Gedurende de afgelopen periode van veel thuiszitten staat onze auto, min of meer, werkloos voor de deur. Nu is het, in het begin van de pandemie, voorgekomen, dat we met een lege accu stonden en de auto niet wou starten. Het schijnt, dat het "motor management" toch redelijk wat stroom vergt.
Na een leven lang in een bootje te hebben rondgedobberd, kwam er een einde aan die levensstijl. Hier een neerslag van de belevenissen met onze Camper en andere perikelen.
zondag 22 augustus 2021
Niet verwacht bezoek
Vrolijk Pasen?
De tijd verloopt en de herinnering groeit evenals mijn haar. Grasduinend (is dat wel een woord?) in de ziekenhuis brieven van het afgelopen jaar, komt dit verhaal tot stand. Natuurlijk op het gevaar af, dat dit een medische Blog wordt. Uiteraard gaan we weer reizen, dus volgen dan ook weer die verhalen.
Het stapelt zich allemaal lekker op, zo vlak voor de Paasdagen. "Zul je zien dat we binnenkort ook in aanmerking komen voor mijn eerste, o zo lang verwachte, Corona vaccinatie". Of ben ik nu te cynisch?
Geestelijk heb ik in ieder geval nog de Paasdagen om mezelf een beetje voor te bereiden en/of op te peppen, op de knieoperatie. Mij is te kennen gegeven, dat van mijn favoriete "roesje" geen sprake kan zijn: "Want de chirurg wil tijdens de operatie met mij kunnen communiceren." "Zeg maar tegen de chirurg, dat mijn humor op een laag pitje staat, tijdens de operatie". Het mag allemaal niet baten, het is en blijft een ruggenprik.
Het idee alleen al, dat ik tijdens een operatie compleet bij ben, maakt dat de angst me uitbreekt in de vorm van niet aflatend zweten.
Vreemd, dat de geest kans ziet het blaasonderzoek helemaal naar de achtergrond te verdrijven.
Het is Goede Vrijdag 3 april en de rust keert, een beetje, weer in huize De Visser-De Vries. Netflix bewijst ons goede diensten en wij vermaken ons zowaar.
Op mijn PostNL app zie ik, dat op zaterdag er weer een brief van het ziekenhuis gaat komen. Vreemd, want alles is nu op de goede datum gezet. Ach, misschien komt er nog een wijziging in de data, is het idee.
Zaterdagmiddag lees ik de de aanhef van de brief:
Geachte heer De Visser,
U heeft meegedaan aan het bevolkingsonderzoek darmkanker.......
Er is vervolgonderzoek nodig
We hebben bloed in Uw ontlasting gevonden. Dat kan duiden op Darmkanker.....
Ik krijg een waas voor de ogen en ben niet in staat verder te lezen. Gelukkig zit ik, maar een onkuise vloek verlaat mijn mond, die langzaam maar zeker droog wordt. Het zweet breekt mij uit en ik leg de brief terzijde.... en vlucht de kamer uit. Natuurlijk, geheel irrationeel, maar ik zit er even h e l e m a a l doorheen.
De dreun is goed aangekomen en ik zie geen kans mij hier overheen te zetten. Sterker nog, het lukt me niet dit verhaal af te maken. Als een blok zie ik ertegen op om achter de laptop te kruipen en verder te tikken. Ik laat het even voor wat het is.
Tijdens het darmonderzoek zijn enkele poliepen verwijderd en mag ik me over 3 jaar weer melden. Gelukkig loopt dit voor nu dus goed af.