Het is maar goed dat wij een ruim bemeten 'Lappenmand" hebben, zodat er vannacht voor mij ook nog plaats is. Midden in de nacht word ik wakker en moet als de wiedeweerga op een toilet zien te komen. Mijn lichaam geeft aan dat een bepaalde substantie onmiddellijk mijn lichaam dient te verlaten. Terwijl ik weer op bed lig en naar mijn onderbuik gevoel lig te luisteren overvalt mij een beeld van fascinatie. Het is toch fantastisch dat je lichaam, terwijl het in een onderbewuste staat van slaap is, je hersenen een seintje geven van, "wakker worden er is iets aan de hand!" Kennelijk kan het onderbewuste onderscheid maken tussen winderigheid en de noodzakelijkheid van het verlaten van het lichaam van een ietwat "vastere" stof. Verschillende keren dien ik het toilet, pal naast me, op te zoeken. In iedere tussenpoos, op bed wachtend op de volgende golf, gaan mijn gedachten naar nog meer fascinerende zaken in ons hedendaagse leven.
Het is toch bijna niet voor te stellen dat ik, nachts om 5.10 u., met een klein plat en rechthoekig apparaatje, een bericht kan lezen van mijn broer, die Hoofd-zere knie een hart onder de riem steekt door haar beterschap te wensen en haar rust voorschrijft, als het beste medicijn.
Het is toch bijna niet voor te stellen dat ik, nachts om 5.10 u., met een klein plat en rechthoekig apparaatje, een bericht kan lezen van mijn broer, die Hoofd-zere knie een hart onder de riem steekt door haar beterschap te wensen en haar rust voorschrijft, als het beste medicijn.
Of wat te denken van het in de lucht steken van een forse Paella pan, op het dak van de camper, waarmee ik live meemaak dat Kjeld Nuis in Salt Lake City zowel een wereldrecord op de 1000 meter als op de 1500 meter schaatsen rijd. Dat terwijl ik met de camper op het strand sta van Deveses, in Spanje.
We nemen het allemaal maar voor lief, maar het blijft fascinerend.
Vandaag leer ik iets, wat ik eigenlijk al lang wist, maar wat ik ook maar ieder dag voor lief neem. Het doen van een paar kleine wasjes, van de afwas, het halen van fris water voor de koffie, het omspoelen van de koffiekan, ik mag het vandaag allemaal doen. Eerlijk gezegd, "het kan geen kwaad" om weer eens met de neus op de feiten te worden gedrukt.
Dan even iets heel anders.
Terwijl ik water sta te halen, komt Gunter terug van boodschappen doen. Hij doet dat met de camper, want Gunter heeft geen ander vervoersmiddel. Vorige keer heeft hij bij het terug op de plek rijdend zijn luifel beschadigd. Nu hoor ik een mevrouw hard schreeuwen als Gunter weer, achterwaarts, op zijn plek rijdt. Hij raakt diezelfde boom wederom en rijdt nu zijn hele luifel kap eraf. Als ik mij, door de schreeuw, omdraai, zie ik 3 Duitse heren op afstand toekijken, zonder Gunter even een paar aanwijzingen te geven. Ik blijf dat vreemd vinden.
Bij de toiletten staat een strijkplank. Deze word ook gebruikt als etalage voor gebruikte en afgedankte spullen. De teenslippers liggen er al een tijdje en nu is er een trainingsbroek bijgekomen. Wat grappig is dat een creatieve geest de broek op deze display wijze heeft uitgestald.
