donderdag 31 mei 2018

Poteliere 7

Gisteren tegen de avond hebben we Baloe weer opgehaald. Ik moet zeggen, als mannen onder elkaar, ik voel met hem mee.

IMG_20180531_131919 (800x450)

Nu heeft het arme dier ook nog een kap om, zodat hij niet zijn hechtingen kan verwijderen. Alles moet het nu ontgelden, waar hij nu maar in de buurt komt, want de breedte kan hij niet meer goed inschatten.

IMG_20180530_214535 (800x450)

Het wordt steeds later op de avond donker, want deze foto is rond 10.00 uur in de avond gemaakt. En nee, ik had niet gedronken, maar was te ……. om op te staan.

Vanmorgen is de nieuwe accu voor de SMT-310 oftewel de Tablet aangekomen, maar helaas, geen soelaas. Ik denk dat het apparaat echt naar de eeuwige jachtvelden is vertrokken.

Daarentegen heeft de laptop nog niet weer een krimp gegeven, dus kan ik deze blog rustig weer op de HP maken. Kennelijk heeft de koele glasplaat, in de keuken van Le Poteliere, een rustgevende uitwerking op het apparaat.

IMG_20180531_133422 (800x450)

Vanmiddag weer hard gewerkt aan het zwelen van het gisteren gemaaide gras. Het is drukkend warm en deze keer moet ik Hoofd-Zweel op de foto nemen “Want jij staat er steeds op!”

IMG_20180531_140303 (800x451)
Vanmiddag belt onze buurman mij op! “Jullie hebben een wespennest in de tuin!” Nu lijkt ons dat niet een groot probleem, totdat ze een filmpje sturen. Donders, het geluid alleen al is indrukwekkend. Hij heeft iemand laten komen om de boel op te ruimen. Nee, dan de bijenvolk hier in de tuin, daar heerst nog een serene rust.

IMG_20180531_150007 (800x450)

Dan nog even een moment waar de Kunstenaar de Natuur ontmoet v.v.  Let vooral op de kleuren van de”Vuurpijlen”  (Kniphofia deze soort komt vooral voor in Afrika), die kennelijk de kleur van het glas hebben aangenomen, of andersom?

woensdag 30 mei 2018

Poteliere 6

Er is één ding wat ik nu, zonder schroom, kan melden over het buitenleven. Het houdt je van de straat. Bij hoge uitzondering moet je, voor de inwendige mens, boodschappen inslaan of een hond naar de dierenarts brengen. Maar voor de rest houdt het je de gehele dag bezig.

IMG_20180529_202244 (800x450) 

Het zou me dan ook niet verbazen dat ons campertje zich, zo nu en dan, eenzaam, of op z’n minst, achtergesteld zal voelen.

Oh ja, ik vergeet helemaal te vertellen dat ik een “close en counter” met een enorme slang heb gehad. Tijdens het grasmaaien, vlak naast een container, zie ik een ferme slang aan mijn voeten. Nu maakt het dier geen enkele aanstalten om ook maar iets, wat agressief is, te ondernemen. Enkele momenten later verdwijnt het ding onder de container en kan ik verder met mijn werkzaamheden.

Natuurlijk zijn er klusjes die een mens niet helemaal lekker “liggen”. Ik heb er nu in ieder geval eentje ontdekt.

CameraZOOM-20180530121642374 (800x450)

Werken met een zeis. Het ligt me echt helemaal absoluut NIET! Dat het zweet me na 10 minuten al bij de rug omhoog stroomt is nog maar een detail. Maar het te “maaien” gras gaat alleen maar plat, maar afgesneden, ho maar! Kortom, geef mijn portie maar aan fikkie.

Vandaag dus Baloe naar de dierenarts gebracht, want hij wordt  ontmand. Als we aankomen met het “hondje”, stopt naast ons een ouder stel en wordt er een klein beestje, op de arm, uit de auto geplukt. De schrik slaat hun om het hart als ze “ons” hondje zien. Gelukkig hoeven wij niet in de wachtkamer, maar worden we gelijk geholpen.

