Eerst maar even mijn ervaringen op onze eerste Camping-Car Park plaats van vannacht. Het leek allemaal zo mooi te gaan, zeker toen zich steeds meer campers melden. Het is altijd een soort van schijn veiligheid die dan gaat heersen als je met meer staat. In het begin van de nacht valt het wel mee, voor wat betreft het verkeer, die langs de camperplek raast, maar midden in de nacht, schrik ik toch regelmatig als er weer zo'n snelheidsmonster voorbij raast. Want hard rijden, dan kunnen ze die Fransen. Rond half één komt er nog een simpele ziel zijn plee legen, dan ziet niemand je zal hij/zij gedacht hebben. Het is zo'n rolschijthuiscassette (3x woordwaarde) en ik hoor hem van verre al aankomen. Ik hoor een trein passeren, ik hoor schepen op de Rhone en een late auto.... maar om 2 uur hoor ik een verdacht geluid rondom de camper. Ik hoor het een kwartiertje aan en dan wint mijn nieuwsgierigheid het en huppel ik uit bed. Nou, je raadt het al, niks te zien. Ik weet niet hoe laat ik in slaap dommel, maar even later gaat Ali naar het toilet en staan we op. Kortom, mijn waakzaamheid wint het van mijn slaapzaamheid.... op zo'n camperplek waar iedere jamdoedel maar kan oplopen en ongein kan gaan uithalen.
Voordeel, we rijden al om half negen, nadeel, dan gaat heel Frankrijk ook naar zijn of haar werk. Binnen 10 minuten staan we in een warboel van links en rechts passerende auto's. Het devies, "rustig aan dan breekt het lijntje niet."
We kiezen voor de A9 oftewel de Peage, want we hebben zo'n drommels handig apparaatje op de voorruit, waarmee we met 30km/u door de tol heen sjezen.
Ik weet niet hoe vaak, maar zeker heel vaak passeren of kruisen we de Rhone. Ali komt binnen en zegt minstens 6 keer, ik geloof haar op haar woord.
Ook daar is er druk verkeer, zeker als we in de buurt van Lyon komen is het ook voor de schepen file varen.
We gaan met een wijde boog om Lyon heen, want we mogen er niet dwars doorheen. Dit alles komt uit de koker van Ali, die van jaren hiervoor aantekeningen maakt van de te volgen route. Bij Givors gaan we al de A46 op, richting Parijs, je raadt je het niet, dit is ruim 23 km voor Lyon. Alle vrachtwagens moeten deze weg ook nemen, maar gelukkig heerst daar een inhaalverbod voor vrachtwagens. Waarom de voor ons rijdende vrachtwagen wel inhaalt? Dezelfde reden als voor zijn snelheid. Hij moet op de rechterbaan en mag niet harder dan 80 km/u. Deze chauffeur vindt dat te langzaam, rijdt 93 km/u en haalt gewoon alles in. Dat hij, bij zijn inhaal manoeuvre, mij bijna van de weg rijdt, is natuurlijk mijn probleem, zo vindt hij.
We zorgen dat we op de camping zijn voordat de pauze ingaat. Dat mislukt omdat de camping de hele ochtend nog niet open is geweest. De schoonmaakster laat ons (weer) binnen, net als vorig jaar.
