zondag 31 januari 2016

Benicasim 11

Soms overvallen sombere gedachten je op de meest onverwachte momenten. Neem mij nu. Zit ik hier aan een Spaanse Costa, heerlijk in de zon met mijn lieve ega en een prachtige camper te overwinteren. Naast mij staat een goudkleurige Hymer 680 Starline S van rond de 100.000 euro. Moet je niet menen dat ik zo’n ding kan kopen? Want als 66 jarige geeft de bank mij geen lening van een ton. Ik bedoel maar, het leven is een grote tegenvaller.

SAM_0145 (800x600) SAM_0146 (800x600) 

Daar loop je dan langs de MIddellandse zee, te dromen van een bootje dat eigenlijk al lang geleden is gestrand.

SAM_0138 (800x600)

Bovendien is het uitzicht ook nog eens kak, want je kunt een mooie kont grondig verpesten door in een pot met verf te gaan zitten, of dit moet ook al mode zijn evenals die kapotte knieen in de dure broeken van tegenwoordig.

SAM_0129 (800x600)

Zeg nou zelf, je zou toch onmiddellijk depressief raken van die wuivende palmbomen langs diezelfde MIddellandse Zee.

SAM_0141 (800x600)

Of van die, in de bomen, spelende tienermeiden waar Ali pas een foto van wil nemen als ik keihard dreig met een echtscheiding.

Torro St Vinciente Benicasim

Ja, ik mag ook niet meer vertellen dat deze “Torro de Sant Vicente” vroeger als verdedigingstoren diende en onderdeel was van de gehele verdedigingslinie, bestaande uit 18 torens. Hier bewaarden vissers hun tuig en visspullen in en dat alleen omdat ik er vorig jaar al iets over heb verteld.

Dan volhard ik in mijn mening die ik regelmatig ventileer, “Wat hebben we het toch zwaar, hier aan de Costa‘s”.

zaterdag 30 januari 2016

Benicasim 10

Was ik vergeten om te vertellen dat het gister de hele dag lichtjes heeft geregend, dus een uitstekende dag om de grotten te bezoeken. Vandaag belooft een zonnige en daarmee warme dag te worden. Vandaag is ook de tennis finale van de Australian Open voor dames tussen De Duitse Kerber en de Amerikaanse Williams. Maar eerst moet er gezwommen worden, want gewoontes kun je niet verbreken. Na het douchen snel naar de TV.

Australian open

Een heerlijke finale waarbij de foutenlast van Williams enorm toeneemt.

kerber-verrast-titelverdedigster-williams-in-finale-australian-open

Kerber trekt uiteindelijk aan het langste eind. De eerste Duitse, in deze eeuw, die weer eens een Grand Slam wint, na Steffi Graf in 1999.

Ali zit al, met de poot op de trapper, te wachten totdat we naar de Lidl kunnen om de voedselvoorraad aan te vullen. Dan gaat het de zon in, heerlijk die 21 graden.

SAM_0104 (800x600)

Net als ik lekker rustig lig, gaat onze Engelse buurman in zijn tentje zitten. Wat ik niet weet is dat hij daar een TV heeft staan. Daarmee gaat hij naar de allang gespeelde Finale van de dames zitten kijken. Kennelijk is hij een beetje doof, want de TV gaat luid aan. Nu is luisteren naar het commentaar bij een tenniswedstrijd heel vervelend, want voor de helft van de tijd wordt er niks gezegd en dan weer een enorme riedel aan tekst. Ali heeft al eens eerder een foto gemaakt van deze “Siedlung” oftewel “nederzetting”. Naast de camper met voortent, staat er op de plek een enorme schotel, een tent met en voor de TV plus een aparte tent, die dienst doet als “Walkin Closet”. Ach ja, als je ergens een paar maanden staat moet je het wel goed voorelkaar hebben.

