Gisteravond, nadat Ali uit het ziekenhuis is ontslagen, worden we op een prachtige zonsondergang getrakteerd. Onze achterburen zijn druk bezig om hun spullen op te ruimen, omdat ze morgenochtend vertrekken naar Peñiscola, even voorbij Valencia.
Maar als hij vanmorgen wil wegrijden horen we een enorme knal. Wat blijkt bij het wegrijden knalt zijn aanhanger van de trekhaak. Alles is losgeschoten, zoals de kabel van de breekreminrichting en zijn verlichtingsstekker. Voor hetzelfde geld knalt de aanhanger tegen onze camper, dus komen we goed weg. Hij natuurlijk ook, want het zal je onderweg op de snelweg gebeuren.
Moeders is weer thuis en dat betekent dat de hele camper overhoop wordt gehaald en alles wat ook maar enigszins in aanmerking komt voor een reinigingsbeurt wordt in een grote tas gepakt. Twee machines hebben we inmiddels aan de draai en daarna moet een deel nog in de droger.
Terwijl het zwembadwater een temperatuur van niet meer 15 graden heeft, zie ik tot mijn verbijstering dat er mensen daadwerkelijk in het buitenbad aan het zwemmen zijn. Het is de eerste keer, sinds we hier zijn, dat we dit meemaken. Wel een beetje logisch, wat we zijn dit jaar een maand eerder hier.
Anderhalf uur later heb ik het meeste van de twee wassen alweer aan de lijn te drogen gehangen. Het beddengoed zit in de droger, dus dat kan ik zo weer terug op bed leggen. (Die toezicht houdende mevrouw wil niet herkenbaar op de foto.)
