Holzminden 9

 Nog net voordat de regen losbarst, maken wij de plaatselijk kledingwinkels, in het stadje, nog even onveilig.

Vandaag gaan we wandelend en ontdekken daardoor, dat aan de voet van de Stahler Ufer brug een verkeersoefenterrein voor de jeugd is. Meneer de politie agent laat de kinderen bij hem stoppen, door middel van een stopbord, om ze vervolgens verdere instructies te geven.

Je kunt onder deze omstandigheden maar beter onderwijzer zijn en heerlijk genietend in het zonnetje wachten tot de happening is afgelopen.

Na één kledingwinkel is het de hoogste tijd voor een espresso en een cappuccino. Naast het terras staat een groot bord, met daarop alle versnaperingen. Hoofd-verwennerij kan de verleiding niet weerstaan en bestelt 2 Apfelstrüdel, met alles erop en eraan. Dat wil wil zeggen, een enorme Apfelstrüdel met een bol ijs en een enorme klodder slagroom. Het is een hele hap, maar we slaan ons er manmoedig doorheen. 

De fiets, die je overigens rustig in het voetgangersgebied mag gebruiken, mits je " Schrittempo" (stapvoets) rijdt, wordt hier gebruikt om aan te geven dat je energie kan besparen als je gaat fietsen. "Energy sparen, Farhrrad fahren." Ik kan er niks aan doen, maar altijd weer komen bij mij de grappen over fietsen naar boven, als ik in Duitsland ben.

Holzminden heeft een prachtige binnenstad, zoals hier, maar heeft ook heel veel zogenaamde "Vakwerkhuizen"

Holzminden ligt in de Duitse deelstaat Nedersaksen en is een zelfstandige gemeente.

Op dit kaartje is te zien dat de Weser de natuurlijke grens vormt tussen de deelstaten Noordrijn-Westfalen en Nedersaksen.

De dikke tralies in dit gebouw geven al een beetje aan, dat hier "iets te halen" valt. Nou dat klopt wel, want het is de Staatsbank. Ik sta, terwijl Hoofd-kleding zich in de zoveelste kledingwinkel "vernuvert", te studeren op de afbeeldingen op het gebouw.

Ik kom tot, boven van links naar rechts, Timmerman, Schrijver en Zeeman. Onder (midden) Landbouwer en Kuiper, (iemand die houten tonnen maakt). Beneden links kan ik niet thuisbrengen.

Misschien zit er onder jullie een heldere geest, die dit raadsel kan oplossen.

Holzminden 8

 Een week geleden zijn we hier aangekomen en wie had kunnen denken dat we zo'n mooi plekje zouden krijgen. Lekker dicht bij de toiletten en douches en niet te vergeten een prachtig uitzicht.

Dit is ons uitzicht, maar dan vanaf 30 meter hoogte. (Want met de drone gemaakt). Links is nog een stukje van het zwembad te zien. 

Het is bijna aandoenlijk, hoe sommige mensen hun camper aankleden. Want wat te zeggen van deze wijze van gordijnen ophangen. Het geeft in ieder geval een heel andere kijk op "je gordijnen in een broek hangen." Dit is ook een manier, maar dan "In een onderbroek" denk ik.

Deze meneer, hoewel het kan ook een vrouw zijn, heeft sowieso veel werk gemaakt van de aankleding van de camper, getuige dit kunstwerk.

Hij, of zij, is niet de enige die er werk van heeft gemaakt, of ze moeten het hebben laten doen. Want dit schilderij van het zicht op Holzminden mag er ook zijn. Ik ontdek trouwens een paar discrepanties met de werkelijkheid, maar hij blijft mooi.

Doe je het verfraaien van je camper of caravan niet middels een schilderij. Je kunt de aankleding verzorgen met "beeldende" kunst.

                                        Zeg nou zelf, is dit schattig of niet.

En zowaar komt, op deze frisse en bewolkte dag, toch nog even de zon een kijkje nemen.

Morgen, op de laatste dag van mei, wordt ons beloofd dat het 5 graden warmer gaat worden. Dan zitten we aan de 19 graden, wie doet ons wat!

