Franeker 4

 Vandaag de laatste dag van onze korte trip en dat geeft twee emotie's. Jammer dat het afgelopen is, maar ook, wat hebben we het toch getroffen met het weer en we hebben zelfs een een licht kleurtje gekregen.

Hoofd-toerisme heeft voor vanochtend en fietstochtje uitgestippeld, waarin we nog èèn keer langs de Highlights van Franeker fietsen. 

Na het bruggetje, vanaf de parkeerplaats, over de Noordergracht gaan we het Noorderbolwerk op fietsen, genietend van het uitzicht en het mooie rondje.

Door de Botniasteeg even een plaatje maken richting "Noord" vanaf het brugje. 

Soms zou je willen, dat het verboden zou zijn op dit soort mooie plekken auto's te parkeren. Maar ja, ik heb gemakkelijk praten natuurlijk.

Vanwege een èènrichtingsverkeer, wijzigen we even de uitgezette route en rijden zo in een directe lijn naar het stadhuis.

Via de Voorstraat, de Sjaardemastraat en het Hoquart draaien we weer het Bolwerk op!

Hoofd-route is niet helemaal zeker, of we de juiste weg hebben gekozen, want let wel, het is een hele verantwoordelijkheid zo'n route uitstippelen.

Vanaf het Bolwerk geeft het een prachtig overzicht op het "Sjukelân", waar de jaarlijkse PC wordt georganiseerd door de KV Jan Bogstra. KV staat natuurlijk voor Kaatsvereniging.

We fietsen iets te ver en gaan, via de Vijverstraat, de Academiestraat in. De geschiedenis van dit gebouw is wel even vermeldenswaardig. 

In 1585 werd de Academia gesticht. Dertig jaar lang was de Academie, naast de Leidse, de enige universiteit in de noordelijke Nederlanden. Na een veelbelovend begin met groeiende studentenaantallen - vooral de theologische faculteit groeide sterk uit - stond rond 1625 de hogeschool bekend als de suypacademie. (de Zuipacademie)

Uit het studentenleven van destijds is het café De Bogt fen Guné overgebleven. 

Via de Schilcampen brengt de route ons aan de achterkant van de Matena tuin, waar een fraai poortje je de toegang verschaft tot de tuin van de Stins.

Even in de zijlijn, Max Verstappen legt beslag op de 2e plaats in de Formule 1 in Rusland, nadat hij als laatste, op de 20e plaats, is gestart, Hulde.....

UPDATE

Even na kwart over zeven worden wij opgeschrikt door het geluid van een naderende Brandweerwagen. Pal naast ons stopt het lawaai makende apparaat. In de verwarmingsruimte van het Bloemketerp zwembad is brand uitgebroken.

Het alarm is kennelijk groot geweest, want er arriveren wel drie blusvoertuigen. De bevelhebber "Hoogwerkers" (in het blauw) informeert hier of de hoogwerker ingezet moet worden. 

Even later wordt er 'brand meester' gegeven.

Franeker 3

 De economie van Franeker heeft weer een enorme boost gekregen, want wij zijn gaan winkelen. Maar laat ik eerst maar beginnen met te melden, dat Franeker toch echt een prachtige en gezellige stad is.

"Geniet vandaag en doe het morgen gewoon opnieuw"

Dit soort prachtige spreuken komen we in een grappig winkeltje tegen, waar prachtige cadeaus te koop zijn. Het is vandaag de eerste dag dat Nederland de 1.5 meter afstand achter zich laat.

Maar daar moeten we kennelijk met z'n allen nog wel even aan wennen, gezien de afstand die de volgende klanten nemen van hun voorgangers.

Bij bakkerij Van der Kloet drinken we ons eerste kopje cappuccino , uiteraard met een heerlijk stukje Oranjekoek, de ene met crème, de ander met slagroom. Er ontstaat een kleine discussie, met de eigenaar, over het tonen van de QR code, want tenslotte is dat in de horeca vanaf vandaag verplicht.  Deze uitbater gaat daar niet aan meedoen en meldt ook nog even, en passant, dat hij zelfs niet is gevaccineerd. Je moet maar durven. 

