donderdag 9 juni 2022

Holzminden 18

 

Aangezien het gras rond het zwembad is gemaaid, komen nu de nijlganzen maar bij ons op bezoek om hun nering bijeen te scharrelen.

Het is hier sowieso een waarlijk eldorado voor vogels, die ons dagelijks komen bezoeken, zoals verschillende lijsters, putters, natuurlijk een hele berg mussen et cetera.

Als we morgens wakker worden is het eerste wat we horen een orkest van vogel geluiden. Op dit moment, nu het weer iets opknapt, wordt het zwembad in de ochtend gebruikt voor zwemlessen en dan is het gekwetter van kinderen duidelijk te horen.


Vanmorgen komen er andere geluiden uit het zwembad. Er is een kanoclub oefeningen aan het doen. Eerst wordt er een soort "peddelbal" gespeeld, waarbij een bal met de peddel wordt overgespeeld. Later doen ze oefeningen, zoals een omgeslagen kano leeg maken op twee andere kano's, waarna de kanovaarder weer aan boord kan stappen.

Natuurlijk is er in een zwembad een meer eenvoudiger manier. Je stapt uit je kano, sleept het ding op de kant en leegt het apparaat.


Duitsers zijn, over het algemeen genomen, gezagsgetrouw, maar ook dat is aan het afnemen. Dit bord zegt dat je alleen gemaaid gras in de kar mag gooien, zonder zak, of iets dergelijks.
 

Het is verboden houtresten, struiken en dergelijke in de kar te gooien. Houd je je niet aan de regels, kun je van de camping verwijderd worden.


Zo te zien hebben sommige "Dauercamper" niet zoveel behoefte meer aan hun verblijf hier op de camping, tenminste, als ik naar de inhoud van de kar kijk.

Maar ook bezoekers kunnen er wat mee. Vanmorgen komt een uit de kluiten gewassen camper de camping oprijden. Dat terwijl je jezelf eerst dient te melden, voordat je überhaupt de camping opkomt. Maar bij het zien van de scherpe bocht, die hem naar de Weser leidt, raakt deze Ostfries volledig in paniek. Terwijl de rij achter hem groeit, springt hij uit zijn camper en inspecteert hij het smalle weggetje.
Een "dauercamper" (vaste gast) instrueert hem om zich eerst maar eens te melden bij de receptie. Wilfried die de receptie bemant, lacht minzaam naar de man. "Kom jij uit Oldenburg?" vraagt hij lachend... hiermee aangevend dat hij meelij met deze Ostfries heeft.  "Daarlangs?" vraagt de man, met de schrik in de ogen, als hem de weg wordt gewezen, "Ja, Sie mussen" glimlacht Wilfried. "Umfahren geht nicht!"

Hieronder een filmpje waarbij de vogels in de ochtend te horen zijn.