zondag 16 februari 2025

Benicassim 27

 Licht bewolkt, later zon 17 graden..

Ali gaat gistermiddag even kijken bij het Petanque spel op de camping.


Iedere middag, zo rond twee uur, verzamelt een deel van de camping bewoners zich op de Petanque baan. Voor Nederlanders staat dit beter bekend als Jeu de Boule. Vier banen staan er de spelers ter beschikking, dus is het zaak om op tijd te zijn. Wat kom je als 25e aan, ja, dan word je niet ingedeeld. De indeling is random, dus een eigen clubje vormen kun je vergeten. Iedere keer krijg je verschillende medespelers en dat vindt onze buurvrouw (midden blauwe jas)  wel leuk.


 Ali neemt ook nog even een kijkje bij de in aanbouw zijnde nieuwe ingang. Tegenover die ingang is een nieuw blok woningen gebouwd, want als je toch hier bezig bent, zullen ze gedacht hebben. Helaas  is er een probleem(pje) met de verkoop/verhuur. Want U raadt nooit wat ze zijn vergeten voor dit blok woningen.... 

Vergunningen....... vergunningen voor de wateraansluitingen als wel het aansluiten op het elektriciteit net. Dus staan de woningen nu dag en nacht onbewoond er zielig bij. Misschien nog wel meer zielig zit rechts naast de witte lantaarnpaal namelijk een bewaker en die zit daar dag en nacht, om baldadigheid te voorkomen.

Tradities, tradities, als je ouder wordt, komen er steeds meer. Dus op de zondag doen wij een rondje boulevard. Het moet gezegd, het is beduidend drukker dan vorige week. 

Nederlanders gaan er vaak voor door, dat ze regelmatig burgerlijk ongehoorzaam zijn, of op z'n minst regeltjes aan hun laars lappen.


Nu moet U maar even van mij aannemen, dat het verboden is zich met honden op het strand te begeven. Ik kan ook niet bewijzen dat de mensen op deze foto allemaal Nederlanders zijn. Dus ga ik er gemakshalve van uit dat dit Spanjaarden zijn. Die, met het grootste gemak, ons Nederlanders naar de spreekwoordelijk kroon steken voor wat betreft burgerlijke ongehoorzaamheid. Ik tel zo even 4 honden op die paar vierkante meter. 

De ingang van de camping, maar nu eens van de andere kant, waar ook het restaurant zit. Het blijft een mooie aankomst, maar ja, alles is aan verandering onderhevig. Volgend jaar dus een nieuwe ingang.

zaterdag 15 februari 2025

Benicassim 26

 Bewolkt, 14 graden, tja, 6 graden kouder dan gisteren.

Dit is een zogenaamde QSL kaart, bedoeld als bevestiging van een radio contact. In dit geval is het een "eyeball" (oog) contact, oftewel ik heb deze Belgische amateur in de lijve ontmoet. Dit heeft een sneeuwbal effect, want hij brengt Bill F8VOF op de hoogte dat ik er weer ben, die laatste  komt gistermiddag op bezoek. Vorig jaar ben ik bij hem op bezoek geweest en dat schept toch een band, nietwaar? Vanmorgen introduceert hij mij in een ronde op radio met een aantal Engelse en Australische amateurs. Ja, inderdaad, Australië, dat is een mooi eindje weg....  toch leuk en ze zitten er iedere dag, op dezelfde frequentie...

Terug naar gisteren:


Met dit minuscule schaartje knipt een geoefend teler, rond de 800 kg sinaasappel per dag, inderdaad 800 kg. Het is ongelooflijk. Want denk niet dat je zo maar even een clementine of sinaasappel uit de boom kan plukken. Dat is een speciale techniek. 

Maar tegenwoordig wil de consument, dat eraan die sinaasappel nog een paar blaadjes zitten, dus die moeten erbij geknipt worden (dan weet je zeker dat dit product niet uit Marokko komt.)

In Valencia rooien ze de sinaasappel bomen met een schudapparaat, waarom gebeurt dat hier niet? Wel, dit heeft te maken met de navel of het hart. Als die eruit is en dat gebeurt met het schudden, kun je het product minder lang bewaren.

In de Haciënda liggen enorme hoeveelheden clementines op de grond en de vraag is: "waarom ruimen jullie die niet op?" Het korte antwoord is dat dat economisch niet verantwoord is. Deze clementines leveren bij de sap fabriek zegge en schrijve  € 0.04 op en zeg zelf, daar kun je ze niet iemand voor op laten rapen.