Holzminden 7

 De rede dat deze blog wat later de lucht in gaat heeft te maken met het slechte weer in Monaco. Want om 3 uur begint het, in het normaal zonnig Monaco, toch heftig te regenen. Ik hoor jullie denken "Nou en?" Wel, vanmiddag wordt de Formule 1 daar verreden en die leidt, door de regen, tot een vertraging van meer dan een uur. Max Verstappen wordt 3e, maar blijft Charles Lecler voor.

Het is een frisse dag en als we wakker worden zit de thermometer nog in de enkele cijfers. Later op de dag tikken we nog wel even de 13 graden aan, maar het blijft ronduit koud.

Het wordt een soort uittocht van campers, die in een lange rij hun plek aan de Weser verlaten. Dit duurt tot een uur of twaalf, om daarna weer opgevuld te worden door wachtenden op een plek langs de rivier. Ons blijft dit lot bespaard, omdat wij nu een vaste plek hebben.

Het blijft een gek idee dat je in Duitland nog steeds sigaretten uit een openbare automaat kunt halen. Dat zou in Nederland ondenkbaar zijn. Maar de Duitsers hebben een veiligheid ingebouwd.

Links op de automaat dien je je identiteitskaart door een lezer te halen, om zo je leeftijd vast te stellen, want je moet 18 jaar zijn om sigaretten te mogen kopen.

Tenminste, als je nog niet voldoende bent afgeschrikt door deze afschuwelijke foto van de gevolgen van roken.

Hier nog een blik op de plek waar wij nu staan aan de Weser. Inmiddels zijn de buurtjes onderweg naar de Kroatische zon. Alleen de vlonder heeft hij laten liggen.

Holzminden 6

 Onze buurtjes zijn richting Kroatië vertrokken en de plek voor ons in nu leeg. Tenminste, de vlonder ligt er nog en de spullen, die niet meegaan, liggen onder een plastickleed. Grappig is wel dat iedereen, die langs loopt, even op de lege plek kijkt. Zo van "Hier kunnen we ook mooi staan." Maar wat ik begrijp is dit een privé plek, dus komt er niemand te staan.

Tijdens de feestdagen is het een komen en gaan van campers en een enkele caravan, want die laatsten mogen hier, bij uitzondering, ook staan.

Vak voor onze neus stappen de kanovaarders in en uit, om hier op de camping de nacht door te brengen.

Weer anderen starten hier met hun tocht, dus moet hier de kano "nog even" in elkaar worden gezet. Na uren fröbelen is dit exemplaar "klaar", tenminste, dat denken wij. Totdat ze hem weer helemaal uit elkaar haalt, om van voren af aan te beginnen.

Gisteren komen er een stel "ongure" types aan. Na een tijdje stopt er een auto en wordt een enorme lading spullen uitgeladen. Op de foto staan de twee tenten al, maar de rest van de bagage ligt er nog. Eerst denkt Hoofd-gluren aan een muziek band, omdat ze allerlei kisten uitladen. Later blijken het vissers te zijn. Trouwens, we verwachten een hoop lawaai vannacht, gezien de grote "boemboem" boxen, maar we hebben geen enkele last van de mannen. Voor zover de vooroordelen van een oude man.

Met deze foto appelleren we even aan Uw fantasie. Wij allebeide zien hetzelfde, hoewel Hoofd-fantasie, een tweede keer dat we hier passeren, iets anders ziet.

Nu de kwalificatie voor de F1 race in Monaco a.s. zondag.

Holzminden 5

 We stappen vanmiddag nog even op de fiets voor een tochtje langs de Weser. Het waait, maar het zonnetje houdt ons nog een beetje op temperatuur. Opeens zien we een buizerd, prachtig over de velden zweven, op zoek naar een prooi. Als ik mijn fototoestel pak, zie ik uit mij ooghoeken een kraai aankomen. Onverschrokken valt hij de veel grotere buizerd aan, om hem op die manier te verjagen. Het is een prachtig schouwspel. Ik neem een aantal foto's en met een beetje geluk en veel inzoomen, is het toch gelukt het gevecht, in de lucht, vast te leggen.

Onderweg naar Höxter slaan we linksaf naar het werelderfgoed, slot en klooster Corvey. Hoofd-klooster heeft zin in koffie met rabarbertaart, hoe kom je erop.

