Toulouse 3

Wisselvallig, dat is de beste omschrijving van het weer van vandaag. De zon wordt afgewisseld met bewolking waaruit regelmatig een buitje valt. Dan is er de wind. We staan redelijk beschut, achter een hoge coniferen heg en wat hoger worden we beschermd door bomen. Maar er staat een vlagerige wind, die soms aanwakkert tot een kleine 8 Beaufort. Het nodigt dan ook niet uit om een eind te gaan fietsen. Dus wordt het de gehele dag een beetje rond de camper hangen.
Tussen de vrije trainingen van de Formule 1 in Spanje en de kwalificatie, zit ik een beetje voor me uit te mijmeren over de dag van gisteren.

Ik ben namelijk een zogenaamde "langpoeper", of laat ik zeggen dat ik het er, qua tijd,  s' morgens van neem. Telefoon mee en lekker het nieuws, vooral rustig, doornemen.

Nu hebben ze hier op deze stadscamping Le Rupe een prachtig toiletgebouw, waar zowel man als vrouw gebruik van dient te maken.

In de centrale hal kun je de afwas doen en indien je niet een douche wil gebruiken, kan je jezelf wassen en tanden poetsen.

Terwijl ik rustig het nieuws zit door te nemen, veranderen uiteraard mijn buren, want zo lang zit ik daar wel. Plotseling wordt mijn cabine gevuld met een enorme sinaasappelbloesemgeur. "Dat moet een vrouw zijn", bedenk ik mij en lees weer verder. Na een ruime 10 minuten verlaat ik het toiletgebouw en passeer ik de sinaasappelbloesemgeur weer. De producent van de geur is een meisje, dat aan het tandenpoetsen is. Als we even later, bij de receptie, op het vertrek van het pendel busje staan te wachten komt ze, met haar vriendin langs, richting de uitgang. Weer die geur.

We hebben nogal een klus aan het kopen van een kaartje, maar als dat lukt kunnen we in het metro gebouw op zoek naar de juiste metro lijn. Tien minuten later stappen wij de metro in en weer ruik ik die geur. Als ik me omdraai staat ook zij in de metro.

Wij gaan koffiedrinken en ontdek, dat de postbodes in Frankrijk er beduidend anders uitzien dan in Nederland.

  Inmiddels wordt door Hoofd-rondleidingen alvast de route uitgezet op de kaart, dus weet ik waar ik mij geestelijk op moet voorbereiden.

Geloof het of niet, maar als we koffie aan het drinken zijn en de route bespreken, passeert  "Orange Blossem" ons terras.

Op deze foto, gemaakt aan de achterkant van het Capitool, ontdek ik gistermiddag bij het uitzoeken van de opnames het roze rokje onderaan op de foto nogmaals

Als we tussen de middag een broodje zitten te eten, passeren ze ons terras. Tja, dan kan ik het niet laten. Wie wie het eerst ziet is even de vraag.

Had ik het gisteren ook over onze camping beheerster, of was het eergisteren, maar ik wil U haar niet onthouden. "Iets te strak en iets te kort" meende ik dat ik het allemaal noemde. Als ze gisteren zichzelf ook nog in een tijgerpakje perst, ben ik heel benieuwd wat het vandaag zal worden. Jammer, ze heeft kennelijk een dagje vrij en ze wordt afgelost door een man.

Ik heb al verteld, dat mijn fiets op weg naar Carcassonne, langs het Canal du Midi, een beetje uit elkaar rammelde en mijn spatbord los trilde. Gister stap ik een fietswinkel binnen. Geen idee hoe het heet wijs ik het maar aan, maar dat is zelfs niet genoeg voor de winkeljuffrouw en ze wil me een m5 moertje slijten. Onverrichter zake verlaten wij de winkel.

Het zit me niet lekker en ik zoek het item op internet op en keer met de afbeelding terug naar de winkel. Uit de krochten, van de winkel, wordt het ding opgediept, nadat de eigenaar meldt dat ze dat nooit meer gebruiken. Het past perfect.

Dan nog even over het onbeperkte vertrouwen,dat Hoofd-vuilnis heeft in mijn meteorologische kennis. "Blijft het nog even droog, ik wil nog even de vuilnis wegbrengen". Het wordt al dreigend, maar ondanks dat antwoord ik, "Tuurlijk", nogal zelfverzekerd. Op de foto ziet U haar drijfnat en afgekoeld terugkomen.