Had ik het gisteren over het "enten" van verschillende soorten op één boom. Hier hebben ze een hele speciale soort geënt, namelijk "de Hand van Boeddha"

Terug naar de economie van de sinaasappelteelt. De laatste jaren hebben de telers hun zuur verdiende geld, steeds vaker, geïnvesteerd in de bloeiende keramiek handel.

Vast en zeker bent U wel eens de firma Porcelanosa tegen gekomen. 


Deze firma exporteert over de hele wereld en is vanuit de community van Villarreal ontstaan, dus vanuit de sinaasappel sector. Alles wat van keramiek is, tegels, baden, keukenbladen en dergelijke, het wordt allemaal geproduceerd en verscheept vanuit Castellon, vlakbij Villarreal. Het is dan ook niet vreemd dat, nu de keramiek de sinaasappel telers ondersteund, 80% van de mensen in deze omgeving werken dan ook voor deze grootste keramiek firma van de wereld.

Zo, ik denk dat het nu wel duidelijk is, waarom in zo'n klein stadje (ik meende de kleinste) zo'n grote voetbalclub kan bestaan.


Aan het einde van deze interessante en leerzame rondleiding, mogen we ons tegoed doen aan al deze lekkernijen, die uiteraard allemaal te koop zijn. Maar goedkoop is het allemaal niet, maar ja, wij toeristen hebben er veel voor over om deze cultuur in stand te houden.

Terug naar de bus en als de wiedeweerga weer op huis aan. Ware het niet dat we blijven steken op zo'n 20 meter voor de Mercadona. In de verte zijn blauwe zwaailichten te zien en het ziet ernaar uit, dat dit nog wel even gaat duren. Met als gevolg dat de gehele goegemeente hier uitstapt en de rest te voet aflegt.

De oorzaak van deze opstopping, hoe kan het ook anders, is een compleet peloton aan wielrenners die de ronde van ...... Het is niet te vinden....



vrijdag 14 februari 2025

Benicassim 26

 Zonnig 21 graden.... ja, echt.

Dit staat ons, vanmorgen, te wachten, maar eerst worden we overspoeld met informatie over de teelt van sinaasappels, zoals clemetine, citroenen, de zogenaamde navelsinasappels et cetera.

Met de bus naar Villarreal, ja inderdaad sportliefhebbers, van die voetbalclub uit die plaats. Het stadion waar ze hun thuiswedstrijden spelen heet Estadio de la Ceramica. Ik begrijp de verwarring, want we zouden het over de sinasappels hebben, toch? Maar er is een heel sterk verband tussen die twee.

Manuel Mata verwelkomt ons en we krijgen de geschiedenis van de sinasappel teelt te horen. Zijn grootvader heeft deze plantage gesticht, maar de pionier van de gebieden in deze buurt start hier in 1906 de eerste plantage. Hard werk, zonder machines, alles met de hand. De naam? Dhr. Madrigal en ja sportliefhebbers, zo heette vroeger het stadion van Villarreal. "El stadio el Madrigal".

Dan ontdek ik, terwijl we de boomgaard doorwandelen, een boom met twee verschillende teelten. Sinaasappels en citroenen. Later zullen we de uitleg krijgen.

Hier heeft Manuel een stekje in de handen, met een envelop, bekleed met plastic. Je kent het wel, bubbeltjes papier. 


Je snijdt de tak, van een bepaald type sinaasappel, tot een punt en steekt het tussen de stam en de schors, leg daarop een stapel zakdoeken, maak die heel nat en dek het af met de bubbeltjes envelop.


Hoop op 3 maanden mooi weer, zeg 25 graden en verwijder de envelop. Is het takje groen, hoera, hij heeft aangeslagen. Is het takje zwart, begin opnieuw. Dit stekken van verschillende soorten kan tot 4 keer in dezelfde boom, dus vier soorten aan één boom. Ze bestellen dus de boom met bittere sinaasappels, die zijn goedkoper en "turnen" het type om naar de gewenste soort. De tak rechts is na 3 jaar groeien het resultaat.

