woensdag 25 september 2019

Na een camperjaar/The day after

Ieder jaar weer komt het onherroepelijke moment van "thuiskomen". Na acht, weliswaar onderbroken, maanden onderweg te zijn geweest. Had ik het een paar dagen geleden nog over wilde zwijnen, die de grond rond de camper omwoelden, deze keer heb ik last van zogenaamde "dakhazen". Want zodra de camper weer voor de deur staat en voor een paar maandjes in de stalling verdwijnt, komen de poetslappen uit de lappenmand.

Onze uitschuifladder verleent ons goede diensten om ook het dak te zuiveren van ongewenste "droppings" van bomen en vogels.


Het complete dak, plus luiken, wordt met een cleaner onderhanden genomen, om een dag later, met wax en teflon, te worden beschermd tegen de weersinvloeden en vuil.

Voordat ie de stalling ingaat, worden de banden op spanning gebracht met een iets hogere spanning dan normaal, tegen de zogenaamde "vierkante banden".
De dieseltank wordt afgetankt en de LPG tank wordt gevuld.

Terwijl er strikte haal- en breng dagen zijn, heeft de eigenaar van de stalling nog nooit moeilijk gedaan als wij buiten die tijden om de camper wilden brengen. Ook vandaag niet en hij staat al op ons te wachten als we aan komen rijden.

Een hele rij met caravans staan alweer te wachten tot volgend voorjaar. Onze camper staat vooraan, vlakbij de deur links. Want ja, begin januari mag hij weer de wei in.

  Tot die tijd gaat onze oude trouwe Toyota ons van "hot naar haar" vervoeren.

Het was weer een prachtig camperjaar.

maandag 23 september 2019

Hoenderloo / Home_Again

Het is warm, heel warm en dat terwijl de herfst al is begonnen. De weer-app geeft zaterdagavond aan, dat het 26 graden gaat worden. Diezelfde weer-app kondigt ook het begin aan van het einde. Want als Hoofd-meteorologie wat verder in de weer-week kijkt, ontdekt ze dat het, na zondag en voor de rest van de maand september, afgelopen is met het mooie weer. Regen, regen en nog eens regen voor de komende veertien dagen.
Ik heb nog maar nauwelijks mijn ogen open, of ik word bestookt met argumenten die mij duidelijk maken, dat een vertrek vandaag en niet maandagochtend, de beste optie is. Dat ik vanmiddag nog wel de F1 race met Max Verstappen wil zien krijgt zelfs een positief argument mee: "Dan is het al weer lekker rustig op de weg".
Tijdens de koffie worden deze gedachten gedeeld met de rest van de reisgenoten. Het blijkt, dat bij de buurtjes deze gedachten ook al speelden.

Maar deze heerlijke zondag pikken we nog even mee. Terwijl de windveren zich al langzaam aan het vormen zijn, windveren duiden op een een veranderlijke weersituatie, wordt het gedurende de dag steeds warmer.
Ondanks dat laten de Petanque spelers (Jeu de Boules)  zich niet weerhouden hun competitie voort te zetten en of af te maken.

De F1 race is ongemeen spannend, maar halverwege besluiten Jikke en Mink alsnog eerder naar huis te gaan. Na de race, waar Max keurig een podiumplaats verdient, gaat bij ons ook de stekker eruit.

Nog een laatste blik op de heide bij Hoenderloo. Dan draaien we de snelweg op en wenden we de steven naar het Noorden.

Tot aan de IJssel, bij Zwolle, is het nog relatief rustig op de weg.......

Maar ter hoogte van Hoogeveen lijkt het erop alsof er een ware volksverhuizing richting het Zuiden plaatsvindt. Een kilometerslange rij van auto's en motoren, die stapvoets voortbeweegt. Hoofd-informatievoorziening speurt op haar telefoon of ergens in de buurt een groot evenement plaats heeft gevonden. Pas vlak voor Assen wordt het duidelijk. Het Britisch Superbike weekend op de TT baan van Assen is afgelopen, vandaar die stroom aan voertuigen.

Bij aankomst thuis kan de camper direct voor de deur geparkeerd worden, zonder dat er een verplaatsing van alle auto's en aanhanger van de buren plaats hoeft te vinden. Hoofd-uitpak wordt bij het openen van de voordeur vastgelegd door de beveiligingscamera en kan het grote uitpakken van dit camper-jaar beginnen.

zaterdag 21 september 2019

Hoenderloo 3

Het belooft een mooie dag te worden. Dat noopt Hoofd-was om een machine vol te stouwen met vervuilde lakens, slopen en kleding. Mink is zo vriendelijk geweest hun droogrek buiten te laten staan, zodat ze haar wasjes mooi kwijt kan.
Tijdens de koffie, waar overigens peperdure tompoezen geserveerd worden, springt Hoofd-wild spotten plotseling op en vliegt achter de camper.

