Holzminden 32

 

Zo ziet de wereld er om ons heen uit. Donkere wolken, waar zeer onregelmatig regen uit valt maar die afgewisseld worden met zonnige perioden, met op de achtergrond dreigende luchten.

Dat ziet er dan zo uit. Boodschappen doen, of even naar het toilet, wordt dan een soort van gokje, haal ik het wel droog of niet. Ik zelf heb 10 minuten in het toilet gestaan, anders had ik schoon ondergoed moeten aantrekken, ja, ja, door de enorme bak regen die uit de lucht kwam. Mis gegokt dus.

Vanuit de camper ziet het er dan ook zo uit, als er weer een "nieuwe" aankomt, die op zonnig weer hoopt. Dat laatste schijnt er in het weekeinde aan te komen, maar we gaan het allemaal meemaken.

Op dit moment hoor ik dreigende donder geluiden op ons afkomen, dus dat belooft ook weer niet veel goeds.

Nog even een kleine update van onze lekkage perikelen. Dit is de oplossing van Ali, gewoon een heleboel papiertjes op het natte gedeelte leggen en klaar is het.

Het is wel een vreemde lekkage, omdat het pas nat wordt lang nadat het geregend heeft..... 

Het zal de leeftijd zijn....

Holzminden 31

Het wordt frisser in de ochtend, dus gaat de kachel even aan. Maar als de zon er bij komt is het zo weer aangenaam. Het lijkt een mooie dag te worden, met op het eind van de middag een bui. Ali ontdekt dat het bij haar stoel nat is, daarom moet er een inspectie plaatvinden.

Dus komt de uitschuifbare ladder uit de garage en gaat de expert het dak op. Het is natuurlijk bijna ondoenlijk te ontdekken waar er eventueel een lek zit, dus is de dakhaas vrij snel uitgekeken. Dan de camper, op die kant, maar een beetje opkrikken, dan loopt het water in ieders geval de andere kant op. Zo los je dat op?!..... Hopelijk....

We gaan, met z'n allen, een rondje Heinsen maken, want het gaat toch pas om 4 uur regen, nou dan zijn we al laaaang weer terug, zo is de gedachte. Met het pontje in Heinsen gaan we naar de andere kant van de Weser, zo is wederom de gedachte. Maar wat kan de werkelijkheid toch weerspannig zijn. Voor Heinsen vangt het al aan te miezeren en gelukkig zijn we snel bij de Fehre. "Scheisse.... die vaart niet op woensdag... Nu is Internet best ook wel een ingewikkeld fenomeen, want je weet nooit uit welke jaartelling zo'n bericht over de tijden van de overtocht is. Maar je kunt hoog en laag springen, NU vaart ie niet! Dat betekent dat we dezelfde weg weer terug moeten. Saai, nee hoor, want je bekijkt dan de wereld vanuit een heel andere kant nietwaar? Oh, en het begint ook al harder te regenen. Maar nu is het zo dat je een gemaakte fout kunt herstellen. Dus wordt Internet weer geraadpleegd en daar wordt ontdekt dat in Polle, 3 km verderop, ook een pont heen en weer gaat.

Nu is dit een ietsje grotere pont en dat merken we onmiddellijk, als er een enorm landbouwvoertuig ons aan de kant dwingt. Ach, ja romantiek is soms ver te zoeken.

Maar over de Weser komen we en nog goedkoper dan die in Heinsen, kijk nou es, slapend rijk word je op zo'n tripje.

Ik ontdek, tijdens de vaart, ook nog eens een ruïne van een slot of burcht, waar je vanuit een prachtig uitzicht over het Weser dal moet hebben.

Inmiddels is het weer droog en nadat we zijn overgezet kunnen we van een heerlijke fietstocht genieten.

Het blijft een mooie wereld hier in het Weser dal gebied.

Holzminden 30

De cijfers van ons verblijf lopen langzaam op. Het is alweer de 30ste dag in Holzminden. Als we niet oppassen raken we nog gehecht aan deze plek.

