Het gewone? leven!

Vanmorgen beginnen ons beider telefoon te piepen. Verbaasd over zoveel activiteit grijpen we tegelijkertijd ons mobiele apparaat. "Vertrek Oliva" luidt de boodschap. Inderdaad, vandaag zouden we van Rio Mar naar Benidorm verhuizen, om op camping Villa Sol een maandje door te brengen. Tja,..... het liep allemaal een beetje anders.

Als je deze beelden ziet van "onze" boulevard in Benidorm, die we zo goed kennen, begint je hart een beetje te huilen. Toeristen hebben plaatsgemaakt voor patrouillerende  militairen en deze anders zo gezellige boulevard is omgetoverd in een soort "Warzone".

De humor hebben ze kennelijk in Benidorm nog niet helemaal verloren, want het volgende bericht komt daar vandaan.

"Benidorm gaat stoplichten aanbrengen in de trottoirs."

Na de grote opschriften speciaal voor de Engelse toerist "Look Left" op de straat, gaat Benidorm nu ook stoplichten aanbrengen op de trottoirs.

Deze zogenaamde "balizas semaforicas" moeten voetgangers, die op hun telefoontje bezig zijn, opmerkzaam maken op het rode stoplicht.
(Ikzelf houd het nog even op een 1 aprilgrap).

Hier in Nederland gaat het leven in een verplicht vrijwillige quarantaine verder.

Zo ben ik alweer een paar dagen bezig om enige ontvangst via de satellietschotel binnen te krijgen. Vermoedelijk heeft iemand de schotel, bij het over de schutting klimmen, als rekstok uitgeprobeerd. Het apparaat is helemaal los gekomen van de muur en daardoor compleet naast de satelliet komen te staan. Ik vermoed dit, want alle "sporen" wijzen daarop. Zo is het gaas, om de katten tegen te houden, volledig in getrapt en misschien nog wel erger, is schutting tussen ons in, volledig uit het lood getrokken, met wellicht een gebroken paal.

De logeerkamer is omgetoverd tot een soort van uitdragerij, waarbij alle spullen, maar vooral kleding, weer een plaatsje in huis moeten krijgen. Bij deze aanblik zakt mij de moed al in de schoenen, maar Hoof-kledingkasten draait hier haar hand niet voor om. Nu is er nog enige tijd, want de komende weken, misschien wel maanden, zal er geen loge gebruik kunnen willen maken van ons logeerbed.
Want ja, Opa en Oma zitten in de risicogroep, nietwaar?

Camper in de stalling

Er wordt, onder leiding van Hoofd-schoonmaak, hard gewerkt aan het reinigen van de camper.
Maakte ik een week geleden nog melding van de gele aanslag, die de bloesem achterlaat, het dak ziet er weer uit om door een ringetje te halen.
De camperstalling is gebeld en we kunnen rond half eeen de camper omruilen met de personenauto.
We hebben het idee dat Nederland binnen de kortste keren "op slot" gaat en dat willen we voor wezen.
Vanuit Spanje komen de berichten dat nu alle campings "ontruimd" moeten worden, dus voor de diehards komt er ook een einde aan hun avontuur.

Want er is een meneer in Spanje die op zijn veel gelezen blog, de volgende raad geeft:

Bent u ook in het bezit van een camper, dan raad ik u met klem aan om een paar weken lekker nutteloos te doen, en het einde van de crisis af te wachten.

Maak eens een wandeling in het bos.

Wat is dat waard? Wat mag dat bos dan kosten?

Hoeveel kost stilte?

Dit was 4 dagen geleden maar de situatie is danig veranderd. Want wat meldt deze meneer vandaag?

Ik voel me wel opgesloten als camper rijder.

Mag geen bezoek ontvangen, mag niet op het strand wandelen wat nota bene aan de camping grenst. Het sanitair en de douches zijn op de camping  afgesloten. Ik mag alleen naar de dichtstbijzijnde supermarkt, dokter, apotheek maar dan wel alléén. Niet samen. Zelfs in een taxi mag er maar 1 persoon mee.

Wij zijn in ieder geval blij dat we weer thuis zijn.