vrijdag 29 januari 2016

Benicasim 9

Vandaag gaat het naar “La Cueva San Jose” of “Cove de Sant Josep” oftewel de “Grotten van de Heilige Jozef”. Om 10.00 uur vertrekt de bus naar San Jose, maar Ali wil al om kwart voor tien bij de bus zijn. Inderdaad een deel van de meute staat te wachten, terwijl de bus er al staat, dus lopen wij gelijk door. Ik ben getuige van een “op voorhand” hilarische voorstelling. Enkele Engelse dames hebben enorme moeite de twee treetjes van de bus op te komen. Ik stel mezelf dit tafereel al voor bij de wankele bootjes. Als de bus bijna vol zit komt er nog een Engels stel binnen stuiven, wild om zich heen kijkend om vooral de bestemming van “deze bus” van de gezichten af te lezen. Ook mij kijkt ze vragend aan en bereidwillig als ik ben antwoord ik haar “Valencia”. Daarop wil ze de bus onmiddellijk verlaten en begint haar man van het trappetje te duwen, onderwijl roepend “ Wrong coach, wrong coach”. Ik tik haar op de schouder en meld haar dat het een “Joke” is. Kennelijk is ze het vertrouwen in mij helemaal kwijt en verifieeerd nog even de bestemming bij een andere reiziger. De echtgenoot van de dame kan kennelijk de grap wel waarderen en tikt me vriendschappelijk op de schouder om daarna zijn duim op te steken, “Good Joke” meldt hij mij.

Na 45 minuten komen we bij de “Höhlen” aan, zoals ze in het Duits genoemd worden en zullen we hier ons eerst nog een klein uur dienen te vermaken. Waarmee wordt niet gezegd, want alle winkeltjes en restaurants zijn dicht, werkelijk alles is gesloten. Dus rennen we een onmogelijk klein hokje binnen waar ze koffie verkopen. We bestellen capuccino, maar krijgen koffie met melk, want het opschuimen van de melk mislukt.

SAM_0112 (800x600)

Dan eindelijk mogen we naar de ingang, alwaar de audio begeleiding wordt uitgereikt. Een ieder krijgt persoonlijke uitleg hoe je dit apparaat op de juiste taal instelt. Want onze begeleidster spreekt geen woord Engels en dat is reuze handig bij deze, vooral uit Engelsen, bestaande groep.

Het instappen gaat, ondanks de handicaps, gesmeerd en even later glijden we door de spelonken van de grotten.

Grotten San Jose 2Grotten San Jose 3Grotten San Jose 4Grotten San Jose 5Grotten San Jose 6

Foto’s maken is ten strengste verboden. Als ik een foto van de boot en haar inzittenden wil maken, krijg ik bijkans een tik met de stok van de gondelier, die het ranke bootje met souplesse door de lage grotten manoeuvreert. Het is zo laag dat je regelmatig diep moet bukken om een aanvaring, met je hoofd tegen de rotsen, te voorkomen. Opeens worden we geacht uit te stappen om een stuk van 250 meter te voet af te leggen. Deze 250 meter moet je gebukt afleggen, wat mij bijkans rugletsel op laat lopen. Voor wat betreft de foto’s , ik geloof dat alleen de Nederlanders die nemen.

SAM_0124 (800x600)SAM_0126 (800x600)

Aan het eind van de trip is er gelegenheid om een foto te kopen, die gemaakt is bij het vertrek met de bootjes. Als ik een foto wil maken van het verkooppunt, zet de verkoper dit scherm voor. De beide mensen op de linker foto hebben we leren kennen in het koffie stalletje en zij kopen wel de foto voor 6 euro.

SAM_0127 (600x800)

Op deze manier is dat dan weer snel verdiend, want wij “Friezen bint sunig”.

De grotten van St. Jozef werden ontdekt in 1902. De onderaardse rivier, die de grotten vormde, stroomt er nog steeds doorheen. De rivier is over een lengte van 2,5 km in kaart gebracht.

