zondag 16 februari 2025

Benicassim 27

 Licht bewolkt, later zon 17 graden..

Ali gaat gistermiddag even kijken bij het Petanque spel op de camping.


Iedere middag, zo rond twee uur, verzamelt een deel van de camping bewoners zich op de Petanque baan. Voor Nederlanders staat dit beter bekend als Jeu de Boule. Vier banen staan er de spelers ter beschikking, dus is het zaak om op tijd te zijn. Wat kom je als 25e aan, ja, dan word je niet ingedeeld. De indeling is random, dus een eigen clubje vormen kun je vergeten. Iedere keer krijg je verschillende medespelers en dat vindt onze buurvrouw (midden blauwe jas)  wel leuk.


 Ali neemt ook nog even een kijkje bij de in aanbouw zijnde nieuwe ingang. Tegenover die ingang is een nieuw blok woningen gebouwd, want als je toch hier bezig bent, zullen ze gedacht hebben. Helaas  is er een probleem(pje) met de verkoop/verhuur. Want U raadt nooit wat ze zijn vergeten voor dit blok woningen.... 

Vergunningen....... vergunningen voor de wateraansluitingen als wel het aansluiten op het elektriciteit net. Dus staan de woningen nu dag en nacht onbewoond er zielig bij. Misschien nog wel meer zielig zit rechts naast de witte lantaarnpaal namelijk een bewaker en die zit daar dag en nacht, om baldadigheid te voorkomen.

Tradities, tradities, als je ouder wordt, komen er steeds meer. Dus op de zondag doen wij een rondje boulevard. Het moet gezegd, het is beduidend drukker dan vorige week. 

Nederlanders gaan er vaak voor door, dat ze regelmatig burgerlijk ongehoorzaam zijn, of op z'n minst regeltjes aan hun laars lappen.


Nu moet U maar even van mij aannemen, dat het verboden is zich met honden op het strand te begeven. Ik kan ook niet bewijzen dat de mensen op deze foto allemaal Nederlanders zijn. Dus ga ik er gemakshalve van uit dat dit Spanjaarden zijn. Die, met het grootste gemak, ons Nederlanders naar de spreekwoordelijk kroon steken voor wat betreft burgerlijke ongehoorzaamheid. Ik tel zo even 4 honden op die paar vierkante meter. 

De ingang van de camping, maar nu eens van de andere kant, waar ook het restaurant zit. Het blijft een mooie aankomst, maar ja, alles is aan verandering onderhevig. Volgend jaar dus een nieuwe ingang.

zaterdag 15 februari 2025

Benicassim 26

 Bewolkt, 14 graden, tja, 6 graden kouder dan gisteren.

Dit is een zogenaamde QSL kaart, bedoeld als bevestiging van een radio contact. In dit geval is het een "eyeball" (oog) contact, oftewel ik heb deze Belgische amateur in de lijve ontmoet. Dit heeft een sneeuwbal effect, want hij brengt Bill F8VOF op de hoogte dat ik er weer ben, die laatste  komt gistermiddag op bezoek. Vorig jaar ben ik bij hem op bezoek geweest en dat schept toch een band, nietwaar? Vanmorgen introduceert hij mij in een ronde op radio met een aantal Engelse en Australische amateurs. Ja, inderdaad, Australië, dat is een mooi eindje weg....  toch leuk en ze zitten er iedere dag, op dezelfde frequentie...

Terug naar gisteren:


Met dit minuscule schaartje knipt een geoefend teler, rond de 800 kg sinaasappel per dag, inderdaad 800 kg. Het is ongelooflijk. Want denk niet dat je zo maar even een clementine of sinaasappel uit de boom kan plukken. Dat is een speciale techniek. 

Maar tegenwoordig wil de consument, dat eraan die sinaasappel nog een paar blaadjes zitten, dus die moeten erbij geknipt worden (dan weet je zeker dat dit product niet uit Marokko komt.)

In Valencia rooien ze de sinaasappel bomen met een schudapparaat, waarom gebeurt dat hier niet? Wel, dit heeft te maken met de navel of het hart. Als die eruit is en dat gebeurt met het schudden, kun je het product minder lang bewaren.

