Benicasim 1

Vanmorgen is het fris, maar wat mij verbaast is dat onze Duitse buurman zijn autoruiten staat te krabben om ze ijsvrij te maken. Begrijpen doe ik het niet, want de thermometer in de camper geeft buiten 2 graden aan. Maar goed, ik zie het met mijn eigen ogen. Alleen jammer dat ik, voordat ik ben bekomen van mijn verbazing,  te laat ben om een foto te maken.

Even voor negenen rijden we van de camping af, tenminste, als niet iemand zijn, of haar auto voor de uitgang en winkel heeft geparkeerd. Er staan een paar mensen in de kampwinkel, dus claxoneer ik maar een keertje. Geen enige reactie is mijn deel, totdat er uit de receptie van de camping een mevrouw staat te zwaaien. Een paar minuten later komt iemand aansloffen, die geen enkele haast aan de dag legt. Ze kijkt me aan alsof dit de gewoonste zaak van de wereld is.

Oke, we zijn onderweg en eigenlijk is dit wel het mooiste deel van Spanje om doorheen te rijden. Natuurlijk helpt het zonnetje daar ook wel een handje aan mee. Buiten is het 14 graden, maar achter glas, in dit geval acrylaat, is het heerlijk toeven. Het wordt zelfs te warm en moet het vest uit.

De "viento fuerte lateral" (sterke zijwind) speelt mij nog wel even parten, maar dat was wel te verwachten, gezien de laatste dagen met harde wind.

Als we de bergrug van Benicasim naderen openbaart zich een prachtig beeld van de bewolking, die boven de bergtoppen blijft hangen.

Mijn fotografe kan nog net een sinaasappel boomgaard vastleggen, als we verder naar het zuiden komen. Het valt op dat andere jaren er meer vruchten aan de bomen hingen.

Nog net een beetje in een opkomende zonnetje manifesteert zich het slot van Peniscola, waar we jaren geleden al een keer binnen zijn geweest.

Met de spreekwoordelijke klap op de vuurpijl, als we de "Route del Costa", naar Benicasim nemen, krijgen we dit uitzicht vanaf de weg.

Elf uur is het, als we ons aanmelden en dat geeft altijd een beetje ongemak bij de receptie. Normaal kun je je aanmelden vanaf 17.00 uur, maar wij behoren tot een soort selecte groep, doordat wij hier al 10 jaar komen en dan zien ze dat door de vingers. Bovendien reserveren we deze camping altijd een jaar van tevoren. Het is zo druk dat een Duits stel, die zich ook aanmelden, niet meer terecht kan op de camping. "Maar Uw collega zei gisteren", probeert mevrouw nog, "Ja, dat was gisteren" is het vriendelijke antwoord van de receptioniste. Wij staan de eerste nacht op een andere "Parcela Premium", om morgen naar een prachtige plek te gaan.

Cambrils 3

 "Zachtjes tikt de regen op het camperluik, ritme van....." Rob de Nijs zong er al over in 1963. Het bijkomende voordeel is dat het niet vriest, want dan zou het sneeuw zijn nietwaar en dat hoor je niet. Maar koud is het wel, hier in Cambrils. Morgen vertrekken we richting Benicassim, hoewel het daar, qua temperatuur al niet veel beter is. Daar blijft het kwik ook hangen op 13 a 14 graden. Oke, dat zijn weer 4 graden meer dan hier. We blijven optimistisch.

Via de "tamtam" krijgen we de volgende berichten. 

"Na een gemiddeld veel warmere start van de winter in Spanje, is dat in de tweede week van januari compleet veranderd met de komst van een koude periode. Hierdoor zakken de temperaturen op veel plaatsen onder het vriespunt, iets wat ook in de Costa Blanca te merken is. Op verschillende plaatsen zoals in Benidorm, werd dinsdagmorgen natte sneeuw gezien."

Langs het strand van Cambrils staat ook een pittige wind, dus veel animo om te badderen is er dan ook niet. Hier en daar kom je een verdwaalde hardloper tegen, die overigens helemaal ingepakt is, maar wel met blote benen aan het rennen is. Ook in de camper gaan we soms vervaarlijk heen en weer.

In de haven is het ook al "dood katoen" (oude spreuk uit de zeilerswereld, als de zeilen slap hingen), gezien dit superjacht wat compleet in plastic is verpakt.

Dat je soms maar beter eerst de betekenis van een beeld kan weten, om dan pas een foto te maken, blijkt wel uit deze voorstelling. Want ik had hem beter van de andere kant kunnen nemen. Het werk wordt  namelijk gevormd door een groep van drie vissers, die de zielen vertegenwoordigen. In hun handen dragen ze manden vol vis om te verkopen. (Kijk, die staan er nu dus niet op). Deze 2 zeemeerminnen die welvaart (let op de bootjes rechts)  en de storm symboliseren.  De mythologische wezens zijn metaforen voor de elementen: de zon en de maan, bepalende factoren als het gaat om vissen.  

