dinsdag 18 december 2012

De voorbereiding op de Marokko reis

Sinds de terugkomst van onze najaar-reis in oktober zijn we eigenlijk constant bezig met de voorbereidingen van de reis naar Marokko.

Zoals daar zijn;



Zware Sneeuwkettingen. De normale sneeuwketing past natuurlijk niet op en over de bandenmaat van de camper   , 205x75x16inch, is wat je nodig hebt maar daar kom je in de loop van de tijd wel achter


Sleepkabel voor 14000 kg, ja, je leest het goed 14 ton. De kans dat je vast komt te zitten tijden regenbuien is niet abnormaal in Marokko, dus een sleepkabel is nooit weg. 3 a 4 keer het gewicht van de camper wordt aangeraden, want als een kabeltje breekt... tja.



Internationaal Rijbewijs, want ja, je weet maar nooit.


Alcoholtester voor de doorreis in Frankrijk, nu blijkt dat uitgesteld te zijn naar maart 2013, dus ook in mei juni hebben we ze nodig  

Gastank onder de Camper; Om te voorkomen dat we in Marokko zonder gas komen te zitten en het kon goedkoop via onze onvolprezen garagehouder. 


woensdag 10 oktober 2012

Het Preluderen "vermijd snelwegen"

10-10-12

Het grote genieten is begonnen.
Onderweg met de camper zonder te weten waar we terechtkomen.
Nu is dit laatste niet helemaal waar omdat we dagen voor vertrek in het ACSI Freelive blad een artikel ontdekten waarin Noord-Hessen in Duitsland
werd beschreven. Meren, meren en nog eens meren. Maar zo we nu ontdekken, ook vooral bergen, bergen en nog eens bergen.
Zelfs onze elektronisch ondersteunde fietsen wordt dit toch wat te veel, het is soms zweten om op het heuveltje te komen, hoewel de Duitsers zelf deze heuveltjes omschrijven als bergen.

Ik wil toch even een zijstap maken en wel over de manier van autorijden van de Duitsers.
We laten ons altijd leiden door Tomtom en wel met de bijvoeging "vermijd snelwegen".


        Zo werden we tot nu toe getrakteerd op heerlijk rustieke dorpjes en een betoverend platteland, waar nog echte rust heerst en je niet druk maakt als je op je koffie zit te wachten bij de lokale bakker, terwijl juffrouw bediening in een werkelijk belangrijk gesprek gewikkeld is met een dorpsgenoot..

Kennelijk was er een instelling veranderd in Tomtom waardoor we rond Kassel en Bielefeld op de snelweg terecht kwamen.
Nu schiet het dan wel lekker op, totdat zich een van de vele in ver-of in aanbouw zijnde wegen projecten  voordoet.

Stel je even voor, 4 km voordat de werkelijke wegversmalling een feit is wordt er gewaarschuwd dat over 2 km een een zgn. "reisversluss" oftewel "ritsen" zone aankomt. En Inderdaad, 2 km voor versmalling staan keurig op tijd op het wegdek enorme pijlen, die aangeven dat men dient in te voegen, dit ondersteund door knipperende pijlen aan de kant van de weg.
De verkeersstroom mindert vaart en laat ruimte met zijn voorganger om zo voertuigen op de uiterst linkerbaan de gelegenheid te geven rustig in te voegen, gedurende de komende 2 km.
Dit gaat bijzonder goed, todat, en eigenlijk zijn het  steeds hetzelfde type auto, van die auto's als in "wel geld maar geen smaak"
Je ziet ze vanuit de verte naderen met een angstaanjagende snelheid, waardoor je de neiging krijgt nog meer ruimte over te laten zodat de naast je  rijdende een veilig heenkomen kan zoeken.
Deze naderende projectielen rijden steevast door tot waar op het wegdek diagonaal geplaatste hekken staan met daarvoor een angstaanjagend groot een fel flitsende pijl die de juiste rijbaan aangeeft.
Steevast wordt er hevig geremd een gaat de richting aanwijzer aan.
Zo ook toen wij bij de afsluiting van de derde baan aankomen, komt een groot, zwart en hevig bandenrokend voertuig naast ons rijden. In mijn onnozelheid ga ik er vanuit dat hij achter mij aansluit, echter, het voertuig doet een poging zich, hevig toeterend  tussen onze camper en de afsluiting te wringen.  Nauwelijks van de verwondering bekomen komt er een eind aan de wegversmalling en kan het verkeer weer zijn of haar gang gaan.
Plotseling duikt er naast de camper het zwarte voertuig op en blijft kilometers lang naast ons rijden. Ik vermijd oogcontact en verbaas me over deze agressie. In de spiegels kijkend ontdek ik een file die zich achter ons aan het vormen is.
Na verloop van tijd geeft de "chauffeur" zijn verzet op en met een gevaarlijke manoeuvre vlak voor de camper en rokende banden gaat hij ervandoor.

