Het belooft vandaag een relaxed dagje te worden. Tenminste, dat maak ik op uit de gedragingen van Hoofd-activiteiten. Het is even over negenen als we opstaan en daarmee "te laat" om te gaan zwemmen, "want dan wordt het zo'n haastklus" concludeert ze.
Ik geniet daardoor dubbel van de finale dames tennis op de Australian Open tussen de Spaanse Maguruza en een Amerikaanse debutante van 20 jaar Sofia Kenin. Enerverend kun je deze finale wel noemen en die wordt dan ook gewonnen door de jeugdige Kenin, die al vanaf haar 6e jaar uitroept dat ze tennis-kampioen gaat worden. Als je een droom hebt, ga er dan voor, want dan komt ie ook uit.
Het is zonnig en warm en op een gegeven moment moet ik toch echt de schaduw opzoeken. Het is de eerste zon die ik op mijn bleke huid toelaat en dan is voorzichtigheid geboden. Nu wil ik al jaren een stretcher, maar tot nu toe heeft Hoofd-inpak dat weten tegen te houden. "Is te zwaar en ik heb er geen plek voor" is haar strenge reden. Ik leg me daar al jaren bij neer. Toch waag ik vanmiddag nog een poging en even later fietsen we richting Chinees.
Voor de mensen die het fenomeen "Chinees" nog niet kennen. Het is een winkel als de Action in Nederland, maar dan gerund door Chinezen. Spotgoedkoop en ze hebben werkelijk alles.
Natuurlijk is dat een hachelijke onderneming van ons, want voor hetzelfde geld hebben ze familie over (gehad) uit Wuhan.
Nog nooit hebben we stretchers bij deze Chinees kunnen ontdekken en ik vermoed dat Hoofd-inventarisatie daar ook een beetje op hoopt. Maar dan ontdek ik een soort verscholen pad.
Wat ons toegang biedt tot nog eens twee verdiepingen aan voorraad, die we nog nooit ontdekten. Na veel wikken en vooral wegen nemen we een besluit. Oftewel, ik moet een besluit nemen, want Hoofd-inpak trekt haar handen ervan af.
Als tegenprestatie ga ik vanmiddag mee om nog een paar baantjes te trekken in het zwembad.
Ik hoor nu dat er een compromitterende foto is gemaakt, van het moment dat ik voor de eerste keer gebruik maak van mijn stretcher.
Oke, oké, hij is misschien qua lengte wat meer geëigend voor een Chinees, maar ik kan nu wel mooi ook de achterkant laten (aan)bakken.
Ik geniet daardoor dubbel van de finale dames tennis op de Australian Open tussen de Spaanse Maguruza en een Amerikaanse debutante van 20 jaar Sofia Kenin. Enerverend kun je deze finale wel noemen en die wordt dan ook gewonnen door de jeugdige Kenin, die al vanaf haar 6e jaar uitroept dat ze tennis-kampioen gaat worden. Als je een droom hebt, ga er dan voor, want dan komt ie ook uit.
Het is zonnig en warm en op een gegeven moment moet ik toch echt de schaduw opzoeken. Het is de eerste zon die ik op mijn bleke huid toelaat en dan is voorzichtigheid geboden. Nu wil ik al jaren een stretcher, maar tot nu toe heeft Hoofd-inpak dat weten tegen te houden. "Is te zwaar en ik heb er geen plek voor" is haar strenge reden. Ik leg me daar al jaren bij neer. Toch waag ik vanmiddag nog een poging en even later fietsen we richting Chinees.
Natuurlijk is dat een hachelijke onderneming van ons, want voor hetzelfde geld hebben ze familie over (gehad) uit Wuhan.
Nog nooit hebben we stretchers bij deze Chinees kunnen ontdekken en ik vermoed dat Hoofd-inventarisatie daar ook een beetje op hoopt. Maar dan ontdek ik een soort verscholen pad.
Als tegenprestatie ga ik vanmiddag mee om nog een paar baantjes te trekken in het zwembad.
Ik hoor nu dat er een compromitterende foto is gemaakt, van het moment dat ik voor de eerste keer gebruik maak van mijn stretcher.
