zaterdag 28 oktober 2017

Wij geven U graag iets terug..

Rond 7 uur in de avond gaat de bel. Op zich een vreemde tijd voor bezoek.Het is 4 oktober, dierendag, en een buurvrouw staat voor de deur met in haar hand een gigantische collectebus. U kent ze misschien wel, zo’n moderne plastieken groene bak, waar geen kop of kont aan te herkennen valt. De buurvrouw loopt vandaag voor de dierenbescherming. db

Om heel eerlijk te zijn, had ik bij ieder ander hartelijk bedankt voor de eer, maar ja, het blijft je buurvrouw die zich het lot van dieren aantrekt. Het is ook nog eens verschrikkelijk slecht weer, zo slecht dat er uitgebreide dijkbewaking is afgekondigd. Dus doe je iets in de collectebus. Als dank voor de gulle gift krijg ik een kraslot in de handen geduwd.

De volgende morgen zet ik mezelf achter de laptop, want je bent toch nieuwsgierig wat je dan hebt gewonnen, nietwaar?

“Als dank voor uw steun GRATIS kans op mooie prijzen!”

schreeuwt de website me tegenmoet. Om te beginnen moet je jou persoonlijke “WinCode” ingeven. Het valt me op dat, pal daar onder, het kopje “Code kwijt?” vermeld staat. Nieuwsgierig als ik ben druk ik op de button en als bij toverslag staat daar een wincode, die totaal verschilt van de mijne. Ai, zo persoonlijk is dus die code nou ook weer niet.

  “Waar kunnen we Uw prijs naar toe sturen?” bevorderd mijn wil om de gevraagde gegevens in te vullen. Als dan ook een bankrekening moet worden ingevuld beginnen er bij mij alarmbellen af te gaan. Pardon, geen geldprijzen, waarom dan wel mijn banknummer? Nou het is heel simpel, als je daarna het vinkje “Algemene Voorwaarden” aanklikt, doe je vanaf dat moment mee aan de “Nationale Postcode Loterij”

Dit kan toch niet zomaar, bedenk ik bij mezelf, dus speur ik de website nog eens af. Bovenaan staat een link “hoe werkt het

Als ik daar op klik ontdek ik het volgende.

In het bevestigingsscherm nadat de deelnemer op de button ‘activeer mijn gratis kans’ heeft geklikt, ontvangt Deelnemer een vrijblijvend kennismakingsaanbod van de Nationale Postcode Loterij.

Dit kennismakingsaanbod is duidelijk afkomstig van de Nationale Postcode Loterij en wordt ook als zodanig gecommuniceerd. Deelnemer kan in gaan op dit aanbod, maar dat hoeft niet. Ook als deelnemer niet op het aanbod in gaat, doet hij nog steeds mee met de gratis kans actie. Als Deelnemer wel ingaat op het aanbod van de Nationale Postcode Loterij, speelt hij/zij tot november gratis mee met de Nationale Postcode Loterij. Hierna speelt hij/zij automatisch betaald verder voor € 13,- (per december 2017 € 13,25) per lot, per trekking, incl. StraatprijsVerdubbelaar. Er zijn 14 trekkingen per jaar en men kan opzeggen wanneer men wilt.

npl-logo

Mijn gulle gift was bijna uitgemond in een extra gift van €159,-

maandag 23 oktober 2017

Stroffelstiennen

“Waar haal jij je achtergrond informatie vandaan als jij je verhalen schrijft, over wat je zoal onderweg beleeft”, vraagt mijn oudere broer, één van de meest trouwe lezers van deze blog. Het is zo’n gesprek, dat je regelmatig hebt maar waarvan je op voorhand niet het idee hebt, dat daar een soort verband uitkomt. “Tja, het is een combinatie van het stellen van vragen aan betrokken mensen, maar ook zeker het lezen van bijschriften en de manier waarop je om je heen kijkt”, antwoord ik.  Maar Ik merk dat dit niet helemaal datgene is, wat hij ervan verwacht, dus vul ik aan. “Zo liepen we een paar maanden geleden door Stralsund en daar ontdek ik kleine koperen plaquettes in het trottoir”.