Wat blijkt, ze heeft een eekhoorn gespot. Nu zal de doorsnee lezer of lezeres denken, "Nou en?", maar voor haar is een dag pas echt geslaagd als ze ook maar iets van wild heeft gezien. Het lijkt trouwens wel of het beestje voor haar zit te poseren. Ik zeg: "ijdelheid komt ook in het dierenrijk voor"

We gaan voor een fietstochtje van een kleine 12 km, dwars door de bossen rondom Hoenderloo.
Dit soort prachtige lanen doorkruisen we. In de verte staan Jikke en Mink te wachten tot dit plaatje geschoten is.

De eigenlijke reden van deze fotopauze is deze "knuffelboom". Jaren geleden riep onze jongste kleinzoon bij het zien van een boom, die tegen een andere boom geleund staat: "kijk oma een knuffelboom". Waarbij je van de omgevallen boom rechts op de foto zou kunnen zeggen dat die is "dood geknuffeld". Zo heb je volgens hem ook nog een "opeet boom", die door paddenstoelen wordt opgegeten.

Nu komt er een dilemma. Langs het fietspad vinden dit slachtoffer.
Ik twijfel tussen een vos of een jong wild zwijn. Maar ik sta open voor alle suggesties. Ik durfde er niet aan te komen, dus moeten we het met deze foto doen. Maar als twee ras zoölogen zich erover buigen zijn we er snel uit: "Het is een Das".

Nu eens kijken hoe Max het doet in de kwalificatie in Singapore. Het wordt een tweede startrij, naast Vettel. Hamilton op 2 en Leclerc op polepositie, zijn 3e op rij.

vrijdag 20 september 2019

Hoenderloo 2

Het is vandaag Park De Hoge Veluwe tijd. Er blijkt half elf als vertrektijd te zijn afgesproken, maar Hoofd-fijne wasjes heeft nog even een paar andere prioriteiten. In diezelfde tijd zorg ik ervoor, dat de toiletcassette weer netjes en schoon is. Zo heeft een ieder zijn of haar taak. Dan gaat het richting Hoenderloo,  4 km verderop, om vervolgens het park op te gaan.
De zon staat hoog aan de hemel, maar de temperatuur komt niet verder dan 12 graden, zeker in de ochtend.

In de zon is het heerlijk en daar denken deze bokjes, die ik onderweg tegenkom, ook zo over en genieten van de rust. Maar die is van korte duur. Precies nadat ik deze foto neem, komt een gezin aan met een grote voorraad brood. Voeren is verboden, maar vertel dat je toch al verwende kinderen maar eens.

Er staat al een mooie rij voor de kassa van het park De Hoge Veluwe, maar geduld is een schone zaak en het wordt genieten van de natuur in het park.

Ik waan me een paar honderd jaar terug in de tijd als een paard met daarachter een zogenaamde sjees mijn pad kruist. Ik word vriendelijk gegroet door de berijders.

We stuiten op het in juni nieuw geopende Park Paviljoen, met daar tegenover het Museonder.

Op aanraden van Mink nemen we daar een kijkje onder de grond en van alle opgravingen gedaan in het park.

Voor het Kröller-Müller museum moeten we nog een kleine 2 km verderop zijn.

We laten de beeldentuin voor wat het is en gaan in één streep door naar de Van Gogh galerij.
In de verzameling van Anton en Helene Kröller-Müller, de stichters van het Kröller-Müller Museum, neemt het werk van Vincent van Gogh een bijzondere plaats in. Dankzij hen heeft het museum de op één na grootste Van Gogh collectie ter wereld. Tussen 1908 en 1929 kopen zij maar liefst 91 schilderijen en meer dan 180 werken op papier. Hun budget was vrijwel onbeperkt.


In tegenstelling tot andere musea, hangen hier de werken in thema's naast elkaar en niet in tijdsperiodes. Zo hangen de werken uit de Parijse tijd gebroederlijk naast zijn eerdere werken.