De Tomtom staat weer op "vermijd snelwegen"

dinsdag 2 oktober 2012

Prelude

Het is zo ver, ook Ali heeft afscheid genomen van haar werk.
Na 32 jaar verbonden te zijn, als P&Oer, aan het Maartens College in Haren, heeft ze op een emotioneel afscheidsfeest een punt gezet achter haar werkzame leven.

Er zijn uitspraken als "de hemel inprijzen" en "de loftrompet afsteken" die soms ongepast worden gebruikt, maar als zoveel mensen hetzelfde gaan staan doen, begin je  als normale sterveling toch een beetje aan het fenomeen te geloven.
Oké, ik ben niet helemaal onbevooroordeeld, maar het overkomt je toch als je erbij zit als "de man van"

Na afloop van deze euforische bijeenkomst, sorry voor het cynisme, zijn we met een aantal echte vrienden richting Scandinavisch Dorp afgereisd, waar we een uitgebreide barbecue hebben genoten. (Jezus wat klinkt dit officieel)

Met een met cadeaus afgeladen auto kwamen we om 23.00 uur thuis en tot  02.00 uur hebben we alles uitgepakt en wijntjes gedronken.

Vrij, allebei vrij, nooit meer hoeven werken het drong heel langzaam door, een beetje onwerkelijk nog, maar het drong door.
Daardoor misschien hadden de diverse kaartjes bij de cadeaus een hevige emotionele impact.

Na een dag van verwerken zijn we op pad met onze camper, de eerste dagen blijven we nog in Nederland, omdat we een afspraak hebben in Rijssen op 4 oktober, om de satelliet ontvanger na te laten kijken en eventueel een HD ontvanger te laten installeren.

Hardenberg en Nijverdal, prachtige dorpen in Overijssel. Kortom we genieten!

zondag 5 augustus 2012

Pensionada + Zomervakantie 2012

5 augustus 2012

Het is zover, afgelopen vrijdag 3 aug. 2012 heb ik m'n laatste kunstje gedaan bij RTVNoord als geluidstechnicus.

Na 22 jaar ben ik met TOP Tijdelijk Ouderdom Pensioen gegaan.
Henk Binnendijk had nog een verrassing in petto door een groot aantal collega's op te trommelen en via de telefoon mij te bedanken voor bewezen diensten. Best emotioneel, hoewel ik mij er goed doorheen geslagen heb.

Vanaf nu dus Pensionado een raar gevoel nooit meer te hoeven werken en het hele jaar door met de camper op pad te kunnen gaan.
We zijn dit jaar maar weer eens begonnen in Dotlingen. Een andere beheerder die niet erg "sympatisch" overkomt, maar we gaan het ermee doen.

Morgen zal het hoogstwaarschijnlijk de Lunerburgerheide worden, we gaan het zien

6 augustus 2012
Vakantie wat geen vakantie meer is en nooit meer zal worden!
Een beetje onwennig nog, geen vakatie maar Pensioen, pensioen, pensioen, ik moet het een aantal keren voor mezelf herhalen.

We pakken de camper in en vetrekken richting Lunerburgerheide dld.

7 aug.