Ach ja!

Torre dels Moros, is een oude kustverdedigingswachttoren gebouwd in de 17e eeuw. De ligging in het midden van de haven heeft het tot een van de meest bekende gebouwen in Cambrils gemaakt. Het gebouw staat op de lijst van cultureel erfgoed van nationaal belang en is af en toe geopend met tijdelijke tentoonstellingen.

Een enkel restaurantje of bar, dat wel open is, komen we op onze wandeling naar de haven tegen. Want winkels zijn hier allemaal gesloten, tot het seizoen weer aanbreekt. Dat maakt Cambrils, in deze periode, een saaie bedoening.

 Als afscheid nog een zoekplaatje (want ze staat er echt op) en herinnering aan Cambrils,. Het is de vraag of we hier weerkomen, misschien in een andere periode.

Cambrils 2

Er komt waarschijnlijk regen en dat kan er ook nog wel bij. Zoals eerder gemeld blijft de digitale thermometer op de enkele cijfers hangen. Op dit moment is het 8.2 graden, met een straffe Noordelijke wind.

Maar even terug naar de regen van vanmiddag. Er zijn altijd van die camperaars die absoluut onvoorbereid op pad gaan. Een paar dagen geleden gaf ik daar al enkele voorbeelden van.

Hierboven nog een paar voorbeelden van ondoordacht gebruik van de stroom aansluiting. Want, wat denk je dat er gebeurt als op de onderste een plens water terecht komt? Heel goed, het hele blok zit dan zonder stroom! Wat de denken van zo'n huis tuin en keuken stekkertje op de grond? 

Zoals beloofd dan nu een voorbeeld van het vermaarde ChatPGT. Let wel, ik heb alleen het woord Cambrils ingegeven en kijk waar dit fenomeen mee komt.

"Cambrils is een kustplaats gelegen in de provincie Tarragona, in de regio Catalonië van Spanje. Het ligt ongeveer 120 km ten zuiden van Barcelona en is een populaire toeristische bestemming bekend om zijn stranden, geschiedenis en nabijheid van andere attracties zoals de Costa Daurada.

Cambrils heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de Romeinse tijd, en de oude stad is de thuisbasis van verschillende historische bezienswaardigheden, waaronder de oude Romeinse viszoutfabriek en het middeleeuwse kasteel van Sant Jordi. De stad is ook bekend om zijn Mediterrane architectuur, met een mix van traditionele en moderne gebouwen.

De stranden van Cambrils zijn een van de belangrijkste attracties, met verschillende stranden langs de kust, zoals Platja Llarga en Platja de la Llosa. Ze zijn schoon, goed onderhouden en bieden een breed scala aan watersportmogelijkheden. Bezoekers kunnen ook een wandeling maken langs de boulevard, met een variëteit aan restaurants en cafes.

Afgezien van de stranden biedt Cambrils ook een verscheidenheid aan activiteiten en attracties. Bezoekers kunnen een boottocht maken langs de kust, het Parc Samà bezoeken, een botanische tuin of een dagtocht maken naar nabijgelegen middeleeuwse steden zoals Tarragona en Salou. Cambrils heeft ook een jachthaven en een haven, waar bezoekers een visreis kunnen maken of een boottocht kunnen maken.

Samengevat, Cambrils is een charmante kustplaats die een combinatie biedt van prachtige stranden, rijke geschiedenis en een breed scala aan activiteiten en attracties. Het is een geweldige plek om te bezoeken voor degenen die op zoek zijn naar een strandvakantie met een vleugje cultuur en geschiedenis."

Werkelijk, ik heb hier geen letter aan veranderd, ook de eindredactie niet! Ik vind het griezelig.

Cambrils (Catalonie)

Het lijkt wel of alle kinderen van Lloret De Mar naar dezelfde school gaan. Dit zijn nog maar diegenen die dit lopend doen. De rest staat voor de oversteekplaats te wachten, in de auto, tot alle wandelaars kunnen oversteken. Het is wel hilarisch hoe de diverse groepen elkaar dwarszitten. Eindelijk sta ik ook bij de zebra en kan oprijden. Totdat een mevrouw besluit toch maar niet op te rijden, dus sta ik dwars over de oversteekplaats, die tot dan niet bezet is. Maar niet voor lang...... zwaaiende moeders zijn mijn deel.

