woensdag 31 mei 2017

Saint-Jean-Du Corail 6

Een paar dagen terug ontdekken we een vreemd fenomeen. In de verte zien we een aantal lichtflitsen in de nacht. “Ze zijn in het land met lampen bezig” meldt mijn reisgenote. Maar het is zo hevig dat ik mijn bedenkingen heb. Het is nog drukkend warm en we gaan naar buiten om te ontdekken wat het kan zijn. Enorme lichtflitsen vliegen door het zwerk en we kunnen niet anders concluderen dan dat het Weerlicht Zonder Donder  betreft. Klik op de link en geniet mee van de stilte terwijl, zo nu en dan, de aarde wordt verlicht door de bliksem.

DSCN5442 (800x450)

Nu is het licht, ook zonder de bliksem, ’s avonds prachtig en is het genieten van de zwoele zomeravonden.

DSCN5445 (800x450)

Hier in de omgeving staan diverse huisjes die zijn verlaten en wachten op de slopershamer. Hoewel dat laatste nog lang kan duren. Ons wordt verteld dat boeren, uit de omgeving, dit soort huisjes kopen, niet voor het huis “an Sich”, maar het gaat hen om de grond die bij het huis hoort.

DSCN5450 (800x450)

Vanochtend gaat het op de fiets naar Mortain om bij de Aldi de broodnodige levensmiddelen aan te vullen. Onderweg staan we nog even stil bij een herdenking monument. Het is opgericht om de verzetsmensen te herdenken, die door de Duitser zijn geëxecuteerd in St Jean du Corail.

DSCN5455 (800x450)

Om even voor drieën krijgen we bezoek van Jikke en Mink, die net als ons langzaam op de terugweg naar Nederland zijn.

Zo dadelijk gaat er gekookt worden voor de gehele goegemeente en zal er vanavond over de verdere plannen worden gesproken.

dinsdag 30 mei 2017

Saint-Jean-du-Corail 5

Herinneringen….

DSCN5436 (800x450)

In de enorme tuin van Johan en Ruby staat de draagstoel, die ontworpen en gemaakt is door Tanja, de overleden vrouw van Johan.

DSCN5419 (450x800)

De zij- voor- en achterwanden zijn geheel vervaardigd van glas in lood en geven een feeëriek beeld, als je op een zonnige dag in de draagstoel plaats neemt. Het blijft een mooie en dierbare herinnering aan de kunstzinnige kant van Tanja.

Vandaag gaan Johan en Ruby er even tussenuit en mogen wij de zorg over de moeder van Ruby dragen.

IMG-20170527-WA0001

Nu heb ik, al een paar dagen geleden, haar vertrouwen gewonnen door liedjes voor en met haar te zingen. Hier en daar laat het geheugen haar wel eens even in de steek, maar door haar rustig de tijd te geven komen de herinneringen, zo nu en dan, weer boven drijven.

Als ik op haar kamer een trouwfoto van haar erbij pak moet die herinnering van heel ver komen. De vier namen van haar broers en zussen, worden daarentegen zonder enige moeite naar boven gehaald.

PHOTO_20170530_173506 (800x450)

Dan kom ik op het idee om gezamenlijk een fotoboek te gaan bekijken, dus gaat mijn hoofd foto’s, vrijpostig als ze is, op zoek naar een album.  Onder het bladeren door het fotoboek geeft de moeder van Ruby herhaalde malen te kennen dat “dit zo leuk is om alles weer eens te bekijken”

Herinneringen worden op deze manier weer uit hun stoffige laatje getoverd.

maandag 29 mei 2017

Saint-Jean-Du-Corail 4

Deze natuurrijke omgeving leent zich uitermate voor het houden van dieren. Natuurlijk lopen hier een aantal poezen, een grote lieve hond rond en mogen de paarden ook niet ontbreken.DSCN5424 (800x450)

Hier zijn 2 van de 3 paarden te bewonderen, “omdat ze steeds te ver uitelkaar lopen” luidt de klaagzang van mijn fotografe.

DSCN5434 (800x450)

Maar van opgeven wil ze niet weten en dan ziet ze het drietal gebroederlijk naast elkaar staan, rent erop af en schiet dit “schattige” plaatje. Nu weet ik niet of je wel bij een ruin over gebroederlijk kan spreken, maar “you’f got the picture”.

Het is vandaag een beetje druilerig/regenachtig, dus de activiteiten beperken zich tot het volgen van Roland Garos, de tennis Grand Slam in Parijs.

