Eerst maar even over gisteravond. "We" verliezen van Frankrijk met 4-0. De kranten vallen over elkaar om ons lezers duidelijk te maken, hoe slecht Nederland wel niet was. Er is zelfs 1 krant, die letterlijk de teksten van het televisie verslag uittikt.... Tjonge wat goedkoop! Maar er is één speler die ik nauwelijks in die negatieve stukjes tegenkom. Onze grote, geweldige centrum verdediger meneer van Dijk. Tjonge, deze "topspeler" ziet kans om de gehele wedstrijd absoluut risicoloze passes, overdwars, te geven. Over maximaal 10 meter, om daarna druk gebarend duidelijk te maken, waar die bal dan wel naartoe moet.
Voor de rest...... Jongens, Nederland heeft naar beste kunnen gevoetbald. Frankrijk is gewoon 3 klassen beter.
Oke, dat ben ik kwijt!
Vandaag is de dag waarvan je wist dat die zou komen, gatver, wat een tekst. Het is vandaag opruimen geblazen. Maar dit keer pakken we dat heel anders aan. "Tómali con Calma." Heel rustig aan en dat bevalt prima.
Na de koffie is de satellietschotel het eerste slachtoffer.
Het ding staat achterlijk ver achterover en een paar dagen geleden, ontdek ik, tijdens het drinken van een kopje koffie bij de camper, waarom dat dit zo is. Ik heb de beugel van de schotel op de kop gemonteerd. Het grappige is, als je met de schotel aan de slag gaat, er altijd wel iemand langs komt om te vragen of hij het niet meer doet. Om vervolgens fijntjes mee te delen dat "hij" alleen nog maar Internet TV heeft en tegenwoordig alleen nog maar "streamt".
Na deze klus nemen we nog een kopje koffie en lees ik nog een stukje in het boek van Ilja Gort, "Leven als Gort in Frankrijk."
Hierna gaat Ali met mijn teennagels aan de slag. Ik moet zeggen dat dit, ondanks dat het zittend werk is, het vertrouwen daalt als de bediener van de slijptol eerst de gebruiksaanwijzing nog moet doorlezen.
Maar mijn tenen zitten er allemaal nog aan en de ingegroeide nagel is vanaf nu pijnloos.
