vrijdag 28 juli 2017

Gasselte 6-7

Eergisteren is er een optocht georganiseerd om de geknutselde lampions te tonen. Nu bestaat zo’n knutsel ochtend uit kinderen van uiteenlopende leeftijden en iedereen wil zijn of haar lampion tonen.

DSCN5792 (800x450)

Maar het is pas om 10.00 uur ’s avonds donker en dat wordt dan te laat voor de “kleintjes” dus dan doen we het maar aan het begin van de avond. Het voelt wel een beetje gek, zo in het volle licht met je lampion, maar als ook je vriendinnetje meeloop voelt het een stuk minder vreemd.

IMG_20170727_134239 (800x450)

In de Jumbo ontdek ik een nieuwe broodsoort namelijk “Brood met Oorsprong”. Als ik de jongeman, achter de counter, vraag wat dan wel “Oorsprong” is en hoe het smaakt, moet deze het antwoord schuldig blijven. De toevoeging “oer dubbel donker” blijkt de truc te zijn, snapt U het nog?

DSCN5791 (800x450)

Het circus is aangekomen en dat is, ieder jaar weer, een groot feest. Het is onvoorstelbaar hoe snel de enorme circustent, pal naast ons, wordt opgezet.

DSCN5809 (450x800)DSCN5807 (800x450)

De opperstalmeester, onderhand een oude bekende, komt ieder jaar ons even de hand schudden.

IMG_20170727_195251 (600x800)DSCN5805 (800x450) 

IMG_20170727_195004 (600x800)IMG_20170727_195523 (600x800)

Ademloos wordt de show door de kleinkinderen gevolgd. Hoewel de slangendame wel heel dichtbij komt en het vuur in de rondte vliegt .

IMG_20170728_092824 (451x800)

Het is alweer de laatste nacht voor Romy, want morgenvroeg komt haar zus. Die laat er, om 8 uur ’s morgens en pal na aankomst, geen gras over groeien. Binnen de kortste keren worden de toegewezen kastjes ontdaan van de, voor haar, ongewenste voorwerpen en aan een grondige inspectie onderworpen.

Het wordt een interessante, puberale, logeerweek.


woensdag 26 juli 2017

Gasselte 5

Vandaag is het “Drouwenerzand Time”. Het jaarlijks terugkerend feest, voor de kleintjes. Dat laatste moeten ze maar niet lezen, want dan hebben we de poppen aan het dansen, want ze vinden zichzelf allesbehalve klein. Vandaag is het alleen Romy, dus wordt opa voor vandaag vrij gehouden van het bezoek aan Drouwen.

IMG-20170726-WA0003

Of het een record is, weet ik niet, maar niet veel later ontvang ik al deze foto via WattsApp.IMG-20170726-WA0005

Niet veel later gevolgd door dit exemplaar.

IMG-20170726-WA0006

Denk niet dat Oma ongeschonden door de strijd komt, want hier zijn ze te bewonderen in het Spookhuis.

IMG-20170726-WA0009

Als je goed kijkt, of inzoomt, zie je hier een blond pruikje op de kop in dit vervaarlijke apparaat hangen. Precies, dat is Romy.

Op veilige afstand geniet Opa met volle teugen van de rust, zult U wel denken. Niets is minder waar. Pal naast de camper wordt een circus opgebouwd, wat met gepast kabaal gepaard gaat. Morgen mogen we weer genieten van de microfoon test en het uitproberen van de muziek installatie.

maandag 24 juli 2017

Gasselte 4

Vanmorgen, tijdens het ontbijt, ga ik door een rollercoaster van emoties. Want tegenover mij neemt iemand in een T-shirt plaats, dat gevuld is met emoji’s. Voor de digibeten onder ons, dat zijn meestal van die ronde tekeningetjes die je kleinkinderen steeds meesturen in berichtjes op de computer of telefoon.

