Kwart voor tien staan we bij halte Mheerelindje om met lijn 57 naar Maastricht te rijden. Het is een prachtige dag en het belooft warm te worden. Op de Wilhelminalaan stappen we uit en wandelen richting centrum.
De prachtige Sint Servaasbrug was de laatste tijd onderhevig aan een zogenaamde opknapbeurt, waarbij het beweegbare gedeelte helemaal omhoog stond om de scheepvaart niet te hinderen.
Het was dan ook een ware klauterpartij als je er met de fiets overheen moest. Vandaag is de brug kennelijk gereed, want we kunnen zo het centrum inwandelen en zijn de bovenstaande taferelen verleden tijd.
We drinken eerst maar eens een bakkie in het 't Piepenhoes, natuurlijk vergezeld door een knap stuk kersenvlaai. Je bent tenslotte in Maastricht, nietwaar. 't Piepenhoes is al meer dan een eeuw een begrip in Maastricht en omstreken. De naam is afkomstig van de tabakszaak die zich eind 19e eeuw in het karakteristieke hoekpand vestigde en er tot 1985 zijn rookwaren verkocht.
Het is een vreemdsoortig bezoek, wat we vandaag afleggen aan het "stadsje," want het nuttige wordt met het aangename afgewisseld. Want wie gaat nu naar de Hema, als hij een stad bezoekt, nou wij.... voor wat? Ondergoed, want daar stond, mien moeke wist het zeker en staat de Hema nog steeds bekend om. Daarna gaat het richting het Vrijthof, waar we weer een heerlijk terrasje opzoeken en komen terecht bij Brasserie Monopole.
We worden direct verrast met een mogelijkheid om een zogenaamd Terras arrangement te bestellen, tijdens een concert van Andre Rieu. Ons vallen de prijzen enorm mee voor wat er geboden wordt.
Pal tegenover ons terras zie ik een bushalte die afgesloten is. Toch zie ik mensen duidelijk op de bus staan wachten. Even krijg ik de aanvechting om die arme mensen te waarschuwen, maar ja, ik als provinciaaltje.....!? Een kwartier later komt er toch nog een bus voorbij....
"De Perron" het symbool van gerechtigheid van de prins-bisschop van Luik, wordt nu door de jeugd gebruikt als een soort hangplek.
We worden allebeide getroffen door de prille en ontluikende liefde, welke zich aan de overkant afspeelt.
We hebben genoeg genoten en gaan op weg naar de Albert Heijn, voor de nodige boodschappen. De 12.19 uur bus zullen we wel niet halen, maar de 12.49 uur halen we ruimschoots. Dus hebben we nog wel even tijd om een koeltas te scoren bij de Blokker. Als we klaar zijn bij de AH komen we ruimschoots op tijd voor de 12.49 bus...... alleen komt deze niet voor op het matrixbord, waar de vertrektijden digitaal worden aangegeven. "Ai" roept Ali, "de volgende bus gaat pas over een uur!" Het chagrijn slaat bij mij even toe!
Dus hobbelen we weer terug naar het Plein 1992, om bij Bufkes een heerlijk lunchbroodje op te peuzelen, waardoor het leed snel verzacht wordt.....