vrijdag 23 juni 2017

Groningen

Het proefslapen, met twee kleinkinderen tegelijkertijd, is voortreffelijk gegaan. Geen wanklank gehoord. Alleen werd het de jongste kleindochter even teveel, toen zowel pappa verdween om de jongste kleinzoon naar school te brengen en tot overmaat van ramp ook mamma nog eens de hond ging uitlaten. Kijk, er zijn grenzen aan het incasseringsvermogen van een kind van 3 jaar.

De nacht op de camping van Gasselte gaat niet door. Nadat we hebben besproken voor de zomervakantie met de kleinkinderen, lijken de vooruitzichten voor wat betreft het weer niet echt denderend, dus op naar huis.

zwembad-01

Van de drukte, die we de komende maand wel verwachten, is nu totaal geen sprake. De schoolvakanties zijn laat dit jaar.

Het is drukkend warm en het heen en weer en op en neer rennen met tassen valt niet mee. Aansluitend de administratie oftewel post bijwerken, dan nog de televisie weer aan de praat zien te krijgen en we zijn weer helemaal gesetteld. Nou, ik ben weer gesetteld. Mijn hoofd techniek zet de wasmachine aan het werk en dan is ook zij aan een borrel toe.

Nog één heugelijk feit. Ik ging, begin januari, op pad met een gewicht van iets onder de 100 kilo, nadat ik 15 kilo was afgevallen. Ondanks het goede leven onderweg en ik van alle geneugten heb mogen proeven, is mijn gewicht bij terugkomst……. ta ta ta taaaaat 98 kilo.

Ik zeg “goe gedoan meisie”, want laten we wel wezen, een goede kok en stok achter de deur doet wonderen.

woensdag 21 juni 2017

Valthe

Hoogste tijd om het mooie Gelderland weer te verlaten, nu er een warmte waarschuwing is afgegeven door het KNMI. In het Noorden is het in ieder geval koeler.

DSCN5719 (800x450)

Drenthe binnenrijden geeft alweer een beetje het gevoel van thuiskomen, hoewel op het moment van aankomen er nog niemand thuis is.

DSCN5720 (800x450)

Bijna rijd ik “hun huisje voorbij”, maar gelukkig heb ik de autoruit een eindje open en ruik ik, onmiskenbaar, de buiten hangende voetbal schoenen van kleinzoon nr.1. Deze gaat een briljante voetbal carrière tegenmoet, als hij zijn best blijft doen. In de middagzon moet opa er ook aan geloven en mag in deze hitte een balletje meetrappen. Gelukkig rest hem nog altijd de smoes van een slechte en pijnlijke knie.

DSCN5722 (800x450)DSCN5723 (800x450)DSCN5724 (800x450)DSCN5730 (800x450)

De veestapel floreert en geniet van het prachtige weer, op deze eerste zomerdag van 2017. Sophie, het varken, geniet van haar dagelijkse bad en ligt jaloersmakend heerlijk te badderen in het speciaal aangelegde modderbad.

Vannacht gaat het jongste kleinkind “proefslapen” in de camper, spannend!



dinsdag 20 juni 2017

Aalten 7

De heftige televisie beelden, van dezer dagen, brengen herinneringen van de afgelopen jaren naar boven.

In 2013 reizen we, vanuit Marokko, door Portugal. Onder andere brengen wij een bezoek aan een ex collega in Coimbra.

data16028596-307b1a

Nu zien we de afschuwelijke beelden uit diezelfde regio.

data16032023-a75401

Deze mensen waren op de vlucht voor de vlammenzee, maar waren te laat. Er waren zondagavond 61 doden en 57 gewonden geteld, aantallen die nog kunnen stijgen. De verwoestende branden zijn een van de grootste rampen in de voorbije decennia in Portugal.

Zondagavond kijken we naar “De Neven van Eus”. Özcan Akyol is schrijver en gaat op bezoek bij zijn familie in Turkije. In deze aflevering is hij in de mooie plaats Kayseri.

