Noorbeek 7

 Vandaag gaat het naar Maastricht. Om kwart over negen stappen we op de bus, die pal tegenover de camping een halte heeft, ideaal. Rond de 25 minuten kunnen we genieten van het Limburgse mergelland, wat door de ramen van de bus aan ons voorbij trekt.

Het is een prachtige dag en als we de geleerden mogen geloven één van de warmste 22 maart ooit. We zullen het er maar op houden dat ze gelijk hebben, zeker hier in het zuidelijkste puntje van Limburg.

We stappen uit bij het mooie station van Maastricht, waar pal tegenover een DE koffie tentje is. Één meisje doet de bediening, dus duurt het allemaal wel even voordat we onze cappuccino krijgen geserveerd, maar die smaakt voortreffelijk. Het is nog voor tienen, dus heel veel is er toch nog niet open in de binnenstad.

Via de Stationsstraat, de Wilhelminabrug en de Bijenkorf, door de Grote Staat en de C&A, belanden we op het beroemde Vrijthof van Maastricht. In de C&A beleef ik nog wel een schrijnend voorbeeld van de problemen die winkeliers hebben om goed personeel te krijgen. Ik vraag een winkel mevrouw naar de "leggings", want Hoofd-legging wil een nieuw exemplaar aanschaffen. Met een zwaar Limburgs accent wijst ze in een richting met de mededeling "op de ring". Ik loop de aangewezen richting op, maar ontdek geen "ring", dus vraag ik aan een winkelmeisje "waar hangen de leggings?". "Die verkopen wij niet meneer". Maar die mevrouw daar meldt dat ze op de "ring"hangen!", "Nee, die verkopen wij hier niet", vervolgt ze. De eerste mevrouw komt aanlopen en wijst ons "de ring". Het blijkt een kledingrek in cirkelvorm te zijn! Ik kijk nog eens naar het winkelmeisje die zegt "Niet hier!" en wijst op haar eigen rekje. Ik sta werkelijk versteld van zoveel dommigheid en meld haar dat ook duidelijk. 

Bij de kassa is een rij ontstaan, omdat een oudere mevrouw alvast haar gehele zomer outfit heeft aangeschaft. Van de 6 kassa's is er zegge en schrijve ééntje open en de rest van het personeel laat haar heerlijk aanmodderen. Even later hoor ik, dat zelfs klanten van de gehele C&A bij deze ene kassa moeten afrekenen. Zo had meneer Brenninkmeijer dat zeker niet bedoeld, toen hij de eerste C&A in Sneek oprichtte.

Hoogste tijd voor een cappuccino en een stuk Limburgse vlaai aan het Vrijthof. Het wordt zelfs in de zon te warm. 

In de binnenstad van Maastricht lopen ze met een soort stofzuiger de straten schoon te houden, meneer is er maar druk mee.

Na een lange wandeling langs de Maas, zoeken we de Albert Heijn op, want er moeten ook nog een paar boodschappen gedaan worden. 

Precies op tijd komen we weer bij de bushalte aan, waar een asociaal de atmosfeer verpest door een pijp op te steken om zo het bushokje voor zichzelf te claimen. Onze Lieve Heer heeft vreemde kostgangers.