Tournus 4

Oke, jullie hebben er niks aan of mee, maar toch wil ik even kwijt dat ik voor de eerste keer, vanaf september, voor een proefexamen ben geslaagd! Dat geeft wel een boost aan mijn zelfvertrouwen.

Het is dreigend, het weer althans, maar ondanks dat wil Ali het stadje in. Dus ik volg met gepaste tegenzin. Voor alle zekerheid wordt de grootste paraplu, die in de camper is, meegenomen. 

Deze abdij passeren we nu al jaren en het blijft een mooi plaatje, maar Ali heeft ontdekt dat er vandaag een soort open dag is in de abdij.

Maar als we bij het tuinhek aankomen, staat deze open. Tja, dat moet je net doen met Nederlanders... dus huppelen we naar binnen. We zijn nog niet binnen of we worden aangesproken door een perfect Engels sprekende pater, weliswaar in een keurig burger kloffie, maar toch. Ze onderhouden de uitgestrekte tuinen en er is een tentoonstelling in het huis, van schilderijen van diezelfde tuin. Hoe meneer zo goed Engels spreekt vragen we. Hij heeft in Amerika en Engeland gewerkt en heeft een PhD in de geneeskunde. PhD is de hoogste wetenschappelijke opleiding en geeft toegang tot een wetenschappelijke carrière. Als hij hoort dat we uit Nederland komen, schakelt hij over op een evenzeer vloeiend Duits. Meneer is namelijk geboren in het Duitse Munster. 

Door de tuinen en het woonhuis komen we, via een klein straatje, in de Abdij Saint-Philibert met al zijn kunstschatten.

Ik maak er maar even een collage van, anders worden het wel heel veel foto's in één blog. Let wel, dit zijn kunstschatten van meer dan 1000 jaar oud. Het gebouw is overigens in de vroeg Romaanse stijl.

De kerk, die onlosmakelijk onderdeel van de Abdij is, is eveneens indrukwekkend, al was het alleen al door de immense hoogte, waar je je als mens nietig voelt. (en zo hoort het.) Rechtsonder is een klein deel van de mozaïeken die een deel van de vloer beslaat.

Na al deze indrukken, want je valt van de ene ervaring in de andere, is het hoogtijd voor een heerlijke espresso en een café au lait. Ook deze uitspanning puilt uit van de sfeer.

Als ik even later Ali helemaal kwijt ben, zoek en vind ik haar terug, helemaal gebiologeerd door deze grote aantallen kippen. Als ze even later de winkel verder induikt, komt ze na een tijdje terug. "Ik heb een hele mooie kip gezien, kom maar mee." Een blikken kip van 30 cm hoog, is wat ze begeert. Als ik zeg "koop maar" deinst ze terug, want € 99,- euro is best wel een hoop centjes voor een kale kip.

Die kun je inderdaad ook nog eens niet plukken.