zaterdag 25 april 2015

Terugreis 2

Het is alsof de natuur het nodig vindt om deze dag met haar weertype de sfeer van deze dag te onderstrepen. Het miezert, niet een lekkere en eerlijke regenbui, nee het is een miezerig regentje wat er valt. De mannen, die vannacht in de camper hebben geslapen vinden het nodig om rond 5 uur wakker te worden. Eerst wordt de, door oma,  klaargelegde krentenbol verorberd, het toilet bezocht en dan gaan we lekker met onze zaklantaarns spelen en met elkaar donderjagen. Streng toespreken door Opa en Oma helpt en houden de mannen het vervolgens tot rond 8 uur rustig.  Ontbijten in de camper, want Pappa en Mamma liggen nog te slapen. Als ook kleindochterlief wakker wordt kan de dag beginnen.

IMG_20150425_101426 (800x593)

Alle kastjes worden weer, voor een herontdekking, open gehaald en op inhoud onderzocht. De hoed, die normaal als zonnescherm voor de TomTom dienst doet, is een dankbaar uitprobeer item. Ook kleindochter vermaakt zich prima, dus lang zal het niet meer duren dat ook zij zich meldt voor een ‘weekje’ met de camper.

Na de koffie is het tijd om het Groningse op te zoeken. Nu de camper weer voor de deur staat, kunnen we ook het dak weer bewonderen.

IMG_20150425_181625 (593x800)

Op de foto is het niet helemaal duidelijk, maar er ligt een vreemde ‘gele’ laag op het dak en het is te hopen dat die substantie weer te verwijderen is.

In huis worden we verwelkomd door een prachtige bos bloemen van onze logé, voor 3 maanden, en ligt er een extra verrassing in een enveloppe, voor een heerlijk sauna bezoek klaar.

Hey, it's good to be back home again.
Sometimes this old house feels like a long lost friend.

vrijdag 24 april 2015

Terugreis 1

Je kunt van alles doen, maar eens kun je de terugreis niet langer uitstellen. Op deze dag van de ‘Koningspelen’ voor de schoolkinderen, voorafgaande aan de ‘Koningsdag’ aanstaande maandag, is het op deze vrijdag druk op de weg. Het schiet dan ook maar matig op en zijn er nog altijd mensen die niet weten dat op een rijweg met een dubbele streep, met daartussen een groene baan, er 100 km/u gereden mag worden. Tja en dan is 60 km/u toch wel erg langzaam.

SAM_8577 (800x600)

Dachten wij dat het koolzaad alleen in het zuiden al tot bloei is gekomen, hier in Nederland staat het, langs de kant van de weg, notabene ook al in volle bloei. Kennelijk zit er bij de verschillende soorten ook een verschil in de bloeiperiode.

Natuurlijk gaat de reis eerst langs de kleinkinderen, die zich nu al verheugen op de ‘grote vakantie’ wanneer ze weer een weekje met de camper mee mogen.

SAM_8580 (800x600)

De twee oudsten kunnen niet wachten om, ook vannacht, in de camper te gaan slapen, terwijl de jongste nog even haar eigen dingen aan het doen is.

SAM_8591 (800x600)

Maar eerst moet er nog even wat overtollige energie ‘uitgespeeld’ worden, zodat we de aankomende nacht, in alle rust, onze ogen ook even dicht kunnen doen.

Morgen doet de ‘thuisroutine’ weer z’n intrede.

donderdag 23 april 2015

Zuna 2

Gisteravond is Ali nog even ‘de boer’ op geweest om nog een paar mooie zonsondergangen te scoren. Ze kan echt geen rode lucht zien, of ze moet er met de camera bij wezen.