Gisteravond ontdekt Ali weer een prachtige zonsondergang en die zal en moet ze natuurlijk vastleggen. Ze klaagt er wel over dat er zoveel vaste caravans in de weg staan. Ik probeer haar duidelijk te maken dat dit wel vaker voorkomt op een camping.

Vanmiddag maken we een wandelingetje door het centrum van Holzminden, met zijn heerlijke Duftstangen.

Vanaf de brug ontdekken we iemand die aan het grasmaaien is met een handmaaier. Kijk, de gemeente ambtenaren zijn te beroerd om in het weekeinde in het zwembad te werken, zodat het in het weekeinde gesloten is, ook met 30 graden. Maar een grasveldje maaien, met de hand..... oh natuurlijk. Oh, U ziet de maaier niet? Langs de waterkant en aan het einde van die drie baantjes... ja, echt.

Als we, voor sommigen, een ijsje gaan eten op de markt in Holzminden, worden we betrapt door de Webcam. Ja, die vooraan met de hoed ben ik.

De soldaatjes blijven maar door oefenen, hoewel we geen idee hebben, wat ze oefenen. Het lijkt alsof ze alleen maar heen en weer varen met hun opblaasbootjes. Hier hebben ze kennelijk teveel water geschept en zijn ze de boot aan het leegpompen, wat overigens heeeeel langzaam gaat.

Holzminden 29

Plotseling verandert het inkopen doen bij de Edeka, in het naar Höxter fietsen om daar te lunchen. Het weer is soms onvoorspelbaar, maar de dagplanning is soms ook aan veranderingen onderhevig. Na de lunch bij "Bäckerei Engel," ik sprak er al eerder over, genieten we wederom van het prachtige centrum van Höxter.

In de Pfarrkirche St. Nikolai komen we even voor de bezinning. De dames redden het tot het altaar, wij mannen blijven in het voorportaal.

Werkelijk hele straten met mooie vakwerkhuizen, kom je in deze regio tegen, sommigen met schitterend houtsnijwerk.

Natuurlijk kunnen we de vele kledingwinkels niet links laten liggen en dat vergt soms een tol.

Dan is, voor sommigen, een momentje voor "jezelf" op een comfortabele sofa bij Klingeman een uitkomst.

Links op de foto is een zogenaamd "Haus und Hofmark" te zien, wat overigens ook van de rechter foto gezegd kan worden, want kledinghuis Klingeman, gebruikt dit ook als een "Huismerk". Er is inderdaad enige fantasie voor nodig, moet ik nageven.

We belonen onze inspanningen door de stad natuurlijk met een heerlijk ijsje. De mannen bestellen het grote formaat en eerlijk gezegd, ietsje te groot.....

Vertelde ik een paar dagen terug dat onze Duitse buurvrouw, regelmatig spulletjes, die zij als "ihre Ernte" (hun oogst) beschouwen, voor ons meenemen?

Je gelooft het niet als ik het vertel, vandaar de foto met Biene erbij op met haar "Ernte," die ze voor ons heeft meegebracht.

Een zak met Pflaumen, een zak met Kartoffeln en een zak met Zwiebeln....zo van het land.

Ze gaan 's middags altijd borrelen met "Bekannte" (vrienden), dus heb ik gelijk maar het eerste rondje voor hen afgerekend.

Holzminden 28

Even vooraf, het ligt aan jullie weer en vooral dat in Zandvoort, dat ik een beetje laat ben. Want het regende bij de Formule 1 zo hard dat het niet meer veilig was om door te rijden. Max Verstappen wint, tweede word Alonso en derde Gasly, omdat Perez 5 seconden penalty kreeg voor het te hard rijden in de pitstraat.

Het is een rustige dag, waarbij er minder regen valt dan was voorspeld, ach is ook wel eens leuk. Hier een enorme groep van kanovaarders, die voor het gemak de kano's aan elkaar hebben gebonden. Dan hoeven alleen de buitenste te pedellen en kan de rest gaan zitten dollen.

Inmiddels hebben we nieuwe achterburen, waarvan de ene nu staat te koken en de ander van het uitzicht staat te genieten.

