Even voor negenen rijden we camping Rio-Mar af, nadat Ronald nog even een handje komt nemen.
Het is altijd weer even wennen, zeker nu ik een aantal weken in een bijna nieuwe auto heb gereden. Ik schrik dan ook als ik voor de eerste keer de rem intrap en de camper bijna geen vaart mindert... Ai, dat is lesje nummero uno. Afstand bewaren en ruim van tevoren remmen. Ik denk dat de remtrommels nog vol met stuifzand zitten, net zoals in de camper alles onder het zand zit. Het is leuk, zo vlak aan he strand te staan, "maar ieder voordeel heb z'n nadeel" zei eens een groot filosoof. Oh, ja, let even op de mooie wolkenpartijen boven de bergen, "alsof er sneeuw bovenop de bergen ligt."
Herhaaldelijk komen we deze matrix tegen, die ons waarschuwt dat wij vanaf een helikopter gecontroleerd worden op onze snelheid.
Misschien is het ook een idee om dit soort fratsen af te straffen. Wat wil het geval. De rechter vrachtwagen wil naar de linker baan, omdat zijn baan, het gaat van 3 naar 2 banen, ophoudt. Gelukkig kijkt hij in zijn spiegels, want meneer van de linker vrachtwagen verhindert dat. Deze laatste begint aan een inhaalmanoeuvre die kilometers lang zal gaan duren. Er vormt zich een lange rij auto's achter deze grappenmaker, want de rij loopt ver achter ons door. Het is dat de rechter chauffeur maar besluit om te gaan remmen, anders hadden we met z'n allen nu nog achter deze piraat gereden.
Vlak bij de camping liggen Sawa's oftewel rijstvelden. Omdat rijst in het water groeit is de waterhuishouding zeer belangrijk. Het onder water zetten van de rijstvelden heeft ook als voordeel weinig onkruidbestrijding.