 SAM_8568 (800x600)SAM_8566 (800x600) 

Vandaag staat  BM sat in Rijssen op het programma om de satelliet schotel even na te kijken en wat strakker af te stellen. Het is daar altijd weer een feest van doorelkaar krioelende campers en hun bestuurders. We komen aan en direct worden we aangesproken door een driftig heen en weer wandelende camper eigenaar, die ons wel even de gang van zaken zal uitleggen. “Hij eerst, dan wij”. Het is een beetje krap rondom de werkplaats en iedereen wil toch wel vooraan staan. De manager van de Satelliet zaak moet dan ook regelmatig als verkeersbegeleider optreden. “Het zal niet de eerste keer zijn dat er op hun terrein spiegels sneuvelen”, meldt hij lachend. Als we even later ook nog de software van de Sat-ontvanger laten updaten en ik de chef even voor wil gaan, trap ik het trapje van de camper aan de ‘galamiezen’. Ik zie Ali twijfelen of ze nu wel, of niet iets over mijn gewicht zal zeggen.

SAM_8572 (800x600) SAM_8574 (800x600)

We op de camping Molke, op zo’n 5 minuten van BM sat en gaan achteraf nog even genieten van de prachtige omgeving.

Je kunt naar Marokko of Turkije reizen en daar van de natuur genieten, maar wat is het ook  in Nederland mooi.

woensdag 22 april 2015

Zuna 1

Probeer het maar niet op te zoeken, want het is een gehucht van niks in de buurt van Rijssen. Het wordt vandaag een spannende rit omdat het de vraag is, komen we ze tegen of komen we ze niet tegen. De actie voerende Hermandad, die de minister duidelijk willen maken dat ze geen zin hebben om nog meer salaris in te leveren. Zo dreigt hun ‘Onregelmatigheids toeslag’ te verdwijnen en worden de ‘Piket diensten’ niet meer extra beloond.

SAM_8549 (800x600) SAM_8547 (800x600)

De weg compleet blokkerend blijven ze 60 km/u rijden, waardoor er achter hen zich een gigantische file opbouwt. Ik denk niet dat je deze actie onder de noemer ‘publieksvriendelijk’ kan rangschikken.

Op camping Molke worden we alleraardigst ontvangen en krijgen we een ‘comfort’ plaats voor de prijs van een ‘acsi’ actie. Voor Wi-Fi moet 5 euro/dag betaald worden, maar bij de receptie is het gratis. Ik vergeet te vragen naar de toegangsnaam en loop even later terug. De receptie is dicht, maar een paar hulvaardige dames, die ook juist op Internet bezig zijn willen mij wel ten dienste wezen . “Molke 1 meneer” zegt dame 1, “Maar daar moet je inloggen en kost 5 euro per dag” zeg ik. “Hemeltje wat duur, nou dat doe ik niet” zegt dame 2. “IK heb verbinding”roept dame 1 ‘”kiek moar” “Ja, maar” probeer ik nog eens, “daar moet je inloggen!” “Nee hoor” roept dame 2, “Ik bent d’rin” “Kiek”, roept dame 1, “Ik hoal zo mien post op” “Oh nee”, zegt dame 2, “Dat goat mie niet luk’n “ . “Nee, dat kan wel klop’m, zegt dame 1, ”ik heb ook mien eig’n WiFi”.

Wij gaan fietsen dus halen we ze van de camper. Nou was het in Spanje de laatste keer dat we hebben gefietst en dat ga ik onderweg merken. Hoewel de zon schijnt is het een koude wind en bevriezen mijn oren bijkans.

SAM_8559 (800x600)

Zelfs als we bij het Wierdense veld aankomen, waar het een ‘oorverdovend’ lawaai van krijsende meeuwen is, kan ik mij alleen concentreren op mijn eigen ‘oren’ die bijkans ook verdoofd zijn, maar dan door de kou. Het chagrijn slaat toe en als Ali iets te ver voor mij uit fietst, krijg ik de neiging om te keren. In Nijverdal belanden we in, wat ze tegenwoordig een Finexwijk zouden noemen. Alleen mochten de bewoners hun stulpje uit een geïllustreerde brochure kiezen. Je kunt merken dat ze trots zijn op hun keuze aan de namen die ze aan hun onderkomen geven. Ik ontwaar zelfs de originele naam “Me Casa”. Na de inkopen bij de AH in Nijverdal gaat het ’voor de wind’ en in de zon richting camper en zit ik nu met “rode oortjes” dit verhaaltje te tikken.