EusEus2

Hij is nog geen minuut met zijn achternicht op het grote plein, waar ze loten verkoopt en wordt verjaagd door een horde agressieve Turken omdat hij 'een Europese hond' is.

In juni 2014 wandelen wij door het oude centrum van deze stad, als we een Baklava winkeltje ontdekken. Baklava is bladerdeeg met honing en heel zoet. We bestellen een stuk of 6 stukken, als de oude eigenaar in de winkel komt. Hij fluistert de, ons helpende, jongeman iets in het oor en tot onze verbijstering mogen we niet betalen. Als ik het goed begrijp, omdat wij de moeite hebben genomen zijn stad te bezoeken.

Wat kan er in 3 jaar toch veel veranderen.

Vandaag, als we inkopen gaan doen in Aalten, fietsen we langs een Joodse begraafplaats. “Op de terugweg wil ik daar even wat foto’s nemen”, aldus mijn activiteitenbegeleidster.

DSCN5709 (800x450)

Ik blijf buiten het hek en lees vanaf daar het bord aan de gevel. Ik geef jullie ook even de tijd om het te lezen…………………………. Precies, ik heb diezelfde reactie! van 5701 tot 5705 !? Soms moet je de primaire gedachte even zijn of haar gang laten gaan, nietwaar? Want ja, Joden hebben een andere jaartelling! Voor hen is dit dezelfde periode, als wij met ‘40(1)-‘45 aanduiden. De oorlog dus! Kennelijk heeft Aalten een Joodse gemeenschap gehad en is deze begraafplaats daar een nalatenschap van.

DSCN5712 (800x450)

Aalten en omgeving, absoluut een plaats om een terug te komen. Ik raad ook zeker “de Lansbulten” camping aan, want de vriendelijkheid van deze mensen is geweldig. Geen moeite is hen teveel om het de gast naar de zin te maken. Hierbij heb ik mijn reisgenote danig in de gaten moeten houden.

Morgen gaat het naar son nr.2 en zijn negotie in Valthe.

maandag 19 juni 2017

Aalten 6

Je kunt gaan klagen over het warme weer, maar ook dankbaar zijn dat je niet meer hoeft te werken, zoals vele anderen. Wij kunnen er nog voor kiezen om op ons fietsje te stappen en een verkoelend ritje door de bossen te gaan maken. Dat laatste doen we dan ook. Als je dan zo door de Achterhoek peddelt en je regelmatig gestreeld wordt door een warme zucht wind, mag je jezelf gelukkig prijzen. We kiezen, via een knooppunten route, weer voor Winterswijk en vrijetijdshal Obelink.  Vandaag lummelen we lekker door de enorme, gekoelde winkel en vinden wat we zochten.

DSCN5699 (800x450)

Om eerlijk te zijn heeft mij Eega de laatste maanden een beetje geklaagd. Niet alleen over mijn, soms onuitstaanbaar gedrag, maar over het feit dat er weinig “wild” te bespeuren is, in de Zuidelijke landen. Zowel in Spanje, als in Frankrijk, heeft ze niet één konijn, hert of eekhoorntje kunnen bewonderen. Zodra we weer in Nederland zijn, komen de gilletjes weer in grote regelmaat voorbij. “Kijk, mijn hertje voor vandaag”, of, “Hé, is dat geen konijn?”. Op het fietspad ontdek ik gisteren een eekhoorn en als ze haar enthousiasme iets meer in toom had gehouden, zaten we nu nog te genieten.

DSCN5703 (800x450)

Pal achter ons loopt het Keizersbeekje, dus “vernuvert” (voor niet Groningssprekenden, dit betekent vermaken) ze zich maar met Meerkoeten en Lelies.

DSCN5706 (800x450)

Tot vanmiddag, een schreeuw die de rest van het dierenrijk een verlamming tot aan zonsondergang bezorgt, ontdekt ze een haas in het veld, pal naast ons. Zelfs ziet ze kans het arme dier op de digitale plaat vast te leggen, voordat het weer bij zinnen is.

