Terwijl ik gisteravond, vanuit het ziekenhuis, terug naar de camping wandel, maak ik de bovenste foto. Vanmorgen laat Ali mij een foto zien, die ze gisteravond vanuit het ziekenhuis heeft gemaakt.
Laten we deze twee foto's een naam geven, wat dachten jullie van "2 zielen 1 gedachte"
Nu is het uitzicht vanaf het balkon van de ziekenhuiskamer sowieso wel de moeite waard. Rechts beneden zijn voetbalvelden waar zeker tijdens het weekeinde druk gebruik van wordt gemaakt. Het nadeel is, als er gejuich is en ik naar het raam loop om de goal te zien, er geen herhaling plaatsvindt.
Het ziet er overigens allemaal keurig uit, met zelfs een schone tandenborstel zeep en een kam. Kennelijk stellen ze er prijs op dat de patiënten er goed uitzien, tijdens de verzorging.
Ali heeft gisteren ook een nieuw speeltje gekregen. Het is een blaasspel, waarbij je 3 balletjes "hoog" moet houden door te blazen of inhaleren. De verpleging komt bij het bed. Pakt het dingetje uit, drukt het in haar handen en legt in rap Spaans uit dat ze moet "inhalar". Nu is Ali van het type, of je legt het rustig uit, of ik probeer het zelf wel. Dus blijft ze het proberen met blazen. De zuster wordt ongeduldig "Señora" klinkt het streng "INHALAR". Ik vertaal het rustig en Ali gaat inhaleren! De zuster neem het apparaat en draait het om. Ali inhaleert weer heftig! Geen resultaat. Wat blijkt, nu moet ze blazen! Ik zou het wel grappig kunnen vinden, als ik ook al niet 3 keer bij de bali van de afdeling ben geweest om te zeggen dat ze geen vlees eet. Ze maken allemaal een aantekening, maar het helpt niks. Vanmorgen lag er weer een lap ham bij haar ontbijt!
We gaan nu een experiment doen! Ik zit in de camper, Ali in het ziekenhuis. Ik stuur haar deze blog, zij opent hem op haar telefoon en redigeert het een en ander. Daarna publiceert ze hem... ?!?! We gaan het zien.
Morgen worden de verdere testen gedaan.