Morgen staat BMsat in Rijssen op het programma (schotel vastzetten).

dinsdag 21 april 2015

Arcen 2

Je hebt van die dagen dat, of de inspiratie er niet is, of er helemaal niets staat te gebeuren. Vandaag staat er niets te gebeuren want het wordt een ‘sauna dag’ en wat kun je daar nu over vertellen. Laat staan dat je daar spannende foto’s van kan publiceren. We starten het bezoek aan het Wellness gebeuren met een “Terminaalbad”. Ali heeft er  altijd een beetje moeite mee dat ik een thermaal bad zo noem, maar neem van mij aan dat de bezoekers een dusdanige leeftijd hebben bereikt dat ze er niet ver vanaf zitten. Daarna zoeken we de sauna op en liggen daarna heerlijk van het zonnetje te genieten. Het is een 4 uurs bad en dat betekent dat je op tijd het pand moet verlaten, anders wordt het bijbetalen. Als het tijd wordt ons weer aan te kleden halen we onze bad kledij weer uit de kleedruimte. Ali duurt lang, heel lang. Met een bleek gezicht, ondanks de sauna en zon komt ze het kleedhok uit. “Mijn badpak is weg”, “Hoogstwaarschijnlijk gestolen”. Nu komen we al jarenlang in Thermaal baden en dit is ons nog nooit overkomen. Bij de ‘Lockers’ gekomen werkt kluisje 173, die van Ali, niet. Je krijgt een armband om, met een nummer van je kastje en daarin een munt waar je de versnaperingen elektronisch mee kan betalen.We halen er iemand van het Arcen Thermaal bad bij, die moet een aparte munt ophalen om 173 te openen…….. maar die is leeg! De al bleke kleur van Ali haar gezicht wordt nog een tint witter. “Al mijn geld, mijn pasjes, mijn kleren…… “ De juffrouw bekijkt nog eens het nummer, klopt, 173. Ook zij staat voor een raadsel en heeft een houding van, “Tja, kunnen we niks aan doen”. Zoiets had ze Ali ook al verteld omtrent het gestolen badpak, “Gebeurd vaker” is haar commentaar. Plotseling herinneren we ons een Duitser, die, toen we aankwamen, ontzettend stond te schutteren met zijn kleding. “Zou jij de andere kastjes ook kunnen openen?” ze  mompelt iets over de technische man, maar Ali houdt vol. “Al mijn geld en mijn pasjes”. Het meiske sloft weg. Ik heb mij inmiddels al aangekleed en sta, in de sauna warmte, peentjes te zweten. Als de dame terug komt en locker 175 opent kan Ali haar vreugde nauwelijks bedwingen, want daar liggen al haar kleding en kostbaarheden. Als ik, lichtelijk geïrriteerd,  het kind vraag hoe zoiets “in den godens naam” mogelijk is, moet ze het antwoord schuldig blijven. Morgenvroeg mag Ali komen vragen of er een badpak is gevonden, dat dan weer wel.

SAM_8533 (800x600)

Het is zo heerlijk ontspannend, zo’n dagje sauna!

SAM_8526 (800x600)

De rest van de dag brengen we, redelijk ontspannen, door met Esther Verhoef, de schrijfster van het boek dat ik op dit moment lees. Hoewel ontspannen, voor deze foto moet ik minstens 5 minuten met een ingehouden buik poseren.

SAM_8531 (800x600)

En Ali compenseert haar gemis van ‘haar hertjes’, die ze onderweg niet heeft gezien, door op konijnenjacht te gaan.

maandag 20 april 2015

Arcen Limburg

Gisteravond draait Ali haar stoel, om te kunnen genieten van het uitzicht vanuit de camper.

SAM_8499 (800x600)

En het moet gezegd, het is een plaatje. Jammer voor onze ‘driftkikker’ die plotseling besluit om zijn camper te verkassen. Driftig heen en weer hollend haalt hij de vele ondersteuningen onder zijn camper vandaan en schiet naar een andere plek. Zijn vrouw moet de stroomkabel van hem ophalen. Terwijl de  Formule 1 race gaat starten, die zou en moest hij perse kijken, staat hij nog driftig met zijn schoteltje te prutsen, omdat hij op zijn nieuwe plek geen ontvangst blijkt te hebben.