IMG-20170529-WA0002 (800x449)

Maar op het moment dat de zon zich ook maar even laat zien, word ik naar buiten gedirigeerd om als trap- en stokhouder te fungeren, omdat mijn chef camper onderhoud het dak wil reinigen. Natuurlijk laat Ruby zich de kans niet ontglippen om  opnames van dit  schouwspel te maken. Gênant vindt ook Boeddha dit tafereel en heeft ons de rug toegekeerd.

Maar laat ik terugkeren naar mijn onderwerp, het houden van dieren. De twee bijenvolken, hier op het terrein, staan op het punt te gaan “zwermen”. Want ik laat mij door de bijenhouders vertellen, dat van natura een bijenvolk in de periode mei/juni gaat zwermen. De bijen kweken een aantal jonge koninginnen en de oude koningin vertrekt met een deel van de bijen. Zodra de jonge koninginnen uitkomen verlaten ook zij met een groep bijen de kast. Als de achtergebleven bijen vinden dat het volk te klein wordt, stopt het zwermen. Er blijft 1 jonge koningin in het volk. De andere jonge koninginnen, in de kast, worden gedood.DSCN5385 (800x450)

Op deze manier kan één volk zichzelf splitsen in meerdere volken. Elke zwerm zoekt een nieuw onderkomen. Zodra de zwerm uitgevlogen is, klonteren de bijen op een tijdelijke plek samen tot een tros. Vanuit de tros zoeken verkenners de omgeving af op zoek naar een geschikte nestplaats. Zo'n zwermtros kan enkele uren tot enkele dagen blijven hangen. Het geeft de bijenhouder (imker) de gelegenheid de zwerm te verplaatsen om ze naar zijn eigen nieuwe bijenkast onder te brengen. Vandaar dat op de foto ook 3 kasten staan en 1 korf. In de linkerkast zit een volk en in de korf zit een volk, dus blijven het spannende dagen voor onze “Imkers”.


zondag 28 mei 2017

Saint-Jean-du-Corail 3

“Zachtjes tikt de regen op mijn camperdak”. De eerste regel uit een oude hit van Rob de Nijs. Alleen was het bij hem een zolderraam en ben ik niet eenzaam, verre van dat. Hier in Poteliere is het goed toeven, ondanks de regen. Maar zoals een spreekwoord luidt, “gelukkig hebben we de foto’s nog”.

DSCN5389 (800x450)

De prachtige schalen, glazen bollen en andere objecten complementeren deze heerlijke omgeving tot een omgeving waar je tot rust kan komen.

DSCN5393 (800x450) Nog niet alles is uitgepakt en staan de containers bij één van de vele bijgebouwen, het vroegere woonhuis van eerdere bewoners.

DSCN5408 (800x450)

Gisteravond gaan de landeigenaren op inspectietocht over hun landerijen en daar is mijn fotografe natuurlijk bij. Op deze plek zijn nog de resten te zien van een brandstapel, die is ontstaan door het verbranden van de enorme hoeveelheid aan verwijderde  bramenstruiken. Het mag een wonder heten dat in deze asresten ook niet het karkas van een opgebrande tractor is te zien. Het verhaal is dat de trekker banden, na het dumpen van nog een lading struiken, begonnen te slippen op de natte en kleiachtige ondergrond, terwijl het vuur steeds verder aan het oplaaien was. Doortastend handelen van Ruby heeft erger doen voorkomen.

DSCN5416 (800x450)

Het blijkt een aardige wandeling over het landgoed te zijn, maar aan de randen van het domein word je wel getrakteerd op prachtige vergezichten over het land van Normandië.

IMG-20170528-WA0000

De wandeling maakt dorstig, maar bij de evaluatie zien zowel broer als zus dat het goed is.



zaterdag 27 mei 2017

Saint-Jean-du-Corail 2

DSCN5379 (800x450)

Saint-Jean-du-Corail is een gemeente in het departement Manche in de regio Normandië. Dit kennen we van de inval van de geallieerden in augustus 1944.

De oppervlakte van Saint-Jean-du-Corail is 14 vierkante kilometer en de bevolkingsdichtheid is 20 inwoners per vierkante kilometer. Kortom, ruimte te over in deze regio.


“Ga je mee naar de Aldi, even een paar inkopen doen, Johan gaat ook mee”. Misschien kunnen we ook even langs de “Cascades”, t’is een uurtje fietsen en het gaat via “Voie Verte”.

De “Voie Verte” is de Franse versie van de “Via Verde” in Spanje. Fietswegen die zijn aangelegd op een oude spoorrails en die ons  door de meest prachtige natuurgebieden voeren.

DSCN5394 (800x450)Eén van de overblijfselen, van de Voie Verte, is dit stationnetje, waar ooit passagiers, met volgepakte reiskoffers, stonden te wachten op de trein die hun naar onbekende oorden zouden voeren.