SAM_0111 (800x600)

De grotten dateren van 15.000 jaar geleden en zijn bewoond geweest. Dit is te zien aan de tekeningen, die nog in de grotten te vinden zijn. Het schijnt de langste ondergrondse rivier in Europa te zijn, die nog te bevaren is.

donderdag 28 januari 2016

Benicasim 8

De verwachting voor vandaag is bewolkt en we hebben het zonnetje echt nodig om een aangename temperatuur te krijgen. Buiten zitten, zonder zon, is dan een beetje zinloos. Dus wordt het vandaag fietsen en wel naar Castellon, een grote plaats 15 kilometer zuidelijk van Benicasim.

piscina-climatizada (550x369)

Maar eerst brengen we een bezoekje aan het Piscina Climatiza, oftewel het overdekte en verwarmde zwembad. Want nu we verhuisd zijn zitten we recht tegenover het zwembad, dus in de badjas en een half uurtje baantjes trekken.

Daarna gaat het over het “groene” fietspad naar Castellon, dat wil zeggen, het fietspad is groen geverfd en voert ons, al slingerend, langs grote sinaasappel boomgaarden. Wat opvalt is dat al een heleboel bomen leeg zijn. Of er is vroeg geoogst, of er zijn weinig sinaasappels dit jaar. Wat ook nog kan zijn is dat de bomen om het jaar vruchten dragen, maar dat zoek ik nog wel uit.

SAM_0107 (800x600) SAM_0108 (800x600)

Kijk zo’n nieuw fietspad heeft natuurlijk onderhoud nodig en dat onderhoud wordt natuurlijk gedaan door mannetjes in elektrowagentjes, stel ik mij voor. Nu is het voor deze mannen ondoenlijk om steeds die verrekte paaltjes los te schoeven, dus. Als je met je karretje een beetje een aanloop neemt, buigt dat plastic paaltje best wel mee en kun je zo doorrijden, nietwaar? Maar ja, dat eist zo zijn tol en voor het overgrote deel zijn de mooie plastic paaltjes, letterlijk en figuurlijk, platgereden.

Oh, er moet mij iets van het hart en dat zijn de Spaanse chauffeurs. Onderweg dienen we regelmatig de hoofdweg te kruisen. Bij die kruising staat voor ‘ons’ een Stopbord. Dus bij iedere kruising stoppen wij dan ook om uit te kijken naar aanstormende auto’s. Maar wat gebeurt er, terwijl we staan te wachten stoppen de auto’s. Het gaat zelfs zover, dat als Ali iets eerder oversteekt en ik nog niet zover ben, blijven de automobilisten rustig wachten tot deze oude heer het ook even “aan tijd heeft”. Ook als je aan komt fietsen, stoppen de Spanjaarden “alvast” even voor je. Zelfs in de grote stad Castellon overkomt ons dit en ik moet eerlijk bekennen dat ik mij een beetje ga schamen, voor zoveel vriendelijkheid.

Morgen gaat het naar de grotten van San Jose.

woensdag 27 januari 2016

Benicasim 7

Wat is het toch met die calvinistisch ingestelde mensen, zelfs als ze allang van de pensioen gerechtigde leeftijd gebruik maken. Want zeg nu zelf, wat is er nu fijner dan te genieten van de Spaanse zon, zonder al teveel inspanning te moeten leveren. Vandaag is het verhuisdag, want we gaan naar een andere plek, weliswaar op dezelfde camping,n.l. Park Bonterra in Benicasim.

SAM_0100 (800x600)SAM_0101 (800x600)

Even ter illustratie, op de linkerfoto stonden we eerst, nu staan we zoals te zien is op de rechterfoto.

SAM_0102 (800x600)

Om even een term uit het verleden te gebruiken, we hebben nu “ons eigen perceel” en de gehele dag zon. Dit verleidt mij om onmiddellijk de korte broek tevoorschijn te halen en te genieten van de wereld die aan mij voorbij trekt. En dat is nogal wat.

