Even over de plaats waar we nu staan want Noorbeek is een klein dorpje in de Zuid-Limburgse gemeente Eijsden-Margraten en is een van de zuidelijkst gelegen plaatsen van Nederland. We staan 800 meter van de Belgische grens. De Noor of Noorbeek is een klein riviertje dat in Noorbeek, in de buurtschap Wesch, in Nederland ontspringt. Ze ontspringt uit de Sint-Brigidabron. De bron dankt haar naam aan de patroonheilige van het dorp Noorbeek, dat op haar beurt vernoemd is naar het riviertje.
Hoofd-camper onderhoud is weer van haar campertje gaan houden, want het Sahara stof zat haar danig dwars.
Dus wordt er gebeld naar de campingeigenaar om een soort van toestemming te vragen om de camper af te spoelen. Het is een automatische slagboom, die opengaat als het kenteken klopt, dat hij even moet activeren.
Na alle rij voorbereidingen, want wat heb je toch een troep losstaan wat opgeruimd moet worden voordat je weg rijdt, gaat het naar de camper "stortplaats."
Let wel, dit is geen plek waar je de camper kan gaan schoonspuiten, vind ik. Nu is de kraan ééntje die constant ingedrukt moet worden. Voor dergelijke kranen hebben wij een vernuftig systeem bedacht. Twee tie wraps met daartussen een plastic dop. Maar deze drukkraan werkt anders. Gelukkig bedenk ik weer een oplossing en hebben we constant water.
Ik vergeet een foto te maken van deze werkzaamheden, want ergens voel ik mij bezwaard dit hier te doen.
Als we bezig zijn, komt de eigenaar een paar stappen dichterbij, want hoe kunnen deze mensen nu constant water gebruiken. Hij werpt een blik op mijn 2e uitvinding en komt nog een paar stappen dichterbij. "Het is niet de bedoeling dat het water doorstroomt," meldt hij. "Tja, we reizen al wat langer, dan word je handig!"
Ik pak 5 euro en bied hem dit even later binnen aan, "voor de extra onkosten." Dat vindt hij niet nodig: "als we maar eens wat vaker langskomen." "Natuurlijk, deze keer tot aanstaande maandag, "Oh, fantastisch" Deze quasi opluchting begrijp ik wel, want heel veel camperaars maken vaak alleen gebruik van de faciliteiten en verdwijnen dan weer.
De "finishing touch" zijn de ramen, die natuurlijk ons prachtige uitzicht in het Noorbeekdal waarborgen.
Nu maar hopen dat het Sahara stof over is gedreven en we niet weer aan de slag moeten.