Allereerst maar even over de Blog perikelen. Zaterdag avond wou ik een klein
verhaaltje publiceren, maar stuitte ik op een vreemd probleem. Eerst komt er een
melding “NotFound: Not Found” en als ik verder zoek naar de oorzaak stuit ik op
een password fout. Ik schrijf, met alle opmaak, de Blog in “Live Writer” van
Microsoft en publiceer het dan vervolgens naar “Blogger” van Google, die er een
mooie Layout van maakt. Ik hoor mensen al zuchten, “wat moet IK daarmee?” Nou
niks, dus sla je dit maar over. Zaterdag nacht, tot 3 uur, ben ik bezig de fout
te zoeken. Als me dat niet lukt, zoek ik naar alternatieve programma’s, maar ook
die stuiten op dezelfde problemen. Uiteraard drink ik hier bij een borreltje,
maar of dat helpt? De volgende zondag zit ik al weer vroeg achter het orgel en
begint de zoektocht opnieuw. Horendol wordt ik ervan en nog steeds zoek ik de
fout bij mezelf. Totdat ik toch maar eens op Internet ga kijken, wie weet heeft
iemand een oplossing. Nou, de oplossing hebben ze nog niet, maar de hele wereld
komt langs met de meest verschrikkelijke verwensingen naar eerst Microsoft en
later naar Google. Want wat blijkt, Google heeft maanden geleden aan de gehele
“developper” wereld een waarschuwing laten uitgaan over hun inlog procedure, die
ze gaan veranderen. En ja, als dan een andere partij daar niet in mee gaat…… Zo
kan ik ook al niet meer met met Emailclient de Gmail ophalen. We wachten
geduldig op een oplossing.
Tot zover de Blogger perikelen, viel nog mee… toch???
Het schilderwerk, waarvoor wij thuis moeten blijven, is gereed en houdt niets ons meer tegen om weer op weg te gaan. Engeland is voor dit jaar van de baan, dus wordt het Denemarken. Als eerste stopplaats wordt Stade aangeven door de reisleiding. Het waait een halve storm en als we op pad zijn zit Ali met toegeknepen bilnaad naast me. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze voorstelt om “maar bij Johan te gaan staan”, die woont in Bad Nieuwe Schans en dus op de route. Maar de meeste wind komt uit het Westen en wij rijden naar het Oosten, dat betekent dus voor de wind en dan hoef je amper de motor te gebruiken nietwaar? Ach, dat geldt voor zeilen, met een camper is dat anders. Maar, “Zeil op de wind van vandaag” doet nog steeds opgeld. Onderweg komen we een Rododendron kweker tegen. Nou, die heeft het goed bekeken. Hij heeft een Rododendron park aangelegd dus doet goede zaken. Want geloof het of niet, bussen vol komen naar dit ‘fenomeen’ kijken. Ook in de omgeving laten de rondodenderons een onuitwisbare indruk achter, want waar je ook kijkt, kilometers verderop staan enorme perken vol met deze plant. Natuurlijk valt het nu extra op omdat alles prachtig in bloei staat.
Stade is mogelijkerwijs de oudste stad van Noord-Duitsland. De eerste personen die zich hier vestigden stammen uit 1000 v.Chr. in de omgeving van Stade. In de 8e eeuw v.Chr. ontstond een permanente nederzetting met een haven. In 994 werd de nederzetting door Vikingen geplunderd, tevens werd de stad in dat jaar voor de eerste maal schriftelijk vermeld als Stethu. In het NederDuits wordt Stade uitgesproken als “Stood”.
We wandelen het stadje even in, nadat we de camper een leuk plekje hebben gegeven in de luwte van een bomenrij. De Altstadt is indrukwekkend mooi en uiteindelijk belanden we, gestuurd door de reisleiding, in een prachtige kerk waarvan de naam ik echt toch even van de briefje moet aflezen namelijk, Kirche St. Cosmae et Damiani.
Dit zullen ongetwijfeld Katholieke heiligen zijn geweest, maar zal later geconfisqueerd zijn door de Protestanten.
Morgen gaat het richting het veer over de Elbe en naargelang het veer duurt gaat het naar Gluckstadt of Schobull.
Tot zover de Blogger perikelen, viel nog mee… toch???
Het schilderwerk, waarvoor wij thuis moeten blijven, is gereed en houdt niets ons meer tegen om weer op weg te gaan. Engeland is voor dit jaar van de baan, dus wordt het Denemarken. Als eerste stopplaats wordt Stade aangeven door de reisleiding. Het waait een halve storm en als we op pad zijn zit Ali met toegeknepen bilnaad naast me. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze voorstelt om “maar bij Johan te gaan staan”, die woont in Bad Nieuwe Schans en dus op de route. Maar de meeste wind komt uit het Westen en wij rijden naar het Oosten, dat betekent dus voor de wind en dan hoef je amper de motor te gebruiken nietwaar? Ach, dat geldt voor zeilen, met een camper is dat anders. Maar, “Zeil op de wind van vandaag” doet nog steeds opgeld. Onderweg komen we een Rododendron kweker tegen. Nou, die heeft het goed bekeken. Hij heeft een Rododendron park aangelegd dus doet goede zaken. Want geloof het of niet, bussen vol komen naar dit ‘fenomeen’ kijken. Ook in de omgeving laten de rondodenderons een onuitwisbare indruk achter, want waar je ook kijkt, kilometers verderop staan enorme perken vol met deze plant. Natuurlijk valt het nu extra op omdat alles prachtig in bloei staat.
Stade is mogelijkerwijs de oudste stad van Noord-Duitsland. De eerste personen die zich hier vestigden stammen uit 1000 v.Chr. in de omgeving van Stade. In de 8e eeuw v.Chr. ontstond een permanente nederzetting met een haven. In 994 werd de nederzetting door Vikingen geplunderd, tevens werd de stad in dat jaar voor de eerste maal schriftelijk vermeld als Stethu. In het NederDuits wordt Stade uitgesproken als “Stood”.
We wandelen het stadje even in, nadat we de camper een leuk plekje hebben gegeven in de luwte van een bomenrij. De Altstadt is indrukwekkend mooi en uiteindelijk belanden we, gestuurd door de reisleiding, in een prachtige kerk waarvan de naam ik echt toch even van de briefje moet aflezen namelijk, Kirche St. Cosmae et Damiani.
Dit zullen ongetwijfeld Katholieke heiligen zijn geweest, maar zal later geconfisqueerd zijn door de Protestanten.
Morgen gaat het richting het veer over de Elbe en naargelang het veer duurt gaat het naar Gluckstadt of Schobull.