DSCN7369 (800x450)

DSCN7367 (800x450)DSCN7368 (800x450)

Op de terugweg raakt Hoofd-huizenaankoop iedere keer weer gecharmeerd van dit pittoreske huisje. Vanbinnen moet het nog een beetje opgeknapt, zoals hier en daar een likje verf, maar dan is het een heerlijk onderkomen.

dinsdag 29 mei 2018

Poteliere 5

Seraya is weer naar Nederland om haar werkverplichtingen op te pakken. Er is in ieder geval, buiten ons allen om, één iemand die haar vreselijk zal missen en dat is onze jongeman Baloe. Zonder ophouden rondjes in de tuin rennen, was voor haar geen enkele moeite. Soms ging het zover dat meneer er geen behoefte meer aan had en liever in de schaduw ging liggen uitpuffen. aldi

Hoofd-inkoop wil boodschappen gaan doen bij de Aldi in Mortain. Maar de VW Up is bezet omdat Ruby Seraya naar het vliegveld gaat brengen.

IMG_20180529_145042 (800x450)

Dus krijgen wij de keus uit de Mercedes Benz uit 1986,

IMG_20180529_150055 (800x450)

of de Dodge Durango SLT uit 2000 met maar liefst 230 PK onder de kap.

De keuze valt op de Benz “Want daar kan alleen maar een bumper afvallen?!” is de boodschap. “Maar wat in het vat zit verzuurt niet” en ik laat de Dodge nog even op mijn verlanglijstje staan.

Het is gek weer. Dan weer schijnt de zon en zit je te zweten op de grasmaaier, dan weer trekt het, met inktzwarte wolken, helemaal dicht en verwacht je ieder moment een enorme klap met weerlicht. Maar vandaag blijft dat, tot nu toe, uit!


maandag 28 mei 2018

Poteliere 4

Zo, zonder Bluetooth muis, maar eens proberen of het op deze manier wel lukt met de laptop. De laatste dagen lijkt het of het ding een leven voor zichzelf begint en allerlei programma’s zelfstandig opstart. De beelden vliegen je om de oren, dan weer ontzettend vergroot, dan weer uiterst klein.

Goed, laat ik beginnen met vandaag.

“Mensen zijn ziende blind en horende doof” en U beste lezer mag Uw scribent daar als voorbeeld voor nemen.

DSCN7363 (800x450)

Het maaien was nog niet klaar maar afgebroken door gebrek aan brandstof. Dat wordt vandaag hersteld en kan ik de bekende puntjes op de I zetten. Tegen het middaguur word ik geroepen om de inwendige mens te komen versterken. Tijdens het eten ontstaat een gesprek over bepaalde uitspraken en wijsheden, zoals die van de Tolteken, een oud Mexicaans volk uit de 10e eeuw. Van de drie wijsheden is er eentje die luidt, “Doe geen aannames” oftewel” neem nooit iets klakkeloos  aan! 

Na de lunch stap ik weer op de “Tondeuze”, maar wat er ook gebeurt, het apparaat start niet. Ai stom, (neem ik direct aan), de lamp laten branden en de accu is leeg. Gereedschap gepakt, accu eraf, en aan de lader. Maar die geeft aan “accu is nog vol”. Gezamenlijk, met Hoofd-groene-vingers, duwen we het lompe apparaat weer naar de garage. Neem van mij aan “dat is een  klusje”, want soepel rolt het ding niet bepaald. Dan probeer ik nog maar eens de lader aan te sluiten, maar geen soelaas. Nu zitten er een aantal veiligheden op het ding. Zo kun je hem niet starten als het ding niet in de parkeerstand staat EN je er niet op zit. Ook moeten de messen van deze cirkelmaaier “omhoog” staan. Maar die hendel staat omhoog, dus de messen toch ook? Na een hoop proberen druk ik (tegen beter weten in)  de hendel naar beneden, draai aan de sleutel en….. hij start!!!!

Tijdens de lunch een duidelijke les geleerd, maar die beklijfde kennelijk niet. Nu een tweede les geleerd, namelijk de eerste les van de Tolteken, “Luister nooit naar jezelf”. Oh, hoor ik U lezers denken, wat was dan de 3e les van deze wijze Tolteken? Wel “Spreek, of denk, nooit kwaad over een ander”.