RSCN5708 (256x144)

Ik heb de opname nog iets kunnen vergroten, waarbij nog de angst van het dier in de ogen zichtbaar is.

Zelf ben ik redelijk handig in het gelukkig maken van een vrouw, maar tegen deze haas delf ik toch het onderspit.

zondag 18 juni 2017

Aalten 5


Bloedheet is het al als we wakker worden en wordt het zaak het vandaag rustig aan te doen. Puffend, onder de luifel, ontbijten we, smachtend naar één enkel zuchtje wind. “Gaan we zo even een eindje fietsen?”. In eerste instantie krijg ik het idee dat mijn “sleepkabel” nu al een zonnesteek heeft opgelopen. Maar bij nader inzien is het helemaal geen gek idee, want door de rijwind krijg je prima koeling. Broodje smeren, voor onderweg, en weg zijn we. Het is inderdaad heerlijk om een zogenaamde “knopenroute” te fietsen want de omgeving is prachtig, hier in de Achterhoek.

Na een paar kilometer stuiten we op een afgesloten weg, want juist vandaag is er een wielerrit in deze omgeving georganiseerd. Het is een amateur wielerronde, dus lijkt het mij niet verstandig daar tegenin te gaan rijden. Amateurs zijn doorgaans niet bijster handig op de fiets. Als we staan te wachten tot de verkeersregelaar even de tijd heeft om ons een alternatieve route te duiden, worden we geconfronteerd door de brutaliteit en agressie jegens deze mensen. Duitsers met “Wir mussen….” Nederlanders die “wel even door kunnen rijden” en een scheldkanonnade van een automobilist, die “dit ‘gedoe’ niet kan accepteren”. Die laatste heeft zijn mooie vriendin in de auto en dan moet je wel even je mannelijkheid laten gelden. (Jezus, wat een lul!), sorry.

Wij keren, op zijn aanwijzingen en maken een prachtige tocht door de Gelderse Achterhoekse dreven van een krappe 30 kilometer.

DSCN5697 (800x450)

Midden in het bos krijg ik het commando “Halt” te horen, uiteraard in veel vriendelijker bewoordingen. Ik denk aan een plaspauze en durf derhalve niet om te kijken, want mijn mede avonturier is alweer een tijdje voorbij de 21 jaren. Later blijkt dat de stop ten behoeve van deze kiek is gebeurd.

Als we weer onderweg zijn, dan opeens,…. “De Zwarte Cross!”, dat is wat hier in de omgeving, jaarlijks in juli wordt georganiseerd. Zwarte Cross zeg je? Jazeker, de Zwarte Cross is het grootste betaalde muziekfestival van Nederland en de grootste motorcross ter wereld. Op de editie van vorig jaar kwamen 220.000 bezoekers af. Het is een, naar mijn idee,  bizarre mix van muziek, theater, motorcross, stunts en veel humor. Als ik mij niet vergis komt hier de uitdrukking, of uitnodiging “Zul’n wie eem brommers kieken?” vandaan.

Iedereen pikt,  hier in de omgeving, er een graantje van mee, getuige de tekst uit de camping beschrijving.

Voor het vervoer naar de Zwarte Cross kunt u ook in 2017 weer gebruik maken van de huifkar voortgetrokken door een tractor van de fam. Harmsen, uit Aalten.
De heer Harmsen rijdt praktisch ieder uur vanaf de camping naar de Zwarte Cross. De eerste rit zal om ongeveer 10.00 uur 's morgens zijn de laatste rit om ongeveer 13.00 uur en 's avonds start hij weer om 22.00 uur tot de laatste rit om 01.00 's nachts.
De  kosten voor de rit naar het terrein van de Zwarte Cross in Lichtenvoorde  zijn  € 10.00 p.p. te betalen bij het instappen met contant geld. Indien u op de afgesproken tijd en plaats weer klaar staat om te vertrekken, kunt u voor het bovenstaand betaalde bedrag ook weer mee terug.

