Gisteren ontdekken we, voor ons allebei voor het eerst, een geelgors, als we richting Höxter fietsen. In eerste instantie lijkt het beestje op een mus, maar het gele koppie verraadt zijn geelgors zijn.
Al dagen bloeit er, vlak voor het voorwiel van de camper, een lief bosviooltje en steeds neem ik mij voor er een foto van te maken. Vandaag is het zover, alleen wel een paar dagen te laat, want er is nog maar één bloeiend bloempje over. Tja,...
Oh ja, ik zou nog even over ons Albaxen avontuur vertellen.
Als we een rondje fietsen, komen we steeds een bordje met de afslag Albaxen tegen. Een paar dagen geleden trekt Hoofd-avontuur de stoute schoenen aan en nemen we de afslag. Ik verwacht dat we in het stadje terecht komen, maar daarmee kom ik van de koude kermis thuis.
We stuiten op een leegstaand huis, waar geen mogelijkheid is om verder te komen op de weg naar Albaxen.
Het is absoluut niet een lelijk huis, alleen een beetje spookachtig. Zeker als Hoofd-fotografie mij op de ladder wijst, die ogenschijnlijk zo in de vrije ruimte omhoog staat,. Echt hij steunt nergens tegenaan.
Ik sta mij ondertussen te verwonderen over de betonnen trap (rechts) die ook nergens naar toe schijnt te leiden. Tenzij de trap speciaal is aangelegd voor de graffiti spuiters.
Pas veel later vertelt Hoofd-navigatie mij dat dit een voetpad betreft en dat de trap links verder gaat, om zo in Albaxen te komen, waarom wij het dan fietsend hebben geprobeerd, blijft mij een raadsel.
Tijdens onze wandeling vanmiddag door Holzminden, ontdekken we een prachtig straatje met allemaal vakwerkhuizen aan weerszijden.
