Schloss Glucksburg werd in de 16e eeuw gebouwd door Hertog Johann d. J. (d.J. staat voor der Junge) maar Koning Cristian IX gaat de geschiedenis in als “Der Schwiegervater Europas” (de schoonvader van Europa) want en houdt U zich maar even vast: Zijn kinderen zwermden uit als Koning of Koningin van respectievelijk, en ik zal de namen achterwege laten, Duitsland, Engeland, Rusland, Griekenland, Spanje, Denemarken, Bourbon en Zweden.
Het duizelt je, als je even probeert de geschiedenis van dit slot tot je te nemen. Het slot wordt ook wel “de wieg van de Europese Koningshuizen genoemd”.
Als ik, in een van de vele kamers, rustig een film over de uitleg van het slot zit te bekijken, hoor ik beneden een enorm kabaal ontstaan. Een horde kinderen meldt zich om het slot ook te gaan onderzoeken. En als ik ergens een hekel aan heb zijn het kinderen die zo nodig de geschiedenis tot zich moeten nemen. Ik schiet in een staat van “ O, god, daar gaan mijn foto’s zonder krijsende kinderen” en sprint werkelijk door het dan nog rustige kasteel.
Compleet geradbraakt kom ik, na alle drie verdiepingen als een razende te hebben gefotografeerd, aan in de gevangeniskelder, waar ik op dit monsterlijke apparaat stuit. Het kan niet anders dan dat hier, in vroeger tijden, mensen ook geradbraakt werden. Nu ik al mijn ‘schatten’ heb kan ik rustig door het ‘Schloss’ dwalen zonder echt gestoord te worden en te genieten wat er allemaal om me heen gebeurt.
Voor de goede orde, Ali heeft zichzelf voorzien van een “Audioguide” en regelmatig zie ik haar, de komende 2 uur, op vloer beschermende sloffen voorbij schuifelen.’
In de plafonds zijn honderden kinderkopjes gestukadoord, als ode aan de 23 kinderen van Hans d.J. Op werkelijk alle verdiepingen zijn kunstschatten uit de geschiedenis te bewonderen. In oude stijl verklede dames komen, gevraagd of ongevraagd, je een uitleg geven over wat je op dat moment ziet. Ook als we even bij de uit 1700 stammende “Ledertapeten”staan te kijken, komt ze aangewaggeld en begint met haar uitleg. “Leer met goud ingelegd en met bijenwas geïmpregneerd, volg het licht, als U langsloopt, probeert U maar”. Tja, je moet dan wel heel bot zijn als je jezelf niet, als een malloot, langs het leren behang begeeft en daar een ‘interessant’ gezicht bij trekt.
Wandtapijten als deze hangen in grote overvloed door het gehele slot.
Na het bezoek is een kop cappuccino ‘mit Kuchen’ met dit uitzicht natuurlijk een cadeautje….. jammer dat de bediening ook de zon heeft opgezocht en niet bij hun eigen tafeltje is weg te slaan. Even krijg ik de neiging ons dienblad, met lege kop en schotels op ‘hun’ tafeltje te deponeren. Maar ja, je blijft een heer, nietwaar?
Ali wil nog even een eindje fietsen en belanden we bijna weer in Denemarken, maar het levert wel weer een enerverend plaatje op.
Morgen gaat het naar het NOK.