Bij de receptie en het toiletgebouw zal een lijst hangen van de vertrektijden van de Huifkar. 

DSCN5696 (800x450)

Het zal nog wel een tijdje duren voordat deze heuvel diezelfde bekendheid geniet als de “bijna” naamgenoot en U bent de eerste die daar van kan getuigen.

Terug op de camping lijkt deze wel uitgestorven. Kennelijk ligt iedereen in het zwembad, van 5 bij 2 meter, de eigenlijke reden van ons bezoek aan deze camping. Gelukkig is de eigenaarszoon een goede substituut. Zeker als we bij terugkomst, vanuit de verte, uitbundig door hem worden begroet.



zaterdag 17 juni 2017

Aalten 4

Gisteravond, als de zon ondergaat, krijgen we een leuk beeld van onze camper.

DSCN5683 (800x450)

Met zicht op het dak, waar nog net de satellietschotel te zien is.

Wat een, qua weer, bijzondere dag. Compleet bewolkt met een constante dreiging van een regenbui, terwijl er nog geen drup is gevallen. Ons eerste bezoek aan Aalten combineren we met het doen van de noodzakelijke boodschappen. Maar eerst een kopje, of liever gezegd een grote beker, cappuccino.

Historisch gezien schijnt Aalten al in de 6e eeuw een nederzetting te zijn geweest. Tenminste volgens archeologen die resten, uit die tijd, in het stadje hebben gevonden.

In de 2e Wereldoorlog is het stadje 3 keer getroffen door een bom, omdat de Engelsen hun bommen kwijt moesten, voordat ze de terugtocht konden aanvangen. Het eerste slachtoffer van de oorlog was, cynisch genoeg, een Rotterdams meisje dat in Aalten voor haar gezondheid bij een familie logeerde.

DSCN5688 (450x800)DSCN5687 (800x450)

De hoofdstraat, in Aalten, is bijkans geblokkeerd door belangstellenden voor een demonstratie van de plaatselijke brandweer. Ze zoeken nieuwe collega’s, dus moet je aan de weg gaan timmeren. De demonstratie bestaat uit het bevrijden van een beknelde bestuurder in een personenauto. Ik vind het nogal indrukwekkend, terwijl er ook kinderen staan te kijken.

Op de terugweg naar de camping belanden we op een bospad waar we de weg even kwijt zijn. Maar de “Smartphone” brengt uitkomst en binnen de kortste keren zitten we weer op de “goede weg”.

vrijdag 16 juni 2017

Aalten 3

Het is stormachtig en er bestaat een grote kans op regen, dus een uitstekend moment om een fietstocht te gaan maken. Tenminste, zo denkt hoofd kaartlezer erover. Als we een route hebben uitgezocht, via een prachtige app op de telefoon, begint ze de nummers van de knooppunten over te schrijven. De app geeft aan dat wij het dichtst bij knp 45 zitten en geeft zelfs een route aan, om daar zo snel mogelijk te komen. Dat knooppunt ligt in het even verderop gelegen stadje Bredevoort. Bredevoort is een vestingstadje en was tot 1 januari 1818 een zelfstandige gemeente, maar behoort nu tot de gemeente Aalten.

Breedevoort

Maar tot mijn verbijstering, gaat het de eerste kilometers niet naar Bredevoort, maar in tegenovergestelde richting. Onder het mom, “dit weet ik te vinden” rijden we in een grote cirkel naar Bredevoort. Daar aangekomen is de boekenmarkt zojuist tot een einde gekomen en worden de stalletjes alweer opgeruimd. Nu kun je natuurlijk zeggen, “gemiste kans”, maar let wel, het is een 2ehands markt, dus de meeste boeken zullen al wel een keer gelezen zijn. Daarbij komt dat ik thuis al een boek heb liggen. Ik hoor U zeggen, “Bredevoort een boekenstad?”