DSCN5398 (450x800)DSCN5396 (800x450)

Ook wij raken in onbekende oorden als we de “Petit Cascades” bereiken en “even” een wandelingetje naar beneden maken. Dit zijn de eerste meters naar beneden en dit vergt werkelijk iedere zenuw aan concentratie om de steile stenen trappen-afdaling te bedwingen. Het lijkt alsof het onze gids geen enkele moeite kost deze levensgevaarlijke afdaling te maken.

DSCN5405 (800x450)

De beloning is onbetaalbaar, hoewel het op deze foto onduidelijk blijft, belanden we op een vlak stukje grasland dat omringd is door dit soort rotspartijen, die ook nog worden gebruikt als klimtraining. Compleet met picknicktafels, waar de Fransen een tafelkleedje overheen hebben gedrapeerd en hun “Le Déjeuner sur L’Herbe” ” ( Lunch) genieten.

DSCN5402 (800x450)

Het klaterende geluid van het watervalletje, want groot is het niet, werkt zeer rustgevend en maakt veel goed van de doorstane gevaren.

Onderweg komen we diverse herinneringsplaatsen aan de 2e Wereldoorlog tegen. Want vergeet niet dat hier enorme veldslagen hebben plaatsgevonden ten tijde en na de landing van de Geallieerden in 1944. Want de “Operatie Lüttich”, ook wel “tegenaanval van Mortain” genoemd, was een Duitse (tegen)aanval tegen de doorbraak van de  geallieerden in de Duitse linies. Deze vonden plaats op 6 augustus 1944 tussen de plaatsen Mortain en Avranches en luidde uiteindelijk het einde van de 2e wereldoorlog in.

De beloofde foto’s van het landgoed komen morgen.


vrijdag 26 mei 2017

Saint-Jean-du-Corail 1


De schaduwen worden steeds langer, als we in de tuin van de Fam. De Vries het avondeten nuttigen. Het is nog steeds warm maar de tagliatelle, met de daarbij geserveerde Cider, smaakt overheerlijk. “Wordt het niet eens tijd voor je blog” probeert de kokkin voorzichtig, het is al ruim negen uur. “Ai, nu zitten er verschillende mensen al uren op de F5 toets te slaan om te zien of de Blog al is verfrist” repliceer ik grappend. Oké, laat ik beginnen.

Om 8 uur gaat de wekker, want het is en blijft een reisdag en dan willen we een beetje op tijd zijn. Al is de rit maar 100 kilometer naar Saint-Jean-du-Corail, de huidige residentie van de broer van mijn reisgenote. Maar ja, als de reisplanner eerst uitgebreid gaat zitten Whatsappen en later, tijdens het betalen lekker gaat staan beppen met de camping juffrouw, vergaat de tijd al snel. Kwart over negen vertrekken we.

DSCN5365 (800x450)DSCN5367 (800x432) Tussen Dinard en Saint Malo is een dam gelegd die ons dwars  over de uitloper van het meer Rance leidt. Enorm druk is het hier en dat belooft niet veel goeds als ook TomTom over vertraging begint te piepen. Maar er blijkt niets aan de hand.

DSCN5376 (800x450)

Blijft er slechts nog één bottelnek over en dat zijn de smalle weggetjes, die door mijn routeplanner op de kaart zijn ontdekt. Ook dat blijkt een onderschatting van de Franse wegenbouwers te zijn. Dus zijn we precies op de afgesproken tijd ter plaatse. Nee, dus. Poltiere en Poteliere wordt in TomTom doorelkaar verhaspeld en staan  we bijna oog in oog met een vervaarlijk uitziende Fransman. De telefoon brengt uitkomst en een paar honderd meter verder rijden we het correcte landgoed op.

DSCN5391 (800x450)

Want een landgoed kunnen we het met een gerust hart noemen. Dit is het woonhuis, wat op een ruim stuk grond is gesitueerd.

Mijn fotografe belooft morgen wat meer foto’s van de omgeving en dergelijke te gaan maken.



donderdag 25 mei 2017

Dinard 2 Noord Bretagne Saint Malo

Om even voor elf stappen we in de bus richting  St. Malo. Er ontstaat enige verwarring als ik een Mademoiselle, op een fiets, vraag aan welke kant de bus vertrekt. Ze vertelt ons, dat het een feestdag is en de bussen misschien niet rijden. Maar mijn reisleidster heeft betere informatie.

