In opdracht van de reisleiding gaat het vanmorgen eerst 7 km terug om, in Westerrönfeld, onze gastank aan te vullen. Nu heb je, voor het vullen van je LPG gastank in Duitsland, twee verschillende zogenaamde ‘verloopnippels’ en is het altijd even zoeken welke we nu nodig hebben. Maar in dit geval past geen van tweeën en loop ik de Shell winkel binnen. Achter de kassa duikt een soort huismoeder op, compleet met nog een halve croissant in haar mond. Op mijn vraag welke ik moet gebruiken en daarbij beide nippels omhoog houd, krijgt haar gezicht een onnozele uitdrukking die ik nog niet eerder heb gezien. Misschien komt het door de croissant, maar ze maakt daarbij ook helemaal geen geluid. Als ik terug loop, zie ik dat ik naast een “Erdgas” pomp sta. Dit kan niet goed zijn, bedenk ik bij mezelf. Even verderop zie ik een slang met LPG er boven staan en daar past de nippel perfect.
Ik verplaats de camper, schroef de nippel op de tank, druk de gasslang op de nippel en geef Ali het commando de ‘knop’ in te drukken. Natuurlijk doet ze dat verkeerd, dus na 10 minuten zit er, zegge en schrijve, voor 25 eurocent gas in de tank, dat is ongeveer 0,01 liter en er kan 60 liter in de tank. Op deze manier staan we hier morgenvroeg nog. Ik koppel de slang af en vraag aan croissant etende huismoeder de teller weer op nul te zetten. Duitser zijn een vriendelijk volk en het duurt dan ook niet lang of een “potige” Duitser biedt zijn hulp aan, “want hij had ook eens zo’n gas auto”. Hij bekijkt de situatie, grijpt de gasslang van mij over, koppelt de slang weer aan en vraagt mij op de knop te drukken. Na enige tijd geeft ook hij het op en vertrekt. Om eerlijk te zijn ben ook ik er klaar mee en koppel de slang weer af. Dit gaat met nogal wat moeite, want wat blijkt, de “potige” Duitser heeft de slang zo afgrijselijk om de nippel vast gedraaid, dat de slang er alleen nog af kan “met nippel”. Wat ik ook probeer, met alle gereedschap die we bij ons hebben, de nippel blijft in de slang klem zitten. Huismoeder komt nog even kijken, ze heeft haar croissant inmiddels op, om te melden dat “de chef er niet is”.
In Westerrönfeld zit een gasslang ‘met overbodige nippel’ in de houder en meestal hebben Duitsers al zo’n nippel op hun auto zitten.
Op naar Stove en onze 5 sterren camping, maar nu eens niet “vermijd snelwegen” en daar krijgen we na 1 km op de snelweg al enorme spijt van.
Er wordt aan de weg gewerkt en wel van de 90 km snelweg is 3 keer een stuk van 10 km een bouwput. Er blijft dan voor een camper weinig ruimte meer over en als dan ook nog moet worden ingehaald, op het stukje van 2 meter breed, wordt het helemaal knijp.
Gelukkig komen we Hamburg zonder ernstige kleerscheuren door en komt Stove in zicht. We kiezen voor de camping, want de camperplek heeft geen WC en belangrijker, geen douche en daar zijn we aan toe. Bij aankomst staan er een viertal campers aan de kant van de weg en zonder na te denken rijd ik daar aan voorbij en parkeer, pal op de “Entsorgung PLatz”, inderdaad, waar al die mensen op staan te wachten. Het wordt wel duidelijk dat de claxons van diverse campers prima functioneren.
Als we, even later, geïnstalleerd staan, nemen we toch even kijkje op de camperplek, pal aan de Elbe.
Op zo’n eerste mooie zomerdag is het toch altijd weer een chaos, zie rechts de witte “Entsorgung Platz”
O, ja, in Duitsland hebben ze de ‘teruggekeurde’ personenauto, als brommer, ook ontdekt.