Breedevoort_Boekenstad

Ja, want omstreeks 1990 kampte Bredevoort met leegstand en een kwijnende middenstand. In een poging het tij te keren is vervolgens het plan opgevat een Boekenstad van Bredevoort te maken. Dat leidde er uiteindelijk toe dat Bredevoort in 1993 daadwerkelijk een boekenstad werd met talloze antiquariaten en boekenmarkten.

De temperatuur daalt en daarmee ook de goede zin, dus wordt er gekozen voor de terugweg, uiteraard via een omweg.



donderdag 15 juni 2017

Aalten 2

Terwijl de wind aantrekt en de camper staat te schudden, ter aankondiging van een forse onweersbui, zitten wij bij te komen van “een dagje Obelink”. Of zoals het boekje van de camping het verwoordt; “Een dagje Obelink, de allergrootste vrijetijdsmarkt op kampeer gebied en maar op 8 km afstand van de camping, een aanrader”. Tja, dan moet je dat niet plannen als Duitsland een vrije dag heeft. Als we onze fietsen tegen de gevel van het pand zetten, pal naast de ingang van Obelink, ontstaat er aan diezelfde ingang een ware opstopping. Het Duitse volk stroomt werkelijk het immens grote pand binnen. We kunnen nog net één van de laatste karren bemachtigen en dan storten we onszelf in deze chaos. Gelukkig heeft hoofd inkoop een lijstje met de meest noodzakelijke inkopen gemaakt en “speren” we werkelijk door het pand! Met als gevolg dat we na 25 minuten alweer bij de kassa staan. Lekker “sneupen” doen we een andere keer wel. Ik spreek mijn meelij uit aan de kassière en wens haar sterkte deze dag. Ze komt uit Aalten meldt ze als wij, op haar vragen, melden dat we op camping Lansbulten staan. Dit vriendelijke onderhoud levert ons een Obelink tas op, die je normaal bij een besteding van €195,= meekrijgt.

DSCN5680 (800x450)

Maar het is hier een mooie wereld, temeer we een knooppunten route gebruiken om in Winterswijk te komen. Het is een aantal kilometers “om”, maar levert een prachtige fietstocht, dwars door de bossen van de Achterhoek op. “Het bloed kruipt waar het niet gaan kan!” als mijn fotografe het oude schooltje “Juliana” ontdekt. Of het schooltje, dat gebouwd is in 1914, is opgericht ter ere van de 5e verjaardag van Juliana, vermeldt de geschiedenis niet. Maar aan het gebouwtje, met nu 180 leerlingen, is nog weinig veranderd.

DSCN5681 (800x450)

We fietsen bijkans over het erf van deze grote koeienfabriek en daar zal en moet een foto van gemaakt. Waarom de fotografe er een “David Hamilton” waas overheen heeft gelegd is mij een raadsel, maar het zal vast een functie hebben.



woensdag 14 juni 2017

Aalten 1 Gelderland

DSCN5664 (800x450)

Laat ik, na de litanie van gisteren, maar eens beginnen met een positief plaatje van Klein Vink, want het kan daar natuurlijk heel mooi zijn. Als ik toch op de goede weg ben, vergeet ik maar even het Vodafone gesprek dat ik vanochtend om 8 uur had met een medewerker van Vodafone.

Om even voor negenen rijden we de camping af, op weg naar camping Lansbulten in Aalten. Aalten is een gemeente in het oosten van de provincie Gelderland en ligt pal tegen de Duitse grens.

data=RfCSdfNZ0LFPrHSm0ublXdzhdrDFhtmHhN1u-gM,9mqLCRVr71Zozgpngipca6VS9glzFTcsW8w-YZk1Aw5npq8amITD4YGEcTwXlyaC0nR5vUeaAsXz17--wI_a3gbzopG19tjZ6Bk36EcuwrsSSkXN5ZI-AihCNq8pz1ovrP-f4IBoDjMmKhc-Xq1hgZSwfP2Xuas4-vlMmPdps2hD

Het is een kleine gemeente met veel grasland en bos en beslaat een kleine 100 km².