DSCN5347 (800x450)

Vanaf het station, waar de bus stopt, is het een half uurtje wandelen naar het oude centrum en voert ons door het havengebied. Geflankeerd door een enorme opslag aan hout, verpakt in witte folie, ziet het er niet veelbelovend uit.

DSCN5348 (800x450)

Maar dan zien we even verderop dat de oude stadsmuur nog aanwezig is. Het stadsdeel binnen de muur wordt “Intra-Muros” (binnen de muur) genoemd.

DSCN5350 (800x450)

Aan de grote toegangspoort bevindt zich het kasteel, dat nu deels stadhuis en bibliotheek is, maar ook een aantal musea bevat.

DSCN5354 (800x450)

In de oude stad is de kathedraal Saint-Vincent een bezienswaardigheid, die wij natuurlijk niet overslaan. De kathedraal staat nog blauw van de wierook, want zojuist hebben een aantal kinderen hun heilige communie gedaan.

DSCN5364 (800x450)DSCN5358 (800x450)

We wandelen, na een bakje koffie van €5,= en een espresso voor €2,50, over de oude stadsmuur en het Bastion de la Hollande uit de 7e eeuw. Deze nederzetting, op de grond van het huidige Saint-Malo, zou wel eens de oudste Gallisch-Romeinse nederzetting geweest kunnen zijn. Het is gesticht door een Ierse monnik in de 6e eeuw.

Na de landing van de geallieerden in Normandië op 6 juni 1944, werd het oude deel van Saint-Malo, voor meer dan 70% verwoest. Het is na de oorlog weer opgebouwd, overwegend in de oorspronkelijke stijl.

DSCN5359 (800x450)

Wat nu nog droog ligt, wordt over een paar uurtjes een aanstormende oceaan, want het verval tussen hoog en laag water is hier het grootste van Europa, namelijk 13 meter.

Morgen gaat het naar Saint-Jean-du-Corail.

woensdag 24 mei 2017

Dinard 1 Noord Bretagne

In al haar wijsheid heeft hoofd routeplanning voor vandaag besloten naar Dinard te rijden. Dit betekent een afstand van maar liefst 40 kilometers. Maar het worden 40 lange kilometers, want ten eerste is het mistig.

DSCN5323 (800x450)DSCN5319 (800x450)

Mistige omstandigheden, gecombineerd met smalle weggetjes, leveren altijd iets meer problemen op. Lange tijd sukkelen we achter een camper aan. Als 90 is toegestaan, rijdt hij 70, bij 50 vindt hij 30 meer dan genoeg, et cetera. Nu is het geen probleem als iemand rustig aan het rijden is, maar onverwachts het anker uitgooien is vervelend. Hij hoeft maar iets geels met rood te zien, of een flauwe bocht te naderen en het gaat op de rem.

DSCN5332 (800x450)

Tien minuten later sluiten we weer achteraan, in het rijtje, bij onze camperaar. Als hij afslaat slaken we zucht van verlichting om, even later, achter een 40 km autootje aan te rijden.

In een stadje, waar de markt op de doorgaande weg is gepland en we daardoor een “Deviation” voorgeschoteld krijgen, worden wij door een achterop komende auto met lichtsignalen gewaarschuwd. Als ik stop en het raampje laat zakken komt mevrouw naast ons staan. “Marsje pjee, marsjepjee roept de mevrouw meermaals, maar dat komt bij dit boertje niet aan. Ze probeert een vertaling te vinden en roept “Open”. “Aha, roep ik dankbaar,”Mercie bien” terwijl ik het nog steeds niet begrijp! Als mijn bijrijder de deur opent zien we het probleem: het trapje steekt nog steeds uit. Normaal begint dan een zoemer te klagen, maar dat is deze keer achterwege gebleven.”Marchepied” betekent “Traptrede”, dus weer wat geleerd!

DSCN5339 (800x450)DSCN5340 (800x450)

We zijn op tijd in Dinard, dus gaan de fietsen van het rek en verkennen we het kustplaatje.

DSCN5336 (450x800) DSCN5342 (800x450)

Ik maak vanaf de boulevard een foto van een wonderlijk beeld, dat aan de het strand staat. Pas later, als we een wandeling langs het strand maken, ontdekken we wie het moet voorstellen……..

DSCN5345 (800x450)  DSCN5344 (800x450)

Nu nog even iets over onze navigatie. Het is werkelijk bedroevend hoe deze laatste update van TomTom met onze routes omgaat. Eergisteren belanden we op een doodlopende weg, vandaag herhaalt het apparaat deze exercitie tweemaal. Verder ziet het ding kans om ons op de meest smalle weggetjes te sturen, waar je maar beter geen tegenligger wilt tegenkomen. Het is kennelijk bedoeld als een zogenaamde “afkorting”, maar dat slaat soms helemaal nergens op.