In de Haciënda liggen enorme hoeveelheden clementines op de grond en de vraag is: "waarom ruimen jullie die niet op?" Het korte antwoord is dat dat economisch niet verantwoord is. Deze clementines leveren bij de sap fabriek zegge en schrijve  € 0.04 op en zeg zelf, daar kun je ze niet iemand voor op laten rapen.

Had ik het gisteren over het "enten" van verschillende soorten op één boom. Hier hebben ze een hele speciale soort geënt, namelijk "de Hand van Boeddha"

Terug naar de economie van de sinaasappelteelt. De laatste jaren hebben de telers hun zuur verdiende geld, steeds vaker, geïnvesteerd in de bloeiende keramiek handel.

Vast en zeker bent U wel eens de firma Porcelanosa tegen gekomen. 


Deze firma exporteert over de hele wereld en is vanuit de community van Villarreal ontstaan, dus vanuit de sinaasappel sector. Alles wat van keramiek is, tegels, baden, keukenbladen en dergelijke, het wordt allemaal geproduceerd en verscheept vanuit Castellon, vlakbij Villarreal. Het is dan ook niet vreemd dat, nu de keramiek de sinaasappel telers ondersteund, 80% van de mensen in deze omgeving werken dan ook voor deze grootste keramiek firma van de wereld.

Zo, ik denk dat het nu wel duidelijk is, waarom in zo'n klein stadje (ik meende de kleinste) zo'n grote voetbalclub kan bestaan.


Aan het einde van deze interessante en leerzame rondleiding, mogen we ons tegoed doen aan al deze lekkernijen, die uiteraard allemaal te koop zijn. Maar goedkoop is het allemaal niet, maar ja, wij toeristen hebben er veel voor over om deze cultuur in stand te houden.

Terug naar de bus en als de wiedeweerga weer op huis aan. Ware het niet dat we blijven steken op zo'n 20 meter voor de Mercadona. In de verte zijn blauwe zwaailichten te zien en het ziet ernaar uit, dat dit nog wel even gaat duren. Met als gevolg dat de gehele goegemeente hier uitstapt en de rest te voet aflegt.

De oorzaak van deze opstopping, hoe kan het ook anders, is een compleet peloton aan wielrenners die de ronde van ...... Het is niet te vinden....



vrijdag 14 februari 2025

Benicassim 26

 Zonnig 21 graden.... ja, echt.

Dit staat ons, vanmorgen, te wachten, maar eerst worden we overspoeld met informatie over de teelt van sinaasappels, zoals clemetine, citroenen, de zogenaamde navelsinasappels et cetera.

Met de bus naar Villarreal, ja inderdaad sportliefhebbers, van die voetbalclub uit die plaats. Het stadion waar ze hun thuiswedstrijden spelen heet Estadio de la Ceramica. Ik begrijp de verwarring, want we zouden het over de sinasappels hebben, toch? Maar er is een heel sterk verband tussen die twee.

Manuel Mata verwelkomt ons en we krijgen de geschiedenis van de sinasappel teelt te horen. Zijn grootvader heeft deze plantage gesticht, maar de pionier van de gebieden in deze buurt start hier in 1906 de eerste plantage. Hard werk, zonder machines, alles met de hand. De naam? Dhr. Madrigal en ja sportliefhebbers, zo heette vroeger het stadion van Villarreal. "El stadio el Madrigal".

Dan ontdek ik, terwijl we de boomgaard doorwandelen, een boom met twee verschillende teelten. Sinaasappels en citroenen. Later zullen we de uitleg krijgen.

Hier heeft Manuel een stekje in de handen, met een envelop, bekleed met plastic. Je kent het wel, bubbeltjes papier. 


Je snijdt de tak, van een bepaald type sinaasappel, tot een punt en steekt het tussen de stam en de schors, leg daarop een stapel zakdoeken, maak die heel nat en dek het af met de bubbeltjes envelop.


