Lloret de Mar 7

 De, vooralsnog, laatste dag in Lloret de Mar, want je weet maar nooit of wij hier nog weer eens terugkomen. Het was een frisse, zeg maar koude, nacht. Volgens de berichten, die ons bereiken, de koudste nacht ooit gemeten in de maand januari, tenminste in Spanje. De verwarming maakt overuren, terwijl de thermostaat op 14 graden staat. Over thermostaat gesproken, eigenlijk hebben we het vermoeden dat thuis de verwarming is afgeslagen. Normaal kunnen we de temperatuur aflezen, maar het systeem meldt dat het "offline" is.  Zoonlief gaat langs om een en ander te onderzoeken.

De zon staat strak aan de hemel, maar de temperatuur komt niet hoger dan 11 graden, in de schaduw. In het zonnetje wordt het al snel 17-18 graden en dan is het werkelijk aangenaam.

Lloret de Mar wordt ook gekoesterd door de zon, die aan een strakblauwe lucht staat te shinen.

Even dreigt de dag alsnog te worden verpest, doordat de drone haar verbinding verliest en als een wees in de lucht blijft hangen. Gelukkig heb ik nog een fotootje kunnen maken van onze plek op de camping, maar nu sta ik toch wat wezenloos in de lucht te staren. Uit alle macht probeer ik de verbinding te herstellen en heel even krijg ik de drone naar beneden en kan ik hem grijpen, maar niet uit. Daar sta je dan, als (bijna) volwassen kerel met een draaiende drone in de handen. Uiteindelijk kan ik het apparaat het zwijgen opleggen.

Heb je kiespijn en zoek je een tandarts op, hoogstwaarschijnlijk is de kiespijn voorbij. Zo ook bij onze thermostaat, zoonlief komt langs en het werkt weer. Super. 

Morgen dus richting Benicassim wat ongeveer 4 uurtjes rijden is.

Lloret de Mar 6

 Eerst maar even terug naar gisteravond, waar we een déjà vu hebben. In onze prille huwelijksjaren schafte Hoofd-voeding een kookboek aan, met daarin 365 menu's. U leest het goed 365, voor iedere dag van het komende jaar een ander menu. Met als gevolg dat er ingrediënten gekocht moesten worden, die we nog nooit eerder aangeschaft hadden. Zo werd ik eens voor "aal" op pad gestuurd, waarbij de visboer vroeg, "Hoeveel meneer?" Nu leek mij een pond wel een aardige hoeveelheid, waarbij de visboer mij al een beetje vreemd aan keek. De rekening was navenant, namelijk 25 gulden. Ja, inderdaad, zo lang is dit al geleden. Op een deftige dag was de "Artisjok" aan de beurt. Het ding ging in z'n geheel in een grote pan, maar na een uur op hoog vuur, was de artisjok nog niet gaar en na nog een uur nog steeds niet. Veel later leerden we, dat de blaadjes eraf moesten en dan kon je het puntje opeten.

Gistermiddag werden er "boontjes" gekocht, want dat is lekker in de rijst met verse garnalen, nietwaar. Maar nadat de boontjes een kleine twintig minuten hebben opgestaan, zijn die krengen nog niet gaar. Natuurlijk, in het Spaans, staat er dat je met 3-7 minuten koken, het beste resultaat hebt. Ja, dat geldt natuurlijk voor boontjes, maar niet voor de door ons gekochte "peultjes". Dus zit er niets anders op dan de peultjes van hun jasje te ontdoen! Ze smaken heerlijk en deze Provinciaaltjes hebben weer een verhaal te vertellen.

Vanmorgen wandelen we na het ontbijt richting de bakker. Uiteraard voor de koffie, want je weet maar nooit of er niet een heerlijk gebakje bij de bakker op ons ligt te wachten. Een heerlijk uitziend brood en 2 gloeiend hete stokbroden, worden aangevuld met twee gebakjes. De gebakjes bewaren we voor morgenochtend en het stokbrood versieren we met zoetigheid, zodat die niet onderdoen voor gebak, zalig.

Op de terugweg valt ons oog op een vreemdsoortig, tja wat is het eigenlijk, mozaiek? We kunnen er allebei geen soep van koken en gaan ervan uit, dat de kunstenaar enige hulp van geestverruimende middelen heeft gehad, zeker tijdens het ontwerpen. Erg oud lijkt het ons ook niet, modernismen, zullen we maar zeggen.

 Zeker niet modern, maar minstens zo mooi, is deze toegangspoort van een reeds in verval geraakt huis. Eigenlijk is het donders jammer dat dergelijke kunstwerken zo weinig aandacht krijgen, als ze wel verdienen.

Wat moet je als fervent sporter in een lockdown tijdens corona? Je zet op je balkon een Hometrainer, zodat je heerlijk in de buitenlucht kan blijven fietsen (middelste balkon).

Maandag gaan ook onze fietsen van de camper!