Vandaag laveren wij al slingerend tussen de gaten en kuilen door richting Arcen in Limburg, een rit van ruim 4 uur. De gaten in de overwegend 4 baans wegen, die hoogstwaarschijnlijk zijn ontstaan door opvriezen, zijn soms erg diep, wat luide klappen tot gevolg heeft.

SAM_8504 (800x600)

In Metz ziet Ali nog kans deze prachtige kerk vast te leggen. Het gebouw staat heel vreemd gesitueerd op een kruising van wegen, kennelijk om de Internationale chauffeurs nog even een moment van bezinning te bezorgen. Het is namelijk een populaire weg voor het Internationale verkeer. Polen, Litouwen, Bosnië-Hercegovina, Italianen, Hongaren, Roemenen et cetera, et cetera, alle chauffeurs maken graag gebruik van deze route. Vanuit ruwweg Nancy in Frankrijk rijden we vandaag via Luxemburg, België en Nederland.

SAM_8509 (800x600)

In Luxemburg wordt er getankt voor vooroorlogse prijzen. 1.07 euro, terwijl we in Spanje, Frankrijk en Nederland tussen 1,25 en 1.38 euro voor een liter mogen betalen.

In België ontdekken we een vreemd fenomeen, want op een afstand van 10 kilometer komen we 12 vrachtwagens van de Aldi tegen.

 SAM_8514 (800x600) SAM_8516 (800x600)

Op een gegeven moment zijn het er tegelijkertijd 4 stuks, eentje rijdt voor ons terwijl links en rechts enkele op de parkeerplaats staan. We vermoeden dat er in Luik een distributie centrum is. In Luik ontstaat een verbale ‘Catfight’ tussen twee dames. De ene wil mij, kost wat kost, rechtsaf laten slaan om zo dwars door Luik te rijden, terwijl de ander bij hoog en bij laag mij sommeert de weg waar we op rijden niet te verlaten. Iedere keer als de ene haar mond open doet, wordt diegene onmiddellijk de mond gesnoerd door de ander. “Niks ervan, hier blijven rijden” is steevast het commando.

Glad to be back home.

zondag 19 april 2015

Pont-à-Mousson

Soms nemen we goede beslissingen. Op deze zonnige zondag staan we vroeg op, om op tijd bij de camperplaats in Pont-à-Mousson te zijn. Onderweg ontdekken we dat de rit het tegenovergestelde is van gisteren. Komen we gisteren door veel stadjes en dorpjes, vandaag is het alsof we alsnog de Peage hebben genomen, terwijl dat niet het geval is.

SAM_8486 (800x600)

Hier een voorbeeld van de slechte staat van de wegen die we tegenkomen. Een ijverige Fransoos is met een gietertje, gevuld met heet asfalt, de scheuren langs gegaan om die op die manier te vullen. Echt kilometers lang stuiteren we over de vaak 2, 3 of 4 baans wegen.

SAM_8478 (800x600)

Geaccidenteerd is een woord wat mij te binnen schiet, misschien ingegeven door de Amstel Gold Race, als ik terugdenk aan de glooiende weg van vandaag.

SAM_8475 (800x600) 

Wat opvalt is de staat van het Koolzaad. Was het meer zuidelijk als een ‘gele zee’, hier, meer noordelijk, moet het nog tot volle wasdom komen.

SAM_8498 (800x600)

En dan de camperplek. Dit is ons uitzicht vanuit de camper en het is dan ook niet verwonderlijk dat het deze plek zeer populair is. Het is nu 15.00 uur en het staat nu al vol en draaien de ‘nu aankomers’ het stuur en vertrekken weer. 

Het is een echte camperplek en het staat werkelijk “Hutje Mutje”. De eerste die zijn camper naast ons neerzet doet dat zo strak dat onze deur niet meer open kan. Ali ziet kans, in overleg met de bij rijdster, hem een andere plek te laten kiezen. Even later ramt een Nederlander zijn camper er alsnog tussen. Ik probeer nog grapjes te maken, maar briesend en steunend, vertelt deze ‘echte camperaar’ dat hij 20 jaar ervaring heeft en niemand hem iets hoeft te vertellen. Voordeel van zo’n driftkikker is dat ‘ik’ alleen maar kan lachen en mij, nu eens, niet druk maak.

