14 februari ofwel "Valentijnsdag". Wij beide hebben hier helemaal niks mee, maar ieder z'n meug, zullen we maar zeggen.
Vandaag gaat het, op de fiets, naar de CarreFour een enorme winkel waar alles te koop is. In eerste instantie gaat het om nieuwe borstels voor onze elektrische tandenborstel. Een aantal jaar geleden hebben we de tandenborstel hier in Castellon gekocht en Hoofd-tandverzorging is ervan overtuigd, dat je de losse borstels alleen hier kan kopen. Volgens mij wil ze gewoon een lekker eind fietsen.
De hele rit, tot aan de haven van Grau, gaat het pal langs de zee en dat biedt steeds een mooi uitzicht.
Bij het vliegveld is een zogenaamde "vrije" camperplaats en daar wordt massaal gebruik van gemaakt. Let wel, dit is een plaats waar geen enkele voorziening voorhanden is. In het verleden zijn hier mensen betrapt, terwijl ze hun "poepdoos" in het aangrenzende slootje leegden. Er was zelf iemand die een complete en kant en klare afvoer naar het slootje had aangelegd. Je staat deur aan deur, maar je staat wel "vrij", tenminste, zo wordt dat genoemd.
Voor je kannetje vers water moet je een paar honderd meter aan de wandel aan de overkant van de drukke weg.
Grau voorbij, op de weg naar Castellon, komen we deze herder tegen met zijn schapenkudde, want ja, hier moet het gras ook kort gehouden worden.
Op de terugweg zien we dit tafereel. Niks bijzonders, zult U zeggen. Dat is onder normale omstandigheden ook niet het geval. Maar even verderop staat de camper van dit stel en dan wordt het, in plaats van parkeren, camping gedrag en dat is hier ten strengste verboden. (Luifel uit, stoelen buiten of op oprij blokken is camping gedrag en dit is verboden op parkeerplaatsen.)
Lang leve de vrijheid van een camper!
Vanavond gaan we een hapje eten in het restaurant, wat nog wel even voeten in de aarde had. Om twee uur konden we niet afspreken, omdat we pas na vier uur kunnen bespreken. Om half vijf is alles vol in verband met Valentijn. Gelukkig, als Hoofd-tafelreservering onze naam noemt, is er een tafeltje vrij.
Vandaag gaat het, op de fiets, naar de CarreFour een enorme winkel waar alles te koop is. In eerste instantie gaat het om nieuwe borstels voor onze elektrische tandenborstel. Een aantal jaar geleden hebben we de tandenborstel hier in Castellon gekocht en Hoofd-tandverzorging is ervan overtuigd, dat je de losse borstels alleen hier kan kopen. Volgens mij wil ze gewoon een lekker eind fietsen.
De hele rit, tot aan de haven van Grau, gaat het pal langs de zee en dat biedt steeds een mooi uitzicht.
Bij het vliegveld is een zogenaamde "vrije" camperplaats en daar wordt massaal gebruik van gemaakt. Let wel, dit is een plaats waar geen enkele voorziening voorhanden is. In het verleden zijn hier mensen betrapt, terwijl ze hun "poepdoos" in het aangrenzende slootje leegden. Er was zelf iemand die een complete en kant en klare afvoer naar het slootje had aangelegd. Je staat deur aan deur, maar je staat wel "vrij", tenminste, zo wordt dat genoemd.
Voor je kannetje vers water moet je een paar honderd meter aan de wandel aan de overkant van de drukke weg.
Grau voorbij, op de weg naar Castellon, komen we deze herder tegen met zijn schapenkudde, want ja, hier moet het gras ook kort gehouden worden.
Op de terugweg zien we dit tafereel. Niks bijzonders, zult U zeggen. Dat is onder normale omstandigheden ook niet het geval. Maar even verderop staat de camper van dit stel en dan wordt het, in plaats van parkeren, camping gedrag en dat is hier ten strengste verboden. (Luifel uit, stoelen buiten of op oprij blokken is camping gedrag en dit is verboden op parkeerplaatsen.)
Lang leve de vrijheid van een camper!
Vanavond gaan we een hapje eten in het restaurant, wat nog wel even voeten in de aarde had. Om twee uur konden we niet afspreken, omdat we pas na vier uur kunnen bespreken. Om half vijf is alles vol in verband met Valentijn. Gelukkig, als Hoofd-tafelreservering onze naam noemt, is er een tafeltje vrij.