woensdag 27 maart 2019

Benidorm 10

Terwijl ik, in mijn pyjama, rustig naar de herhaling van RTL Boulevard zit te kijken, is Hoofd-opruimen druk in de weer. Als om 20 minuten over negen al een bakje scheerwater wordt neergezet, krijg ik argwaan. De mededeling: "Als jij je scheert, maak ik vast de fietsen klaar, dan kunnen we nog even over de markt" maakt aan alle onzekerheid een einde. Ach, natuurlijk het is woensdag en dan is er weer een markt.
De aantrekkingskracht van deze markt ligt, voor de dames, vooral in de prijzen van de aangeboden goederen. Het is onbegrijpelijk, dat ze het er voor kunnen maken. Ik kan me ook niet aan de indruk onttrekken, dat hier een 3e wereldkind haar best op heeft gedaan.
Zo staat Hoofd-kledij een hele poos te Oohen en te Aahen voor een stalletje met prachtige sjaals, gemaakt van puur zijde. Het prijskaartje wijst € 5,- aan. Ik kan het uitstel van de aanschaf alleen maar verklaren dat dan de zogenaamde "koopdrang" is bevredigd, maar dat ze dat nog even wil uitstellen.... sterker nog tot aanstaande zondag.

De gevolgen van deze onwaarschijnlijke goedkope aanbiedingen zijn dan ook dagelijks op de boulevard te aanschouwen. Want wat te zeggen van deze twee "malle meiden", die op een boulevard van Hawaï niet zouden misstaan.
Ik verdenk vele Engelse dames ervan, dat ze hier in Benidorm aankomen met alleen winterkleding. Vervolgens een winkeltje induiken en een zeer zomers setje aanschaffen, om de rest van hun verblijf dit te dragen. Weliswaar met kippenvel, want het is in de wind aardig frisjes.

Koffie bij TorreLevante, met cake zonder suiker, wordt aan het einde van ons Boulevaren uitgebreid met: "Zullen we een pannenkoekske bij den Belg vatten?" Bij Hoofd-culinaire versnaperingen begint het Brabants al aardig te lukken.

  De weg er naartoe valt niet mee. Normaal wandelen we dat stuk, maar nu gaat het op de fiets. Het lijkt alsof ze in Benidorm met een complete verbouwing bezig zijn, want overal is de weg opgebroken. Dus besluiten we maar een stuk te lopen.

Pannenkoek met vanille-ijs en Grand-Marnier en een glas witte droge wijn. Het vaste recept bij "den Belg". De Grand-Marnier vloeit kwistig en wordt daarna aangestoken. Het is altijd lastig de volledige en heerlijke vloeistof, met de pannenkoek, naar binnen te werken. Als de borden weer worden afgehaald, vraag ik hem advies. "Als ik thuis ben", zegt de Belg.... hij pauzeert even en ik verwacht dat hij zal zeggen, "lik ik het bord af". Dus zijn "Geef ik het aan de hond", komt als een verassing.