Naast Van Gogh hangen er werken van zijn tijdgenoten, zoals Renoir, Monet, en Isaac Israels. Die laatste (rechts)legde Margaretha Geertruida Zelle vast. Algemeen bekend onder haar artiestennaam Mata Hari. Ze werd in 1876 geboren te Leeuwarden.

Om eerlijk te zijn begint het mij, na een tijdje, te duizelen en genieten we in het restaurant van een heerlijk broodje met een even zo heerlijke cappuccino.

Met dit mooie weer is de terugtocht door het park een mooie afsluiting van deze bjusterbaarlike moaie dei.

donderdag 19 september 2019

Hoenderloo 1

De koers, die is uitgestippeld, ligt in westelijke richting en gaat naar De Hoge Veluwe.

Als we de lager gelegen gebieden verlaten, die overigens door dit soort molens droog worden gehouden, lijkt het alsof het weer steeds mooier wordt.

Ook neemt het aantal zogenaamde "Wildviaducten" toe, zoals deze, die nog in aanbouw is. Wildviaducten worden gebruikt om de gebieden, die door de aanleg van  snelwegen worden doorsneden, weer met elkaar te verbinden.

Om maar even duidelijk te maken, dat we de Achterhoek verlaten, maakt Hoofd-foto's dit plaatje. Mij schiet onmiddellijk door het hoofd, dat dit soort feesten de uitgelezen kans is om te gaan "brommers kiekn".

Als we de Veluwezoom zijn genaderd, worden we door borden op de hoogte gebracht op een kans, dat we "Wild" kunnen tegenkomen. "Little do we know".

Steeds verder rijden we de bossen in en ik vrees al met grote vreze of we überhaupt wel een plek krijgen met satellietontvangst.  Als we ons bij de receptie van 't Veluws Hof melden en een plek "met ontvangst" vragen, zie ik meneer al verschieten. Na een studie naar "vrije" plaatsen vindt hij een plekje, pal achter het sportveld, met vrij zicht naar het Zuiden.

We verwonderen ons over de vreemd omgewoelde aarde, op het hoekje van het sportveld. Na enige studie en navraag ontdekken we dat dit het werk is van "Wilde zwijnen". Dit betekent, dat we vannacht bezoek kunnen verwachten van deze wroet-vrienden. Sinds 14 dagen blijken ze het wildrooster niet meer als een obstakel te zien en bezoeken ze de gehele camping.

Denk niet, dat dit een "ver van ons bed show"  gaat worden. De door ons alweer herstelde omgewoelde grond bevindt zich zelfs pal voor onze camper.

Voor vannacht verwacht ik dat we "knorrend" van genot zullen slapen.

Alvast Welterusten!!!


woensdag 18 september 2019

Henxel 3

Het wisselvallige weer speelt ons parten, of laat ik eerlijk zijn, de dames zitten met een dilemma. "Doen we de was wel, of niet".

Dat piekeren gaat door tijdens het "Koffie kleumen", want de jassen mogen tijdens het kopje koffie wel even aan.

De knoop wordt doorgehakt, de droogmolen opgebouwd en de was opgehangen.

Maar ai,ai, ai, als de eerste regendruppels zich aankondigen is goede raad duur. De parasol is één van de opties, maar die is van stof, dus moet ook weer drogen. Een plastic vuilniszak en een idem tafelkleedje is de oplossing, volgens de dames.
Tijdens de bui starten wij een nieuwe serie op Netflix....Arne Dahl.. totdat..

het maai-monster langs komt scheuren en rondom de kunstgras plekken het gras kort gaat maaien.

Als het weer een beetje opknapt stapt "iedereen" op de fiets om een kijkje te nemen in het centrum van Winterswijk. Wikipedia meldt; Winterswijk is een dorp in het meest oostelijke deel van de Achterhoek in de Nederlandse provincie Gelderland, en de hoofdplaats van de gemeente Winterswijk." Inderdaad er wordt gesproken over een dorp en dat verbaast ons hogelijk.

Deze Mondriaan koe legt een link naar de kunstschilder Mondriaan. U weet wel, van o.a. het "Boogie Woogie" schilderij. In 1880 verhuist het gezin Mondriaan naar Winterswijk, waar de vader Hoofd van de school wordt.

Het centrum van Winterswijk is een gekke mengeling van oude bewoning, afgewisseld met veel moderne nieuwbouw.
En dan een kopje cappuccino  bij de Hema, tenminste wat daar voor door moet gaan, want ze zijn de koffie kennelijk vergeten.

