Weer Thuis

Allereerst zullen we een beetje brandstof moeten halen, want de tank is bijna leeg. In Stahle zit een Esso en nu maar hopen dat deze op zondag open is. We zijn iets te vroeg, maar om negen uur opent een zeer charmante jongedame de toko. Op de  "Tankstelle" staat, dat als je voor € 70,= tankt, je € 5,= terugkrijgt. Dus om zeker te gaan gooien we hem vol en halen we de € 80,=. Dus denken wij, weer 2 liter diesel verdient. Jammer, dat krijg je alleen als je voor precies € 70,= tankt, anders niet. Grappig toch? Je moet het even weten..... Voor de gratis koffie moeten we eerst een handtekening zetten???? Echt waar! Oke, 4 uur en 20 minuten zegt de navigatie, plus de rust pauze natuurlijk. 

Het lijkt alsof er geen belangstelling bestaat voor het gebied waar wij vandaan komen, want het is heel, heel rustig wat caravans en campers betreft. Maar rond 11.00 uur, na de stop, verandert dat. Dit is een moment opname, maar er komen ons nu rijen achterelkaar tegenmoet. 

Plotseling ontdekken we een waarlijk woud aan windmolens. Alleen als Hoofd-fotografie er een plaatje van wil maken, wordt dat verhinderd door een hele rij bosschage. Als we de heuvel af komen, is dit wat er overblijft. Jammer. 

 

Kilometers lang, ligt het weg deel, naast ons, er opgebroken bij. Het opbreken van doorgaande wegen is kennelijk een hobby van de Duitse regering. Dit is ook de reden waardoor wij heel vaak, "vermijd snelwegen" gebruiken op de navigatie. Maar nu willen we vandaag nog thuis zijn, want morgen gaan de boeren hun blokkades opwerpen en daar willen we voor zijn.

Het is natuurlijk een heerlijke dag om met de motor op pad te gaan. Hier is de eerste groep van wel 30 motoren ons gepasseerd. Ik houd sterk in de gaten wanneer de 2e groep er langs wil, zodat ik iets ruimte kan geven. Plotseling, stopt de 2e groep langs de kant van de weg. Kennelijk is er iets aan de hand. Vele kilometers later heeft groep 1 dat ook in de gaten en stopt ook. Wat er is? We zullen het nooit weten.

Hoe dichter we bij huis komen, des te dikker wordt het wolkendek. Dat belooft niet veel goeds en zit er een omslag van het weer aan te komen. Als ik de Formule 1 zit te kijken en schrik van een enorme crash, komt Hoofd-uitruimen helemaal drijfnat binnen. Een enorme bui heeft haar verrast. Maar het lijkt alsof ze 10 minuten in de bui is blijven staan, terwijl ze alleen maar vanuit de camper het huis is ingevlucht.

De race op Silverstone is, ondanks de pech voor Max Verstappen, een geweldig spektakel met schitterende inhaal acties en een verdiende zege voor Carlos Sainz.

Nu wordt het weer even wennen aan het thuis zijn.

Holzminden 41

 

Wenn der Bäcker im großen Edeka schon weiß, welches Brot du möchtest, wird es Zeit abzuhauen. (Als de bakker in de grote Edeka al weet welk brood je wilt, wordt het tijd om te vertrekken.)

Dit gebeurt vanmorgen werkelijk, de bakkersvrouw pakt alvast het brood wat wij altijd nemen. Let wel, het is een enorme Edeka, met andere woorden, wij zijn niet de enige klanten die gedurende de dag hier hun brood halen.

Het is inderdaad de laatste dag aan de Weser, hier in Holzminden. Vanmorgen hebben we bij Wilfried de rekening betaald en gemeld dat we zeker weer komen. "Den must du mich anruffen, fur einem Platz" (Dan moet je naar mij vragen, voor een plekje.) Ik denk dat we een vriend hier op de camping hebben gemaakt.

Het is weer lekker warm vandaag, maar dat neemt niet weg dat we nog een "laatste" fietsrondje Lüchtringen maken.

Het valt ons trouwens op, dat er nog geen enkele kolf mais te zien is, terwijl het al heel hoog staat. Zou hier de droogte ook zijn tol eisen, terwijl dit veld pal naast de rivier groeit. Besproei mogelijkheden voldoende, zou ik zeggen.

Om de dag komt hier een heel klein meisje voorlangs roeien. Stroomopwaarts is het een enorm gevecht om nog vooruit te komen. Als ze maar even omkijkt, komt ze stil te liggen, of drijft terug. Maar ze zet door en het duurt soms wel een uur voordat ze weer stroomafwaarts langs komt.

Even een verschil tussen meiden, die een trip maken met een rubberboot en knapen, die hetzelfde doen.

Deze heren willen hier, op de camping aanleggen. Maar ze zijn zo dronken, dat ze amper meer op hun benen kunnen staan. Terwijl twee knapen overboord springen, om aan te leggen, zit de rest rustig door de drinken en maakt het hun niks uit dat één van de jongens klem dreigt te komen tussen de stenen en de rubberboot.

Als even later een, eveneens in kennelijke staat, medepassagier, aan de overkant, schreeuwt dat hij opgehaald wil worden, is het feest compleet. Ze roepen dat hij maar moet omlopen, terwijl hij nu al niet meer normaal kan staan.

Meiden maken gewoon lol en zingen en dansen dat het een lieve lust is. Als Hoofd-fotografie het vastlegt, juichen ze dat alleen maar toe.

Het is en blijft een prachtige plek, hier op de camping en ik kan met een gerust hart zeggen: Het waren 40 prachtige dagen.

Holzminden 40

 De wonden worden gelikt, na de "kleine tornado," zo onze buurman, de harde wind van gistermiddag, noemt. 

Hoofd-naai repareert met de hand de ingescheurde Sunblocker, dus die is weer inzetbaar en het schijnt morgen nodig te zijn.

Vannacht begint het te regenen en dat houdt, lopende de dag, aan. Zo nu en dan is het even droog, maar het overgrote deel van de dag is het nat.

Als je in een tentje zit, met de nadruk op "tje", moet je creatief zijn om nog enigszins droog te blijven. Een kopje koffie aan het water wordt dan een onderneming.

Als je zo overvallen wordt door de windgoden is het niet gek, dat je iets vaker het firmament checkt op dreigingen. Dit resulteert in het ontdekken van vreemdsoortige wolken patronen, waar meteorologen ongetwijfeld een mooie naam voor hebben.

De wateroverlast is natuurlijk nog niet bij benadering het volume van dat in Oostenrijk, maar het is wel een gek idee als het water onder de camper vandaan komt en richting de Weser stroomt.

Ik wil ook nog even melding maken van deze zeer uitzonderlijke fiets. De voorvork heeft een aparte constructie en ook het zadel zweeft als het ware met een koord aan het frame. Bij navraag bij de eigenaar ontstaat er, met zijn fietsmaat, een kleine discussie, of de fiets nu Deens of Engels is.

Ja, de Pedersen is een Engelse fiets. Eind 1800 ontworpen door een uit Denemarken naar Engeland geëmigreerde uitvinder met de naam Michael Pedersen. Ze worden tegenwoordig weer gebouwd door verschillende partijen. Er bestaan modellen met houten velgen en spatborden of bakelieten handvaten enzovoort. De eigenaar vertelt ook nog een verhaal over een bronzen bel uit 1910, maar daar kan ik geen touw aan vastknopen.