Precies op tijd is de maaiklus geklaard, want op dit moment is het “donder en bliksem” en regent het pijpenstelen.

DSCN7365 (800x450)

Nog even een beeld van onze plek en ik begrijp natuurlijk dat dit vragen oproept. Zo van “Waarom staan jullie achter stroom-draad?”

CameraZOOM-20180527225010751 (800x450)CameraZOOM-20180527225421592 (450x800)

Dit heeft alles te maken met deze jongeman. Een zogenaamde Patou. Het beest dat is gefokt om schaapskuddes te bewaken tegen wolven. Met andere woorden “voor de duvel en z’n ouwe moer” niet bang. Maar nog steeds ontzettend speels. Alles wat hem “voor de bek komt” gaat eraan, puur uit speelsheid. Als we gisteravond nog even “nazitten” demonstreert meneer eventjes, aan ons, wat hij allemaal wel niet durft. Zoals tegen de wil van de baas in toch op de bank kruipen. Word ik daar afgejaagd? Ga ik toch op de stoel liggen en dat met een blik “probeer me hier eens af te krijgen”.

IMG_20180526_203827 (800x450)

Want slimheid kan hem niet worden ontzegt. Kijk hem hier parmantig rondstappen met een roos in de bek. Maar zeg nou zelf, welke jongeman, die omringt wordt door 3 dames, zal dit gedrag niet aan de dag leggen?

Je moet alles proberen nietwaar?

zondag 27 mei 2018

Poteliere 3

Een korte Blog, want mijn laptop krijgt dezelfde kuren als voor 2 jaar terug. Lang leve HP!

Vandaag een prachtige dag en het wordt dan ook koffiedrinken in de tuin.

IMG_20180527_111342 (800x450)

Zoonlief wordt door moeders gefeliciteerd met zijn verjaardag en tegelijkertijd stuur ik hem deze foto.

IMG_20180527_130452 (800x450)

Aan de rand van de tuin kun je genieten van de mooiste vergezichten, diep het Franse land in.

IMG_20180527_131707 (800x451)

Zodra de zon vat krijgt op de prachtige schalen van Johan, worden ze nog meer oogverblindend dan normaal. Eigenlijk voelen de schalen zich in de vrije natuur het meeste thuis.

Sorry, maar met deze laptop valt niet meer te werken…..

zaterdag 26 mei 2018

Poteliere 2

Vandaag is de zon er al vroeg bij en dat is een meevaller!

DSCN7361 (800x450)

Want wie is deze deze mistery guest, op de “Tondeuze a gazon”?

  Tja, want ik wil vandaag, houdt U vast, het gras maaien in Poteliere. Na dagen lang te hebben gejeremieerd over het lawaai wat die krengen produceren, ga ik er vandaag zelf aan geloven. Het gras staat al veel te hoog, omdat het de afgelopen weken nogal nat is geweest. De verwachtingen zijn, dat het rond 12.00 uur gaat regenen dus is het verstandig vroeg te beginnen. Even na half negen sta ik bij een motorgrasmaaier, waar ik nog nooit op heb gezeten, laat staan mee heb gewerkt.

DSCN7364 (800x450)

Ja mensen, het is hem echt hoor, nog een beetje onwennig maar zeker van plan om een heel groot gazon een kopje kleiner te maken.


Eerlijk gezegd heb ik altijd gedacht dat je op zo’n apparaat lekker ontspannen je ding kon doen. Maar niets is minder waar, het is werken en na een tijdje ga je de spieren voelen waarvan je niet wist dat je ze had.

De opdrachtgeefster komt in haar ochtendkledij kijken of het allemaal wel volgens haar wensen gebeurd, want vrijwilligers werk is mooi, maar absoluut niet vrijblijvend.

Het loopt tegen het einde van de reguliere werkdag, als plotseling het ding geen lust meer schijnt te hebben. Na een korte inspectie blijkt het meest voorkomende defect aan een motormaaier zich voor te doen. Benzine is op!!

