm zou worden.

Steeds vaker komen er van die onheilspellende luchten over, die niks goeds voorspellen.

Nu wordt er heel veel regen verwacht, dus is alles opgeruimd en zitten we binnen, want plotseling is de temperatuur ook gezakt, in afwachting van de buien.

Het is nu 15.00 uur en de meeste mensen hebben de spullen opgeruimd en wachten op de dingen die gaan komen. Want naast de regen wordt er ook harde wind verwacht.

zondag 26 januari 2025

Benicassim 7

 Half bewolkt en 16 graden.

Gisteravond komt er een onheilspellende lucht over ons heen. Het is een gek gezicht en ook de lantaarns gaan ervan branden. Vannacht hebben we weer kunnen genieten van de muziek die in het stadje wordt gespeeld. Dit zou de laatste geweest zijn. Alleen vanavond nog een afsluitend vuurwerk, die we volgens zeggen vanuit de camper kunnen bewonderen.


We wandelen vanmiddag "even" naar de boulevard, omdat we, of eigenlijk ze, vindt dat we wat aan beweging moeten doen.


Maar om nu gelijk maar ruim 8000 stappen te doen, met een afstand van krap 6 kilometer.... ik weet niet. En reken eens uit hoeveel biertjes ik nu kan drinken om mijn calorieën weer aan te vullen.


Voor alle duidelijkheid, dit is niet een slachtoffer van gasboringen, hier ter plekke, maar een "normale" palmboom. Tenminste, daar moet het voor doorgaan. Als ze hier ook al palmbomen gaan stutten en de kruin helemaal gaan opbinden, blijft er weinig van de mediterrane "look" over, lijkt mij.


Bij de Torre Vincente, nemen we even pauze en maak ik deze foto van een zeilbootje, die op de woeste baren vooruit probeert te komen, want de golfen zijn ruw.


Dat is kennelijk ook de reden dat deze Foil eenzaam op het strand is achtergelaten, het wordt ook steeds frisser. We zijn hier dan ook snel weer weg, want de betonnen bank voelt nogal koud aan, als je even stil zit.

Morgen willen ze het 23 graden hebben, dan gaan we morgen over de warmte klagen, oké?



zaterdag 25 januari 2025

Benicassim 6

 Bewolkt 12 graden. 

Als we gisteravond weer terug lopen vanuit het restaurant, ja we hebben wederom de maaltijd buiten de deur genuttigd, worden we opnieuw verrast door de vele knipperende lampjes rondom diverse campers.


Het zijn overigens veelal Engelsen die deze kunstwerken aanschaffen en ophangen. Zo op het oog is het nog wel een leuk gezicht, maar stel je voor dat alles knippert en/of van kleur verandert, je zou ervan gaan hallucineren.

Tot 3 uur vannacht, over hallucinerend gesproken, konden we genieten van de keiharde muziek vanuit het centrum van het stadje. Zo nu en dan afgewisseld met luide knallen!? Je zou toch zeggen, maar hier in Spanje schijnt het te mogen. Bij de Mercadona vullen we de broodvoorraad aan en natuurlijk iets lekkers voor bij de koffie op zondag. 

Oh ja, ik ontdek vannacht iets geks. Tijdens mijn sanitaire stop, wat overigens in het donker gebeurd, want ik wil Ali niet onnodig wakker maken, ontdek ik dat het spoelmechanisme van het toilet door blijft lopen. Weliswaar heel zachtjes, want de pomp slaat niet aan, maar drup voor drup is ook voldoende. 

"Zoals die meneer bij het pompstation vraagt wat een druppel benzine kost, als de pompbediende zegt dat dat niet uit te rekenen valt, dus niks! Aha, zegt de meneer, druppel, de tank dan maar vol."

Zo ook de cassette, die aardig vol begint te raken. Weer iets om op te lossen en jullie maar denken dat we vakantie hebben.

Terwijl we naar de Mercadona wandelen, valt me, nu voor het eerst, dit bord op.

Pal, maar dan ook pal voor de Mercadona staat dit bord van de Lidl. Ik zou niet weten of zoiets ook in Nederland toegestaan zou worden.