Dit hele avontuur gaat gepaard met het herhaaldelijk roepen van de TomTom, die vindt dat we een totaal andere kant op moeten, terwijl ik door de bijrijder wordt gemaand het bordje AP7 te volgen. 

Het plan is om via diezelfde AP7 om Barcelona te rijden, want wij mogen er niet meer doorheen. Gelukkig staat het begeleidingsgeluid van de Sygic (de persoonlijke navigatie voor AliAli) uit, anders werd het een complete kakafonie aan stemmen, die mij de goede richting op willen hebben. Maar mijn TomTom is vasthoudend en dat begint aardig op mijn zenuwen te werken. Normaal geeft hij of zij het na een paar kilometer wel op en volgt de opnieuw gevonden route wel, maar deze keer houdt hij/zij vol.

Ik draai, even buiten Lloret De Mar een grote parkeerruimte aan de linkerkant van de weg op, om TomTom in het gareel te krijgen en dat lukt, wonderwel. Even later zijn de beide navigatie 's het weer eens en zit er naast mij een gelukkige bijrijder.

Tot onze verbazing worden de borden ter hoogte van Barcelona ook in het Arabisch weergegeven. Ik bedoel, tot Zuid Spanje is het nog een heel eind, lijkt mij. Kijk dat ze Algeciras aankondigen lijkt mij wel evident, want Algeciras is een stad in het zuiden van Spanje. Het is een belangrijke havenstad en een belangrijk verkeersknooppunt tussen Europa en Afrika. Maar oké.

Rondom Barcelona is het in één woord een gekkenboel. Het is een niet aflatende rij van vrachtwagens, die niet schromen om ver boven de toegestane snelheid elkaar in te halen. Links en rechts vliegen ze je om de oren en het lijkt alsof ze spelletjes met elkaar aan het spelen zijn. Een ingehaalde probeert, even later, de ander weer in te halen. Tja, het is maandag. Ze hebben het hele weekeinde geslapen, ze mogen weer, zullen we maar denken.

Trouwens, het wil nog niet helemaal zomeren in Spanje. Een kille Noordenwind teistert de camping in Cambrils waar we nu staan. Iedereen die zich buiten waagt heeft zichzelf goed ingepakt. 8 graden is ons deel met een gevoelstemperatuur van 3 graden.

Lloret De Mar 7

Mensen kinderen, wat is het 's nacht koud, hier boven op de berg. Zeker gisteravond, als ook de wind opsteekt kun je jezelf maar beter niet buiten wagen, tenzij je warm aangekleed bent. Als ik vanmorgen om 8 uur de kachel aanzet, zie ik dat het kwik tegen het vriespunt aangeeft, nou ja digitaal dan 0,1 graad.

Dit plaatje maak ik gistermiddag met de DJI Drone, op zo'n 70 meter hoogte, van een gedeelte van Lloret De Mar. Ik heb de drone alweer hoog en droog opgeruimd, als er een prachtige rode gloed over het stadje komt. Dit wordt ook wel "het gouden uur" genoemd. Maar een uur de tijd krijg ik niet want een paar minuten later is die prachtige zonsondergang alweer voorbij, nog voor ik de drone kan uitpakken en installeren. Vanavond maar eens kijken of ik dan beter op tijd ben.

Vanmiddag haalt Ali nog wat brood bij de plaatselijke bakker. Van een nabij gelegen supermarktje komen daar Brie, Feta, Vleesvervanger en een heerlijke portie gerookte zalm bij. Dus dat wordt vanavond weer smullen.

Oh, dat zou ik bijna nog vergeten, in afwachting van de kraker Feyenoord-Ajax. Ik heb mij eens beziggehouden met het chat programmaatje "ChatGPT". Dat verkleinwoord voor deze app kun je rustig vergeten. Nadat ik het op de laptop heb geïnstalleerd en uitprobeer, val ik bijna van mijn camperstoel. Griezelig, maar tegelijkertijd fenomenaal wat dit chatprogramma allemaal kan en niet te vergeten nog bijleert, terwijl je het gebruikt.

Ik ga morgen wel een deel gebruiken en zal dat dan ook melden.

Lloret de Mar 6

Vandaag precies een week geleden zijn we vertrokken uit Groningen. Kwart over 6 ging toen de wekker! "Ja, ja, dat had je vorige week ook al gemeld!", hoor ik jullie denken. Wel vanmorgen gaat diezelfde wekker vandaag nog een keer! Nu kan ik een hele boom over vrouwen en techniek gaan ophangen, maar ach, laten we het erop houden dat ik ook wel eens een steekje laat vallen, nietwaar? 