Morgen zoeken we de, relatieve, rust op. Ali zal en moet naar Arcen in Noord Limburg en dat alleen voor het bronnen bad en sauna.

zaterdag 18 april 2015

Besançon

Vandaag gaat het dwars door de Franse dreven, in al haar schoonheid. Het begint met een enorme klim de bergen in, die Ali lichtelijk in paniek brengt. Halverwege word ik dan ook gedwongen te stoppen om het verdere verloop van de route te controleren.

SAM_8464 (800x600)

De dorpjes zijn klein, de weggetjes smal en ik kan mij voorstellen dat de rit van 200 km ruim 4 uur gaat duren. Want niet alleen zijn de dorpjes klein, er zijn er ook veel, daarbij kan en mag je er niet harden dan 50 km/u. Maar op deze manier rijden is zoveel mooier dan via de Peage.

SAM_8457 (800x600)

Regelmatig krijg ik het gevoel in het Hoogeland van Groningen te rijden en genieten we van de prachtig gele koolzaad velden. Als de zon op de fel gele velden staat zijn ze letterlijk oogverblindend.

SAM_8471 (800x600)

Ook passeren we rivieren, waarvan ik de namen niet allemaal kan onthouden, maar het geeft iedere keer weer een prachtig doorkijkje.

SAM_8463 (800x600)

En het volgende moment rijd je weer een lieflijk, maar slapend stadje in de Jura binnen.

SAM_8467 (800x600)

De in het begin van de dag heersende mist trekt op en het uitzicht wordt helderder. De wijnranken worden alweer groen en het is genieten met een grote G.

En dan is er Besançon, een Franse stad in departement Doubs, genoemd naar de rivier die de stad doorsnijdt . Bezienswaardigheden zijn onder meer de Kathedraal van Besançon en de Citadel van Besançon;

SAM_8470 (800x600)

onderdeel van de werelderfgoed inschrijving Vestingwerken van Vauban.

O ja, onze koning Willem-Alexander draagt de titel heer van Besançon.

Je hebt er niks aan, maar leuk om te weten.

vrijdag 17 april 2015

Lyon 2

Vandaag gaat het met de bus en vervolgens de metro naar het centrum van Lyon. Waren we in Spanje gewend om op een zebrapad over te kunnen steken zonder te vrezen voor je leven, hier rijden ze je hartstikke dood. Waren we in Spanje gewend zo rond de 1.25 euro voor een kopje koffie of espresso te betalen, hier mogen we voor 2 slappe bakkies 6 euro neertellen. Het zijn kleine verschilletjes, maar het zijn verschillen.

SAM_8407 (800x600)

Maar voor het de hele dag kunnen bussen en metro-en, ben je voor 5.50 klaar. Lyon is een stad in het oosten van Frankrijk, gelegen op de plaats waar de rivieren de Rhône en de Saône samenvloeien. De historische binnenstad staat sinds 1998 op de lijst van Werelderfgoederen van de UNESCO.

SAM_8413 (800x600)

Het eerste wat we dan ook doen is naar de Saône wandelen. En als we ons omdraaien hebben we een prachtig uitzicht op het oude centrum van Lyon.

SAM_8411 (800x600)

De schrik slaat me om het hart als ik de hoog gelegen kathedraal ontdek en stel mij voor die te voet te moeten beklimmen.

SAM_8437 (800x600)

Mooi en gezellig, dat zijn de woorden die binnenkomen als we zo door Lyon wandelen. Gek eigenlijk dat de associatie die ik met Lyon had ophoudt bij het steunpunt van de ANWB.

SAM_8426 (600x800) SAM_8429 (800x600)

De kathedraal St ’Jean wordt zowel van buiten als van binnen bewonderd, alleen jammer dat het altaar compleet ingepakt is zodat we dat alleen kunnen bewonderen van de op het witte doek geprojecteerde dia’s.