De jongeman zit overigens in een prachtig pand.

In de binnenstad van Franeker staat de Martenastins, een stadskasteel gebouwd in 1506 door edelman Hessel van Martena. In de stins is het Museum Martena gevestigd, waar ik nog nooit binnen ben geweest en eigenlijk moet dat nog wel eens.

Al was het alleen maar om te ontdekken wat voor type man die Hessel nou eigenlijk wel was, want de manier waarop hij zijn stalen ros onderhield baart mij toch wel enige zorgen. 

Hoogste tijd voor de lunch, want Hoofd-kleding heeft reeds, zoals ik al eerder meldde, de conjunctuur van Franeker al aardig opgestuwd.

Die lunch gebruiken we maar buiten op het terras van de Hema, want om nu weer een discussie over het tonen van de QR code aan te gaan.....

De grootste klapper maak ik toch echt zelf, door de aanschaf van een nieuw overhemd, wat nog eens wordt gecompleteerd met een schitterend colbert bij Lodewijk. Ik hoorde namelijk dat "bekende" mensen hier ook hun kleding aanschaffen.

Op de terugweg maak ik nog even een leuk plaatje van de watersport in Franeker, met op de achtergrond een aantal "suppers". SUP staat voor "Stand Up Peddeling" Ik zou toch liever gaan voor "Roppen", of ROP om het Fries te eren, namelijk "Rjocht op Paddle" .

Franeker 2

Ik kom nog even terug op de foto van een gezonken zeiljacht op het IJsselmeer tijdens onze overtocht naar Enkhuizen. 

Na enig speurwerk kan ik het volgende melden. Het blijkt de houten kotter TS-25 Tordis te zijn, die maandag na een zware aanvaring is gezonken op het IJsselmeer. Het ongeval gebeurde vier mijl ten zuiden van Stavoren. Volgens de website Scheepspost is het schip tijdens een bakboord/stuurboordsituatie midscheeps geraakt door een groot zeiljacht, dat volgens de vaarregels had moeten uitwijken.Het jacht zou op de autopilot hebben gevaren, terwijl de bemanning benedendeks was. De KNRM zegt dat de kotter snel water maakte en zonk. 

Vandaag maken wij een fietstocht door het Friese landschap en dat wordt een heel avontuur. Ten eerste waait het een halve storm en al draag ik mijn windstopper, de wind wil niet stoppen. 

Deze Fryske Hinders trekken zich niet zoveel aan van de harde wind, behalve dat ze dicht tegen elkaar kruipen.Even overwegen we een stop te maken in deze trekkershut, welke ooit dienst heeft gedaan als "It Âld Bargehok". Voor de niet Friezen, "het oude varkenshok". Het "huske" staat aan de andere kant van het pad.

Een heel stuk leidt de tocht ons dwars door het land en pal tegen de wind in. Dit stuk heet "de Slagte" bekend van de 42 kilometer lange Slachteloop, die om de 4 jaar wordt gelopen. Even denken we dat aan dit stuk geen einde komt, maar uiteindelijk belanden we weer op een verharde weg.

We worden dwars over het erf van een boerderij gestuurd waar een enorme hond de wacht houdt. 

Aan het eind van het weggetje belanden we bij deze 17e eeuwse poort die toegang geeft tot het terrein van de boerderij Groot Deersum. De gracht rondom doet aan een zogenaamde State denken. Het eind van het pad betekent, dat we ook weer terug moeten, dus weer langs die hond. Ik mag niet praten en met een spurt van 25 km/u racen we langs het erf.

Het gaat nu richting Achlum, waar bovenop een terp het kerkje van Achlum staat te pronken in de zon.

Verder gaat het door het dorp, waarvan dit gedeelte een beschermd dorpsgezicht is. Na het dorp linksaf, richting Hitzum en wat een opluchting, hier krijgen we eindelijk de wind in de rug.

Even menen we het paard van Pippie Langkous in het weiland te ontdekken, maar dat blijkt een illusie.

Na een weggetje, wat tussen twee bomenrijen ligt, komt Franeker weer in beeld. Na deze 21 kilometer met veelal harde wind tegen, is dat een opluchting.