Porselanosa Castellon 

De Bio teelt van de huidige sinaasappel is economisch bijna niet meer haalbaar, door de import van sinaasappels uit bijvoorbeeld Marokko, Egypte, Zuid Afrika et cetera. Dit zijn nu de lage loon landen en daar valt heden ten dage niet meer tegen te concurreren. Maar met een héél groot verschil. Hier, in Castellon en omgeving, wordt nog Bio teelt toegepast, terwijl de geïmporteerde sinaasappels hier GROEN aankomen en een paar maanden, hier in Spanje, in koelcellen worden opgeslagen, om de oranje kleur te krijgen. Want, die krijgen de sinaasappels in de winter, leuk weetje. Maar bij geïmporteerde sinaasappels gebruiken ze daarvoor Ethyleen-gas om de rijping te versnellen en dus heerlijk ongezond. 

Deze boomgaard kan nog bestaan omdat hij de sinaasappels verkoopt aan ons, de toerist, op campings als de onze.

Morgen meer over de eigenlijk kurk waar de economie in Castellon en omgeving op drijft, Keramiek.



donderdag 13 februari 2025

Benicassim 25

 Zonnig, 15 graden....

Ik vraag me af wat dit voor blog moet worden, want naast mij zit een groep Duitsers gezellig te doen. Eén van de gasten is wel heel gezellig, want die zingt liederen en begeleidt zichzelf daarbij op een gitaar en een vloeikam. Tenminste ik weet niet hoe je dat noemt... een vloeitje tegen een kam aan, wat een specifiek geluid maakt. 

Vanmorgen, al om even over negenen, wandelen we over de markt. Het zonnetje schijnt volop, dus is het wel vol te houden.

Tenminste, als Ali niet alle kleding gaat nalopen en dingen gaat proberen. Maar in "hindsight" (achteraf gezien) valt het allemaal reuze mee. Dat hindsight is ook zo'n modern woord wat regelmatig terugkomt in de politiek.... Tja, achteraf kijk je een koe in de kont.

Oh, nu we het toch over een modernisme hebben en ik hoop niet dat ik jullie aansteek met een ergernis, of op z'n minst een vraag: "waar komt dat opeens vandaan?" De kreet "Ga Lekker Zitten." Als je het eenmaal hebt gehoord,  kom je er niet meer toe om het "niet" te horen. In alle Talkshows wordt het gebruikt, bijvoorbeeld door Eva, of ook bij DNA gezocht, waar maar gasten worden ontvangen met "ga lekker zitten." Misschien zijn we met z'n allen te Woke geworden om gewoonweg "ga zitten" te zeggen, want dat is natuurlijk te gebiedend. Nee, ga vooral "lekker" zitten. Nu maar hopen dat de gastheer of -vrouw de bezoeker niet een waardeloze zitplaats aanbiedt,  waar je met geen mogelijkheid "lekker" kan zitten.

Terug naar de markt. Ben ik nu de enige die de gedachte heeft om bijvoorbeeld bij deze stapel artisjokken, de onderste eruit te willen halen? Soms zie je ook sinaasappels of aardbeien zo netjes opgestapeld. Ware kunstwerken kom je tegen. 

Oke, een beetje chagrijn moet je wel hebben, maar dat heeft vandaag een reden. Ik ga douchen, niks aan de hand zul je zeggen (ja, de week was alweer voorbij.) Ik ga dan, op deze camping, naar een nieuw toiletgebouw, waar een zeer uitgebreide douche, toilet en wastafel tot mijn beschikking staan. Ik moet daar een eindje voor omlopen, maar dat heb ik ervoor over. Kom ik bij mijn favoriete gebouw, hangt daar potjandorie een rood-wit lint voor. Even overweeg ik om alsnog hier te gaan douchen, want ik hoor geen werkgeluiden. Toch besluit ik even verder te lopen! Mijn lot..... een achterlijk klein douche hokje, waar je je kont niet kan keren en na het douchen alles blank staat. Dan is er ook nog een minuscuul klein bankje, ook nat, waar ik mijn voeten kan drogen voor ik in mijn slippers stap.

Oh, ja, morgen gaat het naar de sinaasappelvelden, waar de sinaasappels groeien, die we hier op de camping altijd kopen. Het heeft wat voeten in de aarde gehad, want eerst was de bus vol meldt de receptie maar Ali regelt via de sinaasappelverkoper nog twee plaatsen. 

We gaan het beleven.


woensdag 12 februari 2025

Benicassim 24

Regen 14 graden. 