Buren beginnen hun voortent alvast op te ruimen, niet omdat ze vertrekken, maar ze verwachten harde wind, de komende dagen. We gaan het zien.


vrijdag 24 januari 2025

Benicassim 5

19 graden met een heerlijk zonnetje. Kwart voor achten is het, als er een soort van wedstrijd met vuurwerk begint. Alles is nog redelijk in de verte, denken we, maar plotseling is er een knal heel dichtbij. Terwijl we alweer bijna indommelen, maakt deze knal daar abrupt een einde aan. Je mag het natuurlijk niet vergelijken, maar dit gevoel moeten mensen in oorlogsomstandigheden iedere dag ondergaan, verschrikkelijk. 

Vandaag is het Paella dag in Benicassim en daar moeten we toch echt even een kijkje nemen, want het schijnt groots te zijn.

Laat ik het maar even kort omschrijven: "Je kan over de koppen lopen." De meeste mensen waggelen door de drukte heen, met het liefst een pul bier, of een glas rode wijn in de hand. Het is 13.00 uur, het feest begon om 12.00 uur, dus hier en daar is er al iemand die de wereld  voor een "doedelzak" aanziet.


 Ik denk niet dat ik overdrijf, als ik zeg dat er wel 100 van dit soort Paella pannen langs de kant van de weg staan.

Links zijn de vuren voor de pannen nog in voorbereiding, terwijl rechts de mannen al tevreden en zelfverzekerd naast hun Paella staan.


Eén ding is wel duidelijk, dit soort eten (met vlees en kip) is niet aan ons besteed. Het vlees en kip ligt onbeschermd langs de kant van de weg, om te zijner tijd ook in de Paella te belanden.

Lange tafels zijn al chic gedekt, om later op de dag hun gasten te trakteren op een heerlijk maal, begeleid door een Spaanse zanger. Sommige tafels hebben zelfs bij ieder couvert al namen liggen, zo is de tafelschikking al geregeld.

Natuurlijk mogen de Tapas, op een Spaans feest, niet ontbreken.


donderdag 23 januari 2025

Benicassim 4

Zon en 17 graden. Vanmorgen hoor ik een paar keer zachtjes regen neerkomen op het camperdak, maar dat stopt al snel. De zon breekt door en het wordt aangenaam. We gaan inkopen doen bij de Lidl, want die zal vandaag weer open gaan. Omdat wij beiden nog een beetje aan het herstellen zijn van de griep, die nu in Nederland steeds erger wordt, pakken we ons goed in. Dik vest onder de donzen jas, wie doet ons wat. Nou, het antwoord kan kort zijn. De zon. We zijn nog niet van de camping af, of het zweet breekt ons beide al uit. Maar we zetten door. Ali wil eerst nog "even" over de markt. Gelukkig is die verplaatst, in verband met de festiviteiten op de "oude" marktplaats. Dus dat is een meevaller.

Ik ben gister vergeten de foto van die enorme Paella pan te plaatsen, dus dan nu maar. Als we even later er weer langslopen, staat het blauw van de rook. Dus ik weet niet of de Paella wel heeft gesmaakt.

Omdat er de laatste maanden van die vreemde figuren zijn die in volle vaart, met hun auto, een markt op rijden, hebben ze hier in Spanje maar voorzorgmaatregelingen getroffen. Het moet een flinke auto zijn, wil je dit blok beton aan de kant krijgen. Het geeft toch een vreemd gevoel, dat zoiets plotseling kan gebeuren, als je zo over de markt slentert.

Natuurlijk heeft de kleding de grootste prioriteit, maar niet nadat we bij een groente stal tijden op onze beurt staan te wachten om uiteindelijk geholpen te worden. De kraam is heel lang en er lopen maar twee te helpen. De jongeman roept steeds de hulp in van de oudere dame die ons uiteindelijk helpt. 1 kg bananen voor  €1,- en 1 kg Kiwi's voor €2,50. We moeten €6,- afrekenen en Ali betaalt met een briefje van 5 en een losse euro. De zakken zijn loodzwaar en Ali heeft het idee dat mevrouw elk 2 kg heeft afgewogen. Het is hilarisch hoe ze in haar diepe "scholk" (schort) met het geld aan het goochelen is. Soms komt er uit de diepte een handvol met briefgeld naar boven, om daar een bepaald briefje van terug te geven. We lopen verder, totdat we achterop worden ingehaald door de jongeman van de kraam. Hij brabbelt in zijn rap Catalaans iets en wijst op zijn rekenmachientje, waar een bedrag van € 7,50 op prijkt. Kennelijk heeft hij het idee dat we nog moeten afrekenen. Geërgerd loop ik met hem terug. "1 kilo Platanos (bananen) y 1 kg de Kiwi, Seis (6) euros" wijs ik de dame aan. Ze maakt een afwerend gebaar, zo van laat maar zitten. Kennelijk herkent ze mij aan de grote hoed die ik draag en de lange tijd dat we hebben staan wachten. Een jong meisje brengt de verontschuldigingen over. "Ja, het is druk en dan vergeet ze nog wel eens iets" vertaald het meisje uit het Spaans. Ik blijf geërgerd en we lopen weg.