Hoop op 3 maanden mooi weer, zeg 25 graden en verwijder de envelop. Is het takje groen, hoera, hij heeft aangeslagen. Is het takje zwart, begin opnieuw. Dit stekken van verschillende soorten kan tot 4 keer in dezelfde boom, dus vier soorten aan één boom. Ze bestellen dus de boom met bittere sinaasappels, die zijn goedkoper en "turnen" het type om naar de gewenste soort. De tak rechts is na 3 jaar groeien het resultaat.

Porselanosa Castellon 

De Bio teelt van de huidige sinaasappel is economisch bijna niet meer haalbaar, door de import van sinaasappels uit bijvoorbeeld Marokko, Egypte, Zuid Afrika et cetera. Dit zijn nu de lage loon landen en daar valt heden ten dage niet meer tegen te concurreren. Maar met een héél groot verschil. Hier, in Castellon en omgeving, wordt nog Bio teelt toegepast, terwijl de geïmporteerde sinaasappels hier GROEN aankomen en een paar maanden, hier in Spanje, in koelcellen worden opgeslagen, om de oranje kleur te krijgen. Want, die krijgen de sinaasappels in de winter, leuk weetje. Maar bij geïmporteerde sinaasappels gebruiken ze daarvoor Ethyleen-gas om de rijping te versnellen en dus heerlijk ongezond. 

Deze boomgaard kan nog bestaan omdat hij de sinaasappels verkoopt aan ons, de toerist, op campings als de onze.

Morgen meer over de eigenlijk kurk waar de economie in Castellon en omgeving op drijft, Keramiek.



donderdag 13 februari 2025

Benicassim 25

 Zonnig, 15 graden....

Ik vraag me af wat dit voor blog moet worden, want naast mij zit een groep Duitsers gezellig te doen. Eén van de gasten is wel heel gezellig, want die zingt liederen en begeleidt zichzelf daarbij op een gitaar en een vloeikam. Tenminste ik weet niet hoe je dat noemt... een vloeitje tegen een kam aan, wat een specifiek geluid maakt. 

Vanmorgen, al om even over negenen, wandelen we over de markt. Het zonnetje schijnt volop, dus is het wel vol te houden.

Tenminste, als Ali niet alle kleding gaat nalopen en dingen gaat proberen. Maar in "hindsight" (achteraf gezien) valt het allemaal reuze mee. Dat hindsight is ook zo'n modern woord wat regelmatig terugkomt in de politiek.... Tja, achteraf kijk je een koe in de kont.

Oh, nu we het toch over een modernisme hebben en ik hoop niet dat ik jullie aansteek met een ergernis, of op z'n minst een vraag: "waar komt dat opeens vandaan?" De kreet "Ga Lekker Zitten." Als je het eenmaal hebt gehoord,  kom je er niet meer toe om het "niet" te horen. In alle Talkshows wordt het gebruikt, bijvoorbeeld door Eva, of ook bij DNA gezocht, waar maar gasten worden ontvangen met "ga lekker zitten." Misschien zijn we met z'n allen te Woke geworden om gewoonweg "ga zitten" te zeggen, want dat is natuurlijk te gebiedend. Nee, ga vooral "lekker" zitten. Nu maar hopen dat de gastheer of -vrouw de bezoeker niet een waardeloze zitplaats aanbiedt,  waar je met geen mogelijkheid "lekker" kan zitten.

Terug naar de markt. Ben ik nu de enige die de gedachte heeft om bijvoorbeeld bij deze stapel artisjokken, de onderste eruit te willen halen? Soms zie je ook sinaasappels of aardbeien zo netjes opgestapeld. Ware kunstwerken kom je tegen. 

Oke, een beetje chagrijn moet je wel hebben, maar dat heeft vandaag een reden. Ik ga douchen, niks aan de hand zul je zeggen (ja, de week was alweer voorbij.) Ik ga dan, op deze camping, naar een nieuw toiletgebouw, waar een zeer uitgebreide douche, toilet en wastafel tot mijn beschikking staan. Ik moet daar een eindje voor omlopen, maar dat heb ik ervoor over. Kom ik bij mijn favoriete gebouw, hangt daar potjandorie een rood-wit lint voor. Even overweeg ik om alsnog hier te gaan douchen, want ik hoor geen werkgeluiden. Toch besluit ik even verder te lopen! Mijn lot..... een achterlijk klein douche hokje, waar je je kont niet kan keren en na het douchen alles blank staat. Dan is er ook nog een minuscuul klein bankje, ook nat, waar ik mijn voeten kan drogen voor ik in mijn slippers stap.

