donderdag 31 januari 2013

Onderweg 3

30-1-2013

Een onstuimige en vooral lange dag.

Om 7 uur de wekker gezet omdat het een lange rit zou worden en we voor het donker wordt op de plaats van bestemming willen zijn. De bestemming is Perigueux waar een camperplek is en we ons toilet kunnen legen.
Wakker is anders als we om precies 8 uur starten voor een rit van 525 km en TomTom voorspelde een rit van 6.5 uur, dus reken dan maar op 8 uur rijden.

Harde wind, zeer harde wind, met zo nu en dan een regenbui. s' Nachts ook al een aantal keren wakker geworden van het hevig schudden van de camper en het rollen van een blikje over de parkeerplek.

Er moet me iets van het hart;
Gister was het de hele dag regen en op sommige momenten dichte mist, zeker toen we Frankrijk inreden en toch rijdt 1/3 van de Fransen zonder licht. Zelfs vanmorgen, rond 8 uur, als het nog schemert, rijden ze dan zonder verlichting. Neem daar bij dat buiten de Tolwegen het allemaal lekker door de bergen slingert en je hebt wel een idee wat er soms gebeurt. Inhaal manouvres op 2 baans wegen en dan zonder verlichting in een dikke bui. Maar je went er snel aan.

Oh, er schiet me van gister nog iets te binnen. TomTom leidde ons een andere weg dan die door de richtingsborden werd aangegeven, nou gebeurt dit vaker, omdat ik een zgn. Truck versie op de Tommy heb staan, wat betekent dat hij/zij rekening houdt met gewicht, breedte en vooral hoogte van de kampeerauto.
Dus als er op onze route een tunnel lager dan 3 m voorkomt, rijdt of leid tommy ons via een andere weg. Zo ook gister, dus een andere route, tot we een bord tegenkomen met “Route Barree” wat zoiets betekent als weg verspert. Maar eigenwijze Nederlanders trekken zich vaak niet zo veel aan van dit soort waarschuwingen met als gevolg dat we na 6 Km op een overstroming stuiten.
Met grote kracht stroomt water van de naastgelegen rivier over de weg.
Hoe diep het is kan ik niet helemaal bepalen, dus na een diepe ademhaling en een gilletje van Ali, Gas! 4 komen we zo tegen!

Oke, we staan dus nu op een camperplek



in Perigueux, een mooi plek midden in de stad aan de L'Isle een lieflijk kabbelend riviertje met langs de oever een niet aflatende stroom van Joggers en moeders met steppende kinderen.



Morgen wordt een rustdag en wordt er contact gelegd met Nederland en worden deze blogjes verzonden.

Onderweg 2

29-1-2013

Wakker geworden door de regen, wat de hele nacht en dag door heeft geduurd.
Even het belangrijkste nieuws wat wij gisteren hebben gemist doordat we op de plek bij het kasteel geen TV ontvangst hadden.
“Onze Koningin stopt ermee” . Op 30 april gaat ze het stokje overgeven aan Willem Alexander.

Het 2e nieuws bericht is dat ik onze 2e TV naar de eeuwige jachtvelden heb geholpen.

Goed, wat zei de Dalai Lama ook alweer over het leven?
“Al het menselijk leven bestaat voor een deel uit falen en voor een deel uit succes”

Oke, we staan met ons campertje pal aan de Seine,




vlak bij een Piscine (zwembad) en voor de slagboom van een camping die weliswaar gesloten is, maar waar ik nog nooit zo een drukte heb gezien. Je zou bijna denken dat we in het hoofdseizoen leven, maar niets is minder waar, het is hartje winter.


Vandaag reden we dan ook tussen de sneeuw door en om de 10 kilometer verzuchtte Ali dan ook hoe blij ze wel niet was dat we hier vorige week niet langs zijn gekomen. Nu kan ik mij daar ook wel een voorstelling bij maken als deze wegen beijzeld zouden zijn.


Doordat wij de Peages (tolwegen) vermijden, worden we vaak door de meest rustieke dorpjes geleid, zowel in Belgie als in Frankrijk. Ik geloof dat ik de volgende zin dan ook al een aantal keren heb gebezigd.
“Hoe mooi zal het hier in de zomer wel niet zijn?”


