Zo, dit is me het dagje wel. Vanmorgen word ik wakker met lichte koorts en het gevoel van een "schutteldouk." Voor vandaag liggen er 275 kilometers voor de wielen en ik kies ervoor om die toch maar aan te vallen. Barcelona is altijd wel een dingetje, maar als het goed is gaan we daar met een boog omheen, als de navigatie zijn werk goed doet. Daar kom ik later nog op terug.
De zon neemt uitgebreid en zeer uitbundig afscheid van ons en wij beloven plechtig dat we hier nog eens terug komen.
Ali kan onderweg nog net op tijd deze VW Kever vastleggen. Je ziet ze nog maar heel weinig.
Ik heb kennelijk laten vallen dat ik wel eens iets meer de binnenlanden in zou willen. Daar heeft Ali deze camping op uitgezocht. Dat blijkt ook een teken voor de TomTom te zijn om ons een compleet andere weg te laten kiezen, waardoor we pardoes op een doodlopende weg belanden.
De camping heet Le Llac, het is dan ook niet verwonderlijk dat het ook daadwerkelijk aan het meer ligt.
Oh, ja, ik heb nog een filmpje waarin een vrachtwagen, pal voor onze neus, op een auto van wegwerkers knalt, terwijl er een immens grote pijl staat te knipperen. Ik kan de brokstukken nog maar juist ontwijken. De reden waarom deze niet op de blog staat is het volgende;