Einde van een mooie werkdag.


vrijdag 25 mei 2018

Poteliere 1

Nog even over gistermiddag, want mijn blog stond er wel heel vroeg op. Na het bezoek aan het kasteel wordt het tijd voor een heerlijk ontspannen middagje. Niets is minder waar! Laat ik beginnen met de verschillende apparaten die de rust verstoren. Was de “Tondeuze a gazon” klaar met zijn werk, even later komt de “Kantjesmaaier” in actie. Je kent die apparaten wel, zo’n gillend motortje met een plastic touwtje onderaan. Als we dan ook nog eens getrakteerd worden op een bladblazer, is voor mij de maat vol. Onze Engelse buurman ontploft bijna als de bladeren in zijn openstaande koepeltentje worden geblazen. Het schijnt de jongeman niet te boeien. Hij geniet ogenschijnlijk van zijn peuk, die nonchalant in zijn mondhoek hangt.

 Om 7 uur vanmorgen merk ik dat mijn slapie al wakker is. “Ik lig al tijden klaarwakker” is het antwoord op mijn vraag. Dus wordt het vertrekken vandaag een uurtje eerder dan normaal.


 DSCN7342 (800x450)

De brem staat volop in bloei. Het is toch grappig dat je in een rit naar het Noorden, steeds de brem opnieuw in bloei ziet staan.

DSCN7356 (800x450)

Redelijk veel dorpjes liggen op onze route, maar de uitzichten zijn prachtig. Let even op het 30 Km bord, wat een bult aankondigt. Die ondingen liggen er te kust en te keur in de Franse wegen. Probeer niet dit obstakel snel te passeren, want je kopjes stuiteren tegen het dak.

DSCN7341 (800x450)

In de buurt van Poteliere wordt het een beetje mistig en dat belooft niet veel goeds voor de komende dagen.

donderdag 24 mei 2018

Savonnières 1

Eergisteren ontmoeten we in de Petite Train, in Tours, mensen die diezelfde ochtend nog een kasteel in Villandry hebben bezocht, maar dan op de fiets. Ze staan op de camping in Savonnières, vlakbij het kasteel, vertellen ze. Het idee is geboren onze volgende stap is Camping La Confluense, een plaats midden in “Centre-Val de Loire” (het midden van het Loire-dal). Die 20 kilometer met de camper is nog even een dingetje, omdat het dwars door het centrum van Tours gaat.

IMG_20180524_102945 (800x450)

Als we ons aanmelden bij de camping komt een meneer op een grasmaaimachine aanrijden, waarop de jongeman in de receptie roept “Aha, la tondeuze”. Wij denken dat hij een grap maakt en vinden het leuk gevonden. Wat schetst onze verbazing “Tondeuze a gazon” is het officiële Franse woord voor een grasmaaimachine. Het volgende uur mogen we genieten van het sonore gebrul van een motormaaier.

De fietsen komen van de camper, dat wil zeggen, dat we dat uiteraard zelf moeten doen. Het kasteel in Villandry (Château de Villandry) is het reisdoel voor vanochtend.

Het kasteel dreigde in 1906 gesloopt te worden, maar werd van de ondergang gered door de Spaanse dokter Joachim Carvallo en zijn Amerikaanse echtgenote Ann Coleman. Carvallo, de voorvader van de huidige eigenaar, gaf zijn carrière op om zich volledig te kunnen wijden aan de restauratie van zijn kasteel. Hij wilde het namelijk herstellen in de staat die het in de zestiende eeuw had. Ook de tuinen werden aangepast, zodat ze beter pasten bij de Renaissancestijl van het kasteel. Carvallo was een van de eerste kasteeleigenaren die zijn kasteel openstelde voor publiek.

IMG_20180524_121702 (800x450)

Het kasteel ligt aan de rivier de Cher, vlak voordat deze uitmondt in de Loire. Het is gebouwd, zoals gezegd, in Renaissancestijl. Van een vroegere burcht resteert nog een vierkante donjon, vanwaar de onderstaande foto’s zijn gemaakt.

