Holzminden 30

Vandaag, de langste dag van het jaar, gaat het naar de Höxter-Innenstadt, zo heeft Hoofd-inkopen besloten. "Want", zo zegt ze, "het is een hele mooie binnenstad". Nu zijn we hier in mijn vorige leven ook al eens geweest, maar of zij nu alle binnensteden, waar we ooit geweest zijn, nog weet te herinneren, lijkt mij sterk. Ietsje meer dan 10 kilometers fietsen. De brug in Höxter ligt eruit, dus is er ook nog een "Umleitung".

Bij aankomst, in Höxter, zetten we de fietsen op een strategische plek en natuurlijk met een ketting vast aan een lantaarnpaal. Echt gezellig is het nou niet bepaald in de binnenstad. Het is veranderd in een complete bouwput, met lawaaierige machines en shovels die vrachtwagens, die met lopende motoren staan te wachten, vullen met zand.

Het voetganger pad dat we nemen, blijkt honderd meter verderop volledig gestremd te zijn. Gelukkig kunnen we nog juist een Woolworth in. Ze adverteren met:  "Top prijzen en een groot assortiment staan op de eerste plaats". Tjonge, daar is geen woord van gelogen. Er bestaat geen nee in deze winkel. Met andere woorden, een snoepwinkel voor Hoofd-kleding.

"Hinter Gitter" (achter tralies) kunnen wij, na een uur, onze weg door het prachtige centrum vervolgen.

Er wordt hard gewerkt en het resultaat mag er dan ook zijn!

Als je niet al teveel naar beneden moet kijken om te voorkomen dat je struikelt over een bult grind, of een versperring, valt er nog wel te genieten van de prachtige gebouwen in het centrum.

Natuurlijk moeten we onszelf weer een beetje opladen met een heerlijk ijsje met amarenen, om de krap elf kilometer weer aan te kunnen. Rechts een situatie in de camper die ik heb aangepakt met een nieuw gekochte "Steckdose", om het opladen van alle apparatuur te vergemakkelijken. De telefoons kunnen nu rechtstreeks aan 5 volt zonder een extra stekker en zonder dat een ander apparaat er eerst uit moet.