Maar voordat we daar komen, gaat het werkelijk dwars door het platteland van Duitsland. Onderweg doen we even een Duitse Lidl aan, om een paar Hefe Weitzen in te slaan, want ons zijn een paar warme dagen beloofd.

DSCN5666 (800x450)

Wat hier, in het Westen van Duitsland, gevierd gaat worden is ons onduidelijk, maar het heeft zeker te maken met de Romeinse geschiedenis.

DSCN5670 (800x450)

Als we Aalten binnenrijden komen we dit bakstenen kunstwerk tegen en we gaan er vast nog achter komen wat daar de betekenis van is. Zo te zien heeft het te maken met “Kannen en Kruiken”.

DSCN5671 (800x450)

Aangekomen op de camping worden we welkom geheten door een aller charmantste jongeman en als ik de reactie, op hem, van hoofd inschrijving mag vertalen, blijven we hier minstens een week. Het plekje is idyllisch te noemen, al ziet het er vanaf hier niet zo uit.

DSCN5672 (800x450)

Maar, pal achter ons, loopt dit kleine beekje, de Keizersbeek.

PHOTO_20170614_124107 (800x450)

Oké, oké, hier het uitzicht vanuit ons raam. Trouwens, die roos zit op ons raam. 

dinsdag 13 juni 2017

Arcen Klein Vink

Het zal de datum zijn, de 13e, want tot nu toe rust er geen zegen op. Ten eerste is daar het afscheid van Jikke en Mink, wat altijd weer een vervelend moment blijft.

DSCN5650 (800x450)

Dan even na 9 uur slingeren we ons, door het Belgische land, naar het Limburgse Arcen.

DSCN5653 (800x450)

Hoe ze het doet, doet ze het, maar telkens weer ziet mijn fotografe kans plaatjes te schieten tijdens een oversteek van een rivier. Hier is het de Maas die we oversteken. Als we Nederland binnenrijden gaat er toch weer een zucht van verlichting door de camper. Niet zozeer om weer terug te zijn, maar verlost te zijn van de abominabele toestand van de wegen in het Belgische. Enorme gaten “sieren” de wegen, maar dan ook alle wegen, of het nu B weggetjes zijn of hoofdwegen, overal knal je van het ene naar het andere gat.

Even over elfen arriveren we bij de slagboom van Klein Vink in Arcen. Vanaf dat moment ontspint zich een pandemonium wat wij nog niet vaak zijn tegengekomen. Wij wijzen de plek aan waar we graag willen staan, want daar staan we al jaren. De leidinggevende van alle medewerksters helpt ons, dus dat moet wel goed gaan, denk je dan. Niets is minder waar! We rijden naar “onze”plek, maar daar is op geen van de velden een ons toegewezen nummer 5 te vinden, welke €35,= per nacht gaat kosten, jawel, want de ACSI geldt dit jaar niet!  Dus maar weer terug naar de receptie. Ik mag niet mee, vanwege de rust in de receptie. Nummer 5 is een zogenaamde camperplek. Als ik het hele eind terugrijd, zie ik het al van verre. Dit is “foute boel”. Hoge bomen richting het zuiden belemmeren ten ene male de ontvangst van het satelliet signaal. Mijn bloed begint alweer zachtjes op temperatuur te komen. Dus, ook ik, maar weer terug naar de receptie, let wel, iedere keer sta je een tijd in de rij, want er staan 6 meisjes te helpen, maar 3 daarvan staan alleen “te kijken”. Eén van de meisjes helpt ons “Er is verder niets meer vrij, mevrouw!”. Ik bemoei mij er heel even mee, “Mevrouw, €35,= voor een camperplek, zonder ontvangst!” “Maar mag ik Uw Iban nummer even?”, “Waarom, vraagt mijn regelaar ster?”, “Nou, U krijgt geld terug, want de ACSI korting is niet berekend!” “Huh!!” Ik hoor mijn woordvoerder een aantal argumenten over de balie gooien en plotseling krijgen we een 2e uitrijkaartje en de mededeling dat we op nr. 75 mogen staan! Dat is dus op het veld, waar we eerst stonden. O ja, we krijgen €13,= terug vanwege ACSI. Ik ben blij dat ik mijn vilten schoenen aan heb, want mijn klompen hadden anders in gruzelementen over de vloer van de receptie gelegen.