IMG_20170724_092338 (800x450)

Deze zijn niet te verwarren met emoticons, die we vroeger gebruikten, om met leestekens een gezichtje te tekenen, die je met een schuin gehouden hoofd moest bekijken, zoals het verdrietige gezichtje :-( en de knipogende smiley ;) Vandaag de dag lukt dat al niet meer, omdat dan die tekentjes onmiddellijk worden overgenomen door een Emoji. Deze laatste zijn rond 1999 over komen waaien vanuit Japan, want ja, daar doen ze toch al veel met tekeningetjes, tenminste in onze beleving.

Emoji's lijken zo simpel en onschuldig, maar je kunt de plank er flink mee misslaan.

Zo stuurde iemand het 'OK-handje' oke naar een zakelijk contact in Brazilië. Al snel bleek dat het teken ter plaatse gold als een obscene belediging, zoiets als een opgestoken middelvinger.
Zo moet je ook geen wuifhandjezwaai naar China sturen, want daarmee zeg je in het plaatselijke emoji-jargon: 'Ik wil je nooit meer zien.'

Minstens zo verwarrend is de lachende drol.drol Deze emoji betekent in het Westen meestal 'vies' of 'grappig', maar in Japan staat hij voor 'geluk', omdat de Japanse woorden voor poep en geluk op elkaar lijken.


Want is dit nu een huilende emoji, of juist een emoji die keihard lacht?

Ik blijf de emoji een gemankeerde rebus vinden en ondanks dat er nu een kleine 4.000 emoji’s zijn, blijkt het lastig om het woord “alleen” goed uit  te drukken.

IMG_20170724_130314 (800x450) We zullen er met z’n allen aan moeten wennen dat de “rebusvorm” het gaat overnemen van onze prachtige en uitgebreide geschreven taal, waarmee we iedere emotie kunnen uitdrukken, toch?



zondag 23 juli 2017

Gasselte 2-3

Ai, ai,ai,…… De weersomstandigheden spelen het spel niet helemaal mee. Zo zit je puffend onder je luifeltje, nippend aan een Witbiertje, zo vlucht je de ietwat benauwde camper binnen, omdat de temperatuur drastisch daalt door een bui.

IMG_20170715_215318 (600x800)

Maar laten we wel wezen, we zitten hier niet alleen voor ons zelf. Het hogere doel is het vermaken van de kleinkinderen. Als de zon in de ochtend zich nog achter een wolkenpartij verstopt, wordt het ontbijt “in” de camper genuttigd, met alle gevolgen van dien. Regel één is dan “Geen chocolade hagelslag op het brood”, want dat geeft een onuitwisbare rotzooi op banken en vloerbedekking. Regel twee is “Geen kaascrackers”, want mensen…. die produceren een putlucht, daar kan de adem van een carnivoor, pal na zijn maaltijd, niet tegenop. De verbijstering is dan ook van het gezicht van onze kleindochter af te scheppen, als ik vanmorgen zelf een dergelijke cracker zit te nuttigen. Opa is gek geworden!

IMG_20170723_144212 (600x800)

Dan, oh wee, als de zon ietsje langer dan 45 minuten achterelkaar zijn of haar best doet, “moet” er gezwommen worden. Niet in het op de camping liggend en daardoor comfortabele zwembad. Nee, ze zullen en moeten naar het “Hemelriekje” om aldaar in de beplaste plas te gaan zwemmen.

IMG_20170723_144245 (600x800)

Dus daar zit je dan, nog geen half uurtje later. Grootmoederziel alleen op een immens groot strand zo zonder publiek. Want niemand, echt niemand, gaat met dit wisselvallige weer naar de plas, maar gelukkig doet de meegebrachte  “storm paraplu” haar werk, dus die bui kan je in het geheel niet deren.

Offers, ongepolijste offers, zult u na het lezen van dit stukje wel denken, die er worden gebracht in deze 5 weken “Lente van Drenthe”. Maar vergis u niet, het is ook volop genieten van dit geweldige kind.

vrijdag 21 juli 2017

Gasselte 1

Alles staat weer op haar plaats op de camping “de Lente van Drenthe” in Gasselte. Vanaf nu meldt zich iedere week een ander kleinkind, als ze er zin in hebben, uiteraard.