IMG_20180524_121001 (800x450)IMG_20180524_120502 (800x450)

Het kasteel is vooral bekend vanwege zijn tuinen in 16e-eeuwse stijl. Er zijn een moestuin, een groentetuin, kruidentuin en een bloementuin verdeeld over verschillende terrassen. De tuinen zijn afgezet met groene taxus- en buxushagen.

IMG_20180524_115412 (800x450)IMG_20180524_114510 (800x450)IMG_20180524_114548 (800x450)

Van binnen ziet het er allemaal prachtig uit en krijg je het gevoel dat de bewoners er gisteren zijn uitgelopen. Even krijgen we het idee een vroegere bewoonster, op de wenteltrap, te ontmoeten. In woord en gebaar maakt mevrouw haar wens duidelijk, om op het bredere gedeelte van de trap te blijven. Ze verspert op deze wijze de doorgang van de stijgende bezoekers. Nu heb ik een reisgezel die er geen probleem mee heeft om haar eigen bedoelingen aan een ander duidelijk te maken, waardoor de versperrende mevrouw al snel haar verzet opgeeft.

1600px-Châteaux_de_la_Loire_-_Karte

We hebben ons laten vertellen dat er 80 kastelen in het Loire dal te bezichtigen zijn. We hebben er nu 2 gedaan, dus nog 78 te gaan.

woensdag 23 mei 2018

Saint Avertin 2 (Tours)

Vannacht een kleine bestuurscrisis, maar de neuzen staan weer dezelfde kant op. “Voor geen geld ga ik met de fiets Tours in” is de mededeling van Hoofd-activiteiten. Dus nemen we de Oostrichting langs de rivier Le Cher. Saint Avertin ligt aan de zuidoever van deze rivier, terwijl Tours als het ware zit ingeklemd tussen de Cher en de Loire.

IMG_20180523_120424 (800x450)

Onze tocht eindigt plotseling in een puinhoop, letterlijk en figuurlijk. Dus keren we weer op onze pedalen terug.

IMG_20180523_120853 (800x450)

Een prachtig tochtje, door een park, vlak langs Le Cher. We stuiten op een vreemd soort “veld”, waar ook verlichting omheen staat. Dan valt het spreekwoordelijke kwartje. Het zijn  Petanque banen, of liever gezegd, jeu de boule banen want ik tel er sowieso 45 stuks.

IMG_20180523_122951 (800x450)

Bij deze brug wordt er besloten om de rivier over te steken. Met als gevolg dat we rechtstreeks Tours binnenrijden. Het moet gezegd, alle ruimte voor de fietser en het wordt duidelijk aangegeven waar je mag fietsen. Zelfs als automobilisten hun geparkeerde voertuig pal op het fietspad hebben gestald, blijft er nog ruimte genoeg over om er langs te komen. “Nu gaan we door tot aan de Loire”, hoor ik mijn “ik ga voor geen geld op de fiets door Tours” roepen!

IMG_20180523_130220 (800x450)

Iets te vroeg nemen we een afslag, maar ondanks dat, stuiten we op de Loire, die dwars door Tours stroomt. Een smal pad leidt ons pal langs de Loire.

IMG_20180523_130821 (800x450)IMG_20180523_130837 (451x800)

Het is rond het middaguur als we steeds meer naar het centrum van Tours rijden. Dit heeft tot gevolg dat het lijkt of alle jeugd van Tours de waterkant heeft opgezocht. Ondanks mijn leeftijd, begint mijn bloed, gelijk de Loire, sneller te stromen. Zo, genoeg van dit prozaïsche ge…l, maar mooi is het wel hier aan de oever van deze rivier.

IMG_20180523_131212 (800x451)

We laven ons aan een heerlijke gegrilde panini met tonijn met dit als uitzicht.

IMG_20180523_141212 (800x450)

IMG_20180523_141201 (800x451)

We passeren de Roeibaan van Tours, waar alweer getraind wordt.