Oh, ja, morgen gaat het naar de sinaasappelvelden, waar de sinaasappels groeien, die we hier op de camping altijd kopen. Het heeft wat voeten in de aarde gehad, want eerst was de bus vol meldt de receptie maar Ali regelt via de sinaasappelverkoper nog twee plaatsen. 

We gaan het beleven.


woensdag 12 februari 2025

Benicassim 24

Regen 14 graden. 


Vannacht word ik weer eens bezocht door een briljant idee. Ik weet het, andere mensen zouden dit een nachtmerrie gaan noemen, maar ik ben er dankbaar voor. Wat jullie hier zien is de onderkant van het aanrecht en wel de koppeling van de kraan daaraan. Maar wat was nu het idee?  De "Brainwave" was: "Hoe schakelt zo'n kraan nu de elektrische waterpomp aan en/of uit"? (Dat bruin/zwarte kabeltje, links van de watertoevoer!) Kijk, we hadden in Nederland al een nieuwe kraan gekocht, die ik dan één deze dagen wel "even" zou monteren. Maar dit is een gewone huis- tuin- en keukenkraan. Helaas natuurlijk zonder schakelaar voor het aan/uitzetten van de pomp. Ergo, met deze kraan gaat het hem niet worden.


Trouwens, bij het eventueel monteren van de nieuwe kraan, moet eerst de gootsteen wijken en dat is ook nog even uitzoeken, hoe één en ander gemonteerd zit.

Zo, weer een klus op de spreekwoordelijke lange baan geschoven!

Ali heeft trouwens met de bovenstaande foto's kans gezien de huidige weersomstandigheden weten vast te leggen. De bovenste geeft de dreigende regenwolken boven de bergen weer, terwijl de onderste foto de krampachtige poging van de zon weergeeft, die door het wolkendek probeert heen te breken. Wat 's middags gelukt is.


Ik ben gisteren helemaal vergeten iets te schrijven over ons laatste koffietentje genaamd "Ofelia." Bij deze naam moet ik onwillekeurig denken aan de film: "The Last Waltz" van de geweldige muziekband "The Band." Daar zingt Leon Helm dit prachtige lied geschreven door Robbie Robertson. Alleen schrijf je de titel als Ophelia, maar uitspreken doe je hetzelfde. Terug naar Ofelia. Dit is een zogenaamde "concept" winkel. Je drinkt er koffie of iets dergelijks, maar alles wat je in deze ruimte ziet, behalve de bezoekers, is te koop.


Daar vallen dit, met de hand gemaakt, espresso kopje als wel de posters op de wc onder. En ja, het kopje is een beetje "uit focus."





dinsdag 11 februari 2025

Benicassim 23

 Zonnig 14 graden,  in Castellon 22 graden.

Wauw, als ik vanmorgen de camera's thuis even check krijg ik dit beeld te zien. Dat is wel een hele overgang, van het zonnige Spanje naar een besneeuwd Groningen.

Wij gaan vandaag weer een wandeling maken in Castellon. Natuurlijk eerst even een half uurtje in de bus, waarbij we kans zien om, wederom, de verkeerde bus te nemen. Eén die niet langs de kust gaat maar een omweg maakt door het Spaanse land. Het is werkelijk onbegrijpelijk dat deze bussen het volhouden. De weg is ronduit slecht te noemen, om maar te zwijgen van de vele drempels in de weg, waar trouwens de chauffeurs wel rekening mee houden.

Ali ziet kans om, ondanks dat we in een "verkeerde" bus zitten, daar uit te stappen om in ons "eigen" koffietentje uit te komen. Ik vind het een wondertje en alles zonder dat er ergens een tramrails te bekennen is (grapje voor ingewijden.)