SAM_8442 (800x600)

De zo hoog op de berg gelegen Basilique Notre Dame laten we voor wat het is en wandelen door de nauwe straatjes. Cafeetjes, snoepwinkeltjes,kleding winkeltjes, echt uiteenlopende zaken worden hier aangeboden. Zo ook een winkeltje waar ze oude meubelen restaureren, met aan de wand een schitterend geweven kleed met een beroemde afbeelding van Gustav Klimt . In een ander straatje ontdekken we allerlei mini theatertjes naast elkaar.

Lyon, een stad om terug te komen.

donderdag 16 april 2015

Lyon 1

Vanmorgen aan het ontbijt gebeurt het volgende;

Op een golfkarretje komt een donkerharige schone aanrijden en stapt vlak voor onze camper uit. Bevallig gooit ze haar, in een zwarte maillot gehulde lange benen, buiten het karretje. Hierdoor ontwaar ik haar zeer kort plooirokje en terwijl ze een aantal keren haar lange haren naar achteren gooit, ritst ze haar zwarte vest tot bijna naar beneden. Gebiologeerd blijf ik kijken terwijl ze haar lage decolleté aan de omgeving blootgeeft. Ik kan nog juist “Zie jij wat ik zie?” richting Ali uitbrengen. “Jazeker” zegt Ali: “Ze komt het invaliden toilet schoonmaken”. Plop, als een zeepbel spat mijn droom en fantasie uitelkaar.

Wat kan het leven toch mooi zijn, maar net als dromen, soms kort.

Het gaat vandaag regenen en het is somber weer, daarom besluiten we via de Peage een langere rit naar Lyon te maken. Een rit van ruim 5 uur. De Peage links laten liggen is ook een optie, maar dan zijn we ruim 7.5 uur onderweg. Dat is dan een enorme omweg, waar we via een slingerweg een totaal andere richting worden opgestuurd en dat is dan nog zonder de op TomTom aangegeven vertragingen.

SAM_8384 (800x600)

Ali vermaakt zich onderweg met het proberen een foto te maken van de seringen, die langs de kant van de weg groeien. Als ze zo direct mijn verhaaltje gaat redigeren zal ze roepen “Het zijn geen seringen” .

SAM_8391 (800x600)

Op de “heenweg” heeft ze dit gedrocht ook al gefotografeerd, meldt ze ten overvloede, “maar toen heb je er niks mee gedaan volgens mij” is de sneer die er achteraan komt. Dus lezers en lezeressen, hier is ie dan, ‘de toren waarvan we niet weten wat het was/is en waar hij voor dient. Sommige zaken zijn, zoals praatpalen langs de snelweg, zinloos en dat alleen al is voldoende om het hier te melden (dat van die praatpalen hoorde ik gisteravond bij Pauw) .

SAM_8402 (800x600)

Lyon is een grote stad…. en waar kenmerken zich grote steden zich in, juist, wanstaltige gebouwen. Het hoeft niet mooi te zijn, als het maar opvalt en ‘anders’ is.

SAM_8404 (800x600)

En druk, vooral druk is het in Lyon en hier belanden we dan ook in een ‘echte’ file en voor ons provinciaaltjes  is dat dan weer een hele belevenis.

Morgen gaan we Lyon verkennen per bus/metro.

woensdag 15 april 2015

Narbonne (Frankrijk)

Mooi op tijd verlaten we Lloret de Mar met als doel om een Lidl te vinden om brood te kopen. Het wittebrood bevalt ons totaal niet, dus wordt er naar een ‘Duitse’ winkel, Lidl of Aldi, gezocht.

SAM_8317 (800x600)

Na Lloret de Mar is het bij het eerste stadje al raak, een Aldi, pardoes aan onze route. TomTom heeft de opdracht om Tolwegen te vermijden, dus gaat het langs de Spaanse dreven in een gezapig tempo.

SAM_8326 (800x600) 

Nog even genieten van de Spaanse kastelen en dan plotseling……..

SAM_8331 (800x600)

Stuiten we op een Peaja poort; er is geen ontkomen aan en is een kaartje trekken ons lot. Deze Peaja brengt ons tot in Frankrijk en kost maar 4.75 euro (lang leve de creditcard).  Ali ziet een voorganger in de Tolpoort behalve betalen ook weer een nieuw kaartje trekken, maar dat vertelt ze als we al zijn door gereden. In Frankrijk zullen we buiten de Peage om gaan rijden omdat we nog genoeg tijd hebben en ons het weer niet dwars kan zitten.