Even verderop horen we het klaaglijke geluid van kleine katjes. Als we dichterbij komen zien we de beestjes in doosjes liggen. Het zijn nepkatten, waarvan de staart langzaam beweegt. 

Er is een mevrouw die zo gecharmeerd is van de neppoezen, dat ze ze allemaal even wil aaien. Ik krijg nauwelijks de kans een foto te nemen. 

Hoogste tijd om naar de Lidle te gaan. Jammer, maar zoals we al verwachten is deze nog steeds gesloten. "Mañana" krijgen we te horen en dat hoort vertrouwd aan, hier in Spanje.


woensdag 22 januari 2025

Benicassim 3

Laat ik beginnen met te melden dat de zon haar best aan het doen is. Uit de wind is het zelfs warm, heerlijk!

Het Spaanse leven begint zo zijn/haar gangetje te gaan en daar hoort ook bij dat Ali haar eerste was gaat draaien. Dus moeten er (was)lijnen gespannen worden en het droogrek geïnstalleerd.

Ikzelf hang de langraad antenne op, want de verticale antenne pakt teveel storing op van alle omvormers om ons heen. 

Bijkomend voordeel is ook nog eens, dat ik me niet druk hoef te maken als de wind opsteekt en vat gaat krijgen op de 7,50 meter hoge antenne. Ik heb vervolgen een mooie verbinding met de Nederlandse Ronde om 11.00 uur.

Als we in het zonnetje lekker zitten te lezen horen we steeds flarden van "Live" muziek. Tja, dat wekt natuurlijk onze nieuwsgierigheid op. Ik kan mij nog inhouden, maar Ali geeft aan "even" te willen kijken.

Als we naar binnen willen, stuiten we op een gigantische rij en dat ontneemt mij in ieder geval de moed om verder naar binnen te gaan. Maar jullie kennen mijn reisgenoot, die ontdekt een kruipdoor, sluipdoor paadje en even later staan we in de provisorische arena.


 Tussen de spijlen door kijkend ontdekken we een soort stieren gevecht(en). Maar dan zonder de zwaarden waarmee de stiertjes aan hun einde worden geholpen. (Dan waren we snel weer vertrokken.) Als we bovenin de arena klimmen, zien we de bedoeling.

Moedige mannen staan in het midden van de arena en proberen de aandacht, met een zwarte doek, van een jong stiertje te trekken. Als dat eenmaal is gelukt, duurt het maar een paar luttele seconden en het diertje stormt op de moedige man af. Neem van mij aan, zelfs bovenin de arena ziet dit er angstaanjagend uit. Mij niet bellen!

Oh ja, op de terugweg zien we dat "onze" Lidl er geheel ontmanteld bij ligt. 



Het bordje onthuld dat ze morgen weer open gaan, maar daar hebben wij een hard hoofd in, zeker gezien de volledig gestripte inboedel, die nu nog buiten  ligt.

Maar gelukkig hebben wij aan de overkant van de camping onze Mercadona, dus verhongeren doen we nog niet.




dinsdag 21 januari 2025

Benicassim 2

"We staan te plak" Vergeef mij dit Friesisme, maar zo voelde het even. We staan pal naast bekenden van een jaar terug, toen wij ze hier ook al ontmoeten en later ze ook in Noorbeek Limburg weer tegenkwamen. Ze herkenden ons, toen ik Noorbeek, omdat Ali als eerste haar droogmolen opzette en ik mijn antennen aan de camper knoopte. "Jullie gaan zeker weer op nr. 2 staan, net als vorig jaar? "Het is een gekke veronderstelling, maar er zit een boodschap achter. Een aantal maanden geleden hebben ze van de camping de zogenaamde "poeren" uit de grond getrokken. Poeren zijn grote betonblokken, waarin ze palen hadden staan, waar in de zomer grote doeken over getrokken konden worden, speciaal voor de Spanjaarden die niet in de zon willen staan.