De twee dames die rondrennen om te bedienen en de boel weer afruimen, zijn nog steeds dezelfde. Bij het afrekenen van deze dame (rechts) gebeurt het volgende. Mevrouw grijpt een handvol kleingeld uit haar portemonnee en houdt die de bediening voor haar neus. Deze mag zelf de benodigde som uit haar hand plukken. Tja, gemak dient de mens.

Het geduld van de bediening is sowieso bijna oneindig. Want deze meneer komt aan de toog en heeft een dusdanig lang verhaal, dat het wel eens zijn levensverhaal zou kunnen zijn. Geduldig wordt alles aangehoord, terwijl het druk is in de zaak. Bewonderenswaardig.

Castellon is een prachtige stad, waar veel aandacht wordt besteed aan het schoonhouden van de stad. Eigenlijk zie je nergens overbodige troep liggen en dat geeft een fijn gevoel als je door het centrum wandelt.

Bij dit standbeeld moet ik altijd een beetje, van binnen, lachen. Want ik heb dit al eerder opgezocht en het heet "Estatua de Jaume 1" (standbeeld van Jaume 1.) Naar het Nederlands vertaalt heet meneer Jacobus 1. Dan is de Spaanse naam iets meer heldhaftig vind ik.

We wandelen nog even door de Mercat, de overdekte markt, als we deze rij tegenkomen. Die mensen daarachter staan ook in de rij. Of ze geven het hier gratis weg, of Spanjaarden staan graag in de rij, of het is heel goedkoop, of de kwaliteit is onevenredig groot.

De negotie van de kraam ernaast raakt mevrouw kennelijk aan de straatstenen niet kwijt. Ze kijkt dan ook mismoedig naar de rij die zich bij de buren ontwikkeld heeft.

We zitten al hoog en droog in de bus als het volgende gebeurt.

De chauffeur, nog net door het raam te zien, gaat nog een sigaretje roken, want hij heeft nog 7 minuten voor vertrek. Dan vormt zich een rij, buiten de bus, die geduldig staan te wachten, terwijl alle deuren wagenwijd open staan, tot de chauffeur ook weer plaats neemt.

Ik kan mij niet voorstellen dat dit in Nederland ook zo zou verlopen. Ik denk dat iedereen gewoon naar binnen was gegaan, chauffeur of geen chauffeur achter het stuur.

Ergo, Spanjaarden staan graag in de rij. 

Wat ik er ook even bij moet vertellen is, dat Spanjaarden in de omgang met elkaar zeer voorkomend zijn. Oudere mensen worden eigenlijk altijd voor gelaten en ook in de bus staat iemand snel op als er een oudere de bus inkomt. 

Terwijl wij, eerlijk gezegd, ze snel mogelijk de bus in zien te komen... zonder aanziens van medereizigers, jong of oud! 

Redactie: Herman helpt wel eerst een oude dame met haar karretje de bus in en onderweg een jonge dame met een kinderwagen.








maandag 10 februari 2025

Benicassim 22

 Bewolkt 12 graden, ja het houdt niet over. 

Voor de duidelijkheid, ik geef hier steeds de weersomstandigheden van de betreffende ochtend aan. Want vanmorgen was het bewolkt. Op dit moment, zo rond half vier, probeert de zon achter de wolken weg te komen en dat heeft direct gevolgen voor de temperatuur. Verder is er eigenlijk de hele dag een dreiging van regen geweest, alleen is er nog geen drup gevallen.

Hebben jullie de uitzending van Victor Mids, de illusionist, nog gekeken over zijn 10 jarig jubileum van de "Mindfuck" tv uitzendingen? 

Nu kan ik ook een truc. Ik knijp mijn neus dicht en probeer dan heel hard door diezelfde neus te blazen. Je wilt het geloven of niet, maar de menthol spuit dan uit mijn oren.

Tjonge, tjonge, wat heb ik vaak boven inhalatiecapsules gehangen, maar of het nu over is, nee, kan ik niet zeggen. Nog steeds heb ik barstende koppijn. De aanhouder wint. Morgen in Castellon maar even kijken of we nieuwe kunnen kopen, want ze zij bijna op.