De volgende keer nemen we ons tentje mee, want kennelijk mag je in de kloostertuin overnachten, gezien het tentje wat hier is opgezet.

Het is druk bij de ingang van het slot Corvey en het kost me dan ook veel moeite alle mensen even aan de kant te dirigeren, want ik wil graag een foto zonder al die toeristen.

Het restaurant is, nog steeds, gesloten, en bij het museumwinkeltje is de rabarbertaart helaas op. Terwijl Hoofd-souvenir nog even iets van prularia probeert te scoren, probeer ik nog, via Viaplay, een stukje van de 1e vrij training in Monaco te volgen. Jammer dat er aan het tafeltje voor mij een wedstrijdje plaatsvindt tussen een stel, wie het eerste zijn of haar pakje sigaretten leeg gerookt heeft.

Terug bij de camper ben ik getuige van twee stoere knapen, die een, denk ik, heel frisse duik in de Weser nemen. Kijk dat vind ik nog eens stoer.

Ik moet nu stoppen, want volgens Hoofd-data neemt dit teveel MB's

Holzminden 4

Ja, het is een drukke bedoening op de camping tijdens Hemelvaart. Want de Duitsers maken er echt een "feestje" van, mede omdat Vaderdag ook op deze dag wordt gevierd. 

Als we gisteren over "Die Wiese" (een groot stuk land tegenover de camping) lopen, komen we het linker bord tegen. "Vanaf de 25e is alles bezet", zegt het. Wij zien nog enorm veel lege plekken en zijn verbaasd. Op één van die lege plekken staat dit bord (rechts). Jan de Haan heeft hier een bijeenkomst georganiseerd. Nu zijn er weinig Duitsers die Jan heten, dus dit moet wel een Nederlander zijn. Hoofd-journalistiek legt, hier en daar, haar oor te luister en komt erachter dat het om een Mitsubishi L300 "Treffen" handelt.

Het gaat om dit soort campers, die op een L300 zijn gebouwd, vaak eigenbouw. Er komen er dezer dagen dus 27, van diverse makelij, die elkaar dus treffen, dit weekeinde in Holzminden.

Gisteravond maak ik nog dit plaatje van Holzminden by Night. Het is alleen jammer dat de brug niet meer wordt verlicht.

Dan nog even over de navigatie kennis van Hoofd-fietstochtjes, tegenover mijn Navi skills. We rijden richting Höxter en over de brug bij Lüftringen steken we de Weser over om aan de andere kant weer terug naar Holzminden te fietsen. Op een gegeven moment roept Hoofd-navigatie, hier rechtsaf, wat ik haar ontstrijd, want ik wil langs de Weser blijven fietsen. Nou, dat heb ik geweten. We komen in een soort "niemandsland" terecht en is het maar de vraag of we wel weer in Holzminden uitkomen. Jammer dat ik mijn "tracker" niet goed heb gestart, anders had ik jullie kunnen laten zien, welke belachelijke omweg wij hebben gefietst. 

Vanaf nu bemoei ik me niet meer met de route.

Holzminden 3

 Wat een dag!

Maar laat ik eerst even iets uitleggen. Een paar weken geleden belden we met Wilfried Wagner, de beheerder van Mobilcamping Holzminden, om een afspraak te maken voor deze twee weken. Onze voorkeur is natuurlijk pal aan de Weser. Bij aankomst loopt het allemaal een beetje anders. Een dag later spreek ik nog even met Christoph, de nieuwe "inhaber". Die komt met een voorstel. We mogen een paar dagen "entlang de Weser" (langs de Weser), dan weer een paar dagen op het "terras", zo dat hier zo heet en dan, na de Pinksteren, weer aan de Weser. Wij doen niet moeilijk, dus geregeld! Tot zover de geschiedenis.

