Rio Mar 6

Het komende jaar gaan we Max volgen via de streamingdienst Viaplay, met als presentatrice Amber Brantsen. Ik verheug me erop.

Om even voor achten "rúgele" we uit bed, want er gaat weer gewassen worden. "Butnaked" want ook mijn pyjama moet er weer aan geloven en sta ik met een graad of acht op de thermometer me om te kleden. Live can be a bitch sometimes.

Het is een beste tas vol en ook voor de morele steun wandel ik mee naar de wasmachines. Splinternieuw, dat wel. Ons Spaans is nog wat roestig, maar we komen er gezamenlijk uit. 

Eindelijk tijd om de Viaplay app te downloaden, in te loggen en te kijken wat ie doet met een slecht wifi signaal. Ik moet zeggen het valt mij alleszins mee, want ik kan vlekkeloos twee nieuwe documentaires bekijken.

Maar de pret duurt niet al te lang. De fietsen komen onder het kleed vandaan, want het gaat vandaag naar Oliva. 7 kilometers zit in ons beider geheugen, misschien weet Hoofd-inkopen wel beter, maar zij houdt zich wijselijk stil. Het blijkt meer dan 10 km te zijn.

Cafe con leche, bij ons favoriete tentje zit er vandaag niet in, want:

 Hetgeen zoveel betekent dat vandaag, dinsdag, de zaak gesloten is omdat het personeel een vrije dag heeft. Ze vinden het wel jammer van de "storing".

Maar even verderop zit ook een zaakje en daar verkopen ze ook lekkere koffie, zo merken we later. Het broodje met tonijn en ansjovis vergroot de vreugde. Dan, op naar de Aldi, want misschien zijn daar "andere dingen te koop". Dat valt een beetje tegen, maar ja.

Dan gaat het naar de Mercadona, voor de rest van de boodschappen.

De dame op de foto komt, op een gegeven moment recht op mij af, terwijl ze haar mondkapje afdoet. Het is mij al eens eerder overkomen dat een jongedame haar sluier, voor mij, afdeed maar dit gaat wel erg ver. Ze stopt haar mondkapje in haar tas en blijft wat in haar tas frommelen. Ze tovert weer een mondkapje tevoorschijn en doet die op. Dan ineens realiseer ik mij dat het vorige mondkapje niet goed kleurde bij haar blouse, deze gelukkig wel!

Op de terugweg nemen we een andere route, als we plotseling gerinkel horen. De oorzaak zijn deze bierblikjes, die omgekeerd over het hek van betonijzer zijn gehangen, om zo de vogels af te schrikken.

Bij deze mandarijnenboom, in een wild stuk,  heeft het in ieder geval geholpen, want de boom hangt werkelijk afgeladen vol met vruchten. Zoveel, dat de Hollandse mentaliteit Hoofd-mandarijn ertoe dwingt een zak vol te plukken. 

Als ze eerst ééntje probeert, springt bijkans haar het glazuur van de tanden, zo zuur.