Ja, dit is inderdaad een mysterieuze foto. De afgelopen dagen is "ons" toiletgebouw onder handen genomen door de schilders. De nu witte muren waren zwart geblakerd door de schimmel en dat kan nooit gezond zijn. Er zijn 4 toiletgebouwen en omdat ook de douches daarin zitten is er een hoog vochtgehalte. 

Iedere keer, als we langslopen, valt mij deze molenstenen op. Allereerst vraag ik me dan of, waar hier ooit een molen heeft gestaan en wat daar dan gemalen zou zijn. Maar ik kom er niet achter.

Waar we ook niet achter kunnen komen, is hoelang we nog van deze ingang gebruik kunnen maken. Want ze zijn al ver gevorderd met de nieuwe ingang, Ali  maakte er vorige week al een paar foto's van, maar de opening is onduidelijk. Er schijnt nog een vergunning verleend te moeten worden. Let wel, dit is het campingroddelcircuit. Het aller, allerlaatste bericht is, dat het in april in gebruik zal worden genomen. "Staat op Facebook" is het verhaal, maar ja, daar doen ze niet meer aan zogenaamde "Fact checking" dus daar kun je alles op zetten...... LOL (Laughing Out Loud.)

zondag 9 februari 2025

Benicassim 21

Zonnig 14 graden vanmorgen en een beetje wind.

Ik ben de nacht goed doorgekomen, dankzij twee paracetamol. Maar in de loop van de ochtend komt de barstende koppijn weer opzetten. Dus na de koffie maar weer een stoombad, wat overigens ook aardig pijnlijk kan zijn. Ik laat de temperatuur in de camper oplopen tot 28 graden, dus als Ali binnen komt slaat die bijna stijl achterover van de hitte.

Toch besluit ik om toch maar een wandeling naar de Boulevard te maken, want ja, dat is eigenlijk wel, voor de zondag, een soort traditie geworden. Kennelijk zijn we laat, want er is maar weinig belangstelling. Ik zijg, als een bejaarde, op het eerste het beste bankje neer en geniet van de warmte van de zon. "Kennelijk is er een belangrijke voetbalwedstrijd op de Spaanse televisie" grap ik, duidend op Fortuna-Ajax, zo dadelijk om half drie.


De zee is onstuimig en komt met donderend geweld het strand oprollen. De mensen op de stenen bankjes maakt dat niet uit. Mevrouw, al aardig op leeftijd, is bijna constant bezig selfies te nemen, wat ik wel weer grappig vind.

Ali begrijpt de hint, dus na een half uurtje, wandelen we weer terug, om nog net op tijd terug te zijn voor de wedstrijd, waar ik wel zin in heb.

Het is lang geleden dat is zo'n "vervelende" voetbalwedstrijd heb gezien. Het begint al bij het veld, waar ze een paar dagen geleden de wilde zwijnen uit de dierentuin van Sittard op hebben laten rondwoelen. Voor de wedstrijd hebben ze, door het plaatselijke tuincentrum, er een laagje zoden van 5 centimeter dun op laten leggen. Iedere poging om aan te zetten voor een sprint verzandt in het opkrullen van de zoden, met als gevolg de zoveelste valpartij. Dit doet zich ook voor als je, voor een schijnbeweging, plotseling je loop van richting verandert. Kortom, hier kan niet gevoetbald worden, punt.

Op den duur straalt ook de lamlendigheid van de Ajax spelers af, zo van, laten we maar stoppen. Dan de eerste goal. Een valpartij in het doelgebied van Fortuna, waarbij een aanvaller van Ajax ten val komt. De ellende begint. Wel of niet een strafschop......... eindelijk, ja toch, maar voor een hands geval. De strafschop wordt gemis, maar wordt de zogenaamde rebound erin getikt. De ellende start opnieuw, wel of niet buitenspel en later, wel op niet te vroeg ingelopen..... Mijn hemel wat een gezeur.... Door dit gedoe wordt de speeltijd met maar liefst 8 minuten verlengd. Ajax wint tenslotte met 0-2.


zaterdag 8 februari 2025

Benicassim 20

Zonnig 15 graden, in de zon warm, maar het briesje is gevaarlijk...