Vanmorgen komt Wilfried op mij af. "Ha, die Hollander" roept hij en slaat een arm om mijn schouder. Hij voert mij richting de Weser. Rechtsaf staat de lange rij "Weser-Platzen", links is een speciaal plekje, waar 1 caravan staat, met een vlonder ervoor. Ik mag wel zeggen, de mooiste plek van de hele Mobilcamping. Wij hebben al vaak met jaloerse blikken naar dat plekje gekeken. Wilfried wijst op het plekje, naast de caravan. "Hier kannst du stehen!" (hier kun je gaan staan) , Ik kijk hem met opperste verbazing aan. "Ab wann?" (vanaf wanneer) vraag ik nog een beetje argwanend, want Wilfried is niet vies van een grap. "Jetzt" (nu gelijk) zegt hij resoluut. Met het "heen en weer" nog in mijn achterhoofd, vraag ik. "Und wie lange?" (en hoe lang) . "So lange Du willst, überlege mit deinen Frau"(zo lang jij wil, overleg maar met je vrouw) ...... ik krijg kippenvel "Mensch Wilfried, die werd verrückt" (Tjonge Wilfried, die wordt gek). 

 Als ik Hoofd-plekjes meeneem naar de plek en vertel wat er zojuist is gebeurd, wandelt ze naar de receptie waar Wilfried zit: "We blijven de hele maand."

Hier het uitzicht wat we nu hebben, met de blik op de Stahler-Ufer in Holzminden. (links nog een stukje vlonder van onze buurtjes)

Zojuist komen de buurtjes naast ons terug en maken we even kennis. Ze gaan "Samstag" naar Kroatie en de vlonder blijft liggen, dus krijgen we ook geen buren naast ons.

Tot zover de positieve emotie van vandaag. Maar als ik de camper naar de plek wil rijden, raak ik met het trapje de opgestapelde stenen. Deze stenen vormen een muurtje om de mooie bloementuin van de mensen die een chalet hebben op de hoek. Ik sta nog niet op de plek of meneer komt, niet op hoge benen want hij loopt wat moeilijk met een stok, op mij afstuiven. Het vuur komt uit zijn oren. Waar ik uberhaupt autorijden heb geleerd en hoe ik ooit veilig, vanuit Nederland, hier ben gekomen. Ook zal ik de aangerichte schade als de wiedeweerga weer moeten herstellen.

Een half uurtje later ga ik nog maar even naar hem toe, om nogmaals mijn excuus aan te bieden. Als Hoofd-Wiedergutmachung ook nog met een doos Mercie chocola aankomt, is de boosheid weer verdwenen.

J.C. zei ooit, "ieder nadeel heeft z'n voordeel", maar ook het omgekeerde is waar! Want we hebben, op deze prachtige plek, geen gratis internet meer. Dus Netflix en niet te vergeten Viaplay, voor de Formule 1 races, gaat ons nu Vodafone data kosten. 

Maar de plek vergoedt alles...... Met het hoofd in de wolken maken we nog een fietstocht, maar daarover later meer.

Holzminden 2

 

Met bakken komt het uit de hemel als op dat moment de container met het afval wordt opgehaald door een grote vrachtwagen. Alleen zit deze niet helemaal dicht en dan mag je als beheerder de rest gaan opruimen.

Als de dikste bui voorbij is, lijkt het alsof aan de overkant van de Weser de heuvels in de brand staan. Natuurlijk van het verdampen van de neerslag.

Terwijl de buien als een soort "zwaard van Damocles" over onze hoofden zweven, neemt Hoofd-fietsen het besluit, dat wij toch de stalen rossen onder het kleed vandaan halen om ze de sporen te geven voor een tocht langs de Weser. Het valt ons trouwens op, dat het er hier allemaal heel groen uitziet. Zoals dit vlas, welke  wuivende in de harde wind, mooi staat te wezen.

Deze hooglanders hebben het overigens goed bekeken en proberen zo droog mogelijk te blijven onder de overhangende bomen.

De uitzichten die we, zo nu en dan, op de Weser krijgen zijn soms adembenemend mooi en tevens een heerlijk excuus om even stil te staan.

De eerste helft van de tocht hebben we het windje nog in de rug en dat helpt enorm. Niet alleen hoef je dan niet zo hard te trappen, ondanks de elektrische ondersteuning, maar de temperatuur is ook aangenamer.

Dan opeens...... houdt de weg op, weg te zijn. Het geeft een bijna luguber gevoel, zeker met die muur langs de kant opgetrokken. 

Dan ontdekken we dat aan de andere kant van de muur nog een weg heeft gelopen. Die is kennelijk onbetrouwbaar geworden door vallende rotsblokken en aardverschuivingen, die grote bomen hebben ontworteld en meegesleurd.