SAM_8330 (800x600)

Als de Pyreneeën voor ons opduiken en we wederom op een Tolpoort stuiten, bemerk ik aan Ali dat ze dit helemaal niet erg vindt. “Misschien is er geen andere weg door de bergen” probeert ze nog. Want die bergen, dat is iets waar Ali het liefst “omheen” rijdt, desnoods met betaling. Mijn T-Area chip op de voorruit bewijst weer zijn diensten en na de piep gaat het poortje open en duik ik gelijk van de snelweg om de TomTom opnieuw in te stellen en nu ZONDER Peage ’s.

SAM_8338 (800x600)

Perpignan is groot en druk en is het weer even wennen dat rechts voorrang heeft, of neemt. Trouwens, het gaspedaal werkt geweldig, alleen geeft de, opnieuw afgestelde en vastgezette Cruise Control na een aantal kilometers weer de geest. Dat wordt een klusje voor Douwes Garage in Groningen.

SAM_8346 (800x600)

Camping “La Nautique” is prachtig gelegen aan de ‘Etang de Bages et Sigean’ wat zoveel betekent als de Vijver van Sigean. Oké, het is een ietsje uit de kluiten gewassen vijver en wij zouden het een baai noemen.  Je kunt hier prachtig surfen en Kiten en wat de wind betreft, het heeft nog niet zo hard gewaaid als hier.

SAM_8358 (600x800) SAM_8356 (600x800)

Nog even dit, wij staan op plaats nummer 265 en ontdekken een klein hokje, naast onze plek, met datzelfde nummer. Bij het openen van het hokje ontdekken we ons “eigen” toilet en douche.

Kijk, daar hou ik van.

dinsdag 14 april 2015

Lloret de Mar 4

De wekker staat weer op 8.30 uur en na een heerlijk ontbijt rijden we richting Blanes en plaatsen de camper om precies 10.00 uur op de wel heel krappe parkeerplaats van de Fiat garage. Gelukkig is de gas kabel aangekomen, want even bekruipt me de angst dat dit nog niet het geval is en we onverrichterzaken weer terug kunnen naar Lloret de Mar. “Maar de mens lijdt het meest aan het lijden dat hij vreest”. Nog even mijn naam opgeven, voor het uitschrijven van de rekening, sleutels inleveren en we kunnen ons 2 uur vermaken in het centrum van het stadje.

SAM_8312 (800x600)

Het is heerlijk genieten in het warme zonnetje op de boulevard van Blanes. Wat ons verbaast is dat alle etablissementen aan de boulevard nog gesloten zijn. Kennelijk is hier het seizoen nog niet begonnen of is het nog te vroeg op de dag. Aan het straatje dat parallel loopt aan de boulevard ontdekken we een prachtig koffiehuis.

SAM_8315 (800x600)

De charme druipt ervan af en dan bedoel ik de inrichting en niet de evenzeer charmante bediening. We ontdekken dat de zaak helemaal doorloopt tot aan de boulevard, maar dat het vandaaruit onherkenbaar is. Je zou toch denken. Ik laat me verleiden door een heerlijk uitziend stuk taart en ik word niet teleurgesteld. Trouwens op de hele tafel, hier op de foto, zijn de heerlijkste koekjes, taartjes en dergelijke uitgestald. Ali vermoedt namaak en dat op zich zou al een kunst zijn.

SAM_8316 (800x600)

Ook wel “kunstig” is deze ‘aardbol beschermd door 2 handen’, althans dat is wat ik er in zie, die in het midden van de rotonde is geplaatst. Dit kunstwerk staat vlak bij de Fiatgarage en daar aangekomen, staat onze camper al weer hunkerend op ons te wachten. Alleen nog even 123 euro aftikken en ik kan weer met een gerust hart “gassen” zonder iedere keer de angst te hebben dat ik het pedaal tot de bodem doortrap.

Morgen nemen we afscheid van ‘Hermoso España’ en  gaat het op naar de Franse grens en zoeken we een camping in ‘La belle France’