Stolperstein_Else_Liebermann_von_Wahlendorf_Berlin_Budapester_Strasse (800x600) 

Op die plaquettes staan namen, die waarschijnlijk van Joodse en omgekomen mensen zijn, die daar gewoond hebben.

Nu is mijn broer actief in de de bouwwereld van Sneek, ons beider geboorteplaats, en er ontspint zich een verhaal over zijn inbreng bij het aanbrengen van diezelfde soort “Sroffelstienen” in de gemeente Sneek. “Ik stuur je wel een paar foto’s”, sluit hij zijn verhaal af. Deze ochtend open ik zijn mail, waarin een groot aantal foto’s een verslag vormen van de diverse plekken waar deze stroffelstienen, in Sneek, zijn aangebracht.

IMG_3601

Hier staat hij de steenlegging kritisch te volgen (bruine jas).

IMG_3576

Als ik deze foto bekijk, komt de steenlegger mij enigszins bekend voor. Ik heb deze man eerder gezien!

Ik spit mijn opgeslagen foto’s van onze laatste reis nog eens door en wat blijkt.

Demig

Het is dezelfde Gunter Demnig, die ook in Stralsund deze “Stolpersteine” heeft gelegd. De kunstenaar noemt ze Stolpersteine omdat je erover struikelt met je hoofd en je hart en je je moet buigen om de tekst te kunnen lezen.

Op 16 december 1992, de vijftigste verjaardag van het bevel van Heinrich Himmler tot deportatie van duizend Roma en Sinti, plaatste Demnig voor het stadhuis van zijn woonplaats Keulen een steen met daarop een messing plaatje met de eerste regels van dit bevel.

Gunter Demnig heeft tot nu al meer dan 57.000 Stolpersteine geplaatst in 1600 steden en dorpen in twintig landen.

Als antwoord op zijn eerste vraag “Nou, zo dus!”

dinsdag 17 oktober 2017

Ieder voordeel heb z’n nadeel

Deze Cruijffiaanse uitspraak schiet door mijn hoofd als mijn Hoofd-tuinieren bij terugkomst van onze camper-trip door Noord Duitsland de kreet slaakt: “Er zit allemaal mos en gras op het pad van de tuin”. Nu vind ik persoonlijk mos een prachtige grondbedekker, maar daar denkt mijn tuinvrouw geheel anders over.

IMG_20171008_120710 (800x450)IMG_20171008_152056 (800x450)

Als ik terug kom van mijn jaarlijkse weekeinde zeezeilen, die mijn gezondheid goeroe te baat neemt om een relaxed dagje sauna te pikken, hoor ik de beginselen van een, wat later blijkt, enorme tuinklus. Nu hoor ik een aantal puriteinen al roepen, “ho, ho wacht eens even, zeezeilen, zeezeilen, je bent alleen maar het IJsselmeer overgestoken, opschepper!” Ik weet het mensen, maar ik ben nog uit de tijd van Silvian Poons en daar ken ik dan weer de Zuiderzee ballade van “Ooit was IJsselmeer nog Zuiderzee”. Maar dit geheel terzijde. In ieder geval zie ik mijn eega, een paar dagen later, op een laag krukje voorovergebogen op het tuinpad zitten. Ik kijk dit tafereel een tijdje aan en ontdek dat ze de steentjes, van het 10 meter lange pad, stuk voor stuk aan het ontdoen van mos en aan het reinigen is. “Zo heet kan het in zo’n sauna toch niet zijn, dat je daar een zonnesteek van oploopt?”, bedenk ik mij. “Waar ben je in hemelsnaam mee bezig?” en …. na een kleine stilte: “Ik wil het split eraf, om er worteldoek onder te leggen”.IMG_20171017_113847 (800x450)

IMG_20171017_113834 (800x450)

IMG_20171017_155656 (450x800)

Kortom, een week later, 350 kilo split, 125 kilo ophoogzand en ik 3 kilo lichter, ligt het nieuwe pad er weer bij alsof er niets is gebeurd.