zondag 9 februari 2020

Benicassim 14

Het is nog geen half acht als ik, door de oudere mannen kwaal, gedwongen word een sanitaire stop te maken. De wekker staat pas om 8 uur afgesteld, dus nadat ik de kachel heb aangezet, kan ik nog lekker even achter de katoenen broek en onder het donzen dek wegkruipen. Waarom zo onchristelijk vroeg op deze zondagochtend, zult U zich afvragen?
Wel, vandaag is het Santa Águeda, oftewel het feest van beschermheilige  Agathe, de traditionele bedevaart en de beklimming naar de hermitage van Santa Águeda. Om half negen horen we het eerste vuurwerk al knallen vanuit het stadje.

Na het ontbijt stappen we op de fiets om richting de kerk Santo Tomás, in het centrum van Benicassim, te rijden.

De mis is dan al in volle gang en voor ons is het wachten op het uitdelen van de herdenkingssjaals. Alle bedevaarders krijgen een witte sjaal om geknoopt ten teken van deelname. Onze oudste sjaal heeft nog het jaartal 2015, daarna zijn ze gestopt met het opdrukken van het jaar.

Dan komen de dragers met het beeld van Santa Águeda naar buiten. Die dame links, die ieder jaar weer op de foto komt, zal en moet het beeld even aanraken. De draagster rechtsvoor waarschuwt de achterste dragers alvast.

Dan start de processie onder begeleiding van een aantal trommelaars en een aantal instrumenten, die het midden houden tussen een hobo en een klarinet. Met die laatsten, die een beetje een klagelijk, maar sfeervol, geluid voortbrengen, gaat het de berg op waar even halt wordt gehouden bij een gedenksteen.

De bedevaart wordt bijgewoond door de kinderkoningin Marina Pauner en de jongedames op de foto, evenals de burgemeester, Susana Marqués .

Terwijl we door de Santa Águeda-straat lopen, kunnen we genieten van een glaasje (plastic bekertje) Muscat en proeven we de Coca Malfeta, een soort besuikerde cake. Vervolgens kunnen we beginnen met de beklimming van ongeveer drie kilometer naar de hermitage.

Om eerlijk te zijn halen we de eindstreep nooit helemaal en gebruiken de "Cementerio", halverwege de tocht, om de bedevaart te verlaten.

Dus hebben we ook nog nooit kunnen genieten van de aangeboden maaltijd, want als de bedevaart is afgelopen, worden de bedevaarders getrakteerd op 'l Olleta de la Plana. Nu komen de stukken vlees ook niet erg appetijtelijk op ons over.

Ten slotte is Santa Águeda ook nog eens de patroonheilige van huisvrouwen en begrijp ik de behoefte van Hoofd-huishouden ook iets beter om deze bedevaart ieder jaar te willen maken.