Morgen gaan we richting De Hoge Veluwe en het belooft een weekeinde met mooi weer te worden.

dinsdag 17 september 2019

Henxel 2

Henxel ligt ten noordoosten van de plaats Winterswijk. In het verleden leefden de bewoners vooral van de landbouw, maar tegenwoordig hebben veel boerderijen hun agrarische functie verloren. Het buurtschap krijgt zo ook een functie als landelijk woongebied.

Dit is meestal de aanhef, die ik gebruik als ik door mijn schrijfinspiratie in de steek wordt gelaten. Want het is de 3e dinsdag in september en dat betekent Prinsjesdag. Met de daaraan verbonden troonrede en natuurlijk de rijtoer van de Koning door den Haag. Eigenlijk komt het erop neer, dat ik de gehele rijtoer voor de televisie uitzit. Wij, pensionado's , gaan er weer lekker op vooruit, tenminste, volgens de zogenaamde koopkracht plaatjes.

Met deze positieve berichten gaan de beide dames Winterswijk in om de voorraden aan te vullen. Eindelijk weer de AH en de Hema voorhanden,. Voor het geval je nog een "Kasehobel" nodig mocht hebben, kun je nu gewoon om een kaasschaaf vragen. Wat is het toch een heerlijk land, dat Nederland.

Terwijl de dames voor de inwendige mens zorgen en de verschillende regenbuien proberen te ontwijken, liggen de heren stevig na te denken en bestuderen ze tegelijkertijd de binnenkant van hun oogleden.

Rond kwart over vieren komt Jikke ons uitnodigen voor een borrel. Gezellig keuvelend over allerlei culturele hoogstandjes, die we onafhankelijk van elkaar hebben beleefd, komen de versnaperingen op tafel.
Achtereenvolgens verdwijnt er een pak met tuc koekjes, die worden gevolgd door....


de gehele inhoud van een pak kaaskoekjes, die we ons heerlijk laten smaken, om vervolgens....

hun gehele Brie voorraad naar de eeuwige jachtvelden te helpen.

Ik denk, dat we morgen maar weer een kijkje in het centrum van Winterswijk moeten nemen, zodat de buurtjes hun smikkelvoorraad weer aan kunnen vullen.



maandag 16 september 2019

Henxel 1 (Winterswijk)

De dag begint triest, maar dat is meer lichamelijk. Kennelijk was het allemaal wat veel, spaghetti ijs (met veel slagroom), blauwe kaas en om het af te toppen een copieuze maaltijd in het restaurant, naast de camping. Vier uur zie ik het worden!
Om kwart over 8 gaat de wekker. Het plan is om eerst "even" naar Obelink te gaan, om vervolgens de camping op te zoeken. Obelink is een grootschalig bedrijf in kampeer artikelen. Hierbij moet je denken aan een tentharing tot een compleet ingerichte camper en alles wat daar tussenin zit.

Even over half twaalf rijden we Nederland weer binnen, waarbij moet worden aangetekend dat Vodafone ons vlak 'voor' de grens, van harte welkom heet .... in Duitsland.

Obelink neemt ruim anderhalf uur in beslag. We staan hier  3 keer voor een enorm drukke balie, waar we steeds worden doorgestuurd naar de volgende, maar de 3e heeft het benodigde onderdeel.

Op naar de camping "het Wieskamp", maar.... dat valt niet mee. Hoofd-route heeft bij het aanrijden al een omleiding geconstateerd en juist daar moeten we, naar de camping toe, langs. Toch maar proberen, want je weet het nooit, tenslotte zegt TomTom dat het kan.... nou nee dus. Hoofd-wegomlegging laat mij 10 minuten lang tegen de TomTom in rijden. "Volg bord met nr. 2 maar" is haar oplossing". "Waar gaat die naartoe dan?" vraag ik nieuwsgierig.  "Dat weet ik niet!" is het verrassende antwoord. Dwars door Winterswijk gaat de route, totdat de omleiding eindigt en een bordje Henxel in beeld komt. Geweldig, het doet me sterk denken aan het moment dat wij in een grote buitenlandse stad, na uren ronddolen, de terug weg zoeken en Hoofd-route vasthoudt aan de tramrails. "Want die heb ik eerder gezien".

"Het Wieskamp" biedt een hoop, ondanks de ACSI korting. Gratis Wifi, en.....

de witte deur links biedt toegang tot ons "eigen privé" toilet en douche.



Het is werkelijk niet te geloven, zoveel luxe naast je camper, je zou hier bijna gaan wonen.

Morgen maar eens kijken of we hier een beetje kunnen fietsen.