dinsdag 7 juni 2022

Holzminden 16

 


Hoofd-fotografie maakt deze dramatische opname. Dramatisch, door de geweldige wolkenpartij, zo legt ze mij uit. Het is een boot van de Duitse Rijkswaterstaat, oftewel Schiffartverwaltung en die zijn verantwoordelijk voor het uitbaggeren van, in dit geval, de Weser.

Wij stappen op de fiets voor een rondje, maar het wordt een heen en weertje naar Höxster.

Het waait hard en het grootste gedeelte hebben we tegen de wind in, maar met elektrische ondersteuning, is het te doen. In Höxter fietst Hoofd-navigatie, bijna blindelings naar de OBI, waar we 4 jaar geleden nog een stoel hebben gekocht. Nu is het exemplaar van mij een beetje beschadigd, maar functioneert nog wel. We slenteren wat door de winkel, maar komen "per ongeluk" op de afdeling tuinstoelen. Nu is dit een gigantische winkel, dus puur toeval kan het niet zijn.

Maar een "Herrliche Kuchen" met cappuccino, vergoedt veel, alleen lijkt de laatste helemaal nergens op. Nou, nergens.... hete melk met een bijsmaak, daar lijkt het op. Als ik de juffrouw achter de toonbank vriendelijk vraag om een bakje met iets minder melk, doet ze dat zonder blikken of blozen. Niet dat het nu beter smaakt, zelfs met de helft van de melk, maar ze doet haar best, nietwaar?


Deze foto maakt Hoofd-zonsondergangen een paar dagen geleden. Dan rijst natuurlijk de vraag, waarom plaats je de foto dan nu pas? Wel,...... ik kreeg hem simpelweg niet op de Blog. Ik had hem wel op mijn telefoon, maar niet op deze laptop. Nu heb ik hem weer teruggestuurd, via WattsApp en die vervolgens weer teruggevraagd! Wat ik er allemaal wel niet voor over heb om dit beeld met jullie te delen. Trouwens, dit zijn puur de kleuren die er toen waren, er zit niets van een filter overheen.


Voor dit zoekplaatje, want ik sta hier op de foto, geldt eigenlijk hetzelfde verhaal. Deze heeft ook al dagen tussen de verschillende zogenaamde Clouds gehangen. Hij is gemaakt op onze tocht naar Albaxen, maar daarover later meer.


We hebben overigens bezoek op het "privates Grundstück" vlak voor ons gekregen. Deze mensen vinden het prettiger om zo ver mogelijk van de weg te zitten. Christoph, de nieuwe eigenaar van de camping, ziet ze staan, maar durft ze niet meer weg te sturen.