Twee heren met een ladder, waarvan de ladder zo kort is dat de achterste drager moet oppassen om de voorste drager niet op de hakken te staan. Comedy Capers. Dan de oude mensen achter een kinderwagen, alleen is deze voor de hond bedoeld, voor het geval dat deze te vermoeid raakt. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ook heb ik nog even een bezoekje aan de Orange winkel gebracht, want ik kon maar geen password voor de MiOrange App krijgen. Het meiske doet het in 30 seconden en nog net op tijd zie ik dat ze het telefoonnummer verandert. Ik kijk met verbijstering toe, “Wrong Phone number” vraag ik nog schaapachtig, “Si” is het korte antwoord, waarin ik toch enig cynisme bespeur. “eStupido” is alles wat ik kan uitbrengen. Haar prachtige donkere ogen kijken mij meewarig aan. “iMuchas gracias” en loop, als een kind zo blij de winkel uit, want hier ben ik gisteren toch een aardig tijdje mee bezig geweest.

Hierna naar de Chinees, nee niet voor Chinees eten, maar voor een paar “Tapon de la Puerta”, want van onze kledingkastdeur heeft het Push-lock mechanisme de geest gegeven. Dan maar een paar magneetjes op de deur en die hebben ze in de Chinese winkels. In ieder stadje is wel zo’n winkel. Er is geen nee te koop. Kijk, vragen moet je de Chinese kassajufrouw niks, want ze spreekt geen woord buitenlands, dus ook geen Spaans. Dan vergeet ik voor het gemak het Chinees even, want dat beheers ikzelf niet helemaal. Een Duitse meneer probeert een Quadrocopter bij de Chinese te scoren. Na zes keer Quadrocopter te roepen en wilde bewegingen met zijn handen te maken, blijft de Chinese hem stoicijns aankijken en weet de Duitser tot waanzin te drijven.

Terwijl ik lig te genieten van mijn uitzicht, wil de reisleider maar dat we gaan fietsen, of erger, gaan wandelen en dat alles onder het uitkramen van allerlei onzin zoals “We hebben gisteren ook al niks gedaan”.

Laat ik nu hebben begrepen dat dat nu juist het hele principe van gepensioneerd te zijn is?

dinsdag 26 januari 2016

Benicasim 6

Als de oogjes opengaan missen we ies dat onontbeerlijk is in Spanje, de zon. De temperatuur blijft steken op 15 graden. Echte plannen hebben we niet, dus wordt het heerlijk campertje hangen. Ali doet de donkere was en ik kwijt mij van een heel belangrijke taak. Een paar dagen geleden heb ik mobiel internet via Orange gekocht. Nu wil ik graag kunnen zien hoeveel ik van die 3 Gb heb opgebruikt. Maar hoe vaak ik ook een password invul op Mi Orange (mijn Orange) ik kom er niet door. Dan maar de App downloaden. No Way Hosee, want dan moet je Spanjaard zijn. Nu word ik link, dus bel ik de helpdesk van Orange. Spaans, Engels of Duits en ik kies voor Duits. Geweldig, die hulp in het Duits, alleen als ik hem vertel wat ik wil raakt hij in paniek. Ik kom hier niet verder mee. Morgen maar naar de Orange winkel in Benicasim.

Vanmiddag komen Wiep en Koos een afscheidsborrel drinken en het wordt een gezellige middag. Om 15.00 uur breekt de zon door en genieten we van de warmte.

PHOTO_20160126_184926 (800x450)

s’Avonds gaan we Fish and Chips eten in het restaurant. Alle Engelsen doen dat iedere dinsdag en de toko zit dan ook afgeladen met Engelsen. Let even op de meneer helemaal rechts op de foto. Hij eet in een restaurant, maar houdt, onder het eten, stoicijns zijn hoed op.

Nog even over een dame, die ik niet op de foto mocht zetten. Als we naar het restaurant lopen is het alweer donker maar zeker ook frisser. We zien een dame buiten zitten, voor haar camper, met een dikke jas aan maar in een korte broek. In plaats van een lange broek aan te trekken, heeft ze haar elektrische kachel voor haar benen staan.