Vandaag is de veertiende verjaardag van de oudste kleindochter en die laat het zich allemaal goed smaken.

IMG_20170721_155035 (800x450)

Let wel, dit is een privé voorraad(je) op haar kamer, want je mag op deze dag natuurlijk niets tekort komen.

Om vier uur gaat het richting Gasselte, want ons is door de campingeigenaar, op het hart gedrukt, om niet later dan half vijf op de camping te zijn. Aangezien wij gehoorzame burgers zijn, willen we graag aan dat verzoek voldoen.

IMG_20170721_202621 (800x450)

Rond 8 uur kan deze foto gemaakt worden en kunnen we ons opmaken voor een heerlijke nachtrust. Ik heb nog een paar prachtige foto's van de huidige loge. Haar gymnastische oefeningen kan ik wel waarderen, maar de foto's komen niet door haar eigen ballotage: “te sexy” is het oordeel en dat respecteer ik.

Trouwens, iedere dag een verhaaltje, de komende 5 weken, kan ik niet beloven, maar ik ga m’n best doen.

zondag 9 juli 2017

Winsum 2

De hele nacht tikt de regen gestaag op ons camper dak, maar als we wakker worden is het droog. Sterker, het is al warm en de korte broek gaat aan en zelfs het ontbijt wordt buiten genuttigd. Dit hebben we niet verwacht, want de voorspellingen zijn niet gunstig. Het is al zo vaak gezegd, “je moet positief blijven” en de straf blijft dan ook niet uit. In een tijdsbestek van een paar minuten betrekt de lucht, daalt de temperatuur en gaat het zachtjes regenen. Dat zachtjes wordt hard en even later verandert dat in stromende regen. Zwaar in het regenpak gaan de fietsen van de camper en hobbelen we, in onze regenkleding,  naar het restaurant waar de rest van het fietsgezelschap al zit te wachten. Koffie met wortelgebak, ja dat laatste bedenk je niet, maar ik zou eraan kunnen wennen.

DSCN5756 (800x450)

Als de reisleider opstapt is er geen weg meer terug. Nog geen 1.5 kilometer verder wordt er alweer in de remmen geknepen. De positievelingen onder ons, die de regen wilden trotseren zonder regenpak, willen dit alsnog aantrekken, want het wordt steeds natter. Via Garnwerd fietsen we naar de fiets-veerpont in Aduarderzijl waar we welkom worden geheten door Derk Jan, een van de schippers waar we ons “vroeger” jarenlang mee op de woelige baren begaven.

DSCN5763 (800x450)DSCN5764 (800x450)

Bedenkelijke gezichten als we richting Schaphalsterzijl varen en de motor uitvalt. Zelf Derk Jan krabt zich achter de oren als blijkt dat er geen mast is en er dus ook de zeilen blijken te ontbreken. Maar zelfs de modernismen zijn hier in Schaphalsterzijl doorgedrongen en de elektriciteit brengt uitkomst. De tocht gaat verder als fluisterboot.

Na de overtocht van 15 minuten fietsen we via Schouwerzijl en Warfhuizen naar Eetcafé Hoornstertil, in Wehe den Hoorn, voor de lunch. Het moet overigens gezegd dat de fietsdiscipline er bijna als vanzelf insluipt. Want luidkeels worden de obstakels of tegenliggers aan elkaar gemeld.

Hoornstertil is voor de niet Groninger lezers  een zogenaamd Bruin-eetcafé  in Wehe-den Hoorn en is gelegen op een historische plaats aan het water van de Hoornse Vaart. Hier stonden vroeger 6 cafés 's naast elkaar, waar boeren en schippers elkaar, onder het genot van een borreltje, troffen om zaken te doen. Ieder van de 6 cafés 's had zijn eigen klantenkring boeren café, arbeiderscafé, stille knip, et cetera.

