donderdag 7 maart 2019

Rio Mar 11

Ik weet niet of het ligt aan de felle zon, of aan het dagenlang "Faulenzen" (luieren), maar er komt, zo nu en dan, een beetje "slytoage an't benul". Half tien is het al, als we toch maar besluiten om eens op te staan.

Het ontbijt wordt buiten in de zon genoten, want het is weer prachtig weer. Vannacht werd het wat onstuimig, buiten zeg ik er maar even bij, maar we staan prachtig beschut tegen de windstoten van 6 beaufort.

We stellen het bellen naar schoonzus nog even uit, want het zal nu wel druk zijn met haar verjaardagsvisite. Ook viert vandaag een oud collega van Hoofd-verjaardagen haar verjaardag, want zo wordt dat onthouden. Terwijl ik binnen nog even zit na te genieten van de berichten over het geweldige Ajax, komt Hoofd-bellen naar binnen stuiven. "Het was gister, gister was het!", "Nee lieverd, eergisteren", nog doelend op Ajax... "Nee, je schoonzus was gisteren jarig en mijn collega ook!", roept ze paniekerig. Dus pak ik de telefoon en feliciteer ik mijn schoonzus alsnog hartelijk met haar verjaardag. Even denk ik dat ze alsnog visite heeft, maar dat blijken tegelzetters en dergelijke te zijn, die hun toilet onder handen nemen. Inmiddels tikt Hoofd-contacten een mail naar haar collega, met de felicitaties.

Om toch nog iets van activiteit te ontplooien vind Hoofd-beweging het noodzakelijk, dat we nog even een strandwandeling gaan maken. Vandaag steken we, via het bruggetje, de Rio Molinell over om aan de andere kant een wandeling te maken.

Hier en daar staat al een verdwaalde vetplant in bloei en dat mag wel vroeg genoemd worden.

Ik weet niet precies wat er met Hoofd-huizenaankoop gebeurt, maar hier staat ze toch een hele tijd in gedachten verzonken. Even denk ik dat ze een bod overweegt, maar als ik er naar vraag is ze van mening dat het opknappen ook nog een heleboel geld zal gaan kosten.

Tijd om terug te keren naar de camping, waar nog steeds de Rio Molinell een obstakel blijkt te zijn. "Te diep om te doorwaden", is de conclusie en ook de heersende stroming ziet er dreigend uit.

Op de terugweg komen we onze achterbuurman tegen. Ik heb hem een opgave gegeven, om hem te laten oefenen met de coördinaten op zijn TomTom. Hij heeft er al verschillende mensen naar gevraagd en meldt trots "Ik heb het voor elkaar, het is 2500 km verderop". "Jammer", antwoord ik, "Dan heb je toch een klein foutje gemaakt".

De opgave is camping Villasol in Benidorm wat hoogstens 57 km kan zijn, maar dat meld ik hem nog niet.