Vannacht word ik weer eens bezocht door een briljant idee. Ik weet het, andere mensen zouden dit een nachtmerrie gaan noemen, maar ik ben er dankbaar voor. Wat jullie hier zien is de onderkant van het aanrecht en wel de koppeling van de kraan daaraan. Maar wat was nu het idee?  De "Brainwave" was: "Hoe schakelt zo'n kraan nu de elektrische waterpomp aan en/of uit"? (Dat bruin/zwarte kabeltje, links van de watertoevoer!) Kijk, we hadden in Nederland al een nieuwe kraan gekocht, die ik dan één deze dagen wel "even" zou monteren. Maar dit is een gewone huis- tuin- en keukenkraan. Helaas natuurlijk zonder schakelaar voor het aan/uitzetten van de pomp. Ergo, met deze kraan gaat het hem niet worden.


Trouwens, bij het eventueel monteren van de nieuwe kraan, moet eerst de gootsteen wijken en dat is ook nog even uitzoeken, hoe één en ander gemonteerd zit.

Zo, weer een klus op de spreekwoordelijke lange baan geschoven!

Ali heeft trouwens met de bovenstaande foto's kans gezien de huidige weersomstandigheden weten vast te leggen. De bovenste geeft de dreigende regenwolken boven de bergen weer, terwijl de onderste foto de krampachtige poging van de zon weergeeft, die door het wolkendek probeert heen te breken. Wat 's middags gelukt is.


Ik ben gisteren helemaal vergeten iets te schrijven over ons laatste koffietentje genaamd "Ofelia." Bij deze naam moet ik onwillekeurig denken aan de film: "The Last Waltz" van de geweldige muziekband "The Band." Daar zingt Leon Helm dit prachtige lied geschreven door Robbie Robertson. Alleen schrijf je de titel als Ophelia, maar uitspreken doe je hetzelfde. Terug naar Ofelia. Dit is een zogenaamde "concept" winkel. Je drinkt er koffie of iets dergelijks, maar alles wat je in deze ruimte ziet, behalve de bezoekers, is te koop.


Daar vallen dit, met de hand gemaakt, espresso kopje als wel de posters op de wc onder. En ja, het kopje is een beetje "uit focus."





dinsdag 11 februari 2025

Benicassim 23

 Zonnig 14 graden,  in Castellon 22 graden.

Wauw, als ik vanmorgen de camera's thuis even check krijg ik dit beeld te zien. Dat is wel een hele overgang, van het zonnige Spanje naar een besneeuwd Groningen.

Wij gaan vandaag weer een wandeling maken in Castellon. Natuurlijk eerst even een half uurtje in de bus, waarbij we kans zien om, wederom, de verkeerde bus te nemen. Eén die niet langs de kust gaat maar een omweg maakt door het Spaanse land. Het is werkelijk onbegrijpelijk dat deze bussen het volhouden. De weg is ronduit slecht te noemen, om maar te zwijgen van de vele drempels in de weg, waar trouwens de chauffeurs wel rekening mee houden.

Ali ziet kans om, ondanks dat we in een "verkeerde" bus zitten, daar uit te stappen om in ons "eigen" koffietentje uit te komen. Ik vind het een wondertje en alles zonder dat er ergens een tramrails te bekennen is (grapje voor ingewijden.)

De twee dames die rondrennen om te bedienen en de boel weer afruimen, zijn nog steeds dezelfde. Bij het afrekenen van deze dame (rechts) gebeurt het volgende. Mevrouw grijpt een handvol kleingeld uit haar portemonnee en houdt die de bediening voor haar neus. Deze mag zelf de benodigde som uit haar hand plukken. Tja, gemak dient de mens.

Het geduld van de bediening is sowieso bijna oneindig. Want deze meneer komt aan de toog en heeft een dusdanig lang verhaal, dat het wel eens zijn levensverhaal zou kunnen zijn. Geduldig wordt alles aangehoord, terwijl het druk is in de zaak. Bewonderenswaardig.

Castellon is een prachtige stad, waar veel aandacht wordt besteed aan het schoonhouden van de stad. Eigenlijk zie je nergens overbodige troep liggen en dat geeft een fijn gevoel als je door het centrum wandelt.