Het is de prachtige nieuwe camper van Jikke en Mink. Het is een Hymer kampeerbus van het type Yosemite.  Yosemite is het National Park, in het oosten van de Amerikaanse staat Californië. De vallei ligt in het westen van de Sierra Nevada en is uitgesleten door een nu verdwenen gletsjer.

Dat het altijd groter en meer kan, bewijzen hun achterburen met hun MAN camper uit Hannover, zo'n 75 km noordelijk van hier. Let even op het keukentrapje, om überhaupt in de camper te komen. Het is niet te hopen dat een onverlaat het trapje gedurende de nacht weghaalt, want dan maak je een enorme smakker. Voor alle zekerheid heeft hij op de deur maar gezet dat het een Camper is.... Het overschilderen is nog niet helemaal gelukt, want de oude tekst is nog gedeeltelijk te lezen....

Holzminden 27

Sommige mensen, die vast heel jaloers zijn, die vinden het saai. Ik vind het enorm enerverend zo hij vanmiddag alsnog de pole positie grijpt. 4 min. staan er nog op de klok, door een crash van Leclerc. Dat betekent nog 1 opwarm ronde en dan de snelste tijd even rijden en dat op een, plaatselijk, natte baan. Maar goed, ik geniet er van en wat andere denken: "het zal me een zalige driehoek zijn," zoals dat vroeger in mijn familie gezegd werd.

Hier in Holzminden droogt het ook weer een beetje op, na al die regen van gister. De plassen op het weggetje drogen ook weer langzaam op.

Vanmorgen zien we, aan de overkant van de rivier, hele ploegen met kromme sturen langs stuiven. Kennelijk is er een ronde gaande, die langs de Weser en de rest van het Weserbergland voert. Als wij vanmiddag ook nog even een rondje Luchtringen doen, komen we ze bij bosjes tegen. Het is een smal fietspad, zo langs de Weser. Maar denkt U dat deze figuren ruimte overlaten voor de overige fietspad gebruikers? De meesten trouwens wel, die geven elkaar onderling een teken dat er tegenliggers aankomen en dan netjes achterelkaar gaan rijden. Maar er zijn van die "Eigenheimers" die "Rucksichtlos" naast elkaar blijven rijden. Daar heb ik snel genoeg van, met een schreeuw rijd ik recht op de buitenste af. Die denkt het rijk alleen te hebben en schrikt zich een hoedje. Begrijp het goed, dit zijn geen afgetrainde racers die er hun centjes mee moeten verdienen. Nee, de meesten prijzen zich gelukkig dat hun forse buik op de stang kan uitrusten. De amechtig hijgerige uitdrukking op hun gekwelde gezichten geeft aan dat ze al een wat langere tocht hebben weggetrapt.

Gisteren passeerde er een groot, voor de Weser althans, rondvaartschip. Die meert af vlak voorbij de brug en laat vanmorgen duidelijk horen dat ie daar ligt. Luide muziek klinkt over het water. Later horen we dat het om een huwelijk gaat.

Vanmiddag komt het hele gezelschap, onder luid zingen weer langs, om onderweg het feestje voort te zetten. Het is een en al gezelligheid aan boord.

"He Holland" roept Wilfried vanachter zijn bureau ons aan, als we weer terug komen van inkopen. "Jij krijgt bezoek, morgen, die achter jullie gaan staan, toch? Als jullie huidige achterburen vertrekken, zet jij even een Pilone." 

De boodschap is duidelijk, hij wil niet, net als gisteren, in een stortbui, een pilon moeten plaatsen.

Holzminden 26

Tjonge, ze kunnen bij de RDI mijn zendlicentie niet meer terugvinden. Dat betekent dat ik opnieuw examen moet doen, BALEN. Ik heb alweer een paar oefen examens gemaakt, maar er moet nog wel een en ander bijgespijkerd worden.

De dag begint heerlijk zonnig en de luifel kan uit en de stoelen weer uit de garage. 

We horen al een paar dagen, op bepaalde momenten, een hevige schreeuw en we kunnen er niet achter komen welk dier dit geluid maakt.