Dit zijn die beruchte poeren.

Wat blijkt nu, tegelijktijdig hebben ze een soort drainage aangelegd, waarbij ze enorm diepe sleuven hebben gegraven. 


Zo zag het slagveld er op nr. 2 eruit. Nu zou dat niet een probleem hoeven zijn, ware het niet dat ze de sleuven hebben dicht gegooid en er wat fijn grind erover gestrooid. Klaar is Kees (volgens de camping.) Jammer joh, ze zijn "vergeten" de boel aan te stampen. Gevolg, De eerste de beste camper, die op die plek ging staan, zakte tot aan de assen in de zachte grond weg en moest met trekkers weer bevrijd worden.

Aldus de verhalen van onze buren, die dat konden ondersteunen met de bovenstaande foto's .

Wij hebben nog even een praatje met de huidige "bewoners" van nr. 2 gemaakt. Die hebben ook al vast gezeten en voelen, zo nu en dan, hun camper wegzakken.
In dit geval is "goede raad" niet eens zo duur, dus melden wij ons bij de receptie, om aan te geven dat wij afzien van de verhuizing en "veilig" op nr. 11 blijven staan.

De dame in kwestie vertoont een gezicht alsof haar nu de opdracht bereikt om de hele camping te laten verhuizen. Het duurt en het duurt, maar met wat hulp krijgt ze het toch voor elkaar. Hoewel, we mogen nog wel even een nieuw contract tekenen. Ach ja, bureaucratie is ook in Spanje toegeslagen, zullen we maar zeggen.





maandag 20 januari 2025

Benicassim 1

 Kwart voor negen rijden we de camping in Lloret de Mar af. Spannend, want gisteravond hebben we de route nog even doorlopen, omdat Barcelona wel de grootste bottleneck is voor vandaag. De route gaat perfect over de AP 7 waardoor we ruim om Barcelona worden gevoerd. Maar ach, als ik vanmorgen de TomTom opstart, is van die mooie route niets meer te bekennen. Dus, dreigen we dwars door Barcelona te moeten. Nou, mooi niet, want dat is ten enen male voor onze camper streng verboden. Ali heeft aantekeningen gemaakt met de te volgen wegnummers en dat helpt. TomTom, constant jammerend, dat we om moeten draaien, wordt genegeerd en we volgen de aanwijzingen van AliAli.


We passeren weer de bekende punten, zoals deze treinbrug, die overigens wel weer eens een verfbeurtje kan gebruiken.


Deze wokkels, waarvan we de betekenis nog steeds niet hebben achterhaald. Toch maar eens uitzoeken.

Hier de nog in bloei staande sinaasappelbomen. Hier en daar hangt nog een sinaasappeltje alleen te wezen, maar die is hoogstwaarschijnlijk nog van de vorige oogst.

Bij de "Poort van Barcelona" hebben we de grootste gekte, qua verkeer, wel gehad. Nu is het een kwestie nog even volhouden, want het vergt heel wat van de concentratie, de kop er bij te houden met al die in en uitvoegende vrachtwagens. Deze mannen zijn over het algemeen hier thuis en hebben een hoger uitzicht punt, waarvan ze zeker gebruik maken. Ze schromen niet hun gevaartes vlak voor je de weg op te smijten en daar moet je dan maar op anticiperen.

Met de wind valt het gelukkig allemaal wel mee, terwijl het bord, linksvoor, alvast waarschuwt, hangt de windzak slap naar beneden.

Het blijft de hele ochtend een beetje bewolkt en dat verpest het mooie plaatje, als we langs de kustroute Benicassim binnen rijden.

We melden ons bij de receptie en bij het inschrijven kijkt de jonge dame steeds bedenkelijker naar het computerscherm. Zegge en schrijve zijn er nog twee plekjes vrij, die voor ons van toepassing zijn. Volgende week komt onze favoriete plek vrij, dus daar is nu het wachten op. Hoewel bij nader inzien, ook deze plek wel oké is.

Terwijl we staan en alles hebben voorbereid, begint het te regenen, Welkom in Benicassim!

Vanavond maar lekker uit eten in het restaurant van de camping.