Een foto die veel herinneringen oproept. Maar ook dit haventje, in Greetsiel, heeft veel veranderingen doorstaan. Een kopje koffie of een biertje drinken, is er niet meer bij. Ook de de douches, die aan boord van een schip waren, zijn verdwenen. Jammer!?
woensdag 31 augustus 2022
Greetsiel 3
dinsdag 30 augustus 2022
Greetsiel 2
Normaal is Hoofd-fotografie diegene die de zonsondergangen wil vastleggen. Gisteravond ben ik "de klos", want ze heeft haar Orthopedische schoen al uit, zo klinkt het excuus. Maar het blijft een adembenemend mooie lucht.
Gelukkig? We zijn we niet de enige bezoekers en dit is dan ook de enige foto waar het niet krioelt van de toeristen. Je kunt trouwens, hier in de buurt, niet een winkeltje binnenstappen of je loopt tegen een foto van dit kleine vuurtorentje aan. De toren is van ijzer en is 11 meter hoog en dateert uit 1891. Hij werd in 1915 buiten gebruik gesteld. Hij is bekend van de reclame voor een regionaal biermerk en van een Tatort-aflevering. Sinds 2004 is de vuurtoren ook als trouw locatie in gebruik.
Er schiet mij nog een verhaal te binnen over de sluis. We lagen met de boot in de sluis en er vaart een oudere Duitse meneer de sluis in. Hij is alleen en maakt zijn trossen aan de kade vast. Op de kade staan twee bevallige dames, die hem vragen of ze mee mogen varen naar Greetsiel. De oudere man heeft daar wel oren naar om niet de tocht van een uur alleen te maken. Maar terwijl hij met de dames aan het "plauderen" is zakt het water in de sluis. Henk Timmermans, die toentertijd ons vergezelde met zijn boot, schreeuwt de oude man aan. Maar deze is te laat, zijn schip hangt al in de lucht. Hij kapt de beide trossen en met een luide knal ploft de boot weer in het zakkende sluiswater. Later als we hem vragen hoe het gaat, luidt zijn commentaar, "Ich habe glaube ich, etwas Theater gemacht". Deze Duitse heer kreeg van ons de naam Herr Heinzelman naar het lied van Connie Stuwart.
maandag 29 augustus 2022
Greetsiel 1
Een aantal mensen zullen dit plaatje onmiddellijk herkennen. Ja inderdaad, het is het uitzicht vanaf het stenen bruggetje van Greetsiel. Ik ben niet de enige die deze foto maakt en zal zeker niet de laatste zijn. Je moet bijna in de rij aansluiten om dit plaatje te maken. Vele keren zijn we hier al geweest, maar dan met ons eigen schip de Fisker. Met de camper waren we hier precies 5 jaar terug op 23 augustus 2017.
Met dit kleine stukje van de Blog ben ik inmiddels een kwartier bezig, want er is hier geen WiFi en de 5g op de telefoon is een grote farce. Alles duurt en duurt, b.v. voordat ik een foto heb geplaatst, maar we zetten door.
Klokslag 9 uur rijden we de CP van Ditzum af en Mink tankt nog even in Jemgum. Dat is schrikken want de diesel is hier duurder dan de benzine. 2 euro 19 cent voor 1 liter, ga er maar aanstaan. het € teken moest ik nog even opzoeken.
In Greetsiel aangekomen, gaat het eerst naar de Edeka, voor de inkopen, maar dat is niet het idee van de dames. Die wilden eerst door het dorp en dan de boodschappen doen. Maar ja, dat moet je wel even communiceren, nietwaar? Dus na de boodschappen eerst weer terug naar de camper, want als je het vlees van onze buren in de fietstas laat zitten is het goedje, als je terug komt bij de fiets, zelfstandig naar de camping gewandeld, zo warm is het inmiddels wel geworden.
Wat kan er natuurlijk absoluut niet ontbreken, bij een slenterende wandeling door Greetsiel? Heel goed geraden, een "Spaghetti eis". Want het spreekwoord luidt: "Man sollte weniger Wert auf sein Gewicht, und dafür meht Gewicht auf seine Werte Legen."
vrij vertaald.
"U zou wat minder op de waarde van Uw gewicht moeten letten, maar meer gewicht op Uw waarden dienen te leggen"
Voor de mensen die dit meer beelden willen hebben......
Tjonge, hoe kneuterig Greetsiel ook mag zijn, er heerst altijd een fijne sfeer als je zo door het dorpje slentert.
Je kunt uit winkels de meest oriëntaalse geluiden horen. Zo ook van de winkel van Simon, die zit luidkeels te bellen met Ghana. De Afrikaanse klanken klinken als muziek in mijn oren, dus vraag ik welke taal het is... Er komt een soort keelklank uit zijn mond, die ik probeer te herhalen, na 3 keer lukt het nog niet, maar het blijkt wel Ghanees te zijn, aldus Simon.
Op de parkeerplaats, voor de CP, ontdek ik deze monsterachtige camper uit Noorwegen. Zo kun je natuurlijk ook onderweg zijn.
Wij houden het maar bij ons fabrieks-campertje.
zondag 28 augustus 2022
Ditzum 4
zaterdag 27 augustus 2022
Ditzum 3
Kennelijk is mijn Blog verhaal van gister, over het Emssperrwerk, zo aanstekelijk geweest voor de posse, dat we vanmiddag op de fiets stappen en richting de kering fietsen. Maar we hebben de straffe wind in de rug, dus voordat we het weten zijn we het "Sperrwerk" alweer voorbij. Het is prachtig weer, dus absoluut geen straf om op de fiets te zitten.
Als we deze boerderij passeren, is het niet duidelijk of deze versieringen dienen om een verjaardag van de allersterkste te vieren of om een 80 jarig huwelijk, hoewel dat laatste wel heeeel lang is.vrijdag 26 augustus 2022
Ditzum 2
Illegaal verkregen plek, daar eindigde ik gisteren de blog mee. Het is namelijk ten strengste verboden om een plek te "reserveren" of bezet te houden. Maar ja wat doe je als je vrienden "pech" hebben, en nog even naar "Die Niederlande" terug moeten. Met zogenaamde Argusogen wordt de hele dag al naar die plek gekeken, zeker door mensen die nog een plekje zoeken. Het echte verhaal is, dat Jikke en Mink pas tegen de avond zullen komen als de camperplaats al vol is. Dan ben je geneigd ver te gaan in het oprekken van de camperrgels.