IMG_20180523_111040 (800x450)

Lekker op tijd zijn we weer bij de camper want er dreigt weer een onweersbui, die we in de verte al aangekondigd horen. (Op de achtergrond de zogenaamde Paaltentjes).

dinsdag 22 mei 2018

Saint Avertin 1 (Tours)


8 uur gaat de wekker, want we hebben een forse dag voor de boeg! Om even voor negenen stoppen we voor de Intermache, die nog gesloten is. Even een les voor de jongeren onder ons, “altijd goed naar de signalen van je lichaam luisteren”. Ik doe dat even niet en de gevolgen zijn beschamend. Na de inkopen maken we ons op voor een rit van zegge en schrijve 11 kilometers. Om even over half 10 melden we ons bij camping Tour Val de Loire in Saint Avertin.

Tours-Val-de-Loire

Saint Avertin maakt deel uit van het arrondissement Tours en dat is ook de reden dat we hier neerstrijken, want Tours is de hoofdstad van dit arrondissement en nu vlakbij. Tours (de s wordt niet uitgesproken) is een stad in Midden-Frankrijk, gelegen aan de rivier de Loire. De stad bestaat al een tijdje want In de 3e eeuw werd de stad, met 6000 inwoners, geheel weggevaagd door barbaren. Later werd op dezelfde locatie weer een dorp gesticht, dat langzaam aan uitgroeide tot een pelgrims- en handelsstad. Eens was Tours de hoofdstad van Frankrijk.

IMG_20180522_121124 (800x450)

Kwart voor twaalf wordt het signaal “actie” gegeven en 10 minuten later stappen we op de bus richting Tours. We stappen om precies 10 minuten over twaalf uit bij het prachtige SNCF station. Tenminste, buitenom is het mooi, binnen is het een “Gare Ordinair”.

IMG_20180522_122207 (800x450)

We volgen, bij gebrek aan tramrails, de grote stroom mensen en komen perfect uit bij het “Hotel du Ville” of Stadhuis van Tours. De architect van dit gebouw is dezelfde als die van het station. Even langs de “Touristic informationen dan, uiteraard, naar de Cathédrale Saint-Gatien de Tours.

IMG_20180522_130347 (450x800)IMG_20180522_130451 (800x450)IMG_20180522_130643 (450x800)

De grandeur beneemt me, bij binnenkomst, even de adem. Met zijn lengte van 97 meter, een breedte van 28 meter en een hoogte, onder de gewelven, van 29 meter is het indrukwekkend.

Tijd voor een broodje. Ik wil nu even iets kwijt over het gedrag van Fransen, op buitenlanders. Eerst moet ik stellen dat de meesten, in openbare functies, allemaal Engels spreken en zeer vriendelijk zijn. Maar in winkels en restaurants gebeurt ons regelmatig het volgende. Zodra ze horen, dat is normaliter bij de eerste Franse woordjes het geval, dat we buitenlander zijn, gaat het “gehoor” op NUL. Wat je ook zegt, of doet, aanwijzen of iets dergelijks, …. ze begrijpen je niet, horen je niet meer of willen of durven niet meer. Je wordt gedwongen de gehele winkel door te lopen en het artikel duidelijk aan te wijzen. De reactie, als vanmiddag, is steevast, “Aha, une baguette Da Vinci” “Ja, DAT ZEI IK!!”

IMG_20180522_133943 (800x450)IMG_20180522_134205 (800x450)

We laten ons, met een “Le Petit Train” door de oude stad voeren. We zijn te vroeg en het is maar te hopen dat de trein niet “vol” raakt, want bij iedere passagier wordt, door de sympathieke chauffeur,  een persoonlijk uitleg over de route gegeven.

We worden langs alle “Highlights” in de oude binnenstad geleid, maar wat de meeste indruk maakt is de route dwars over de restaurant- en caféterrassen. Tot op 10 centimeter nauwkeurig schuiven we langs de stoeltjes op het terras van de diverse en vele etablissementen. De eerste druppels vallen op het treintje en het weer belooft niet veel goeds.

Als we de bus weer uitstappen in Saint Avertin,  betrekt de lucht nog meer, wat heet, het begint te onweren en er dreigt nog meer regen. Op het moment dat we de camper weer binnenstappen is het inmiddels drukkend warm en komt even later de plensbui naar beneden, precies op tijd terug.