Nog steeds een beetje aan het klungelen met de mucus, oftewel slijm en platter gezegd, snot. Het heeft zich verzameld in mijn rechter voorhoofd holte en dat is een vervelende plek.


Dus is dit mijn lot, de afgelopen dagen. Nu kun je niet de hele dag boven zo'n teiltje blijven hangen, dan helpt de neusspray natuurlijk ook mee. 


Zeker in de avond en de nacht, want slapen met een verstopte neus is een crime. Dan geeft dit, voor even, verlichting.
 Ja, wat doe je dan de hele dag? Vooral binnen zitten, want die verraderlijke bries is koud en als je dan een tijdje in de zon hebt gezeten, je voorhoofd heerlijk warm is, komt dat koude briesje de lol verpesten...

Dus zit ik vooral binnen en vermaak me met YouTube Netflix en NLZiet. Ook was er een herhaling van de de documentaire "Het Mondkapjes Goud." U weet wel die drie mannen die voor miljoenen aan mondkapjes hebben ingevoerd, vanuit China.

Ik vind het een aanrader, want het werpt wel een heel ander licht op de "vermeende" zwendel. Er zijn nog 2 afleveringen te zien, maar ik durf nu al te concluderen dat deze hele deal is ingegeven door, let op, de Politiek, die geen gezichtsverlies wou lijden. De toenmalige minister van WvS heeft, op z'n zachts gezegd, een heel kwalijke rol gespeeld. 

Kijk, ik ga dit hier nu allemaal niet uitleggen, want dat voert te ver. Wat ik wel kan zeggen is dat: "Ja, ze zijn veroordeeld tot het terug betalen van de winst." Waarbij het lijkt, in ieder geval oppervlakkig gezien, dat de 3 schuldig zijn geweest aan.... (geef er maar een naam aan).

Ik heb mij inmiddels gedoucht, wat weer een beetje opluchting heeft gegeven. Zeker ook omdat Ali vanmorgen het hele beddengoed en kleding in de was heeft gedaan. Dus alles is weer, relatief, schoon.

Nu mijn voorhoofd nog.

vrijdag 7 februari 2025

Benicassim 19

Zonnig, zo nu en dan... In de camper is het bloedheet. 

Waarom? Nou, ik zit een beetje in de lappenmand. Het kondigde zich al aan toen we een paar dagen geleden naar Oropesa zijn gefietst. Ik had beter een hoofdband om kunnen doen dan de helm. Het was net ietsje te fris en dat merk ik onmiddellijk. Jaren geleden, echt jaren geleden, heb ik ooit een heftige voorhoofdsholte ontsteking gehad en dat blijkt nu een zwakke plek te zijn. Dus hang ik nu regelmatig boven een stoombad te kreunen. Maar goed.... genoeg daarover.

Anne en Henk, allebeide van harte gefeliciteerd met jullie verjaardag en een mooie dag gewenst.

Henk maakt mijn dag weer een beetje goed met de volgende afbeelding van "Statue of Liberty." Ik ga er maar vanuit dat iedereen wel weet wat dat is en waar het staat.

Het adagium luidt "Eén beeld zegt meer dan duizend woorden."

Bovenstaande kolom geven de goede ontvangst mogelijkheden voor februari weer. Dus vandaag en het weekeinde moet ik erbij zijn. Nou, niks van dit alles, het blijft de hele ochtend angstvallig stil. Het enige wat mijn deel is is donkergrijze ruis. It's all in the radio game, zullen we maar zeggen.


Ik ontdek gisteren een paar mysterieuze doosjes, nabij de camping ingang, tussen de bosjes. Er zijn kabeltjes uitgerold en het wachten is op het aansluiten op de camping. Het is namelijk Glasvezel en daar gaat het internet een stuk sneller van worden. Nu doen we het met een 5g via Vodafone Spanje en dat gaat ook crescendo. Alleen het modem gaat redelijk snel leeg.... dus moet het apparaat weer aan de lader. Maar Netflix, YouTube en NLZIET doen het er geweldig op.

