Soms voel je jezelf op de top van gelukzaligheid, maar als je niet uitkijkt is er altijd wel iemand in de buurt om je vanaf die top naar beneden laat tuimelen. Maar eerst even iets anders.
Het is woensdag dus is het verplichte rondje, inderdaad, de markt. We hebben het overgrote deel al gehad dus blijven er nog twee straatjes over. Nu loop ik al een tijdje met, ogenschijnlijk, lange snorharen, maar dat blijkt een uitgroei van mijn neushaar te zijn. Je kent dat wel van die oude mannetjes. Dus als ik langs een stalletje wandel met neushaartrimmers is mijn aandacht getrokken.
"€12,-" zegt de aardige dame achter de kraam en komt met een aantal voordelen. Bijvoorbeeld dat hij via het contact opgeladen kan worden. Nu heb ik thuis de ervaring, dat iedere keer als ik de haartjes wil trimmen de batterij bijna leeg is. Het gevolg, het apparaat draait heel langzaam, waardoor de haartjes niet worden afgesneden, maar uitgetrokken, zeer pijnlijk, inderdaad! Ze vult aan "For the".... en wijst naar haar oren. "Zulke grote oren heb ik niet," de dame lacht, "No for the... Ik vul haar aan "Aha voor de wipteugels." Yes, yes, yes" ze is bevrijd van het bedenken van het Engelse woord voor bakkebaarden. Maar ik ben al overstag. "€10 probeer ik, "No €12" "But you said €10! No, no, I said €12... "Yes, I know" antwoord ik snel, ze begint te lachen: "You tried to confused me" Ik knik bevestigend. Een aardige mevrouw, die overigens goed Engels spreekt.