Even over Nogent Sur Seine. België


We staan vlak onder de rook van een vervaarlijk uitziende tweeling van pijpen.
Je moet jezelf even Borsele, de energie centrale, voorstellen, waarvan 1 pijp onophoudelijk een dikke witte rookpluim uitbraakt.
Gelukkig voor ons naar de andere kant dan waar wij staan.
Dus de opmerking dat we “onder de rook staan” is ietwat overdreven, maar toch, het geeft een beeld.
 
We zijn nog even, een uur gaans, naar een Carrefour gewandeld om te kijken of daar, de door mij vermoorde TV, een vervanger aanwezig was. Jammer, een heel klein CarreFour(tje), zonder veel Non-food.
Wat mij iedere keer weer verbaast is het oriëntatie vermogen van Ali. Zonder mankeren lei(ij)dt ze mij naar, het ver buiten het stadje liggende, CarreFour.
Verder heeft Nogent Sur Seine een niet aflatende rij aan sport gebouwen. Wij staan naast een Zwembad wat grenst aan een overdekte Tennisbaan, onderweg een Sporthal en een Turnhal, aan grenzend een Voelbalstadion met Trainingsveld. Kennelijk een “sport minded” stadje.

Onderweg 1

28 januari 2013

We zijn onderweg naar Tarifa, waar we de rest van de deelnemers aan de 1e Marokko reis 2013 gaan ontmoeten.

Nadat onze onvolprezen garage, Douwes (complimenten John) de camper helemaal reis klaar had gemaakt, waaronder een prachtige nieuwe gastank voor het gebruik van de verwarming, koken en de koelkast en er nieuwe winterbanden waren gemonteerd.



Nadat de camper ook nog een grondige onderhoudsbeurt had ondergaan, konden we gaan inpakken.

Nu gebruik ik heel gemakkelijk het woordje we, maar geloof mij, voor 90% komt dit voor Ali haar rekening.
De hele zondag zijn we, Ali dus, druk in de weer geweest alles in de camper te stouwen. Het volledige laadvermogen is benut.

Rond 10 uur konden we de deur achter ons dichttrekken. Je leeft er zo lang naartoe en maakt allerlei voorstellingen hoe zoiets gaat verlopen en als het dan zover is, tja, je moet het jezelf echt even realiseren wat een geluksvogel je eigenlijk bent. Voor 5 maanden de deur achter je dichttrekken en op avontuur.

Hoewel onze schoondochter daar een groot vraagteken bij dat avontuur zette, toe we vertelden wat we allemaal mee zeulden, 20 pakken koffie, 10 pakken roggebrood, 8 stukken Hollandse kaas, etc. Maar je gaat met een camper op stap of niet.

Onze 1e stop AC Apeldoorn voor de hoognodige eerste kop koffie, natuurlijk zelf gezet.

Een vreemde gewaarwording was wel toen we bij Beekbergen van de weg werden geleid, door onze TomTom, om vervolgens vlak lang de camping te rijden waar we in oktober de voorlichting voor de Marokko reis hadden gehad. Voordeel was wel weer dat we in het dorp geld konden pinnen.

 
Blegny-Mine was als 1e overnachting uitgezocht, op een Camper plaats bij een Mijn Museum. Een gigantische parkeerplaats met 4 plekjes, achter op de grote parkeerplaats , voor een camper. Helaas, deze plek werd afgekeurd door de bijrijder, Het museum was dicht en de angst bestond dat de enorme hekken zouden worden gesloten en wij opgesloten zouden raken. Op dus naar de volgende camper plek, 8 km verderop. Het moet wel gezegd, zo van de snelweg vandaan is België een prachtig land met lieflijk over het landschap uitgestrooide dorpjes. Wat ons wel opviel was dat alles Frans bleek te zijn, dus moest dit al Wallonië zijn.

De Camper plek bracht ons naar een enorme oprijlaan waar aan het eind een soort van kasteel was gebouwd.



Aan de linkerhand stonden wat verpieterde caravans te wachten op een schoonmaakbeurt, maar voor de rest was de zgn.. camping annex camper plek leeg en verlaten, maar een plekje voor de slagboom is voor ons meer dan voldoende.

s´Avonds na het eten werden we er door een vriendelijke meneer op gewezen dat de camping Ferme was, maar dat hadden wij al begrepen. Verder wees hij ons er nog even op dat aan de andere kant de parkeerplaats was en ook dat dat hadden wij inmiddels ontdekt en bedankten hem hartelijk.

Nu maar hopen dat hij ons vannacht niet, met behulp van de Gendarmerie, alsnog naar de parkeerplaats verwijst.
 
Morgen Frankrijk in, richting Nogent Sur Seine.