Bij dit standbeeld moet ik altijd een beetje, van binnen, lachen. Want ik heb dit al eerder opgezocht en het heet "Estatua de Jaume 1" (standbeeld van Jaume 1.) Naar het Nederlands vertaalt heet meneer Jacobus 1. Dan is de Spaanse naam iets meer heldhaftig vind ik.

We wandelen nog even door de Mercat, de overdekte markt, als we deze rij tegenkomen. Die mensen daarachter staan ook in de rij. Of ze geven het hier gratis weg, of Spanjaarden staan graag in de rij, of het is heel goedkoop, of de kwaliteit is onevenredig groot.

De negotie van de kraam ernaast raakt mevrouw kennelijk aan de straatstenen niet kwijt. Ze kijkt dan ook mismoedig naar de rij die zich bij de buren ontwikkeld heeft.

We zitten al hoog en droog in de bus als het volgende gebeurt.

De chauffeur, nog net door het raam te zien, gaat nog een sigaretje roken, want hij heeft nog 7 minuten voor vertrek. Dan vormt zich een rij, buiten de bus, die geduldig staan te wachten, terwijl alle deuren wagenwijd open staan, tot de chauffeur ook weer plaats neemt.

Ik kan mij niet voorstellen dat dit in Nederland ook zo zou verlopen. Ik denk dat iedereen gewoon naar binnen was gegaan, chauffeur of geen chauffeur achter het stuur.

Ergo, Spanjaarden staan graag in de rij. 

Wat ik er ook even bij moet vertellen is, dat Spanjaarden in de omgang met elkaar zeer voorkomend zijn. Oudere mensen worden eigenlijk altijd voor gelaten en ook in de bus staat iemand snel op als er een oudere de bus inkomt. 

Terwijl wij, eerlijk gezegd, ze snel mogelijk de bus in zien te komen... zonder aanziens van medereizigers, jong of oud! 

Redactie: Herman helpt wel eerst een oude dame met haar karretje de bus in en onderweg een jonge dame met een kinderwagen.








maandag 10 februari 2025

Benicassim 22

 Bewolkt 12 graden, ja het houdt niet over. 

Voor de duidelijkheid, ik geef hier steeds de weersomstandigheden van de betreffende ochtend aan. Want vanmorgen was het bewolkt. Op dit moment, zo rond half vier, probeert de zon achter de wolken weg te komen en dat heeft direct gevolgen voor de temperatuur. Verder is er eigenlijk de hele dag een dreiging van regen geweest, alleen is er nog geen drup gevallen.

Hebben jullie de uitzending van Victor Mids, de illusionist, nog gekeken over zijn 10 jarig jubileum van de "Mindfuck" tv uitzendingen? 

Nu kan ik ook een truc. Ik knijp mijn neus dicht en probeer dan heel hard door diezelfde neus te blazen. Je wilt het geloven of niet, maar de menthol spuit dan uit mijn oren.

Tjonge, tjonge, wat heb ik vaak boven inhalatiecapsules gehangen, maar of het nu over is, nee, kan ik niet zeggen. Nog steeds heb ik barstende koppijn. De aanhouder wint. Morgen in Castellon maar even kijken of we nieuwe kunnen kopen, want ze zij bijna op.

Ja, dit is inderdaad een mysterieuze foto. De afgelopen dagen is "ons" toiletgebouw onder handen genomen door de schilders. De nu witte muren waren zwart geblakerd door de schimmel en dat kan nooit gezond zijn. Er zijn 4 toiletgebouwen en omdat ook de douches daarin zitten is er een hoog vochtgehalte. 

Iedere keer, als we langslopen, valt mij deze molenstenen op. Allereerst vraag ik me dan of, waar hier ooit een molen heeft gestaan en wat daar dan gemalen zou zijn. Maar ik kom er niet achter.

Waar we ook niet achter kunnen komen, is hoelang we nog van deze ingang gebruik kunnen maken. Want ze zijn al ver gevorderd met de nieuwe ingang, Ali  maakte er vorige week al een paar foto's van, maar de opening is onduidelijk. Er schijnt nog een vergunning verleend te moeten worden. Let wel, dit is het campingroddelcircuit. Het aller, allerlaatste bericht is, dat het in april in gebruik zal worden genomen. "Staat op Facebook" is het verhaal, maar ja, daar doen ze niet meer aan zogenaamde "Fact checking" dus daar kun je alles op zetten...... LOL (Laughing Out Loud.)