Ik zeg NOOIT meer iets negatiefs over een receptie in het buitenland!!

DSCN5659 (800x450)

Een UUR later, na aankomst op de Klein Vink, zit ik quasi rustig mijn mail te bekijken.

Aansluitend gaat het naar de Wellnes, de reden waarvoor we hier überhaupt zijn. In het Term(in)aal bad verbaas ik me over de heren die met een gelukzalige glimlach in het oneindige staren. Even later, als de rij opschuift ontdek ik waarom. De massagestraal zit op precies de goede hoogte en dat is genieten geblazen. Komt het dan alsnog goed met deze dag?

De jongeman, achter de kassa bij de campingwinkel, heeft het druk, heel druk. Op z’n stoel, waar hij liever niet van opstaat, voelt hij zich de koning te rijk. Ik wacht een moment van rust af, om te vragen of ze ook witbier verkopen. Dit moment komt, als hij alsnog, zelf, een prijs van een product moet zoeken. Want de oproep via de luidspreker heeft op zijn collega’s geen enkel effect. “Heeft U witbier?” vraag ik als hij erlangs loopt. “Ik ben even bezig meneer!” Ik denk, “joh, zak erin, snotaap.”

Het plan om nog een dag bij te boeken, valt in het water. Morgen is alles volgeboekt. Wij zoeken een gezellige camping op.

maandag 12 juni 2017

Oteppe (België)

Tien minuten, voor de afgesproken vertrektijd, rollen we de camping in Albert af. Gisteren, na een langdurige zoektocht van de volgende camping, kijkt Mink ook even in het ACSI boek en komt met L’Hirondelle als voorstel. Een vakantiepark, dichter bij de snelweg en ook nog eens goedkoper. Jammer voor mijn geschiedkundige, die graag het kasteel bij de eerder uitgezochte camping, had bezocht. “You can’t win them all”.

DSCN5630 (800x450)

We passeren nog een groot aantal velden met oorlogsslachtoffers en dan pakken we de Franse peage voor een aantal kilometers.

DSCN5642 (800x450)

Mink voorop en het mag gezegd, hij heeft er zin in!

DSCN5638 (800x450)

Het duurt dan ook niet lang of we rijden België binnen. Aan de andere zijde, Frankrijk in, wordt alle verkeer gecontroleerd, maar daar hebben wij gelukkig geen last van.

DSCN5648 (800x450)

Het kost even moeite om de ingang van het vakantiepark te vinden, maar een vriendelijke Belg wijst ons de weg, “Deux fois à droite”, oftewel 2x rechts, maar, terwijl we de ingang zien, is het nog een heel eind om. Pal aan de speeltuin, waar de “mannen” zich wel thuis voelen, vinden we een plek.

DSCN5646 (800x450)

Als we dan nog een aantal malen de camper verplaatsen, in verband met de satelliet ontvangst, hebben we ons plekje gevonden, compleet met picknicktafel. Kleedje erover en het voelt helemaal eigen.

Wat ik zojuist verneem is dat, vanaf hier, Jikke en Mink meer de Westelijke koers aanhouden en wij de meer Oostelijke kant van Nederland gaan kiezen. Dat wordt afscheid nemen!

zondag 11 juni 2017

Albert 2

Albert is een gemeente in het Franse departement Somme. De stad had erg te lijden tijdens de slag om de Somme in 1916.