Over steekjes laten vallen gesproken? Voor ons staan een paar verse bezitters van een prachtige Mobilvetta DICAR. Het zijn ontzettend aardige mensen, die reuze trots op hun camper zijn. Ik mag even binnen kijken en hij ziet er prachtig uit. Meneer heeft zijn zaak, een soort SRV bedoening, verkocht en heeft gelijk maar een prachtige camper aangeschaft, vertelt hij trots. Zijn vriendin is iets minder enthousiast, want het ding kan niet voor hun deur staan, want hij is te groot! Ze oriënteren zich via Google Maps en zo vinden ze ook hun campings. Ze verbaasden zich al dat er zoveel camping in Frankrijk dicht zijn, in deze periode. "Hoe doen jullie dat dan?", is hun vraag. Daar zijn apps voor, of ASCI boeken met plaatsen en korting. We zien dat hun oren staan te flapperen. Niks van dat alles. Waarom ik zo'n rode sticker op het raam heb? "tja, dat is een zogenaamd  "milieu vignet". Dat is ook verplicht in Nederland, België, Frankrijk en Spanje." Tussen neus en lippen door, vertelt meneer ook nog even dat hij zijn paspoort thuis heeft liggen samen met het Peage vignet. Wij vallen van de ene in de andere verbazing hoeveel sloten ze voor zichzelf kunnen creëren waar ze in kunnen vallen. Morgen gaan ze weer naar huis, maar dan via Parijs (waar "milieu zones" zijn), want dat is volgens Google de kortste weg?!?! Oh ja, we hebben zo ook maar even verteld dat je met een camper maximaal 100/110km/u mag rijden in plaats van 130 km/u, want zo hard heeft hij hiernaartoe gereden.

Het mooie kerkje is vandaag open en dat laat Ali niet zomaar voorbij gaan. Van binnen is het kerkje sober ingericht. 

Neemt niet weg dat mijn fotografe nog wel een paar mooie plaatjes kan schieten. Het is trouwens, zo nu en dan, schrikken. In een zijbeuk zijn ze aan het werk en met het verschuiven van bijvoorbeeld een ladder ontstaat er een oorverdovend lawaai, wat heerlijk luid door de kerk galmt.

Als Ali door de kerk struint, zit ik meestal linksachter op een bankje en geniet, normaal, van de rust. Toch ontdek ik een leuk hoekje, waar je zelf kan uitkiezen voor welke kerkelijke figuur je een kaarsje wil opsteken. De kaarsjes zijn hier uit een automaat te halen, uiteraard tegen betaling, maar je kan natuurlijk ook je eigen waxinelichtje meebrengen, das goedkoper (iets rechts van het midden). Je kunt ook lange kaarsen meebrengen, maar ja, die blijven niet staan, jammer.

Lloret de Mar 5

 Beste, aardige, vriendelijke hondenliefhebbers. Ik hoop dat U heel veel liefde, warmte en trouwheid ontvangt van uw viervoeter, maar toch wil ik U waarschuwen. Mocht U in de ochtend, tussen zevenen en achten, in de buurt van ons campertje komen, zorg dan dat U op ruime schootsafstand blijft. Want om in de vroege ochtend gewekt te worden door een, vlak bij de camper, blaffende hond, ben ik meer dan zat. Zeker in Spanje, waar je erop kan rekenen dat er op dat moment een kettingreactie van blaffende honden ontstaat.

Over dieren gesproken. De fauna hier is, en ik bedoel tussen de palmbomen en aanverwanten, uitgebreid. Iedere ochtend krijgen we bezoek van vinkjes, roodborstjes, kwikstaartjes en uiteraard diverse soorten musjes.

Deze hop meldt zich iedere middag, zo tegen lunchtijd, om te foerageren. Hij zit dan lekker veilig aan de andere kant van het hek, wat de afbakening van de camping naast ons bepaald.

Deze soort, de zogenaamde halsbandparkiet, hoor je in grote getale, als je het stadje inloopt, luidkeels kwetteren in de palmbomen. Ze blijven dan lastig te ontdekken, maar gisteren meldt zich zo maar een exemplaar in de boom tegenover ons.

In het geval van de halsbandparkieten gaat het om de soort die veel herrie maakt en zelfs agressief gedrag vertoont. Veel van hen worden in de natuur vrijgelaten en bezetten nu bomen in parken in heel Spanje. In het bijzonder langs de Middellandse Zee, maar ook in de grote steden zoals Madrid, Barcelona, Málaga en Sevilla. Ze komen tegenwoordig ook in grote Nederlandse steden voor.

Ook voor ons lijkt de tijd gekomen om lekker buiten te zitten. Let wel in de schaduw is het nog maar 11 graden, maar in het zonnetje is het al heerlijk toeven.

Om het af te maken vanmiddag maar even een lekkere rode Spaanse wijn scoren.