woensdag 1 mei 2019

Peñíscola 3

"Dia del Trabajador" (Dag van de Arbeid), dus een feestdag in Spanje. Even over elven zitten we al op de fiets, want Hoofd-activiteiten heeft zoiets van "Aprovechar el Dia", oftewel "Pluk de Dag".
Het is prachtig fietsweer en het weggetje leidt ons door het Spaanse sinaasappelland, met een bijna hallucinerende geur van de bloesem.

Aan de overkant ontdek ik een artisjokken teler, die bezig is zijn eerste oogst binnen te halen.

 





Ook ontdek ik prachtige exemplaren van diverse cactussen, tegen een verlaten huis aangeplakt.

Even voor Benicarlo komen we op de kilometerslange boulevard. Hier moet ik even een rustig moment zoeken om een foto te maken, want de meeste Spanjaarden genieten ook van deze extra vrije dag.

Uiteindelijk belanden we, voor de lunch, op een terras aan de zee in de lekker warme zon. Hoofd-bestellingen roept de bediening en bestelt 2 café con leche en 2 zumo de naranja. (2 koffie met melk en 2 Jus d'Orange). Verder nog 2 "Tosti de Nada", wat zoveel betekent als "Tosti Niks". Dat levert enige hilariteit op, ook aan een belendend tafeltje. Nu klinkt dat bijna net zoals "Tostada" (geroosterd brood), maar dat laatste is lekkerder. Natuurlijk krijgen we uiteindelijk het gewenste, in dit geval met tomaat.

Vlak voor ons terras rijdt een Hooverboard rond met twee hendels aan de zijkant en een wieltje voorop. Met de twee hendels kun je het apparaat besturen, best vernuftig bedacht.

Op de terugweg, op het smalle weggetje, worden we gepasseerd door een grote camper, met daarachter een aanhangwagen. Achterop de aanhangwagen heeft meneer, overdwars, een stang gemonteerd met aan de uiteinden lichten. Als je niet oppast, word je al fietsend door die krengen gespietst.
Als we even later onze fietsen op de camper aan het zetten zijn, worden we welhaast ‘van de sokken gereden’. Dit omdat deze zelfde meneer een eenrichtingsweggetje op de camping wil inrijden. De meegelopen medewerker van de camping ziet de problemen aankomen en zet hem op de plek, pal achter ons, want daar kan de man z'n vehikels precies kwijt. Het achteruit rijden, gaat gepaard met een aantal stevige "Merde's" (vrij vertaald "Stront").
Iedere keer weer als we dit soort capriolen meemaken, vaak uitgehaald door Fransen, zijn we blij met ons handzame camper.