Het is door de zon al warm in de camper, als ik wakker word. Ook naast mij begint het al een beetje tot leven te komen. Toch is het nog maar kwart over zeven. Ik heb altijd het idee gehad dat ‘oude mensen’ vroeg wakker worden en ik begin te vermoeden dat ik mezelf daar nu ook onder kan scharen. Op het toilet, in de camper, lees ik weer een stuk over de Bouw-Fraude. Werkelijk intrigerend te lezen over ‘nette heren’ die kans zien, met list en bedrog, vele miljoenen los te weken bij diverse bouw ondernemingen en geldschieters. Om acht uur zitten we al aan het ontbijt, als de eerste reislustige camperaars alweer vertrekken. Eerlijkheidshalve, wat een vreemd woord, moet ik bekennen dat ook ik niet vreemd ben met de “vertrekstress”. Zo van, “als we nu toch wakker zijn, dan gaan wil ik ook zo snel mogelijk op weg.” De vreemdste gedachten spoken dan door mijn hoofd, in de trend van: “We gaan naar een camping aan de Noordzee, dus zal het er wel druk zijn vanwege het mooie weer wat op komst is”. Tja, met als resultaat dat we om half negen al de camperplek afrijden,
uitgezwaaid door onze Duitse achterburen…….. Nou, om heel eerlijk te zijn, dit is een foto die op de achterkant van hun camper is geplakt. Je moet, ten eerste, maar op het idee komen en ten tweede de durf hebben om als een malloot door de wereld te trekken.
Het is mooi onderweg en het doet ons denken aan het Friese landschap of het Groninger Hoogeland. Dan doemt “Die Elbfähre Wischhafen-Glückstadt auf. Dit veer zal ons van Niedersachsen naar Schleswig Holstein overzetten. Voor een paar jaar terug hebben we dit veer ook genomen, maar toen stonden we anderhalf uur in de ‘wacht’, zo druk was het toen. Ali doet nog haar stinkende best om de camper 10 cm kleiner te doen zijn, scheelt weer in de prijs, maar daar trapt deze ervaren “Fähre Chef” niet in. “Mit, oder ohne fahrader?” “Dan is ie 6.25 meter” bekent Ali, Katsjing, weer 2 euro erbij.
Het is laag water en zo dicht aan de Noordzee kust merk je het hoogte verschil best wel.
Ook zijn ze bezig de route van het veer te verleggen. Toch knap om zo midden op de rivier je schip zo rustig op de stroom te manoeuvreren.
Als we de brug over de Eider naderen ontdekken we ons tweede obstakel, de brug staat open voor passerend bootverkeer. Een traag voortbewegende rondvaart boot is de oorzaak van het oponthoud.
Camping SeeBlick, pal aan de Nordsee met het volgende uitzicht.
Er volgen ongetwijfeld meer en betere foto’s.