Bij de AH worden de voorraden weer aangevuld en gunnen we op de camping onze benen weer wat rust.

Franeker 1

 Tjonge, wat een wind vandaag, je waait bijkans uit je pantalon. Gelukkig zijn we gisteren het IJsselmeer overgestoken naar Enkhuizen en niet vandaag, want dan was het een geheel andere overtocht geworden.

Dat het IJsselmeer niet altijd vergevingsgezind is blijkt wel uit deze opname van Hoofd-foto´s. Hier wordt een poging gedaan om een gezonken zeiljacht te lichten. 

Overigens blijkt dit niet gelukt te zijn, want op onze terugweg, ligt het jacht er nog steeds.

Donkere luchten en harde wind, natuurlijk varen de windmolens er wel bij, om maar even in de scheepsuitdrukkingen te blijven. Ook onderweg merk ik dat de hevige windvlagen haar uitwerking op het rijden met de camper niet missen.

Maar uiteindelijk komen we op het recreatiepark Bloemketerp in Franeker aan. 

We krijgen een mooi plekje toebedeeld van de zeer vriendelijke receptiedame, lekker uit de wind, dus op z'n Fries lekker "smûk". 

Om af te sluiten nog even een plaatje van CreaBea, ik hoop dat deze duiding door de eindredactie komt.

Maar het blijft een mooi plaatje!

Franeker: De naam zou afkomstig zijn van "Froon-acker", ofwel "land van de heer/koning"; de oudste straat van de stad heet nog steeds Froonacker.

Franeker stond voor mij, als kind, voor het gesticht en werd je uitgescholden met de woorden "Dou must naar Franeker jong", waarmee werd bedoeld dat je ze niet allemaal op een rijtje had.

Tegenwoordig betekent Franeker de woonplaats van vrienden en de jaarlijkse PC, de kaatswedstrijd. Nu wil het toeval dat een van de vrienden rondleidingen geeft in het "Kaatsmuseum." Als we haar bellen is ze best van zins ons een privé rondleiding te geven. 

Ik ga nu niet alle informatie, die wij in het kaatsmuseum krijgen, hier weer uitspugen, want dan zijn we nog wel even bezig. Maar interessant is het zeker.

De PC (Koninklijke - Permanente Commissie der Franeker Balverkaatsdag) is niet alleen de hoogtijdag in Franeker en van de kaatssport, het is ook de oudste jaarlijkse sportklassieker van Nederland èn de grootste kaatspartij ter wereld.

Ter wereld? Wordt het kaatsen dan niet alleen in Friesland gespeeld? Nee, want voordat het kaatsen in Friesland terecht kwam, werd eenzelfde soort sport bedreven in vele landen.
De kaatssport wordt in diverse varianten in meer dan 50 landen en landstreken beoefend, onder andere in België, Frankrijk, Baskenland, Valencia, etcetera. Kaatsen is een van de oudste nog beoefende balsporten. Het veld- en/of pleinkaatsen  zijn de verschillende varianten die tot het Friese en Belgische (jeu de pelote) spel behoren. 

In de loop der jaren is er in ieder geval een innovatie in het kleding gebied geweest, maar ook de "handschoen" heeft een verandering ondergaan.

Even is er paniek, als de interactieve computer op hol slaat, of liever de hakken in het zand zet, maar Jikke weet het apparaat weer aan de praat te krijgen!?! Jammer dat het ding, na enige tijd, weer zijn eigen weg gaat.

We krijgen ook nog, door een collega van Jikke, een uitgebreide uitleg over de spelregels en puntentelling, zo die op de zogenaamde Telegraaf wordt aangegeven.

Vanavond gaan we, met onze vrienden, eten in het restaurant van de camping. Het eten was jaren geleden uitstekend van kwaliteit.

Even is er paniek, als de interactieve computer het niet doet, maar Jikke weet hem weer aan de praat te krijgen! Jammer, ook dat is van korte duur.

Sravoren 3

Is dit een mooi plaatje of niet, gemaakt door Hoofd-fotografie herself en midden op het IJselmeer, want het gaat vandaag naar Enkhuizen met de Bep Glasius, het veer tussen Stavoren en Enkhuizen v.v.
 