Gistermiddag wandelen we “even” naar het centrum. De zon is verzengend heet en de wandeling is langer dan gedacht. Nu hadden we bij het binnenrijden de prachtige koepel op de “Notre Dame de Brebiers” oftewel de “The Basilica Albert” in de zon zien blinken en dat dwingt onweerstaanbaar tot een bezoek.

DSCN5595 (450x800)The_Virgin

Bovenop de Basiliek staat de “Gouden Maagd” te pronken. Het is in 1897 op de toren geplaatst. 40.000 stuks bladgoud werden gebruikt om de maagd af te dekken. In de eerste wereldoorlog is de Basiliek hevig gebombardeerd. De volgende legende doet de ronde. In 1915 werd de maagd geraakt door een granaat en hing vervaarlijk op een zijde en de legende begon. “Als de maagd valt, is de oorlog voorbij”. Een foto van de beschadigde basiliek en haar hangend Mariabeeld werd als postkaart door soldaten de wereld rondgestuurd, wat bijdroeg tot haar wereldbekendheid. Het beeld viel naar beneden op 16 april 1918, de oorlog eindigde in november...

DSCN5584 (450x800)DSCN5590 (800x450)

Eenmaal binnen moet ik even wennen, omdat ik niet kan bepalen of het mooi is of dat ik het protserig moet vinden. Ik kies voor het eerste, temeer dat uit alles blijkt dat het met liefde is gemaakt en eveneens getuigt van groot vakmanschap.

PHOTO_20170610_145736 (450x800)PHOTO_20170610_150013 (800x450)

De constructie van het plafond alleen al, dwingt grote bewondering af.

Op de terugweg wandelen we langs het “Museum Somme 1916”, dat vlak naast de Basiliek Notre-Dame de Brebières staat.

Het museum toont het leven van de soldaten (zowel van de Duitsers als van de geallieerden) in de loopgraven tijdens de Eerste Wereldoorlog. Het geeft een beeld van de slag om de Somme, die in deze buurt plaatsvond.

Wij besluiten voor vandaag om een deel van de “Veloroute de la Memoire” te fietsen. Het is wederom erg warm, maar een rijwindje kan verkoeling brengen. Ontkomen aan de herdenking tekens lukt in deze streek niet. Zelfs replica’s van standbeelden, door soldaten gemaakt, kom je hier langs de weg tegen.

DSCN5603 (800x450)

De fietsroute laat ons ook genieten van mooie doorkijkjes op een meertje dat veel wordt gebruikt door sportvissers.

DSCN5610 (800x450)DSCN5611 (450x800)

In Authuille komen we de eerste van vele gezamenlijke graven tegen. Zoals hier van Korporaal E.H. Keeping, die op 6 mei 1916 sneuvelde en zeer velen met hem.

DSCN5619 (800x450)

In Thiepval staat het indrukwekkende Nationale Frans-Britse Memorial. Op de lichte vlakken staan alle namen van de gevallenen. In het museum kijken we naar een relaas van de slag om de Somme van 1 Juli 1916 tot 21 november 1916. In totaal vielen er aan de kant van de geallieerden 600.000 man, aan de kant van de Duitsers vielen 465.000 man.

DSCN5621 (800x450)

Ook hier liggen 73.367 Britse en Franse soldaten begraven.

Dan nog even over onze “Janny’s”, de klaproos die onze koffiekopjes sieren. De volgende legende doet hier de ronde. Het was een van de weinige planten die op het slagveld wilde groeien. Na een veldslag kleurde de witte bloem rood. Tegenwoordig is het een symbool voor de gesneuvelden.

DSCN5556 (800x450)

Ik weet niet of er een causaal verband bestaat met ons bezoek van vanmiddag, maar ik hoor nu vanuit “hoofd route” dat we morgen Frankrijk gaan verlaten.