Kijk, je betaalt ergens voor en dan zal je het uitmelken ook, nietwaar.

maandag 25 januari 2016

Benicasim 5

Is het het weer of is het de sfeer, we hebben het alweer aardig te pakken van Benicasim. Zelfs zo erg dat we er een paar dagen bijaan plakken.

SAM_0094 (800x600)

Woensdag vertrekken Wiep en Koos richting Oliva en nemen wij hun ruime en zonnige plekje in. Je ziet waar dat toe kan leiden.

We vereren de Lidll met een bezoekje, waar ik witbier ontdek en mezelf trakteer op een flesje whiskey. Bij de broodafdeling, terwijl ik even sta te wachten, zie ik een Spaanse dame in diverse broden knijpen. Nadat ze enige broden op deze wijze heeft mishandeld, kiest ze voor een onaangetast en onbevlekt exemplaar. Als een dame achter haar de bak met broden eveneens aan het mishandelen is, meld ik Ali, “Je moet hier zeker eerst hard in een brood knijpen, voordat je hem koopt”. Even later komt de tweede dame mij achterop. “Ich verstehe auch Holländisch” zegt ze een beetje bits, “Oh” zeg ik, “aber ich spreche Niederländisch”. Ik denk dat ik weer vrienden heb gemaakt.

Na de boodschappen gaat het richting Oropesa del Mar via de “Via Verde” Via= spoorlijn  en Verde= groen. Dit is een prachtig wandel-/fietspad aangelegd op de oude spoorlijn, die loopt van Benicasim naar Oropesa.

SAM_0098 (800x600)

Het pad voert je door de natuur, door de voormalige spoortunnel en langs de zee. Langs de weg staan af en toe bankjes om even uit te rusten of om gewoon te genieten van het prachtige uitzicht.

SAM_0096 (800x600)

Door diepe spelonken is de weg uitgehakt en zelfs moet je hier en daar door een donkere tunnel.

Nu eerst maar een witbiertje.

zondag 24 januari 2016

Benicasim 4

Zondag is de dag dat alle Spanjaarden een bezoek brengen aan de boulevard. Doordeweeks kun je hier een kanon afschieten, maar op zondag is het feest.

SAM_0081 (800x600)

Deze boulevard kenmerkt zich door de vele villa’s die de boulevard sieren. Velen zijn nodig toe aan onderhoud en staan er vervallen bij. De grandeur van weleer straalt er, ondanks dat, nog steeds vanaf.

SAM_0079 (800x600)

Enkelen staan te koop, maar als je dan ziet dat in de naastgelegen villa een restaurant annex bar is gevestigd, worden de verkoop kansen wel heel erg klein.

SAM_0084 (800x600)

Niet alleen de Bouganville staat in bloei, maar ook de palmbomen hebben hun bloeiende bloementooi hoog in top.

SAM_0083 (800x600)

De 4 km lange boulevard wandelen we anderhalve keer, maar dan is het ook genoeg en hoogste tijd voor een heerlijke kop koffie met een aardbeien broodje. We maken Skype kontakt met de jongste kleinzoon, om hem te feliciteren met zijn 5e verjaardag. Het Skype kontakt verloopt eigenlijk als verwacht. De kado’s worden geshowd, er worden een paar vragen beantwoord en dan is het geduld op en over en wordt het spel weer hervat.

We gaan de Spaanse zon in en genieten van 18 graden.

zaterdag 23 januari 2016

Benicasim 3

We beginnen al te wennen aan ons reisritme, want het is al half tien als we wakker worden. Het straatje, met allemaal Engelsen, lijkt wel uitgestorven. Ali gaat douchen en ik draai me nog een keer om.

Mercadona

Dan is het hoogste tijd om de Mercadona op te zoeken. Ali wil haar Tonijn weer scoren, want dat is het allerheerlijkste wat ze kan bedenken, zegt ze. Plotseling komt, in de Mercadona, er een man op mij af, die mij  bekend voorkomt. De mensen van de NKC reizen passeren in een razendsnel tempo de revu, maar ik kan geen enkele connectie maken. De vrouw, die bij Ali staat roept “Koos, die moet je hebben” op mij wijzend.