Ali gaat iedere dag iets vroeger zwemmen als de Aqua bewegers er niet zijn. Ik heb het idee dat dat de eerste beste keer nog vroeger wordt, want de werkmensen hebben om 9.15 hun pauze heeft Marleen uit Haarlem haar meegedeeld. 


Het is weer 15.00 uur en dat betekent 2 vers uitgeperste sinaasappels, om de noodzakelijke vitaminen binnen te krijgen. In vers sinaasappelsap zit een bron van voedingsstoffen, maar bevat wel veel fruitsuiker, dus 1 glas per dag. Wel vreemd is dat sinaasappelen niet voorkomen in de schijf van vijf.


donderdag 6 februari 2025

Benicassim 18

Zon, 15 graden.....

Zo, na precies 6 weken heb ik mijn tijdelijke zendlicentie voor Spanje binnen. EA/PD0FEW zijn de roepletters die ik hier in Spanje mag gebruiken. Het had nogal wat voeten in de aarde, zo men dat zo mooi kan zeggen. Ik kreeg een E-mail binnen, waarbij ik een digitale handtekening moest zetten, voor zover ik de Spaanse- en ambtelijke taal begreep. Daarvoor moest ik weer een programma downloaden. Ik doe alles op de telefoon, maar dit moest op de laptop, want het was een Windows programma. De download zou 25 minuten gaan duren voor 100 Mb, wat normaal in 90 seconden gaat. Dus stuurde ik de hele prut maar door naar mijn hulp in bange Spaanse dagen Sam. Die stuurde mij de complete licentie... kennelijk heeft hij voor mij getekend. Zonder zijn hulp was deze exercitie nooit, maar dan ook nooit gelukt. Een luide "Shout out" naar Sam EA3CIW.

Wij wandelen vanmorgen naar de markt en hoewel ik hier een foto van de groente en fruit heb gemaakt, is het doel een vest zonder mouwen, maar dan wel eentje met veel zakken die een rits hebben. Want als we onderweg zijn, zowel op de fiets als lopend, heb ik nogal wat spullen bij me, die essentieel zijn. Sleutels van de fiets en camper, mijn pasjes zoals betaalkaart en Credit Card. Die laatsten wil ik graag achter een rits, want je weet maar nooit.

Ik heb er nog één thuis liggen, of hangen, maar die is helaas niet in de camper terecht gekomen. Te zijner tijd zal ik wel een foto van de nieuwe plaatsen.


"Onze" gitarist zien we ook weer. We hadden hem al gemist op zijn reguliere plek, bij de Lidl, maar gelukkig, hij is er weer, of nog?


Deze foto is van vorig jaar 25 januari. Ook op de markt.

Jaren geleden, dat was toen voor de Lidl, vroeg ik hem of hij "Concerto de Aranjuez" kon spelen. Toen zag hij kans mij tot tranen te ontroeren. Ook vandaag moet ik mezelf dwingen door te lopen, weliswaar na lange tijd, want Ali is al een tijd uit zicht.


Hier een foto van de achterkant van de kerk. Grappig om te zien, hoe zo'n cameraatje van een telefoon het beeld vervormt. 

Oh ja, we komen hier langs, omdat Ali ons, via een ondoorgrondelijke route, naar de opticien winkel voert. Haar bril is wat verbogen en ik erger me er weken aan, als ze die bril zo scheef op haar hoofd heeft. Maar de mevrouw in de winkel vindt het te gevaarlijk om het pootje van de bril terug te buigen, met de kans dat het pootje afbreekt. Als ik haar vraag om het pootje te verhitten en het dan te verbuigen, wijst ze dat vriendelijk, doch resoluut af. Ze zal wel denken, direct een dure reparatie en dan zeggen dat het "haar" schuld is.

Ik laat Ali haar hoofd wel een beetje schuin houden, als ze mij aankijkt.