Ali ontdekt de lawaai maker, het is deze reiger. Iedere keer als hij aan komt vliegen, slaakt hij (ik neem tenminste aan dat het een man is, vrouwen schreeuwen niet zo) een hartverscheurende kreet. Hij doet dit om zijn rivalen weg te jagen of in iedere geval te imponeren.

Ik grijp nog even terug naar gisteren en het bezoek van Ali aan de Gartenschau. (Ook omdat er, voor vandaag, niet zoveel te melden valt.) Dit schijnt een Bonsai boom te zijn. Ik altijd maar denken dat die Bonsai boompjes altijd zo klein waren. Hier kan een beetje hond prima tegenaan plassen, met zo'n klein boompje plast hij er steevast overheen. Waarmee ik niet wil zeggen dat een Bonsai boom verder geen nut zou hebben.

Die zon heeft het al snel bekeken en verschuilt zich al vlotjes achter de steeds donkerder worden wolken. Als we dan ook terugkomen van de Edeka, is het devies, weghalen en opruimen want er komen dikke buien aan.

In de middag, het is nog maar net droog, komt deze rondvaartboot de rivier afzetten. De kapitein is kennelijk stookolie aan het sparen, want veel sneller dan dat de rivier stroomt gaat ie niet. 

Och, ja, ik had me zo verheugd op de 1e twee vrije trainingen op het circuit van Zandvoort, maar kennelijk heeft de 5G verbindingen ook last van regen en onweer, want de gestreamde uitzending van F1-pro hapert steeds en is niet om aan te zien.

Hopelijk gaat het morgen met de kwalificatie een beetje beter...

Holzminden 25

 Plannen worden gesmeed en worden gecanceld om even later toch door te gaan. Ali wilde vandaag naar de Landesgartenschau in Höxter en Corvey. Maar als we vanmorgen naar buiten kijken, ziet ze daar maar van af, want het regent zachtjes. Rond 10.00 uur houdt het op met zachtjes regenen en stapt ze alsnog op de fiets en laat ze mij in alle eenzaamheid achter. Ze steekt nog eenmaal haar hand op, maar kijkt niet meer om. Ik zal mezelf moeten vermaken, vandaag.... zielig he?

Natuurlijk komt ze terug met een enorm aantal foto's waar ik dan een verhaal bij mag bedenken! Hier is rechts haar favoriete plant te zien, namelijk Ridderspoor. De linker afbeelding heeft ze zelf al een aantal keren in de tuin gehad, maar lijkt niet een goed huwelijk te zijn. Maar ja, als je de naam al niet kan onthouden...... Ik begrijp nu waarom, ze heten Ecginacea Purpurea (rode Zonnehoed.) Lang leve Google.

De linker afbeelding moet aangeven dat dit een reuze plant is, die vlak naast de kerk is herrezen. Die mevrouw is er alleen, door Ali, neergezet om als perspectief te dienen.

De brug op de linker foto, passeren we altijd als we vanaf Höxter aan de andere kant de terugreis fietsen. Dit is een oud traject van de trein. Het is maar goed dat er geen treinen meer overheen rijden, want de brug is compleet verroest. Misschien dat de kunstenaar hierdoor 3 verroeste platen ervoor heeft geplaatst. Rechts is een deel van een boerderij voorstelling. In dit geval zijn het plastic schaapjes, anders waren ze ook niet blauw, nietwaar.

Ze is bekaf als ze weer bij de camper komt en zakt als een plumpudding op een stoel, terwijl er mogelijkheden genoeg waren, om op de Ausstellung uit te rusten. Wat te denken van deze bank van kunstgras, of de kunstzinnige zitkussens, die her en der verspreid liggen.

Ze verzorgt haar inwendige mens met deze lunch van bakker Engel. Zelfs denkt ze eraan dat ik mijn medicijnen wel inneem. Ondanks dat ze zegt welke ik moet nemen, zie ik nog kans de verkeerden te slikken. (Ik hoop niet dat mijn jongere broer dit leest.)