Het begint vanmorgen een beetje diesig, zoals de Duitsers plachten te zeggen en Duits lijkt hier de voertaal te zijn. Het wekt verbazing als je een Nederlander op de camping tegenkomt.

Wekenlang heeft Hoofd-overtocht het hier al over gehad en verheugde zij zich heel, heel erg, op deze dag en laten we eerlijk zijn, zo'n lief meiske gun je dit toch? Ze heeft er een prachtige dag voor uit gekozen, want het is de hele dag stralend mooi weer. Dan zeggen ze, "jullie treffen het met het weer", mooi niet! Dat heeft Hoofd-tripjes zelf uitgekozen, ozo.....

Enkhuizen vanaf de zee, maar nu vanaf een andere boot, langzaam komt de herkenning weer boven. Dit is het aanzicht van het Zuiderzee museum. Het museum laten we deze keer aan ons voorbij gaan.

De Drommedaris verschaft ons vanaf de zuidelijke kant toegang tot de stad. Dit is misschien wel het bekendste gebouw van Enkhuizen.

Natuurlijk gaat het als eerste de binnenstad in, waar we verrast zijn door het authentieke winkelaanbod. Niet de afgezaagde mengeling van H&M en C&A etcetera, etcetera.

Vrouwen hebben een soort ingebouwde antenne voor dit soort aparte winkeltjes en zoiets gaat natuurlijk geld kosten. Linnen heeft altijd al een bepaalde aantrekkingskracht op Hoofd-kleding, dus wordt daar bij een Indiër inkopen gedaan. De man blijft maar aanslepen, tot ik hem een halt toeroep, want ik ken de "mindset" van mijn ega.

Even later duiken we een lingerie zaak binnen en ben ik even in de war of ze dit voor mij doet. Welnee joh. Al twintig jaar koopt ze hetzelfde merk BH, maar die zijn niet meer in Groningen verkrijgbaar.  Kennelijk ruikt ze dat ze hier wel verkrijgbaar zijn en koopt, na het passen, gelijk maar twee. Eventuele  aankopen in de toekomst worden haar opgestuurd.   

De fietsen zijn mee aan boord en dat blijkt een gouden keus te zijn, want rondom Enkhuizen is het ook prachtig. We fietsen het hele stadje rond en genieten van het prachtige weer.

Het laatste uurtje zitten we genoeglijk bij de "Oude Haven" nog even na te genieten. De feestvreugde wordt zeker verhoogd door het gehannes van de aankomende bootje vaarders, die met landvasten en elektrische kabels aan het macrameeën zijn.   

In het zonnetje, maar achter het dubbele glas, gaat om kwart voor vijf de oversteek weer retour en kijken we terug op een prachtige dag.

Stavoren 2

Nog even over gisteren, als we naar de stad gaan, om te kijken hoe laat de boot naar Enkhuizen gaat.

Verder fietsen we door het stadje als een hernieuwde kennismaking. Ik weet niet hoe vaak we hier al zijn geweest, maar een ding is zeker, het verveelt nooit. We kopen, en passant, ook maar even een zomerjasje voor mij, want Hoofd-kledij had dat al weken in haar hoofd. In welke winkel we ook komen, we worden vreemd aangekeken als we om een zomerjas vragen. Hier niet, meneer heeft er nog 2 en een daarvan is mijn maat. 25% korting en de deal is gesloten.

Als ik een foto van deze vis, voor de VVV maak, loopt een stel ook foto´s te maken en krijg ik het idee dat ik in de weg loop. "Waarvoor staat die vis eigenlijk" vraagt meneer. "Dit is de vis die de ring, die het vrouwtje van Stavoren in zee gooide, weer terugbracht" verzin ik. Of ze hebben nog nooit van het verhaal van het vrouwtje van Stavoren gehoord, of ze geloven mijn verhaal niet, maar het ongeloof spat van hun gezichten af. Naast de enorme vis staat een bijna even groot bord met de betekenis, dus ja... wat wil je dan?

Het uitzicht vanaf de dijk blijft fascinerend, of je nu de zee opkijkt of het dorp, het blijft een mooi plaatje.