Naast mij staat KOOS BEVERWIJK……… een waterval aan herinneringen spoelen door mijn hoofd. Koos is een oud bewoner van de jachthaven in Paterswolde. Het is verbijsterend dat je iemand, zoveel jaar later, midden in Spanje tegenkomt terwijl je in dezelfde stad woont. Na de eerste verbazing en bijpraten van de laatste belevenissen spreken we af om bij hen vanmiddag een kopje thee te komen drinken. Thee, jawel, terwijl Koos, in de haven, regelmatig bij ons aan boord langskwam tijdens “theetijd”. Van hem leerde ik een blikje bier met een speciale draai tot een plat pakketje te vouwen. Als hij dit deed was dat voor mij een “boodschap” dat er weer een blikje bier leeg was.

Maar eerst maken we onze boodschappen af, incluis de tonijn van Ali. s’Middags rijden we nog even het stadje in om een bezoek te brengen aan de plaatselijke VVV, want er moet natuurlijk wel wat gebeuren op touristisch vlak. Als ik een Orange winkel ontdek kan ik niet anders dan daar nog even een Data SimCard scoren.

SAM_0077 (800x600)

Het is wel even wachten, want het gaat allemaal op de Spaanse Mañana Mañana. Oftewel, lukt het vandaag niet, dan morgen wel. Maar we hebben 3 GB aan Internet als er geen WiFi mogelijk is. Na ons wordt de winkel onmiddellijk gesloten, want haar dag zit er ruimschoots op.

De thee staat klaar, als we bij Koos en Wiep aankomen. Het wordt ontzettend gezellig en na een tijdje komen toch de annekdotes weer naar boven. Zoals die keer dat we met z’n allen, vanuit de jachthaven, weer naar huis gaan. Koos heeft zijn boeken bij zich, in diezelfde zwarte tas die ze nu nog gebruiken. Ook op de steiger loopt het hondje van Henk, totdat Koos, Henk’s hondje, met zijn tas per ongeluk raakt. Met een overduidelijke “Kai” stort Sammy de haven in, gevolgd door de transistorradio van Koos, die ook in de tas zit. Sammy krijgen we weer op de steiger, de radio speelt, nu nog, haar deuntjes op de bodem van de jachthaven.

Ik sla de verhalen over “Zweetdruppeltje” maar even over, of die keer dat de haven zonder stroom kwam te zitten doordat hij een schuurmachine probeerde te leren zwemmen, of Koos zijn rug nat werd, omdat de  Nilfisk stofzuigerslang in het water terrecht kwam. Kortom, een verrassende ontmoeting met een groot aantal herinneringen.

vrijdag 22 januari 2016

Benicasim 2

Om 7.30 uur worden we “lieflijk” gewekt door vuurwerk, dan vooral het knal vuurwerk. We zijn beland in de feestweek ter gelegenheid van de Heilige Antonio. Als we het stadje infietsen voor wat inkopen, stuiten we op een enorme mensen massa. Het centrum is afgezet en aan de kant worden vuurtjes gemaakt om de Paella op klaar te maken. San Antonio is de beschermheilige van Benicasim en dat moet dan natuurlijk gevierd worden! Deze hele week is het feest in het centrum van Benicasim. Elke dag is er wel iets te doen. Eigenlijk is Marianne Thieme een soort San Antonio adapt, want Antonio is de beschermheilige van de dieren. In de rest van Spanje neemt iedereen in de nacht van San Antonio zijn huisdier mee naar de kerk om daar gezegend te worden met wat wijwater.

SAM_0070 (800x600)

In Benicasim betekent dat een hele week feest met onder andere deze paella dag.

SAM_0071 (800x600)

Dames zijn druk doende de voorbereidingen te treffen voor een overheerlijke Paella.