DSCN5770 (800x450)Vervolgens via Abelstokstertil, hierboven ziet U de bescheiden poses van de naamgevers van het gemaal en til  (til is overigens Oud Fries voor 'houten brug', oorspronkelijk een geïmproviseerde brug die 's winters werd verwijderd) gaat het naar naar de Wierde ”Lutje (klein) Maarslag” voor een vleugje cultuurhistorie, zo het in de reisbeschrijving vermeld staat.

DSCN5771 (800x450)

Op dit oude kerkhof, is in de 12e eeuw een minuscuul kerkje gebouwd, waar nu nog de contouren zichtbaar van zijn. DSCN5776 (800x450)Op het kerkhof liggen een twintigtal zerken. De oudste zerk is van 1609 en heeft waarschijnlijk vroeger in de kerk gelegen.

Daarna gaat het naar via Schouwerzijl, Schaphalsterzijl en Schilligeham terug naar Winsum. Een “Zijl of Ziel” in een dorp- of stadsnaam duidt erop dat daar een sluis is, of is geweest.

Een wandeling door het mooie Winsum krijgt een extra dimensie als één van ons, met een nostalgische klank in haar stem, vertelt over haar kindertijd hier op de school pal onder de molen.

IMG_20170708_174948 (800x450)IMG_20170708_175254 (451x800)

Ik stel me haar dan ook heel even voor als een bedeesd lief klein meisje, dat vlijtig in haar boeken zit te lezen.

DSCN5781 (800x450)

In Herberg De Gouden Karper, naar verluidt de oudste herberg van Nederland, wordt het spreekwoordelijke avondmaal genuttigd. Het moet gezegd dat het allemaal ruim aan de verwachtingen voldoet. Even ontstaat er een dispuut over de wijze van betalen, maar dat wordt uitstekend opgelost door de “puutholder” van deze culturele rondrit door de Groninger maren, gesteund door de onderstaande regel die in deze herberg wordt nageleefd.

“Om lange wachttijden bij de kassa te voorkomen, presenteren wij per tafel één nota. Uiteraard kan de nota wel in gelijke delen worden verdeeld.”

Aldus geschiedde en een digitale “hulde” van Uw scribent, aan de Puutholder, is dan ook zeker op z’n plaats.


vrijdag 7 juli 2017

Winsum 1

(Her)ken je dat beeld, een groep oudjes op de fiets, die het kennelijk heel ernstig naar hun zin hebben. Luid kletsend bewegen ze zich op de soms wel heel smalle fietspaadjes.

fietstocht_Groningen Bellen heeft vaak geen enkele zin omdat, of het juist te voeren gesprek neemt alle aandacht, oftewel het gehoor is, gezien de gemiddelde leeftijd, al een beetje aangetast. Wel, morgen zijn wij in zo’n groep te bewonderen. Onze “Bootjesclub”, die het jaarlijkse vaargebeuren heeft laten “opdoeken”, omdat het “zwaard opdraaien” of ”de Fok hijsen” teveel werd voor deze oudjes.

DSCN5750

Wij zijn inmiddels in Winsum neergestreken om ook het “voorspel” niet te hoeven missen. Want op deze leeftijd moet je ieder voorspel, waarvan je maar kan genieten, met beide handen aangrijpen. Fijntjes verwijs ik ook maar even naar het glaasje Rose in de hand van de reisleidster.

DSCN5751

Het is een goddelijk plekje, hier in Winsum. Zeker voor “oud” bootjesvolk. Heftige herinneringen dringen zich op! Jaren geleden, het was de 10 verjaardag van onze 2e zoon, kreeg de vrouw van mijn kinderen het idee om met de visite te gaan kanoën. Neem van mij aan, “wil je een kinderfeestje” op een gruwelijke manier laten mislukken, nodig familie en kennissen uit, huur een aantal kano's en breng de gehele middag door in deze martelvaartuigen. Ik weet bijna zeker dat deze middag een solide basis is geweest voor een aantal scheidingen.

Wel, voordat ik ga uitweiden over de inhoud van deze spectaculaire middag, doe ik er maar het zwijgen toe.

Morgen gaat de “Bootjesclub” dus een dagje op de fiets. Ja, we gaan ook nog even varen.