Je kent ze vast, die dagen waar je een heel andere voorstelling van maakt, maar ozo anders uitpakken. Het begint vannacht al, want de regen komt met bakken tegelijk uit de hemelpoort gestort. Het geeft een behaaglijk en rustgevend gevoel, dat onafgebroken tikken op het camperdak. "Dit wordt een boekjesdag!" Zo'n dag waar je niets kunt, maar nog fijner, niets hoeft. Na de tweede sanitaire stop, heerlijk, die plee zo pal naast me, kijk ik op mijn horloge. Ach, half tien, dit gaat de goede kant uit. Naast mij geeft iemand te kennen ook al wakker te zijn. Nu is dat iemand van het "doen", dus seconden later word ik verblind door het ochtendgloren, want de verduistering wordt hardhandig verwijderd. Kijk, hier botsen twee belevingswerelden. Die van "we blijven nog lekker even liggen" en die van "we gaan iets doen!" Mijn Calvinistische inslag vertelt mij dat de eerste gewoon uit luiheid gevoed wordt, terwijl de tweede het gewoon goed "verkoopt"..... "Ik heb last van mijn rug!" Breng daar maar eens iets tegenin. "Oh ja, we moeten zo ook nog even boodschappen doen". Als een soort uitvoerend zwaard van Damocles stort mijn "boekjesdag" als een Romeins bouwwerk in elkaar. Brutus heeft de orde weer hersteld.
Ontbijt, koffie, boodschappen..... daarna begint het weer zachtjes te regenen..... Ik begin weer een beetje te hopen, totdat..... de zon weer doorbreekt. "Euh, wat gaan we doen?" klinkt als een een soort zweepslag in mijn oren. Dat ik m'n laptop erbij heb gehaald om eindelijk mijn filmpjes te gaan editen, helpt geen ene sikkepit, we gaan fietsen!
Had ik al eens gezegd hoe prachtig mooi het hier in deze omgeving is? Vast wel, maar zeker na zo'n nacht en ochtend met regen komt de natuur nog meer tot z'n recht.