SAM_0073 (800x600)

Terwijl de heren, dikke sigaren rokend, wachten op de dingen die komen gaan.

SAM_0076 (800x600)

De feestvreugde wordt nog eens verhoogd door optredens van swingende bands.

Ik ben bang dat mijn kleren voor de rest van de week naar rook zullen stinken en kunnen we de inkopen voor vandaag wel vergeten.

donderdag 21 januari 2016

Benicasim 1

Vanmorgen, bij ons vertrek uit Capmany, worden we vriendelijk uitgezwaaid door een paar dames. Zo te zien zijn het diezelfde dames die ons ook welkom hebben geheten, toen we aankwamen. Het belooft weer een prachtige dag te worden, tenminste dat lees ik af aan de karige kleding die de dames dragen. De dames zijn sowieso heel vriendelijk, want ze zwaaien naar alle vrachtwagens die passeren. Eigenlijk wil ik wel even een praatje met de dames maken, maar dit wordt mij resoluut verboden. Soms begrijp ik die onvriendelijke houding niet helemaal.

SAM_0044 (800x600)

In de buurt van Barcelona komen we in een enorme rookwolk terecht, maar kunnen de oorzaak niet ontdekken. Regelmatig worden rookpotten gebruikt om vorst in het fruit tegen te gaan, maar hier staan geen fruitbomen, dus wat de oorzaak nu is blijft een mysterie.

SAM_0051 (800x600) 

Industrie is er wel, getuige deze vreemdsoortige fabriek. Vanuit de verte lijkt het gebouw op een enorm insect.

SAM_0046 (800x600)

Wat dit moet voorstellen is mij compleet onduidelijk, maar de fotografe zal wel duidelijkheid hier over verschaffen. Ali: het is een boomkwekerij. Het maken, of niet maken, van foto’s is ook wel grappig want mocht Ali eentje missen, kan ik met een gerust hart die van vorig jaar nemen.

Op de Camping Bonterra Park is het razend druk. Er zijn nog een paar plekjes vrij en wij belanden tussen twee Duitsers in. Voor de rest is het een complete enclave van Britten. Als buurman 2 zich meldt, vraagt hij in onberispelijk Engels, “Hello, how are you today?” Ik beantwoord hem in even zo onberispelijk Duits, hij heeft tenslotte een Duits nummerbord op de auto. “Es geht uns Gut, Danke, und wie geht es mit Ihnen?” Direkt daarna is onze conversatie teneinde. Dat gedrag is niet echt normaal voor een Duitser, maar toch. Als even later zijn vrouw zich bij hun campertje meldt, wordt alles duidelijk. Ze spreken Engels met elkaar! We raken, nu wel, aan de klets. Ze komen uit Canada, maar hebben hun VW campertje, sinds september, in Duitsland gehuurd. Inmiddels naar Turkije geweest en 17 landen aangedaan, met ruim 15.000 km extra op de teller.

SAM_0062 (800x600)

Enorm bekijks heeft deze boom chirurg, die met zijn lift bakje in de dennebomen een soort gezwel verwijdert. Vraag me niet wat het is, maar de Engelse pensionada’s hebben weer even afleiding.

In ieder geval zullen we ons de komende week hier in Benicasim gaan vermaken en met de 21 graden van vanmiddag, zal dat wel lukken.

woensdag 20 januari 2016

Capmany 2 (Spanje)

Zoals gemeld blijven we vandaag in Capmany en voor het weer hoeven we het niet te laten. 15 graden en een heerlijk zonnetje is ons deel. Het is zelfs zo lekker, dat we de stoelen naar buiten hebben gezet en ik daar dit verhaaltje tik.

SAM_0034 (800x600)

Gisteravond zie ik onze Engelse buurman aankomen met een zogenaamde Eurostekker, voor de kenners zo’n dikke blauwe stekker met 3 pootjes. Na een tijdje frommelen met deze stekker, kijkt hij hulpvragend om zich heen. “Thats the wrong one” meld ik hem, op de stekker wijzend. Vlak voor zijn neus hangt mijn stekker en daar wijs ik hem op.