Toch de Firma TomTom maar eens op de hoogte te brengen van deze omissie.

O ja, het beeld is van Alfred Hitchcock een beroemde Engelse filmregisseur van onder andere Psycho en Vertigo. De vogels op zijn schouders duiden op een beruchte film die hij maakte, Birds.

dinsdag 23 mei 2017

Erguy 2 Noord Bretagne

Eigenlijk direct na het ontbijt gaan de fietsen van de camper en rijden we in 6 minuten naar het dorpje, dat 4 km verderop ligt. Ja, de rekenaars onder jullie zullen begrijpen dat dit erg hard is gegaan en dat klopt. Het gaat bergaf, maar niet zonder gevaar, want hier en daar ligt nieuw gravel en daar glijd je snel onderuit.

DSCN5301 (800x450)

Maar als we beneden aankomen is het uitzicht adembenemend. Ondanks dat het verboden is tussen 15 mei en 15 september met dieren op het strand te komen zijn een aantal jockeys aan het oefenen met hun paard met sulky. (Een sulky is een lichte tweewielige kar die vooral in de drafsport gebruikt wordt.)

DSCN5306 (800x450)

Het plaatsje heeft twee minuscule haventjes, aan beide einden van het stadje.

DSCN5309 (800x450)

Maar eerst maar eens een lekker kopje koffie, hoewel we hier op het 2e stee zitten. Bij de eerste bestellen we en trekken vast onze jasjes uit en wachten af. Even later komt de juffrouw terug, met de mededeling dat er geen koffie is! Je bedenkt het niet! In het volgende lokaal bestellen we “Un espresso et un cafe au lait” waarop de kelner zegt; “Lietelorbiek”…… ons Frans is niet sterk, maar ik moet toch een aantal keren vragen wat hij zegt. Na een tijdje krijg ik het door, “deze man probeert Engels te praten!”  Lie-tel or Biek” staat voor “little or big” en doelt daarmee op de café au lait van mijn kompaan.

DSCN5310 (800x450)

Het blijft een gek gezicht om zoveel bootjes “op één oor” te zien liggen als het water weer eens is verdwenen.

DSCN5311 (800x450)

Het is maar te hopen dat “moeders” hier eerder weer terug is dan het water. Maar ook bij haar zal de invloed van de maan wel zijn uitwerking hebben.

Morgen gaat het verder langs de Bretonse kust.

maandag 22 mei 2017

Erquy 1 Noord Bretagne

Dat wij niet alleen staan in povere vertalingen is toch wel weer een opluchting. Want ik ben me ervan bewust, dat mijn Frans hier en daar ietwat vreemd uit mijn mond komt. Maar wat te denken van de volgende vertaling van SANITAIR?

DSCN5258 (800x450)Let vooral even op de Duitse en Nederlandse vertaling!

De reisleider heeft een prachtige camping voor vandaag uitgezocht, die ons een magnifiek uitzicht op zee belooft.

DSCN5288 (800x450)

Maar als we het stadje Pleneuf Val Andre inrijden heeft iemand de kurk eruit getrokken, want er staat geen druppel water meer in de haven.

DSCN5287 (800x450)

We klimmen steeds verder omhoog, dus het belooft een perfect uitzicht te worden. Nu is het de gewoonte in Frankrijk om de camping in de middagpauze te sluiten. Meestal is dat 12.00 uur en TomTom geeft de gehele weg aan dat we er om 11.58 uur zullen zijn. Dit laatste redden we, normaal gesproken nooit, want wij rijden 90 km/u op de snelweg. Maar op één of andere manier lopen we tijd in. Maar dat geeft een ongezonde prikkel. Precies 5 voor twaalf rijden we het dorp in, maar dan….. slaat de tegenslag toe. TomTom is letterlijk en figuurlijk de weg kwijt. Na een kwartiertje rondrijden, met steile weggetjes, krappe doorgangetjes, onmogelijke afslagen en doodlopende weggetjes, waar ik nauwelijks kan omkeren, heb ik het wel gezien. “Andere camping” is het devies. Dus staan we nu in Erquy, een kleine 5 km verderop.

DSCN5295 (800x450)

De plek is enorm groot, dus zetten we de droogmolen maar extra ver van de camper, want stel je voor dat iemand dat stukje van ons inpikt, nietwaar?

DSCN5294 (800x450)

De hoge heggen onttrekken ons dit uitzicht op de zee, maar de fiets is gewillig, meestal dan. Vandaag blijft het stalen ros op stal in verband met de hoge temperatuur.