Zo dadelijk kunnen we twee gerookte Forellen,  bij Christoph ophalen. Ik zie er nu al naar uit! Hoewel ik ga ervan uit dat ze gerookt zijn, anders hebben we een probleem......

Nog net op tijd kan ik van de Forel nog een foto nemen, anders was ie al op geweest, maar lekker is t'ie.

Holzminden 24

We gaan koffiedrinken in Höxter en zijn van plan om rond 9 uur op de fiets te stappen, voordat het weer zo heet wordt. 

Maar als we de camper uitstappen is de wereld wel heel erg klein geworden. Warm is het ook nog lang niet, het kwik komt niet boven de 15 graden. Dus stellen we het 10 km lange fietstochtje toch even een uurtje uit.

10.00 uur is het als we de tocht naar Höxter starten en de helmen opgaan. Ja we zijn een voorzichtig stel.  Allebeide zijn we blij dat we een extra jasje en trui aan hebben gedaan, want het is nog frisjes. Nu komen we al een aantal keren langs dit schuilhutje en iedere keer is er weer een uitbreiding van dit knutselwerk. Het begon met een paar takjes....

maar het wordt steeds uitgebreider, waarbij minuscule details pas opvallen als je even halt houdt en de zaak van dichtbij bekijkt. Het hangt er werkelijk vol mee. Er moeten toch wel heel geduldige mensen aan de gang zijn, want je ontdekt steeds meer aan piepkleine prularia.

Het is druk in Höxter, omdat er een "Landesgartenschau" is en daar heel veel mensen op afkomen. Vele types van tuininrichtingen worden hier, op het enorm uitgestrekte terrein, tentoongesteld.

Als voorbeeld deze Klooster Tuin in Corvey. Met bussen kan men van Höxter naar Corvey vervoerd worden en dat zit allemaal bij de prijs van €19,75 voor een dagkaart inbegrepen.

Maar wij storten ons in het bruisende centrum van Höxter om eerst maar eens een heerlijke espresso en cappuccino, vergezeld van een "Herlich Gebäck" te verorberen. 

De plaatselijk klokkenmaker heeft zijn oude gereedschappen maar buiten tentoongesteld, op ook al zo'n creatieve manier.

Höxter heeft een prachtig centrum, met veel vakwerkhuizen, waarvan sommigen prachtig zijn versierd met ingewikkeld houtsnijwerk.

Deze atmosfeer heeft op Ali altijd een bepaalde uitwerking, die zich vertaalt in allerlei aankopen, zoals een nieuwe jas/jurk en een paar nieuwe sneakers "want het oude paar is bijna versleten, toch?"

Voor ons tweede bakkie sluiten we bij bakker Engel, op het drukke terras, aan bij een oudere dame "die sofort gehen würde" (dadelijk weg wou gaan.)  We raken in gesprek, waardoor ze blijft plakken! 

Als Ali de koffie haalt, word ik eerst uitgenodigd door een heer, die ook alleen aan een tafel zit. Maar zodra hij mij aanspreekt, sleept een buitenlandse dame een stoel bij. Verbaast kijkt de man haar aan en een moment later verbijsterd, als er nog eens 4 dames bij hem aansluiten. Meneer ontdekt koffiedik in zijn koffiekopje en vraagt mij of ik dit "lezen" kan. "U zult binnen enkele minuten overladen worden met liefde." Hij kijkt het rondje nors uitziende dames aan en zegt: "Dat geloof jij zelf toch ook niet!" en stapt op.

Zei Wim Sonneveld ook al niet eens een keer in een sketch "De humor ligt op straat meneer." 

Holzminden 23

 

Ze heeft er even op moeten wachten, maar ZE HEEFT EM! Dan bedoel ik niet meteen het bakje met "Swiebeln", dat komt zo, nee, de Aalscholver, die Ali dan weer 'vleugeldroger' pleegt te noemen. Dat bakje uien kregen we van buurvrouw Biene, die weer eens op Jutters pad is geweest. Eergister kwam ze met appels aanzetten en gisteren met die uien dus. 