220px-CEE-7-7-Stecker_2

Even later komt hij terug met een soort verdeel stekker, zo een waar je weer 2 stekkers in kan stoppen. Hij begint een verhaal over min en plus, terwijl dit een wisselstroom kast betreft. Ik blokkeer een beetje, want ik weet even niet zo snel hoe ik hem dit duidelijk moet maken. Het enige wat ik kan bedenken is AC/DC, AC/DC is een Australische hardrock/heavymetalband uit Sydney.maar de beste man is bijkans tachtig, dus zal hij die wel niet kennen. (AC staat voor “alternating current”, ook wel wisselstroom genoemd en DC staat “direct current”, ook wel gelijkstroom genoemd). Opeens ziet hij het licht en komt met eenzelfde verloopstekker aan, die ik er ook in heb zitten. De zaak wordt ingeplugd en klaar is Engelse Kees. Of toch niet? Hij komt terug en begint weer met de stekker te klooien. “He’s suppose to plug in the other way around”. Nu ga ik geen lezing geven over Wisselstroom en Gelijkstroom, maar als hij de stekker omdraait steekt zijn vrouw, vanuit de camper, haar duim omhoog. Ik stuiter, van verwarring, bijkans achterover. Wat is dat toch met die Engelsen, ze rijden aan de verkeerde kant en nu moeten ze ook nog eens hun wisselstroomstekker andersom draaien?

We staan op een enorme camping ”Los Pedros”, nog in de uitloop van de Pyreneen in het uiterste Noordoosten (rechtsboven) van Spanje.

SAM_0041 (800x600)

We melden ons aan en krijgen te horen dat wij 2.75 euro extra moeten betalen. Als ik mijn verbazing laat blijken, legt het Spaanse hulpje van Antonio, met een heerlijk Spaans accent mij uit dat dit komt omdat we een 10 ampere aansluiting hebben. Alles op de camping is 6 Ampere, maar die wij hebben is 10 Ampere en dat kost 2.75 euro per dag extra. Dat ik dat niet nodig heb, maakt op het hulpje geen enkele indruk en zo hoort het ook. Ik beloof hem mijn aansluiting te verhuizen. Als ik even later Antonio, de eigenaar van de camping, er op aanspreek, lacht deze beminnelijk. “Als je niet teveel gebruikt, mooi laten zitten” is zijn antwoord. “Ach een koelkast en vanavond TV, zo’n 2 euro per 24 uur, is onze ervaring.” roep ik. “Nog een fijn verblijf op L’Abera” “O ja, waarom is de naam veranderd, want vorig jaar heette hij nog Los Pedros?” vraag ik “Tja,”anwoordt hij,met een geheimzinnige glimlach” maar ik heet nog steeds Antonio” . Daar kunnen wij het mee doen.

SAM_0024 (800x600)

Capmany ligt even ten westen van het dorp van de E15 (AP-7) die in oostelijke richting loopt. Capmany heeft ongeveer 650 inwoners. In het dorp is een kerk, een kapel en een lagere school. Er is een sportveld en een openlucht zwembad. Ook is een winkel met koffiebar en een galerie voor moderne Catalaanse beeldende kunst. In de gemeente zijn wijngaarden, pijnboomplantages en boomgaarden met olijven. De negen wijnproducenten mogen allen de kwaliteitsaanduiding Empordà DO (Ampurdán) voeren. Empordà is een beschermde oorsprongsbenaming voor wijnen.

SAM_0027 (600x800) SAM_0032 (800x600)

Ali gaat, gewapend met een fototoestel, op jacht naar de Hop (een zeldzame en schuwe vogel, die ze gister heeft gezien) maar komt terug met een schat aan opnamen van de meest  uiteenlopende planten, “of ik die maar even wil plaatsen”.

SAM_0038 (800x600)

Maar dit prachtige plaatje van de Pyreneeen wil ik jullie niet onthouden.

Morgen gaat het naar Benicasim.