Op instigatie van Hoofd-leed en vermaak fietsen we naar het Mirnserklif. Nu moet ik iets bekennen want in al die jaren dat ik hier ben geweest heb ik nooit geweten dat het officieel Murns heet en Mirns de Friese vertaling is. 

Natuurlijk houden we even halt bij het monument "De Slag bij Warns" in 1345 waar de Friezen de Hollanders verslagen hebben door ze tot in de zee te achtervolgen. Eigenlijk zou het "De Slag om Stavoren" moeten heten, want in de annalen wordt niet over Warns gerept. Vaak wordt beweerd dat Grutte Pier hier gestaan zou hebben, maar dat is een mythe. Want Pier Gerlofs Donia (Grutte Pier) leefde van 1480 (Kimswerd) tot zijn sterven in 1520 (Sneek). Het Mirnserklif halen we niet want mijn tong heeft teveel te lijden van de scherpe randen, zelfs het praten begint steeds moeilijker te worden.

Vandaag staat in het teken van de tandarts, om in ieder geval mijn lijden iets te verzachten, want langzamerhand wordt het gevoel alles overheersend. Het eten en drinken wordt steeds meer een probleem. Ik ben er op de afgesproken tijd, maar zoals gewoonlijk bij dit soort tandarts praktijken, het loopt uit. Hoofd-camperbewaking blijft in het voertuig, want je weet het maar nooit in het criminele Koudum. De behandeling, het weg slijpen van de scherpe randen door de Spaanse tandarts Gonzales, duurt hoogstens 5 minuten. Het resultaat is er eentje van opluchting. Ik kan nu met minder pijn weer eten, drinken en praten, alleen moet nu de tong nog even herstellen. Kosten € 21.99

Stavoren 1

 Gisteren hebben we een heel genoeglijke namiddag en deel van de avond met Gieny en Sjoerd. Hoofd-voeding heeft ze uitgenodigd voor het eten. Heerlijke mie met zalm tovert ze klaar op het kleine kooktoestelletje in de camper. Ik heb altijd een groot respect voor deze kunstenares met pannen en potten.

Vandaag gaat het naar Stavoren en het moet gezegd, dat gaat dwars door het Friese land. Op het laatst door minuscule dorpjes, zoals Warns en Koudum.

Het uitzicht is weids en het doet allemaal vriendelijk aan, zo met het zonnetje op de weilanden. Voor het eerst passeren we de brug van Warns over de weg, in plaats van met de boot. 

Koudum heeft zulke smalle straatjes, dat ik zo nu en dan genoodzaakt ben de camper stil te zetten om de bus of de vuilniswagen te laten passeren. Overigens trekken de chauffeurs zich nergens wat van aan en knallen voorbij, zonder de 30 km/u regel in acht te houden. Ach, je zult maar iedere dag, voor je werk, hier langs moeten, denk ik altijd maar. 

Eerst proberen we de camperplaats in de buitenhaven, maar daar heb je geen water en kun je je afval niet kwijt. Dan moet je naar de camping, is de mededeling. Dan maar naar de camping. Marina Stavoren heeft een camping genaamd Sudermeer. Daar staan wel campers maar de slagboom is dicht en een receptie is nergens te bekennen. Een vriendelijke meneer met een angstaanjagende hond brengt uitkomst. Als je de 2 km langs het pad loopt en dat rechtsaf slaat kom je bij het havenkantoor. Kortom een "mijl op zeven".

Echt vriendelijk ben ik niet tegen het meisje van de receptie. We krijgen tegenstrijdige berichten over de camperplek en "heb het wel even gehad" met Stavoren. 

Mijn chagrijn wordt mede veroorzaakt door een afgebroken kroon, waardoor het ruwe oppervlak van de kies mijn tong aan de zijkant ruïneert en het steeds gevoeliger wordt. Dus bel ik de tandarts in Koudum. Vanmiddag word ik teruggebeld voor een afspraak.

Dat terugbellen laat op zich wachten, dus gaan wij alvast het stadje even door. Uiteindelijk bel ik zelf maar even met de tandarts om een afspraak voor morgen half elf te maken. Hopelijk ben ik dan van de pijn aan mijn tong af.