Vanmorgen staan we dan ook in dubio, als we in de Edeka bij de aardappelen staan, want ja, voor hetzelfde geld komt Biene, ze zijn weer op pad, met een kilo aardappelen aan. Misschien is het handiger dat ik 's morgens een bestelling bij haar plaats..... 

Vandaag is sowieso wel een dag van 'wachten', want ik ben weer op Amazon actief geweest. 

Het nadeel van het staan "an die Weser" is dat je stroomkabel dwars over het pad loopt. Nu is dat niet erg bevorderlijk voor je kabel, temeer als je zo'n 'snoer' gebruikt als wij "deden." Ik heb bij Obelink een nieuwe kabel besteld en gekregen.

Deze dikkere kabel is in ieder geval beter bestand tegen de loeizware campers die er elke dag overheen rijden. Extra voordeel is ook dat we nu een extra 230 volt aansluiting hebben en bij het opladen van de fietsen, er niet een draad door een raam hoeft.

Het bloed kruipt..... Ook maar weer eens een amateur radio aangeschaft, want ik ben de afgelopen dagen weer  hevig met het virus besmeurd door een amateur buurman.... We gaan afwachten waar dit eindigt... Ik kan weer lekker prutsen op de 2 meter en 70 centimeter band.

Gelukkig zit er een oor telefoontje bij, anders kunnen we Ali binnen een paar dagen wegbrengen....

Holzminden 22

Het kraakt en het knapt in en op de camper. Ali roept vanaf buiten: "het is al warm buiten!" Mocht ik het nog niet gevoeld hebben dan heb ik het wel gehoord.

Als we aan de koffie zitten, begint de buurman alles, rond zijn camper, op te ruimen. "Jullie zouden toch 14 dagen blijven?" vraag ik. Waarop de buurman zegt: "Zo kan Harri mooi doormaaien." Tja, dus moeten wij ook wel! Alle haringen van de sunblocker en luifel gaan eruit, de droogmolen ontmanteld en het kleed aan de kant gerold, waar ik zo nog wel een opmerking over heb.

Nu is het maar wachten tot Harri op zijn maaier hier komt. "En als hij nu niet komt" vraag ik de buurman: "Nou dan krijgt hij morgenvroeg een glas lauw water in plaats van koffie. (Harri drinkt iedere ochtend een kopje koffie bij de buren.)

Maar Harrie komt, want die zet zijn kopje koffie niet op het spel. Als hij klaar is moet alles weer terug, maar niet voordat we al het losse gras weg geharkt hebben, want anders loopt het allemaal de camper in.

Over het kleed voor de camper. Wij ontdekten dat niemand, maar dan ook niemand een kleed voor de camper heeft, alleen wij. Dus ik naar Christoph. We doen niks verkeerds, als het kleed maar lucht en waterdoorlatend is en dat is dat van jullie. Hij had het al gezien.

Opwinding alom, er komt een boot de rivier afvaren!

De boot is van het waterschap Weser of om precies te zijn Wasserstrassen und Schifffahrt Amt Weser.

Het is op het moment wel heel erg met de aantallen wespen. Zodra je iets zoets hebt komen ze op je af! Maar ik heb daar een ideale remedie voor, of liever tegen. Stel je wilt op een terras een heerlijk spaghetti ijs eten.....

Bestel dan voor je vrouw, vriendin, of wie dan ook een grote beker "Eis mit Heidelberen." Werkelijk, je kunt in alle rust je eigen ijsje opeten.

Ik weet trouwens van mensen die zo hardleerst zijn en denken dat de wespen op de persoon afkomen en niet op de "Heidelberen."

Deze mevrouw, die hier zo meewarig naar Ali zit te staren, bestelt even later zo'n zelfde beker ijs. Ik heb haar tijdens haar worsteling met de wespen maar niet op de foto genomen, want dat lijkt op leedvermaak, toch?

Trouwens, de Italiaan, die ons het ijs serveert, komt, heel lief, met een glaasje brandende gemalen koffie aanzetten, om wespen te verdrijven. Dat helpt, zegt hij..... 

Maar ja, wij horen wel vaker beweringen van de Italianen nietwaar....