Als we de "Stahler Ufer" (de stalen brug) over de Weser weer overkomen, krijgen we een mooi kijkje op de "Weserplatzen" van de Holzminder Mobilcamping.

Holzminden

 Twintig minuten voor de wekker springt Hoofd-organisatie uit bed. Even denk ik dat ik door de wekker heen ben geslapen, maar even later blijkt dat het hier om een sanitaire stop gaat. Bij terugkomst gaan rücksichtslos alle verduistering voor de ramen vandaan en dat is een soort hint met een voorhamer, dat ook ik tussen de vette lappen vandaan mag komen.

Wat dan volgt is een soort geoliede machine, die aan het werk gaat en binnen de kortste keren zijn we vertrek klaar. Als ook nog de receptie vroeg uit de veren is, wordt het een kwestie van sleutels inleveren en om kwart over acht gaat de boel aan de rol.

Het is en blijft een verdult smal weggetje, dat van en naar de camping loopt, maar de vaste gebruikers maken volop ruimte voor het naderende verkeer.

 

Kennelijk is het te lang geleden dat we onderweg waren, want Hoofd-fotografie moet er nog even inkomen. Hier doet ze een poging om vast te leggen dat we in Duitsland rijden.

 

Maar even later lukt het toch weer aardig. Met deze helikopter die door zes stalen mensen gedragen wordt. Het is een vervreemdend beeld.

Natuurlijk is het ook van het grootste belang, dat het onderwerp van de foto haar interesse heeft. 

Even moeten we onze navigatie controleren, of we wel de goede bestemming hebben ingegeven, maar het blijkt dat hier in Duitsland ook een Soest is.

Halverwege worden langzamerhand de heuvels hoger en dus de dalen dieper en daarmee de doorkijkjes mooier. Eigenlijk steken we dwars over Duitsland door.  Trek een horizontale streep, vanaf Winterswijk, naar het oosten, even over Dortmund/Duisburg heen en je zit in Holzminden. Een iets grotere stad is Höxter.

Ook de zogenaamde vakwerkhuizen komen weer wat vaker voor en de stadjes, die we doorkruisen zijn iets meer pittoresk.

Het is spannend, want we hebben een paar weken terug al gebeld of er nog een plekje op de camperplek is. Zeker als het tegen Hemelvaart loopt en de Pinksterdagen. Wilfried belooft ons een plek, maar je weet het nooit. Een plek aan de Weser kan hij ons niet beloven, maar "Wir sehen uns dann".

Bij aankomst zit Wilfried achter de receptie en we krijgen een plek, maar (nog) niet aan de Weser. Ik ga nog even met hem in discussie, want ook wij hebben besproken..... "Ja, aber die Chef..... Wilfried hat beschlossen, etwas kurzer zu treten" heet het nu en kan zich verschuilen achter zijn chef.... tja, zo gaat dat.

Henxel 14

 Vandaag de laatste dag in Henxel, dus gaan we boodschappen doen bij de AH. Tenminste, nadat Hoofd-schonecamper deze onder handen heeft genomen. Want de afgelopen dagen heeft de harde wind het dak van de camper onder de "helicoptertjes" gezet en dat is niet naar de zin van Hoofd-cleaning. Dus komt de ladder uit de garage en wordt de de waterslang aangesloten. Blaadjes van het dak vegen, naspoelen en dan kunnen we aan de koffie.

Op weg naar de winkel komen we een typisch lente tafereel tegen. Opeens zien we een 4 tal hazen over het veld vliegen. Rammeltijd wordt zoiets genoemd, waarbij een groepje hazen achter één vrouwtje aanrennen. Soms beginnen ze ook te boksen, maar dat kunnen we niet vastleggen.

Al twee weken horen we regelmatig een fluitje, wat je soms hoort van zo'n apparaatje, als je er te dichtbij komt. Vanmiddag komen we erachter wat het is. De Duitse overburen hebben een papegaai, die dit fluitje steeds maakt, als de heren niet thuis zijn.

Nu is het een kwestie van alles weer in de camper te prakken. Maar het is Hoofd-inpak nog altijd gelukt, dat zal nu ook wel weer lukken.

Trouwens, Charles valt uit en Max wint, waardoor hij weer aan de leiding gaat in het WK klassement.