Gisteravond, vlak nadat ik de Blog heb gepubliceerd, ontstaat er enorme commotie op de camping. Stromen mensen begeven zich op loopbrug, die de zee inloopt. Eerst zijn het diverse hulpdiensten die zich naar de ‘pier’ begeven,
even later volgen grote groepen mensen hun voorbeeld. Het is een vreemd gezicht, zoveel mensen op een smalle loopbrug. Ik pak mijn grote camera en begeef me eveneens de pier op. Al snel kom ik er achter dat het de start van een Triatlon betreft. Als eerste staat er 500 meter zwemmen, in de Nordsee, op het programma en daarna 30 kilometer fietsen richting Nordstrand, welke route wij gisteren ook hebben gefietst. Afsluitend worden er 3 ronden om het meertje gelopen. Ga er maar aan staan.
Al dagenlang komen we voorbij de kerk van Schobüll, iedere dag geopend en wij zijn nog niet binnen geweest. Het maakt het voor Ali alleen maar erger dat we de gehele dag het uitzicht op deze kerk hebben. Vandaag, zondag, houdt niemand haar meer tegen en gewapend met fototoestel wandelt ze richting Mariakerk. Het verbaast me dat ze nogal lang onderweg is, maar de reden wordt me duidelijk. Er zit een heel verhaal aan de kerk.
Voorheen was het een Katholieke kerk maar werd tijdens de reformatie geconfisqueerd door de protestanten, zoals het lot van vele Katholieke kerken in die tijd. Van Mariakerk is de kerk omgedoopt naar Kirchlein am Meer. Het drieluik- of vleugelaltaar uit 1638 is in de stijl van de Hollandse school geschilderd. Boven het altaar hangt een vroeg gotisch kruis. Bijzonder is dat Jezus, in plaats van een doornenkroon, een kroon van touwwerk draagt. Kennelijk is dit ingegeven door de plaatselijke vissers, want een natgemaakt touw trekt samen als het opdroogt. Toch wel gek dat een Bijbelse voorstelling naar de hier heersende praktijk wordt gebracht.
Zo wordt een lome zondag toch nog een leerzame dag. Morgen gaat het richting Esbjerg in Denemarken.
